Εκπαιδευτικοί για τηλεκπαίδευση: Οι Ρομά μαθητ(ρι)ες μας δεν είναι η εξαίρεση
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής για την τηλεκπαίδευση στα σχολείο που φοιτούν μαθητές Ρομά

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ηρώ Κωνσταντοπούλου» Άνω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Φυλής στέλνει κείμενο για την τηλεκπαίδευση σε σχολεία που φοιτούν μαθητές Ρομά καιι δημοσιεύει δύο εξαιρετικά κείμενα του 3ου ΔΣ Ζεφυρίου και 2ου ΔΣ Άνω Λιοσίων.

Η ανακοίνωση του συλλόγου

Οι Ρομά μαθητ(ρι)ες μας δεν είναι η εξαίρεση!

Η Τηλε-«εκπαίδευση» διαλύει τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα!

Τρεις μήνες έχουν περάσει από το άνοιγμα των σχολείων. Εννιά μήνες που η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας ήταν υποχρεωμένοι να πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα που το εκπαιδευτικό κίνημα διεκδικούσε, από τον Αύγουστο ακόμη, για σχολεία ανοιχτά και ασφαλή για όλους/όλες! Όλοι οι μαθητές πειθάρχησαν στη «νέα κανονικότητα» και έπαψαν να αγκαλιάζουν τους φίλους τους, τους δασκάλους τους, έμαθαν να «κρατάνε αποστάσεις» για να μένουν ασφαλείς. Όταν ήρθε η επιβολή της μάσκας, αντίμετρο του Υπουργείου στη μείωση των μαθητών σε μέχρι 15 ανά τάξη αντί για 25, πάλι οι μικροί μας μαθητές φάνηκαν εξαιρετικά συνεπείς και έμαθαν να χειρίζονται τη «νέα κανονικότητα» στη ζωή τους.

Οδηγηθήκαμε σε νέο lockdown, ομολογία της απόλυτης αποτυχίας της ΝΔ στη διαχείριση της πανδημίας…Ένα lockdown που οδήγησε σε νέο κλείσιμο των σχολείων, με τις ευθύνες να βαραίνουν πάλι τα παιδιά και τις οικογένειές τους, με το γνωστό αφήγημα της ατομικής ευθύνης, καθώς οι μαθητ(ρι)ες και οι γονείς τους έκαναν άσκοπες μετακινήσεις και διέσπειραν τον ιό! Ούτε συζήτηση για την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης, για την κρατική ευθύνη, για όλα όσα μπορούσαν και δεν έγιναν αφού η μόνη τους προτεραιότητα είναι η σωτηρία των επιχειρηματικών κερδών πάνω από τις ζωές μας!

Δυο εβδομάδες που έκλεισαν τα σχολεία μας. Δυο εβδομάδες συμμετοχής στη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Δυο εβδομάδες κοροϊδίας, αδύνατης επικοινωνίας, απόλυτης διατάραξης της ισορροπίας της σχολικής μονάδας και των ίδιων των οικογενειών μας.

Και, όμως, υπάρχουν κάποια σχολεία που δεν ζουν ούτε από μακριά αυτές τις άσχημες καταστάσεις. Υπάρχουν κάποια σχολεία που εξ αρχής και εκ των πραγμάτων είναι αδύνατη και στη σφαίρα του φανταστικού η συμμετοχή τους στην «καταπληκτική και χωρίς προβλήματα» πλατφόρμα της Webex. Υπάρχουν κάποια παιδιά, που δεν αντιμετωπίζουν καθόλου τα προβλήματα της μη σύνδεσης, γιατί πολύ απλά αυτά τα παιδιά έχουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της φτώχειας, της έλλειψης ηλεκτρικού ρεύματος, της θέρμανσης και των ειδών πρώτης ανάγκης. Παιδιά που έρχονταν στο σχολείο με σεβασμό και σκισμένες μάσκες, που οι δάσκαλοι διορθώνανε με συρραπτικό, όταν τα έπιανε πανικός με την ιδέα ότι δε θα τους επιτραπεί η είσοδος στο σχολείο. Παιδιά φτωχά και με την ελπίδα στα μάτια των γονιών τους ότι αυτά με τη μόρφωση θα έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί αυτό τους μάθαινε το σχολείο. Ότι η γνώση είναι δύναμη.

