Alfavita Newsroom Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση - in.gr
Έπειτα από δύο δεκαετίες, «και μετά από κάποια χρόνια συνειδητής απουσίας από τις σκηνές της Αθήνας» ο Πάνος Κατσιμίχας ανεβαίνει ξανά στη σκηνή του Σταυρού του Νότου, μια μουσική σκηνή με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία και αναμνήσεις πολλές για εκείνον, αφού μαζί με τον αδερφό του Χάρη ήταν οι πρώτοι (όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι) που εμφανίστηκαν εκεί, όταν η μουσική σκηνή ήταν ακόμα στο ξεκίνημά της.
«Αυτό που θυμάμαι από τις εμφανίσεις μας εκεί, προ εικοσαετίας, είναι η ζεστασιά και η ζωντάνια των παραστάσεων, το αδιαχώρητο και η κοσμοπλημμύρα, μέσα, αλλά και έξω από το Σταυρό... Αν κάναμε και μεταμεσονύχτιες παραστάσεις, σίγουρα θα γέμιζε ο χώρος και δεύτερη φορά, μέσα στην ίδια βραδιά. Ωραίες στιγμές...», αναφέρει στο in.gr o Πάνος Κατσιμίχας.
Δίπλα του, στη σκηνή του Σταυρού του Νότου (από την Παρασκευή 20/11), που φέτος γιορτάζει τα 20 χρόνια λειτουργίας, θα βρεθούν οι «φίλοι και συνεργάτες» του, Κίτρινα Ποδήλατα.
Είκοσι χρόνια μετά επιστρέφετε στο Σταυρό του Νότου, αυτή την φορά έχοντας στο πλευρό σας –όχι τον Χάρη (Κατσιμίχα)- αλλά τα Κίτρινα Ποδήλατα. Ποια είναι τα συναισθήματά σας για αυτή την επιστροφή, και ποιες οι πρώτες εικόνες που σας έρχονται στο μυαλό από τις -προ εικοσαετίας- εμφανίσεις σας;
«Ο Σταυρός του Νότου κλείνει φέτος και γιορτάζει τα είκοσι χρόνια λειτουργίας του, σαν Μουσική Σκηνή. Ομολογώ, ότι δεν το θυμόμουνα, αλλά μου το θύμισαν οι ιδιοκτήτες του, όταν τον Αύγουστο με πήραν τηλέφωνο για να κάνω 4 εμφανίσεις επ’ ευκαιρία των 20ών γενεθλίων του.
»Αυτό που θυμάμαι από τις εμφανίσεις μας εκεί, προ εικοσαετίας, είναι η ζεστασιά και η ζωντάνια των παραστάσεων, το αδιαχώρητο και η κοσμοπλημμύρα, μέσα, αλλά και έξω από το Σταυρό... Αν κάναμε και μεταμεσονύχτιες παραστάσεις, σίγουρα θα γέμιζε ο χώρος και δεύτερη φορά, μέσα στην ίδια βραδιά. Ωραίες στιγμές...»
Οι ζωντανές εμφανίσεις σας με τα Κίτρινα Ποδήλατα έχουν δοκιμαστεί και έχουν γνωρίσει τη θερμή ανταπόκριση του κοινού. Βρίσκετε ομοιότητες ανάμεσα σε εσάς –τον Πάνο και τον Χάρη- και τα Κίτρινα Ποδήλατα -Γιώργο και Αλέξανδρο Παντελιά;
«Ναι υπάρχει μια βασική ομοιότητα, το ότι δηλαδή ο Γιώργος κι ο Αλέξης είναι αδέλφια και μάλιστα αγαπημένα. Παρ’ ότι δεν είναι, μερικές φορές συμπεριφέρονται σαν να είναι δίδυμοι και αυτό με συγκινεί βαθιά. Κάθομαι στις πρόβες, αλλά και στο live και παρατηρώ πώς βοηθάει ο ένας τον άλλον, πώς αλληλοσυμπληρώνονται και κυρίως, πώς προσπαθεί να πάρει ο ένας στις πλάτες του, το βάρος του άλλου και να τον διευκολύνει όσο μπορεί περισσότερο... Αγαπιούνται πολύ και αυτό με συγκινεί και μου κάνει καλό να το βλέπω και να το νιώθω».
