Η ασπίδα της δημοκρατίας

Από μια πλευρά μάλιστα, καλόπιστα αν το δει κανείς, η απόφασή του να επισκεφθεί την ΕΛ.ΑΣ. και να μιλήσει για δημοκρατία δεν είναι κακή. Η αστυνομία έχει το τεράστιο πρόβλημα το μισό της σχεδόν προσωπικό, και μάλιστα το "μάχιμο", να ψηφίζει Χρυσή Αυγή, ένα κόμμα καταστατικά αντιδημοκρατικό, αν μη τι άλλο. Ακόμα περισσότερο, καθώς τα τελευταία χρόνια η αστυνομία λειτουργεί κατά βάσιν ως μηχανισμός βίαιης επιβολής των μνημονιακών αποφάσεων και βάρβαρης καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων, η υπενθύμιση της δημοκρατίας δεν είναι κακό πράγμα.

Βεβαίως, ο χαρακτηρισμός "η ασπίδα της δημοκρατίας" που προσέδωσε στους αστυνομικούς ο πρωθυπουργός μόνον ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί. Είναι οπωσδήποτε πρόοδος σε σχέση με τον παλαιό αφορισμό Μητσοτάκη προς τους αστυνομικούς "εσείς είστε το κράτος", ωστόσο είναι απολύτως λανθασμένη. Ασπίδα της δημοκρατίας δεν είναι η αστυνομία, δεν είναι αυτός ο ρόλος της. Γιατί να μην είναι η εφορία ή το σχολείο και το πανεπιστήμιο, γιατί όχι οι καθαρίστριες που αγωνίζονται όχι με γκλομπ και ασπίδες αλλά με σκούπες και φαράσια; Τί είδους δημοκρατία είναι αυτή που έχει ως ασπίδα την αστυνομία;

Ασπίδα της δημοκρατίας είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Στην τελική, έτσι λέει και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος. Οι πολίτες και οι συλλογικοί τους φορείς και θεσμοί είναι η ασπίδα της δημοκρατίας και δυστυχώς βρίσκουν όλο και πιο συχνά μπροστά τους τις ασπίδες των ΜΑΤ.

 

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΑΥΓΗ, 23/7/2014