«Το αμελητέο ποσοστό στις μετρήσεις συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση» «από την άκρη της πόλης…»

Κι όμως τα σχολεία Ρομά δεν αποτελούν την εξαίρεση! Επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Στα σχολεία με πληθυσμούς ΡΟΜΑ το ποσοστό της συμμετοχής στη σύγχρονη εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» αγγίζει το εξωφρενικό ποσοστό του 3-4%! Και όσα παιδιά καταφέρνουν να συνδεθούν δανείζονται ηλεκτρονικά μέσα συγγενών τους για να νιώσουν ότι βρίσκονται ξανά στην «τάξη» με το δάσκαλό τους. Υπάρχουν «τάξεις» με ένα και δύο παιδιά που καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες να κάνουν το «μάθημα» της επομένης ημέρας.

Και όλα τα υπόλοιπα απλά ρίχνονται στον Καιάδα. Στα παιδιά αυτά η γνώση έγινε πολυτέλεια! Η δύναμη έγινε η καταδίκη τους... Και ξαφνικά είδαν την απόλυτη απαξίωση από τα μάτια της πολιτείας. Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού υπάρχουν και είναι στα σχολεία που δουλεύουμε. Είναι παιδιά με ονόματα, με χαμόγελα, με ελπίδες, που το σύστημα των αρίστων το βολεύει να μείνουν στο περιθώριο.

Το δηλώσαμε και θα συνεχίζουμε να το δηλώνουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Η τηλε- «εκπαίδευση» δεν είναι εκπαίδευση, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης μαθησιακή διαδικασία! Το σχολείο είναι χώρος κοινωνικοποίησης, κοινωνικής μάθησης, δημιουργίας σχέσεων εμπιστοσύνης, βρίσκουν χώρο και εκφράζονται μαθητικά «λάθη», πειραματισμοί, αυθορμητισμοί, συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν διαφορετικές προσωπικότητες, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, ατομικές ελευθερίες και ιδιαιτερότητες. Η έννοια της τάξης και της εκπαιδευτικής σχέσης, βασικών στοιχείων της εκπαίδευσης, διαλύονται. Η τάξη ως σύνολο μαθητών και εκπαιδευτικού, στον ίδιο χώρο, με τα ίδια μέσα, με οικοδόμηση σχέσεων αλληλεπίδρασης, συναισθημάτων και αναζητήσεων αποτελεί αναγκαία συνθήκη για το εκπαιδευτικό έργο, που περιλαμβάνει από τη γνώση μέχρι τη διαμόρφωση δημιουργικών και ενεργών ανθρώπων. Η τηλε-«εκπαίδευση» όχι απλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό, αλλά όταν αντικαθιστά τη ζώσα εκπαίδευση, το τραυματίζει ανεπανόρθωτα.

Με απόλυτο τρόπο στεκόμαστε απέναντι στη πιο επικίνδυνη πτυχή της μονιμοποίησης και νομιμοποίησης του φιάσκου της τηλε- «εκπαίδευσης», αυτής που οδηγεί στην όξυνση των ταξικών ανισοτήτων και του ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥ αποκλεισμού μαθητ(ρι)ών από την εκπαίδευση. Διαμορφώνονται οι όροι για την συγκρότηση μιας παράλληλης διαδικασίας, κατά παράβαση της Συνταγματικής επιταγής για καθολικά ισότιμη πρόσβαση σε δωρεάν δημόσια παιδεία ΟΛΩΝ των παιδιών. Ενός σχολείου που «υποχρεωτικά» αποκλείει όσους δεν μπορούν, όσους δεν έχουν, όσους δυσκολεύονται! Ένα παράλληλο τηλε-σχολείο που έρχεται να αντικαταστήσει το δημόσιο δωρεάν δια ζώσης!