Γενικότερα, σας πείθει η νεότερη γενιά ελλήνων μουσικών, η μουσική τους, ο ήχος τους και εν ολίγοις, η προσπάθειά τους;
«Η εποχή μέσα στην οποία μεγάλωσε και ανδρώθηκε η σημερινή γενιά των ελλήνων μουσικών, είναι μεν ενδιαφέρουσα, αλλά και πολύ μπερδεμένη. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί πρόκειται για μια εποχή που δεν είχε προηγούμενο, μιας και μιλάμε για την εποχή του Internet. Οι χιλιάδες πληροφορίες, οι εκατοντάδες τάσεις της μουσικής δημιουργίας, που τις βλέπεις και τις ζεις real time, πατώντας ένα κουμπί στον υπολογιστή ή στο tablet ή στο κινητό σου, είναι το κυρίαρχο στοιχείο που καθόρισε τον ήχο, το στυλ και εν πολλοίς , το περιεχόμενο και την ποιότητα της δημιουργίας. Με βάση αυτό το σκεπτικό, βρίσκω την προσπάθειά τους ενδιαφέρουσα μεν και κυρίως, κρίσιμη... πολιτιστικά».
Θα θέλαμε να μας αναφέρετε μερικά πράγματα για όσα θα ακούσουμε στο Σταυρό του Νότου, για τη σύμπραξή σας επί σκηνής και πώς θα είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα;
«Σίγουρα θα παίξουμε τα πιο γνωστά και αγαπημένα στον κόσμο τραγούδια μας, που δόξα τω Θεώ, έχουμε πολλά και εγώ και τα Κίτρινα Ποδήλατα. Η ειδοποιός διαφορά φέτος, θα είναι η δομή του προγράμματος. Τώρα που έχουμε πια γνωριστεί καλά σαν άνθρωποι και σαν μουσικοί, σκεφτήκαμε το πρόγραμμα να έχει σπονδυλωτή δομή.
»Δηλαδή δε θα παίξουμε όπως πέρσι, πρώτα τα παιδιά, μόνοι τους και κατόπιν εγώ, συναντώμενοι όλοι μαζί επί σκηνής στο τελευταίο μισάωρο, αλλά θα εναλλασσόμαστε στη σκηνή ανά 10-15 λεπτά, σμίγοντας και βάζοντας τα τραγούδια μας σε μια, ας την ονομάσουμε 'συνομιλία', για να συναντηθούμε το τελευταίο μισάωρο και να κλείσουμε το πρόγραμμα όλοι μαζί».
Τι θα μας απαντούσε ο Πάνος Κατσιμίχας στην ερώτηση αν του λείπει ο Χάρης Κατσιμίχας από δίπλα του, πάνω στη σκηνή; (σε εμάς πάντως λείπει αυτό το 'δίδυμο').
«Και να ήθελα να μη μου λείπει, θα ήταν αδύνατον, αφού τα μισά τραγούδια από αυτά που λέω στην παράσταση, τα τραγουδούσε ο Χάρης. Μερικές φορές μάλιστα πιάνω τον εαυτό μου να τον μιμείται, έτσι για να παίξω, και αυτό το καταλαβαίνουν οι πιο παλιοί μας φίλοι και ακροατές και χαμογελάνε κρυφά. Τους βλέπω.
»Οσο για το ότι σας λείπει το 'δίδυμο', το ξέρω και το νιώθω. Αλλά τι να κάνω; Το ξέρω, γιατί όταν κάποτε που ήμουν 20 χρονών, (με απόφαση μάλλον του Πώλ Σάιμον), σταμάτησαν να τραγουδάνε μαζί οι Σάιμον και Γκαρφάνκελ, δεν το χώνεψα ποτέ αυτό. Ακόμα και σήμερα, το ίδιο νιώθω. Ξέρω, ξέρω...»
CD από τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα μαζί με εφημερίδες και άλμπουμ και singles ψηφιακής μορφής που «αποθηκεύονται» πατώντας ένα πλήκτρο ή CD από τις δισκογραφικές στα δισκοπωλεία και άλμπουμ... «χειροπιαστά»;
«Τι να μας πειράξουν τώρα τα CD στα περίπτερα και στα ψιλικατζίδικα, μαζί με περιοδικά και εφημερίδες; Εδώ φάγαμε στη μάπα (στα τέλη της δεκαετίας του '90 και όλη τη δεκαετία του 2000) να πουλιούνται οι δίσκοι μας χύμα, κάτω στα πεζοδρόμια από Aφρικανούς κυρίως και άλλους μικροπωλητές, κακο-αντιγραμμένα, με άθλια εξώφυλλα, σκορπισμένα σε άθλιες συλλογές, φύρδην μίγδην, κάτω στις κουβέρτες... Το Internet και το downloading, κλπ κλπ... (βλέπε κλοπή) θα μας πειράξει τώρα;
»Αυτή η άθλια κλοπή και βαρβαρότητα εις βάρος των δημιουργών, δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος και η συζήτηση, δεn θα χώραγε ούτε σε 13 συνεντεύξεις. Εξάλλου το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο, καθημερινά γίνονται forums, συνέδρια, συζητήσεις, προκειμένου να δοθεί μια λύση, να προστατευτεί το πνευματικό δικαίωμα... και λύση δε βρίσκεται... Τέλος πάντων...
