Όλοι μιλάνε για ευαισθησία. Όλοι συγκινούνται όταν ακούν για παιδιά με αναπηρία. Όλοι θα κάνουν μια ανάρτηση την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας και θα πουν ότι «στηρίζουν» τη διαφορετικότητα. Ότι «νοιάζονται» για τη συμπερίληψη. Μέχρι να χρειαστεί να το αποδείξουν.
Στην Ηλιούπολη υπάρχει ένα Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο. Ένα από τα δύο σε όλη την Αττική. Δεν ξέρω αν το έχεις προσέξει ποτέ. Ίσως δεν σου χρειάστηκε. Εμάς μας χρειάστηκε.
Όταν το παιδί μου ξεκίνησε στο ειδικό σχολείο της Ηλιούπολης, σκέφτηκα πως ήμουν τυχερή. Το σχολείο είναι κοντά μας. Δεν χρειάζεται να κάνει χιλιόμετρα. Δεν χρειάζεται να ξυπνάει χαράματα, να ταλαιπωρείται.
Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα…
Ποτέ δεν φανταζόμουν πως το σχολείο του παιδιού μου θα έπρεπε να δώσω τόση μεγάλη μάχη.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά ντρέπομαι. Γιατί Ηλιούπολη σημαίνει φως. Κι όμως, το σχολείο μας είναι στη σκιά. Γιατί το σχολείο αυτό δεν τιμά κανέναν μας, ούτε την πόλη, ούτε την κοινωνία μας.. Μια εγκατάλειψη που την περνάμε για κανονικότητα.. Μια ντροπή που τη συνηθίσαμε. Ξέρετε τι είναι να ντρέπεσαι για την ίδια σου την πόλη;
Όταν πρωτοπήγαμε στο σχολείο, κοίταξα γύρω μου και είδα τοίχους που μιλούν για χρόνια εγκατάλειψης, αυλές επικίνδυνες, πεύκα που φυτρώνουν στην ταράτσα, αίθουσες χωρισμένες με γυψοσανίδες, που δεν χωράνε ούτε τις ανάγκες, ούτε τα όνειρα αυτών των παιδιών.
Ρωτούσα, φοβισμένη: «Κι αν γίνει σεισμός; Πώς θα βγουν;»
Κι όμως, μέσα σ’ αυτή τη μουντάδα, είδα ανθρώπους. Καθηγητές, βοηθούς, ειδικό προσωπικό, να σκύβουν με αγάπη στα παιδιά, να τα βοηθάνε, να παλεύουν μαζί τους. Να τα κοιτάνε στα μάτια, με την ελπίδα πως ίσως καταφέρουν να τους προσφέρουν μια καλύτερη μέρα, μια καλύτερη ζωή. Όπως μπορούν… Με όσα λίγα τους δίνουν, με αξιοπρέπεια, με υπομονή, με όση δύναμη τους άφησαν.
Γιατί όταν το κράτος σου δίνει ψίχουλα, μόνο η ψυχή σου μένει να δουλεύει.
Αλλά να σας πω την αλήθεια; Όσο κι αν προσπαθούν αυτοί οι άνθρωποι, ένα κτήριο που καταρρέει δεν σώζεται με αγάπη.
Ξέρετε τι ακούω συχνά; «Δεν υπάρχουν χρήματα». Ίσως επειδή τα παιδιά αυτά δεν φέρνουν ψήφους. Ίσως επειδή οι γονείς τους δεν είναι δημότες Ηλιούπολης. Δεν είναι ψήφοι για τις εκλογές. Δεν το λέω εγώ το πιστεύουν οι ίδιοι οι γονείς. Τα παιδιά τους είναι απλά αριθμοί σε κάποια λίστα. Φέρνουν μόνο ευθύνες που κανείς δεν θέλει. Κι εγώ αναρωτιέμαι… ποιος αποφάσισε πως η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έχει ταμπέλα δήμου;
Αλήθεια, πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια ενός παιδιού;
Στο σχολείο μας θα έρθουν νέα παιδιά που δεν ξέρουμε που θα χωρέσουν . Τα παιδιά με αναπηρία αυξάνονται. Λογικό. Ατυχήματα, γενετικοί παράγοντες, ασθένειες. Και εσείς; Τι κάνατε για να τα προετοιμάσετε όλα αυτά; Όταν από τον Μάρτιο λαμβάνατε επιστολές που σας έλεγαν ότι δεν έχουμε χώρο και κάτι πρέπει να γίνει για να μπορέσουν να έρθουν αυτά τα παιδιά; Είχατε τη λύση αλλά …..Αντί να προβλέψετε πώς θα τα υποδεχτούμε, πώς θα μεγαλώσετε τον χώρο, πώς θα πάρετε χρηματοδότηση (γιατί χρηματοδότηση υπήρχε και υπάρχει αρκεί κάποιος να φροντίσει να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για να μπορέσει να την πάρει), πάμε στο Υπουργείο που μας βρήκε τη… μαγική λύση:
«Να πάτε τα νέα παιδιά στο Ίλιον», λένε. «Ή να τα χωρίσετε». ( Μα πως δεν το σκεφτήκαμε αυτό άραγε; Να μην ξαναπάρει το σχολείο μας πότε παιδιά. Χωρίς παιδιά δεν χρειάζεται να φτιαχτεί τίποτα και το πρόβλημα λύνεται).
