Νίκος Τσούλιας Λίγες αναλύσεις έχουν γίνει γύρω από την πορεία ανάπτυξης της Ηλείας. Συνήθως οι ευθύνες για το χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης αποδίδονται αποκλειστικά στις εκάστοτε κυβερνήσεις και έτσι αρκετοί αισθάνονται λίγο-πολύ ικανοποιημένοι. Κατά τη γνώμη μου, οι κυβερνήσεις ευθύνονται κυρίως γιατί εμείς υστερούμε ως προς τις ανάγκες του τόπου μας και ως προς την αγωνιστική διεκδίκησή τους. Ας μην επιδιδόμαστε, λοιπόν, σε κυνήγι μαγισσών.
Ο νομός μας, ενώ έχει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας, βρίσκεται χρόνια στις τελευταίες θέσεις όσον αφορά την αναπτυξιακή κλίμακα. Ωστόσο:
1) Οι φυσικοί πόροι είναι πλούσιοι.
2)Το έδαφος είναι από τα πιο εύφορα της πατρίδας μας.
3)Τα υδάτινα αποθέματα με τη συνδρομή και των φραγμάτων έχουν λύσει, ως έναν βαθμό, το πρόβλημα του νερού για το μέλλον – κάτι που απασχολεί έντονα άλλες περιοχές.
4) Η αγροτική παραγωγή είναι από τις υψηλότερες στην Ελλάδα.
5) Η Ηλεία έχει μεγάλη αναλογία παραλιών προς τη συνολική έκταση της όσο λίγοι νομοί της ηπειρωτικής Ελλάδας και σε συνδυασμό με την ποικιλόμορφη γεωμορφολογία της, έχει μεγάλες δυνατότητες τουριστικής ανέλιξης.
6) Η Ολυμπία μαζί με την Αθήνα (Παρθενώνα – Ακρόπολη) και τα νησιά του Αιγαίου, είναι τα πιο φημισμένα μέρη της χώρας μας σε κάθε γωνιά της Γης και είναι δέλεαρ για υψηλού επιπέδου τουριστική και πνευματική πολιτική.
Γιατί λοιπόν δεν πάμε καλά; Η δική μου άποψη δεν είναι τόσο απλουστευτική όσο αυτή που ισχυρίζεται ότι ευθύνεται μόνο η κεντρική εξουσία. Θέλοντας να προκαλέσω έναν διάλογο γύρω απ’ αυτό το καυτό ζήτημα, καταθέτω τη δική μου άποψη δηλώνοντας βέβαια εξ’ αρχής ότι δεν είμαι κάτοχος της αλήθειας και ότι η γνώμη μου έχει σχετική αξία.
1) Η σχέση του πολιτικού μικρο-συστήματος του νομού μας με την κεντρική εξουσία είναι κυρίως σχέση εξάρτησης και όχι σχέση αυτονομίας και διεκδίκησης. Δεν υπάρχει με λίγα λόγια αγωνιστική αντίληψη για τα συμφέροντα της Ηλείας απέναντι στις πολιτικές αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Για παράδειγμα ο κατ’ ευφημισμόν εθνικός δρόμος Πάτρας – Πύργου, που τόσα πολλά χρόνια μας ταλαιπώρησε, και ακόμα….
2) Ο αγροτικός κόσμος είναι αβοήθητος. Προσπαθεί να κινήσει τα προϊόντα του με τις λογικές της δεκαετίας του ’70. Η ανάπτυξη management για την προώθηση των προϊόντων τους στις άλλες χώρες της Ευρώπης και η δημιουργία διαρκώς ποιοτικότερων άρα και πιο ανταγωνιστικών προϊόντων δεν είναι προτεραιότητά μας. Είναι αυτά όμως αγροτική πολιτική σε συγκυρίες διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης;
3) Τα τελευταία 20 χρόνια πόσες και ποιες επενδύσεις έγιναν σε αναπτυξιακά έργα (π.χ. εργοστάσια μεταποίησης και εμπορευματοποίησης αγροτικών προϊόντων) για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να αντιμετωπίσουμε ως έναν βαθμό την ανεργία; Οι πολιτικοί μας επιδόθηκαν (και επιδίδονται) πρωτίστως στις πρακτικές του πελατειακού συστήματος και των προσωπικών εξυπηρετήσεων. Αυτό μπορεί να συνιστά πρόοδο για τον τόπο μας ή είναι απτό δείγμα παρακμής;
Μπορεί με τέτοια κουλτούρα να αλλάξουμε τα πράγματα; Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν κυριαρχεί αυτή η παρακμιακή νοοτροπία, και η επόμενη περίοδος θα είναι περίοδος για «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Αν δεν κατανοείς την πραγματικότητα, δεν γνωρίζεις προς τα πού πας και δεν αγωνίζεσαι με γνώση και αποφασιστικότητα γι’ αυτό, τότε η ίδια η πραγματικότητα θα σε εκδικείται. Και εμείς ήσυχοι και μακάριοι θα ισχυριζόμαστε ότι κάποιοι άλλοι ευθύνονται για την κακή πορεία μας. Αξίζουμε όμως αυτή την πορεία; Μπορούμε να την αλλάξουμε;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέες ταυτότητες: Πότε λήγει η διορία για αλλαγή και πόσο κοστίζει η έκδοση
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 4/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
