Μαρία Δούση Ένα από τα πιο ιδιαίτερα και επιδραστικά πρόσωπα του ελληνικού πολιτισμού, ο Διονύσης Σαββόπουλος, υπήρξε όχι μόνο τραγουδοποιός αλλά και αφηγητής μιας ολόκληρης εποχής. Από τις μουσικές σκηνές της δεκαετίας του ’60 μέχρι τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, και από τα πολιτικά σκοτάδια της Χούντας έως τον ήλιο μιας μακρόχρονης σχέσης, ο Σαββόπουλος κινήθηκε ανάμεσα στον μύθο και την αντιπαράθεση, αφήνοντας πίσω του μια ανεξίτηλη σφραγίδα.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, έγινε γρήγορα κομμάτι της πολιτιστικής πρωτοπορίας της μεταπολεμικής Ελλάδας. Στα clubs της εποχής, πλάι στη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο, έδινε τον τόνο στη μουσική σκηνή. Τραγούδια όπως η «Συννεφούλα», το «Ντιρλαντά» και το «Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα» απέκτησαν διαστάσεις γενιάς. Παράλληλα, μέσα από την εκπομπή Ζήτω το ελληνικό τραγούδι, υπηρέτησε και τον ρόλο του αφηγητή και θεματοφύλακα της εγχώριας μουσικής κληρονομιάς.
Ωστόσο, η σχέση του με το κοινό δεν υπήρξε πάντα γραμμική. Για κάποιους λατρεύτηκε ως σχεδόν μυθική φιγούρα. Για άλλους, ήταν πρόσωπο αντιφατικό. Ο ίδιος φρόντιζε συχνά να ανατρέπει την εικόνα του.
«Η Άσπα είναι η γυναίκα της ζωής μου»
Σε μια συνέντευξη του στην ΕΡΤ και την εκπομπή «Στούντιο 4», ο Σαββόπουλος άφησε για λίγο τη σκηνή και τις αναλύσεις για την τέχνη του, και γύρισε πίσω – όχι μόνο στον εαυτό του αλλά και στον μεγάλο του έρωτα: τη σύζυγό του, Ασπασία Αραπίδου, τη γνωστή σε όλους ως Άσπα.
«Η Άσπα είναι η γυναίκα της ζωής μου, 57 χρόνια με ανέχεται το κορίτσι. Είμαι ερωτευμένος με την Άσπα. Με ζηλεύει πάρα πολύ. ‘Ποια είναι αυτή; Γιατί κοιτάς προς τα εκεί;’ με ρωτάει. Είναι εξαιρετική η Άσπα, αφοσιώθηκε σε αυτόν τον γάμο χωρίς να χάσει την προσωπικότητά της», εξομολογήθηκε με συγκίνηση.
Ο καρπός της σχέσης τους, δύο γιοι – ο Κορνήλιος και ο Ρωμανός – και ένα τραγούδι που έμεινε: το «Άσπα» του 1979, στο οποίο τραγουδούσε:
«Σταθερά στη βροχή
Πριν το τρένο αποσπαστεί
Τα χρυσά σου χείλη ακουμπάς
Στα βρεγμένα μάγουλά μου
Άσπα, κάνε λίγο υπομονή χαρά μου»
Από τα κελιά της Χούντας, στο «ναι» του έρωτα
Η αρχή της κοινής τους ζωής δεν είχε τίποτα το συμβατικό. Εκείνος, κρατούμενος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Εκείνη, ακόμη μαθήτρια λυκείου.
«Πήρα την απόφαση να την παντρευτώ όταν ήμουν στην απομόνωση, στη φυλάκα! Όπως παίρνουμε αποφάσεις έτσι και εγώ πήρα δύο αποφάσεις σημαντικές. Το ένα να ασχοληθώ με τα τραγούδια και τη μουσική και το άλλο να παντρευτώ την Άσπα, επειδή την αγαπώ. Ήμασταν πολύ νέοι. Παντρευτήκαμε τον Οκτώβριο του 1967, 28η Οκτωβρίου. Την ημέρα του όχι, εμείς είπαμε ναι. Εγώ ήμουν 23 και η Άσπα 18», είπε.
Την περιέγραψε να φέρνει φαγητό στις επισκέψεις στη φυλακή, να αντέχει ακόμη και βιαιοπραγίες από την ασφάλεια, να τον υπερασπίζεται με την τόλμη που γεννά η αγάπη.
«Η Άσπα ερχόταν στη φυλακή να με δει. Ακόμα και οι φίλοι μου εξαφανίστηκαν δικαιολογημένα γιατί σου λέει ‘Πιάνουν τώρα και τους τραγουδοποιούς’. Έφυγαν στο Λονδίνο αυτοί, στη Ρώμη. Η Άσπα ήταν μικρή, στην τρίτη λυκείου. Έφερε τον κόσμο άνω κάτω, έμαθε πού είμαι και ήρθε στην ουρά. Ήταν στην ουρά οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων και έφερναν φαγητό στους κρατούμενους. Οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων ήταν σαν χήρες και ορφανά από τον εμφύλιο. Η δικιά μου έλαμπε, είχε χειλάκια μεταξωτά, ματάκια μοβ βαμμένα, φορούσε μίνι φούστα. Πήγαινε και αγόραζε τα καλύτερα φαγητά από το ‘Select’, δεν φοβόταν. Σε κάνει ατρόμητο η αγάπη. Της έδιναν κάτι μπάτσες από την ασφάλεια. Της έλεγαν ατάκες τύπου ‘Είσαι μικρό κορίτσι, τι δουλειά έχεις με αυτούς’», θυμήθηκε χαρακτηριστικά.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 22/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