Αλήθεια; Πόσο εύκολα το είπαν αυτό; Σαν να μιλάνε για βαλίτσες, όχι για ανθρώπινες ψυχές. Σαν να είναι παιχνίδια που αλλάζεις θέση. Όχι παιδιά που ήδη παλεύουν με τη ζωή τους, με την καθημερινότητά τους, με τις δυσκολίες τους.
Σαν γονιός αναρωτιέμαι:
Δεν τους φτάνουν οι δυσκολίες που έχουν; Θα προσθέσουν κι άλλη ταλαιπωρία; Πόσο εύκολα ξεστομίζουν τέτοιες «λύσεις»; Πόσο κοστίζει να φτιάξεις έναν χώρο ανθρώπινο, ασφαλή, λειτουργικό; Δεν είναι λύση να τα μεταφέρουμε από πόλη σε πόλη σαν αποσκευές. Δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει κάθε μέρα γι’ αυτά τα παιδιά. Δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει για μια οικογένεια η καθημερινή ταλαιπωρία.
Αλήθεια, αν ήταν το δικό σας παιδί; Αν αύριο μια αρρώστια, ένα ατύχημα, μια κακή στιγμή άλλαζε τα δεδομένα; Θα το στέλνατε αλλού; Ή θα απαιτούσατε σχολείο, στήριξη, αξιοπρέπεια; Και ναι, τα περισσότερα παιδιά στο σχολείο αυτό δεν είναι δημότες Ηλιούπολης. Αλλά είναι παιδιά. Και η πόλη αυτή θα έπρεπε να τους δείχνει σεβασμό, όχι πόρτες κλειστές.
Η λύση είναι να φτιαχτεί εδώ, ΤΩΡΑ, ένα σχολείο που να σέβεται αυτά τα παιδιά.
Γιατί; Γιατί δεν φτιάχνουν το σχολείο;
Ξέρω, όλοι ευαισθητοποιημένοι δηλώνουμε. Όλοι μιλάμε για «ίσες ευκαιρίες», για «συμπερίληψη», για «στήριξη». Αλλά στις πράξεις; Τα κονδύλια υπάρχουν — αλλά πάνε αλλού. Προεκλογικές υποσχέσεις, αναπλάσεις, φιέστες με φωτογραφίες. Και τα σχολεία μας;. Αποθήκες ψυχών, επικίνδυνες, παρατημένες.
Η αναπηρία δεν είναι επιλογή. Η εγκατάλειψη όμως είναι. Κι αυτό το επιλέγουμε κάθε μέρα, με τη σιωπή μας, με την αδιαφορία μας, με τις δικαιολογίες περί «έλλειψης κονδυλίων».
Και αναρωτιέμαι:
Αν ήταν το δικό τους παιδί; Το εγγόνι τους; Θα το έκαναν; Ή μήπως τότε θα έβρισκαν λεφτά, λύσεις, κτίρια; Γιατί για όλα βρίσκονται λεφτά. Εκτός από την αναπηρία. Εκτός από αυτά τα παιδιά που, από τη μέρα που γεννήθηκαν, παλεύουν. Πιο πολύ από όλους μας. Εσύ μπορεί να μην άντεχες ούτε μια ώρα στη θέση τους. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτόν τον αγώνα, τουλάχιστον μην τον κάνετε πιο δύσκολο.
Αυτά τα παιδιά δεν είναι απλώς αριθμοί ή προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Είναι ψυχές που παλεύουν, που ονειρεύονται, που θέλουν απλά να είναι παιδιά. Κι εμείς τους στερούμε το δικαίωμα στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια, στην ίδια την παιδικότητα.
Κάθε παιδί αξίζει κάτι παραπάνω. Αξίζει να ζήσει σε έναν κόσμο που το αγκαλιάζει — όχι να το πετάει μακριά. Κι εγώ θα παλέψω. Με όλη μου την αγάπη. Με όλη μου τη δύναμη.
Για το δικό μου παιδί.
Για το δικό σου. Για κάθε παιδί που αξίζει ένα σχολείο αντάξιο της δύναμής του.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Προσοχή! Νέο κύμα καύσωνα από σήμερα Κυριακή με διάρκεια και κινδύνους – Ποιες περιοχές θα «καούν»
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 14/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
