Πότε συνταξιοδοτείται ο δημόσιος υπάλληλος

 

Σε έξι ανέρχονται οι περιπτώσεις που μπορεί ένας δημόσιος υπάλληλος να συνταξιοδοτηθεί και να λάβει ισόβια σύνταξη από το Δημόσιο Ταμείο. Συγκεκριμένα:

 

1 Αν απομακρυνθεί με οποιονδήποτε τρόπο από την υπηρεσία και έχει 25ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.

2 Αν απολυθεί και έχει τουλάχιστον 20ετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.

3 Αν απολυθεί για σωματική ή διανοητική ανικανότητα, η οποία δεν οφείλεται στην υπηρεσία, και έχει τουλάχιστον 5ετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία. Η ανικανότητα βεβαιώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά.

4 Αν απολυθεί γιατί καταργήθηκε η θέση και έχει τουλάχιστον 20ετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, εφόσον αμέσως πριν από την απομάκρυνσή του έχει πλήρη πενταετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.

5 Αν έχοντας συμπληρώσει το όριο ηλικίας απομακρυνθεί οπωσδήποτε από την υπηρεσία και έχει τουλάχιστον 15ετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.

6 Αν απομακρυνθεί οπωσδήποτε από την υπηρεσία γιατί έγινε σωματικά ή διανοητικά ανίκανος από τραύμα ή νόσημα που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας.

 

Η περίπτωση της ανικανότητας στην υπηρεσία

 

Οι συνέπειες του τραύματος ή του νοσήματος παρέχουν δικαίωμα σε σύνταξη αν εκδηλώθηκαν μέσα σε ένα εξάμηνο το αργότερο από την πρώτη μετά το πάθημα απομάκρυνση του υπαλλήλου από την υπηρεσία. Πάντως αν αποδεικνύεται ότι σχετικά με το πάθημα υπάρχει βαρύ πταίσμα του υπαλλήλου, δεν γεννάται δικαίωμα σε σύνταξη.

Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προήλθαν εξαιτίας της υπηρεσίας χρόνια νοσήματα που εκδηλώθηκαν μέσα σε τρία χρόνια από τον διορισμό του υπαλλήλου ως τακτικού, με συνυπολογισμό και της προϋπηρεσίας, που αναγνωρίζεται ως συντάξιμη σε θέση έκτακτου ή με σύμβαση, εφόσον αυτή είναι συνεχής και αμέσως προηγούμενη εκείνης ως τακτικού. Θεωρείται ότι έπαθε πρόδηλα εξαιτίας της υπηρεσίας και εκείνος που έγινε σωματικά ή διανοητικά ανίκανος από πολεμικά γεγονότα κατά την εκτέλεση υπηρεσίας στη ζώνη των πρόσω στην ημεδαπή ή αλλοδαπή και αν ακόμη το γεγονός που επέφερε την ανικανότητα δεν σχετίζεται άμεσα με την εκτέλεση της υπηρεσίας του. Ο υπάλληλος που στρατεύθηκε και έπαθε κατά την εκτέλεση γενικά της στρατιωτικής υπηρεσίας πάθημα, από το οποίο γεννάται δικαίωμα σύνταξης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις στρατιωτικές συντάξεις, δικαιούται να προτιμήσει τον κανονισμό της, σύμφωνα με τις διατάξεις για τις πολιτικές συντάξεις, οπότε στην περίπτωση αυτή το πάθημα λογίζεται ότι επήλθε εξαιτίας της πολιτικής του υπηρεσίας. Το πάθημα αυτό μπορεί να επικαλεσθεί ο υπάλληλος οποτεδήποτε μέχρι και την αποχώρησή του από την υπηρεσία, πρέπει όμως απαραίτητα αυτό να τον καθιστά ανίκανο για την πολιτική του υπηρεσία κατά τον χρόνο της αποχώρησής του από αυτήν.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι μη μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι δεν αποκτούν δικαίωμα σε σύνταξη από τη μη μόνιμη υπηρεσία τους πριν από τη συμπλήρωση πλήρους δεκαετούς πραγματικής υπηρεσίας στη μη μόνιμη θέση τους, εκτός από εκείνους που πριν από τον διορισμό τους στη μη μόνιμη θέση κατείχαν άλλη δημόσια θέση ίση ή ανώτερη σχετικά με τον βαθμό ή τον μισθό με τη μη μόνιμη θέση από την οποία συνταξιοδοτήθηκαν. Αν πρόκειται για αιρετούς εκπαιδευτικούς συμβούλους δεν μπορεί να αποκτηθεί δικαίωμα σύνταξης σε κάθε περίπτωση από τη θέση του εκπαιδευτικού συμβούλου πριν από τη συμπλήρωση πλήρους τουλάχιστον εξαετούς πραγματικής υπηρεσίας στη θέση αυτήν.

