Alfavita Newsroom Μέρες γιορτινές. Μέρες φώτων. Μέρες αγάπης. Μέρες επανασύνδεσης. Μέρες περισυλλογής. Έτσι είναι. Ή τουλάχιστο έτσι θα έπρεπε να είναι.
Κάθε φορά που τούτες οι άγιες μέρες πλησιάζουν νιώθουμε πάλι παιδιά. Τα φώτα κυριαρχούν. Τα στολίδια περισσεύουν. Η μουσική προσφέρει απλόχερα τις πιο γλυκές και νοσταλγικές μελωδίες της. Ο νους ταξιδεύει στο παρελθόν. Η καρδιά ακουμπά με λαχτάρα στο παρόν και αφήνεται νωχελικά και με εμπιστοσύνη στο μέλλον.
Δρόμοι στολισμένοι. Πλατείες φωταγωγημένες. Σπίτια στολισμένα με περισσή φροντίδα. Μυρωδιές σαγηνεύουν. Υποσχέσεις αναστατώνουν. Προσδοκίες αναζωπυρώνονται. Όλα φαντάζουν ονειρικά. Είναι όμως;
Τούτες τις μέρες «λογικά» αυτό ισχύει. Ή τουλάχιστο θα έπρεπε να ισχύει. Όμως η λογική είναι το πιο αδύνατο μετερίζι μπροστά στις έξαλλες και ακατανίκητες ενέργειες της ψυχής και της φαντασίας. Πάντοτε ήταν. Απλώς το προσπερνούσαμε. Μέχρι τη στιγμή…
Βιώνουμε μια από τις πιο επώδυνες περιόδους της σύντομης πορείας μας στη γη. Τούτη η πανδημία προκαλεί πολύ πόνο και σίγουρα όχι μόνο σωματικό. Κανείς μας ίσως δεν φανταζόταν πως η φράση «ποτέ οι στέγες των σπιτιών δεν ήταν τόσο κοντά και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων τόσο μακριά» θα αποκτούσε κυριολεκτική σημασία. Η πιο οδυνηρή και με άμεσες συνέπειες κατάσταση που οδηγεί ταυτόχρονα σε μια επιβεβλημένη επιλογή, είναι η απόσταση που πρέπει ή που οφείλουμε να κρατήσουμε από αγαπημένα πρόσωπα, τα οποία εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε να είναι στη ζωή μας, συγγενείς, φίλοι, ιδιαίτεροι όλοι και ξεχωριστοί. Και είναι αλήθεια πως κάθε φορά που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, η μοναδική γιορτή που είναι πασπαλισμένη με τόση χρυσόσκονη αγάπης και μαγείας, νιώθουμε όσο ποτέ την ανάγκη να βρεθούμε κοντά τους, να μοιραστούμε όμορφες στιγμές, να τους αγγίξουμε, να τους δείξουμε(και να τους αποδείξουμε) την αγάπη μας, το ενδιαφέρον, την έννοια, τη στοργή και την εκτίμησή μας. Να τους δείξουμε(και να τους αποδείξουμε) πως δεν είναι μονάχοι.
Γιατί εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Που είναι μονάχοι. Που νιώθουν μονάχοι. Πίσω από τα φώτα των γιορτών, πίσω από τα λαμπερά σπίτια, τις πολύβουες μέρες, υπάρχουν και εκείνες οι ατέλειωτες νύχτες σιωπής και μοναξιάς που δεν είναι πολλές φορές επιλογή, αλλά αναγκαστική συνθήκη.
«Απόψε διανυκτερεύει η μοναξιά, μ΄ όλα τα φώτα αναμμένα σα γιορτή, με τα παράθυρα ορθάνοικτα γιορταστικά, με μια μουσική ν ακούγεται νοσταλγική που θα μπορούσες να την πεις θλιμμένη».
Τούτη η πανδημία, αλλά και συμπεριφορές και αποφάσεις μάς πληγώνουν πολύ. Καταδικάζουν σε απομόνωση. Ωθούν σε απομάκρυνση. Προκαλούν σε αποξένωση. Εθίζουν ύπουλα και μεθοδικά το σώμα σε παραίτηση, την ψυχή σε νάρκη, το νου σε λήθαργο. Ο μιθριδατισμός άραγε έχει αντίδοτο;
«Πού θα πάμε, ψυχή, μ’ όλη τούτη την εξορία που μέσα μας φέρνουμε; Μαζί μας κανένας κι η μοναξιά έγινε τόσο παράξενη, που είναι ίδια με τη συντροφιά των πολλών ανθρώπων»
Τούτες τις μέρες που η αγκαλιά θεωρείται ναρκοπέδιο, το άγγιγμα ζωής προμήνυμα ασθένειας, η ανθρώπινη επαφή θρυαλλίδα απρόσμενων «εκρήξεων», ένα μήνυμα, μια γλυκιά κουβέντα, όχι τυπική αλλά ουσιώδης και αληθινή, μπορούν να χαρίσουν ένα χαμόγελο και να απαλύνουν κάπως τον πόνο της μοναξιάς, αποδεικνύοντας τί θαύματα μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, όταν «άνθρωπος εστί».