»Εχει γράψει ένα κατατοπιστικό κείμενο ο καλός συνάδελφός σας Σπύρος Αραβανής σχετικά, στο site MusicPaper.gr. Πολιτισμός σε τιμή ευκαιρίας. Πρόκειται για μια σοβαρή ανάλυση του θέματος.
»Όσο για τις δισκογραφικές εταιρείες, δεν θα κουραστώ, ούτε θα χορτάσω ποτέ να το λέω και να το ξαναλέω. Χίλιες φορές να με 'κλέβουν' οι Nιγηριανοί και Πακιστανοί μικροπωλητές (κάποτε κι αυτό) στα πεζοδρόμια και τις πλατείες ή ο μεγάλος ανεξέλεγκτος 'πειρατής' σήμερα (βλ. Internet, με όλα τα καλά και θετικά του επίσης στοιχεία, γιατί δεν πρέπει ούτε αυτά να τα παραβλέπουμε), παρά οι δισκογραφικές εταιρίες, με τα οργανωμένα λογιστήρια και τα αποικιοκρατικά–κλεπτοκρατικά συμβόλαιά τους. Για την κατάντια των 'χειροπιαστών', όπως πολύ εύστοχα τα ονομάσατε, άλμπουμ, CDs κλπ., ευθύνονται 100% οι ίδιες οι δισκογραφικές και κανένας άλλος.
»Ούτε στα πιο άγρια όνειρά μου δεν είχα ονειρευτεί, ότι θα ερχόταν μια μέρα, που θα μπατίριζαν και θα έτρωγε η μούρη τους χώμα και θα έκλειναν κακήν κακώς, αφήνοντάς μας όλους, στην ησυχία μας».
«Για ένα κομμάτι ψωμί», «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον»: τόσο επίκαιρα... θα μπορούσαν να είναι τα σλόγκαν της σημερινής μας πραγματικότητας; Από σλόγκαν έχουμε ανάγκη; Τι είναι αυτό που έχει ανάγκη, η σημερινή κοινωνία για να «σώσει οτιδήποτε αν σώζεται», κατά τη γνώμη σας;
«Εδώ που έχουμε φτάσει πλέον, οι αποφάσεις είναι όλες πολύ δύσκολες και κάθε μέρα που περνάει, γίνονται δυσκολότερες. Δε χρειάζονται ούτε σλόγκαν, ούτε συνθήματα, ούτε βαθιές αναλύσεις. Το ερώτημα που τίθεται, είναι τρομακτικό μεν, απλούστατο δε. Θα αποδεχθούμε αυτά που μας συμβαίνουν και θα συνηθίσουμε να ζούμε σα φοβισμένα ζώα, ναι ή όχι; Να ένα θεμελιώδες ερώτημα. Τι απαντάμε σ’αυτό; Τι απόφαση παίρνουμε;
»Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε από τους εαυτούς μας και τι θυσίες προτιθέμεθα να κάνουμε και τότε, ίσως καταφέρουμε να σώσουμε 'ο,τιδήποτε αν σώζεται'. Αλλιώς χαιρέτα μου τον... πλάτανο».
Πώς κρίνετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τα όσα έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα και πώς τον πρωθυπουργό;
«Πώς να κρίνει κανείς και τι να ζητήσει από μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό, που είναι στριμωγμένοι στη γωνία, φιμωμένοι και δεμένοι χειροπόδαρα; Τι μπορούν να κάνουν τώρα; Τίποτα απολύτως φοβάμαι, και λυπάμαι για όλους μας...»
Ποια είναι η τοποθέτησή σας για το μεγάλο προσφυγικό δράμα (ένα δράμα που δυστυχώς κοντεύουμε να συνηθίσουμε ως τηλεθεατές), για το μεγάλο προσφυγικό ζήτημα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ελλάδα και η Ευρώπη συνολικά;
«Η Ελλάδα, φτωχή και αδύναμη πλέον, κάνει ό,τι μπορεί και προσφέρει από το υστέρημά της για τους πρόσφυγες.
»Αυτοί που πρέπει να πάψουν τα κροκοδείλια δάκρυα είναι οι πρώην και νυν αποικιοκράτες της Ευρώπης, που υποδαυλίζουν και υποθάλπουν κρυφούς και φανερούς πολέμους, που χρηματοδοτούν τις ορδές των τζιχαντιστών και διαφόρων... άλλων, για να επιβάλλουν, λέει, τη δημοκρατία στους 'οπισθοδρομικούς', λέει, λαούς της Β. Αφρικής και της Ανατολικής Μεσογείου κλπ... Αν δεν σταματήσουν τους πολέμους που οι ίδιοι ξεκίνησαν, το προσφυγικό πρόβλημα θα συνεχίσει να γιγαντώνεται και πρέπει να ξέρουν, ότι δε θα τους σώσουν, ούτε τα σύρματα, ούτε οι τοίχοι που χτίζουν στα σύνορά τους...»
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
