Alfavita Newsroom Οκτώβριος 1944. Η ναζιστική στρατιωτική μηχανή αρχίζει να υποχωρεί από την Ελλάδα. Ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει προς τα δυτικά, οπότε οι Χιτλερικοί συμπτύσσονται για να ανακόψουν την πορεία του προς τα γερμανικά σύνορα και το Βερολίνο.
Κατά την αποχώρησή τους από τις περιοχές που ελέγχουν εφαρμόζουν τακτική "καμμένης γης". Καταστρέφουν αδιακρίτως ότι θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στον εχθρό, δηλαδή τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, το ΕΑΜ και κάθε πατριώτη και κάτοικο της Ελλάδας.
Στην Αθήνα επιδίδονται σε ένα όργιο καταστροφών και δολοφονιών αγωνιστών και πολιτών. Οι Βρετανοί μένουν αμέτοχοι σε όλο αυτό το σκηνικό. Μόνη αντίσταση ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ.
Μία από τις υποδομές που επιχείρησαν να καταστρέψουν οι ναζί, καταπατώντας την αρχική συμφωνία, ήταν και το ζωτικής σημασίας εργοστάσιο της Ηλεκτρικής, στο Κερατσίνι, που έδινε ρεύμα στο λεκανοπέδιο. Οι μαχητές του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ αναλαμβάνουν να προστατέψουν το εργοστάσιο. Η μάχη που θα δώσουν θα μείνει γνωστή ως "Η Μάχη της Ηλεκτρικής", μία ημέρα σαν σήμερα στις 13 Οκτωβρίου 1944.
Μετά από πέντε ώρες μάχης οι Γερμανοί νικήθηκαν, με απώλειες 11 νεκρούς, 21 τραυματίες και 24 αιχμαλώτους. Βαριές όμως ήταν και οι απώλειες του ΕΛΑΣ, με 11 νεκρούς.
Στη μάχη λαμβάνει μέρος και ο πατέρας του Θανάση Βέγγου, Βασίλης, ως μέλος του ΕΑΜ και υπάλληλος της εταιρίας Ηλεκτρισμού.
Ο ΕΛΑΣ, με ηρωική αυτοθυσία των πολεμιστών του και παρά σημαντικές απώλειες, καταφέρνει σκληρό χτύπημα στους χιτλερικούς και σώζει το εργοστάσιο.
Το "Βαθύ Κόκκινο" δημοσιεύει απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκανδρου Κεπέση, "Ο Δεκέμβρης του 1944", στο οποίο ο συγγραφέας αναφέρεται στο συγκεκριμένο περιστατικό:
(«Ο Δεκέμβρης του 1944», σελίδα 66)
…Ενημερώσαμε και μεις με τη σειρά μας το Σιγανό. Και σε μιά-δυό ώρες, γύρω στις 3.30′ πρωινή, κινήσαμε για το Κερατσίνι… Ό διοικητής, ό Σιγανός, εγώ και ο σωφέρ. Ό Σταθμός Διοίκησης του I Τάγματος, πού πήγαμε, είχε μεταφερθεί στο Δημοτικό Σχολείο Ταμπουριών, πού κρατούσαν οι Γερμανοί 200-300 μέτρα δώθε από τη Λεωφόρο Σαλαμίνας. Εκεί ενημερωθήκαμε για τη δράση του Τάγματος από τον Αγιο Διονύση μέχρι και τα Λιπάσματα.
Το I Τάγμα είχε δύναμη δέκα σχεδόν λόχων. Και αυτή την περιοχή δυό λόχοι του πολέμησαν σκληρά και έσωσαν με κίνδυνο της ζωής τους το πιο σημαντικό τμήμα από το Λιμάνι του Πειραιά.