Γιατί, όταν ο ιδρυτής του υπερρεαλισμού Αντρέ Μπρετόν ισχυριζόταν πως «ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση», μπορεί να μην είχε υπόψη του μια πανδημία, αλλά σίγουρα η ψυχή και ο νους του τον κατηύθυναν σε κάτι πιο βαθύ, πιο ουσιαστικό, πιο αληθινό και ασφαλώς με περισσότερη διάρκεια και ισχύ. Και γιατί, όταν ο Οιδίποδας έλυνε το αίνιγμα της Σφίγγας, μπορεί να αγνοούσε τη δική του τραγική μοίρα, αλλά την ίδια στιγμή ανοιγόταν ένα παράθυρο στο φως.
Οφείλουμε να σεβόμαστε τις προσωπικές επιλογές. Και υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να είναι και να ζουν μόνοι. Άλλο όμως μοναχικότητα, άλλο μοναξιά. Η πρώτη είναι συνειδητή επιλογή. Η δεύτερη είναι αναγκαστική κατάσταση. Και είναι και δύσκολη και επώδυνη. Ούτε βεβαίως έχουμε όλοι τα ίδια ψυχικά κεφάλαια και αποθέματα για να αντιμετωπίσουμε όλες τις αναγκαστικές καταστάσεις. Οι έρευνες το έχουν αποδείξει και οι επιστήμονες το έχουν αναδείξει. Η ευαισθησία δεν είναι «προίκα» συγκεκριμένων ούτε μετριέται με το ζύγι. Και ασφαλώς δεν λογίζεται και δεν υπολογίζεται, γιατί αφορά ιδιότητα της ψυχής και έχει να κάνει με ποιότητα και όχι με ποσότητα.
Παππούδες και γιαγιάδες, άνθρωποι που η ζωή τούς στέρησε πρόσωπα και πράγματα, που μπορεί να βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου, ηλικιωμένοι ξεχασμένοι σε «πολυτελείς» οίκους ευγηρίας, άνθρωποι ξεχασμένοι από Θεό και ανθρώπους, τούτες τις ημέρες της Γέννησης του Θεανθρώπου ξανανεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά. Και είναι εύκολο να κουνάς το δάχτυλο, όταν ζεις σε ένα μεγάλο και άνετο σπίτι, περιτριγυρισμένος από την πολυτέλεια ανθρώπων και πραγμάτων, αλλά τόσο δύσκολο όταν η παγωνιά της μοναξιάς σε περικυκλώνει.
«Έλα και κάθισε δεξιά μου, σαν ξεχασμένος αδερφός, να μοιραστείς τη μοναξιά μου
και να σου δώσω λίγο φως», έγραψε κάποτε ο Νίκος Γκάτσος.
Οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά η ανθρωπιά και η ενσυναίσθηση μπορούν τουλάχιστο να τις κάνουν λιγότερο επώδυνες. Ας είμαστε αυτές τις στιγμές δίπλα σε ανθρώπους που είναι ή αισθάνονται μόνοι και των οποίων η μοναξιά έγινε καθημερινότητα και βίωμα και σίγουρα όχι από δική τους επιλογή. Γιατί «ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον εστί», άρα και κοινωνικόν, αφού η πόλη δεν μπορεί να εννοηθεί χωρίς τη δομή μιας κοινωνίας και η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το ζωντανό οργανισμό της πόλης.
Κι αφού ο άνθρωπος είναι «καταδικασμένος» να ζει όχι μόνο ελεύθερος, αλλά σε συνύπαρξη και συναλληλία με τους συνανθρώπους του, δεν γίνεται και δεν μπορεί να βιώσει και να επιβιώσει μόνος. Γιατί, αν κάποτε το πράξει, πάει να πει πως είναι «ή θηρίο ή Θεός». Και επειδή Θεός δεν μπορεί να γίνει, ας ελπίσουμε να μην επιστρέψει στην πρωτόγονη κατάστασή του και μετατραπεί ξανά… σε θηρίο.
Τούτες οι εποχές δεν είναι να τις εμπιστεύεσαι…
Γεωργία Γιώτα, φιλόλογος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Εσείς γνωρίζετε τι σημαίνει «νείρομαι»;
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