Αν πρόκειται για γενικούς γραμματείς Βουλής, υπουργείων, προϊσταμένους γενικών γραμματειών, γενικούς γραμματείς περιφερειών και ειδικούς γραμματείς Βουλής και υπουργείων δεν μπορεί να αποκτηθεί δικαίωμα σύνταξης πριν να συμπληρωθεί οκταετής πλήρης πραγματική υπηρεσία στη θέση αυτή.

Σε περίπτωση που δεν συμπληρωθεί ο κατά το προηγούμενο εδάφιο χρόνος, ο χρόνος υπηρεσίας στις θέσεις αυτές προσαυξάνει τη λοιπή πραγματική, συντάξιμη και δημόσια υπηρεσία τους στο Δημόσιο, σε ΟΤΑ ή σε άλλα ΝΠΔΔ για όλες τις συνέπειες.

 

Η περίπτωση των τριτέκνων

 

Κατ’ εξαίρεση για τους υπαλλήλους που έχουν τουλάχιστον τρία παιδιά αρκεί η συμπλήρωση 20ετούς πλήρους πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2010, η οποία αυξάνεται κατά 1 έτος για όσους συμπληρώνουν την εικοσαετία εντός του έτους 2011 και για όσους συμπληρώνουν την εικοσαετία από 1/1/2012 και μετά, κατά δύο (2) έτη για κάθε ημερολογιακό έτος και μέχρι τη συμπλήρωση είκοσι πέντε (25) ετών πλήρους πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, ανεξάρτητα από τον χρόνο πρόσληψής τους.

 

Η περίπτωση των καθηγητών Πανεπιστημίου

 

Οι καθηγητές, οι αναπληρωτές καθηγητές, οι επίκουροι καθηγητές και οι λέκτορες των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ) και των ισότιμων με αυτά Ανώτατων Σχολών, που απομακρύνονται από την υπηρεσία λόγω ορίου ηλικίας ή λήξης της θητείας τους λόγω ορίου ηλικίας, δικαιούνται σύνταξη μετά τη συμπλήρωση τουλάχιστον 10ετούς πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας καθηγητή ή αναπληρωτή καθηγητή ή επίκουρου καθηγητή σε ΑΕΙ της χώρας ή σε ισότιμη Ανώτατη Σχολή πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ή μερικής απασχόλησης αθροιστικά.

 

Για υπαλλήλους των σωφρονιστικών και αναμορφωτικών καταστημάτων αρκεί 25ετής συντάξιμη υπηρεσία, από την οποία 10ετής πλήρης πραγματική στα καταστήματα αυτά.

 

……………………………………………………………………

 

Oι υπάλληλοι με αναπηρία τουλάχιστον 67%

 

Για τους υπαλλήλους οι οποίοι είναι παντελώς τυφλοί, παραπληγικοί ή τετραπληγικοί, καθώς και για όσους πάσχουν από διάχυτο γιγαντιαίο αιματολεμφαγγείωμα, από υπερφωσφατασαιμία ή από Βήτα ομόζυγο μεσογειακή ή δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία και υποβάλλονται σε μετάγγιση ή από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή περιτοναϊκή κάθαρση ή έχουν υποστεί μεταμόσχευση μυελού των οστών ή συμπαγών οργάνων (καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ, πάγκρεας και νεφροί) ή πάσχουν από αιμορροφιλία Α’ ή Β’ ή μυασθένεια-μυοπάθεια ή έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των άνω ή κάτω άκρων ή του ενός άνω και του ενός κάτω άκρου, εφόσον για τις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, αρκεί 15ετής πλήρης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.

 

Αναδημοσίευση από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