Ετσι σώθηκε το Ηλεκτρικό Εργοστάσιο στο Κερατσίνι
Υστερα από την ενημέρωση αυτή περάσαμε στον έλεγχο των μέτρων για την περιφρούρηση της Ηλεκτρικής από κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο. Γερμανοί εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν στην περιοχή του Πειραιά. Δεν έπρεπε, όμως, ν’ αποκλειστεί το ενδεχόμενο επιστροφής τους. Και σε μια τέτοια περίπτωση το πιθανότερο ήταν να επιστρέψουν από το συντομότερο δρόμο του Περάματος. Οπωσδήποτε ο κλοιός γύρω από το Εργοστάσιο έπρεπε να παραμένει. Οι εφεδρείες έπρεπε να είναι στη θέση τους. Καμιά χαλάρωση στην επαγρύπνησή μας. Σε περίπτωση εμφάνισης του εχθρού απ’ οποιαδήποτε κατεύθυνση, δεν θα έπρεπε να προδώσουμε την παρουσία μας.
Σε μάχη «εκ παρατάξεως» δεν μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα με τούς Γερμανούς. Επρεπε να τους αφήσουμε να μπουν μέσα στην παγίδα μας εκείνη. Θα πλησίαζαν το εργοστάσιο για να παραβιάσουν την πόρτα ή να πηδήσουν τούς τοίχους… Τότε έπρεπε να δεχτούν τα πυρά μας απ’ όλες τις πλευρές. Αυτό σε συντομία ήταν το σχέδιο πού είχαμε τελικά επεξεργαστεί.
[* Η διάταξη των δυνάμεων μας ήταν τελικά ή παρακάτω: 2ος Λόχος Αμφιάλης — Διοικητής Βασ. Βεζυρόπουλος. Τα αντερείσματα του λόχου Αγ. Γεωργίου — 1ος Λόχος — Διοικητής Αντων. Αντύπας, Καπετάνιος Βασ. Λαγανίκας — Στο κέντρο της διάταξης. 3ος Λόχος — Διοικητής Χρ. Ιωακειμίδης, τα υψώματα Ευγένειας. — απέναντι από τό ‘ Ηλεκτρικό ‘ Εργοστάσιο — 4ος Λόχος — άμεση εφεδρεία, πίσω και σε κάποια απόσταση από τον 1 ο Λόχο. Πέρα από την άμεση εφεδρεία, αν χρειάζονταν θα χρησιμοποιούσαμε από το II τάγμα Κοκκινιάς. (Ν.Κ.)]
Είχε αρχίσει να χαράζει. Οι καμπάνες των εκκλησιών από τον Πειραιά άρχισαν να χτυπούν με τον πιο χαρμόσυνο και πανηγυρικό τρόπο.
Ήταν καιρός να φύγω. Επρεπε να ενημερώσω το γραμματέα της Κομμ. Οργάνωσης Πειραιά, φύγαμε με τό Σιγανό. Και έμεινε ό σ. Κυβέλλος. Ο Βαρυτιμίδης, καπετάνιος του I Τάγματός μας, ήξερε πού θα μ’ έβρισκε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Εφυγα!
Σε μιάμιση ώρα περίπου ξαναγύρισα γεμάτος συγκίνηση από την είδηση πού μούχε φέρει ό Βαρυτιμίδης.
Οι Γερμανοί γύρισαν από το Πέραμα. Κι αφού ανατίναξαν τις εγκαταστάσεις της ΣΕΛΛ εκεί, πήραν δρόμο για το Ηλεκτρικό Εργοστάσιο. Οι δυνάμεις μας, όπως είχαμε διατάξει, δεν εκδηλώθηκαν. Αφησαν το γερμανικό φορτηγό μ’ ένα ρυμουλκούμενο να προχωρήσει μέσα στη λαβίδα της διάταξής μας. Οι Γερμανοί φάνηκε πως δεν είχαν αντιληφθεί τίποτε και προχωρούσαν ανυποψίαστοι γι’ αυτό που τους περίμενε.
Ξεπέζεψαν και προχώρησαν προς τον μαντρότοιχο και την είσοδο του εργοστασίου. Και τότε δέχτηκαν τα πυρά μας πρώτα μέσα από το Εργοστάσιο κι αμέσως από παντού. Αιφνιδιάστηκαν. Εχασαν την ψυχραιμία τους καθώς βλέπανε να πέφτουν γύρω τους οι συμπολεμιστές τους. Ενας, δυό, τρεις… Και ο κλοιός γύρω τους όλο και στένευε και δυνάμωνε το ντουφεκίδι των ελασιτών και οι ριπές των αυτομάτων τους. Ετσι κυκλωμένοι και βαλλόμενοι οι χιτλερικοί άρχισαν να λιποψυχούν. Ένας απ’ αυτούς, τώρα, θέλει να παραδοθεί καθώς ακούει τον τηλεβόα στα γερμανικά να τον καλεί, για να σωθεί. Σηκώνει το άσπρο μαντίλι του. Μα μόλις πού πρόλαβε να ξανεμίσει στον αέρα. Ενας βαθμοφόρος του τον πυροβολεί και τον σκοτώνει.
Τούτο το επεισόδιο είναι μιά νέα παρόρμηση για τούς έλασίτες. Δυναμώνουν οι ριπές τους κι απανωτές οι χειροβομβίδες πέφτουν πάνω στα γερμανικά οχήματα. Ενα απ’ αυτά κομματιάζεται. Κι άλλοι ακόμη χιτλερικοί πέφτουν νεκροί. Χάνει όμως και ο ΕΛΑΣ άλλον ένα άξιο μαχητή του, τον αξέχαστο συναγωνιστή σ. Γκιόρδα.
Λίγα λεπτά πιο ύστερα ένας δεκατετράχρονος επονίτης (ένα αετόπουλο) μ’ ένα περίστροφο στο χέρι θα συρθεί με προφύλαξη προς το μέρος του δολοφόνου βαθμοφόρου. Θα σημαδέψει και θα ρίξει με επιτυχία. Ό βαθμοφόρος αυτός ήταν ο ένατος χιτλερικός νεκρός.
Εκείνη την ώρα ό τηλεβόας μας πού τον κρατά γερά ένας γερμανομαθής ελασίτης θά πλησιάσει πιο πολύ και θα δυναμώσει τη φωνή του, που χτυπά ίσια στις τρεμάμενες καρδιές των χιτλερικών:image002
«Παραδοθείτε, όσο ακόμη είναι καιρός!».
«Παραδοθείτε για να σώσετε τη ζωή σας!!».
«Παραδοθείτε! σας εγγυόμαστε να σεβαστούμε τα δικαιώματά σας, σαν αιχμαλώτων πολέμου!!».
Και τώρα δεν είναι μόνο ένα το άσπρο μαντίλι. Είναι πολλά. Και δεν ξανεμίζουν δειλά στον αέρα, μα σταθερά… Σα θύελλα ορμάνε οι ελασίτες και ξοπίσω άμαχος λαός. Αφοπλίζουν τούς παραδομένους γερμανούς. Και μέσα στον πυρετό της συγκίνησης αγκαλιάζονται και φιλιούνται μπροστά στα κατάπληχτα μάτια των χιτλερικών.
Γιομάτοι από οδύνη άλλοι μαζεύουν τούς νεκρούς κι άλλοι με περίσσια στοργή φροντίζουν τούς τραυματισμένους. Η μεγάλη μάζα των μαχητών με τραγούδια του αγώνα, πού δονούν τον αέρα, σαν ιαχές θριάμβου πορεύονται με τούς αιχμαλώτους στην έδρα του I Τάγματος.
Ετσι σώθηκε το Ηλεκτρικό Εργοστάσιο της ΠΑΟΥΕΡ – τώρα της ΔΕΗ.
… Πρέπει να σημειώσουμε εδώ για την ιστορική αλήθεια ότι πουθενά και με κανένα άλλο τρόπο δεν μπορούσαμε να αντιπαραταχθούμε στο απόσπασμα εκείνο με τόσες πιθανότητες επιτυχίας. Κι ό λόγος είναι φανερός: Και ή πολεμική πείρα των ελασιτών ήταν μικρή, μα πρώτα και κύρια γιατί υστερούσαμε τρομαχτικά από τούς γερμανούς σε «ισχύ πυρός». Πρέπει να ειπωθεί ακόμη ότι, αν δεν συντριβόταν το απόσπασμα σε εκείνη τη θέση, δεν κινδύνευε μόνο το Ηλεκτρικό Εργοστάσιο, αλλά και οι Μύλοι και το λιμάνι του Κερατσινίου (Ηρακλέους) και άλλες εγκαταστάσεις…
Ο επίλογος της μάχης
Η Διοίκηση του 6ου ανεξάρτητου Συντάγματος ΕΛΑΣ Πειραιά. Απ' τ' αριστερά με στολή Νίκανδρος Κεπέσης (Καπατάνιος), Σωτ. Κυβέλλος (Διοιηκητής). Ν. Πολίτης (Υπασπιστής) και άλλοι [σελ.75]
Η Διοίκηση του 6ου ανεξάρτητου Συντάγματος ΕΛΑΣ Πειραιά. Απ’ τ’ αριστερά με στολή Νίκανδρος Κεπέσης (Καπατάνιος), Σωτ. Κυβέλλος (Διοιηκητής). Ν. Πολίτης (Υπασπιστής) και άλλοι [σελ.75]
… Ο Βαρυτιμίδης με πήγε κατευθείαν στο ισόγειο δωμάτιο όπου κρατιούνταν οι γερμανοί αιχμάλωτοι, μια εικοσαριά περίπου. Οι τραυματίες είχαν κιόλας μεταφερθεί σε δυό νοσοκομεία. Ο διοικητής του αποσπάσματος, υπολοχαγός του μηχανικού Λίντεμαν — θεριό ανήμερο κλεισμένο σε σιδερένιο κλουβί — δεν μπορούσε ακόμη ως εκείνη την ώρα να πιστέψει σε μια τόσο οδυνηρή πραγματικότητα.
Αυτός! Ο αξιωματικός του Γ’ Ράιχ, αιχμάλωτος των «Κομμουνιστών». Απ’ τα μάτια του είδα να πετιούνται αστραπές από μίσος κι οργή, ανάμιχτες με απογοήτευση.
Αλλιώτικη ήταν η έκφραση των ανδρών του. Καθισμένοι σε τρεις πάγκους, στις 3 πλευρές του δωματίου, είχαν τα κεφάλια χαμηλωμένα λιγότερο ίσως από ντροπή παρά από φόβο. Τί θα απογίνονταν στα χέρια του ΕΛΑΣ, που τόσα θα είχαν ακούσει να λένε οι φανατισμένοι αξιωματικοί τους, για τη «θηριωδία» του.
Απ’ αυτά τα συναισθήματά τους παρορμήθηκα και τούς μίλησα. Μεταφέρω εδώ το νόημα της ομιλίας μου που μετέφραζε γερμανομαθής συναγωνιστής μας.
«Νικηθήκατε στη μάχη αυτή με μας, με τον ΕΛΑΣ. Αυτή είναι μια ακόμα απόδειξη ότι θα χάσετε τον πόλεμο!!! Αδικα ό Χίτλερ ματοκύλισε τον λαό σας και τόσους άλλους λαούς. Διαψεύστηκαν οι υποσχέσεις πού σας έδιναν οι αξιωματικοί σας. Θα διαψευστούν και οι φοβέρες πού σας έλεγε ό διοικητής σας για να μην παραδοθείτε έγκαιρα. Οχι, δεν πρόκειται να σας πειράξουμε. Ό ΕΛΑΣ σέβεται τούς διεθνείς κανόνες για τούς αιχμαλώτους. Κι όταν τελειώσει ό πόλεμος θα πάτε σπίτια σας. Θα κρατήσουμε το λόγο μας.»
Με τις τελευταίες λέξεις μου, είδα μια λάμψη να φωτίζει τα πρόσωπά τους. Ήταν ή ελπίδα για τη ζωή, για το μέλλον!!
Είπα ν’ απομονώσουν το διοικητή τους και να πάρουν μέτρα για να μην αυτοκτονήσει. Επρεπε να τούς παραδώσουμε στους Αγγλους. Θα ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της νίκης μας. Μια υπογράμμιση των ιδανικών για τα οποία πολέμησε το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
Ενα μήνα αργότερα πραγματικά τούς παραδώσαμε στο διοικητή των αγγλικών δυνάμεων του Πειραιά, τον αντισυνταγματάρχη Γιάνγκ.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency GOLEARN ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση (Μόνο 10 ημέρες έμειναν για την ΑΛΛΑΓΗ!)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 15/5
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