Δεν είναι λοιπόν ζήτημα εξοπλισμού! Για όλα τα παιδιά μας, αλλά ειδικά και κυρίως για όσα ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, που το σχολείο αποτελεί σημείο αναφοράς, καμία οθόνη, κανένα μικρόφωνο και καμία κάμερα δεν μπορεί να καλύψει όσα το ζωντανό, πραγματικό σχολείο μπορεί να δώσει! Τα καταρρακωμένα αυτά παιδιά η αριστεία τα χρειάζεται να μείνουν στην αφάνεια χωρίς φωνή και δικαιώματα. Ποιος άλλωστε να σταθεί δίπλα τους; Εμείς θα σταθούμε! Δε θα επιτρέψουμε ούτε ένα παιδί να μείνει χωρίς ελεύθερη πρόσβαση στη μόρφωση. Ούτε ένα παιδί δε θα μετατραπεί σε μειονότητα και αποδιοπομπαίο τράγο του καπιταλισμού! Τα σχολεία ανήκουν σε όλους! Η γνώση ανήκει σε όλους! Η ελπίδα ανήκει σε όλους! Δωρεάν, δημόσια παιδεία για όλα τα παιδιά! Δεν τη ζητάμε, την απαιτούμε!

Χαιρετίζουμε και στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες των δύο σχολείων της περιοχής μας, του 2ου ΔΣ Άνω Λιοσίων και του 3ου ΔΣ Ζεφυρίου, που με δημόσιες ανακοινώσεις-κραυγές έχουν θέσει αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές συνέπειες, και του 9ου ΔΣ Άνω Λιοσίων που με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων καλούν διεύθυνση ΠΕ Δυτ. Αττικής, συντονίστρια και Υπουργείο να πάρουν θέση στα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν!

Καλούμε όλα τα σχολεία να προχωρήσουν σε αντίστοιχες ενέργειες, τους συλλόγους διδασκόντων να συζητήσουν παιδαγωγικά τους προβληματισμούς και τις ανυπολόγιστες συνέπειες που αυτή η διαδικασία δημιουργεί στα παιδιά!

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς και τους συλλόγους διδασκόντων να διαμορφώσουν την παιδαγωγική τους δουλειά με βάση τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των τάξεων και των μαθητ(ρι)ών τους. Να καταγράψουν το σύνολο των παιδιών που δεν διαθέτουν laptop και άλλο αναγκαίο εξοπλισμό, ως συμπληρωματικό εργαλείο για τη δια ζώσης εκπαίδευση και όχι αναγκαστικά και μόνο για το διάστημα της τηλε–«εκπαίδευσης». Δε θεωρούμε το κινητό και τις μικρές οθόνες των tablet εργαλείο!

Διεκδικούμε τώρα και όχι αύριο, σχολεία ανοιχτά και ασφαλή:

  • Διενέργεια μαζικών επαναλαμβανόμενων τεστ σε όλους τους συναδέλφους αλλά και στους μαθητές. Δημιουργία Σχολιατρικής Υπηρεσίας  που θα έχει την ευθύνη για τον έλεγχο λειτουργίας των σχολείων αλλά και τη διαχείριση των κρουσμάτων.
  • Καθημερινή πλήρης λειτουργία των σχολείων με μειωμένο αριθμό μαθητών στο τμήμα (12-15), ανάλογα με τα τ.μ. των αιθουσών ώστε να τηρούνται οι αποστάσεις, με αξιοποίηση σχολείων που έκλεισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και κάθε είδους κτηρίων, ακόμα και ιδιωτικών, που θα μπορούσαν να βρεθούν διαθέσιμα σε κάθε δήμο. Άμεση εκπόνηση κεντρικού πανελλαδικού σχεδίου για νέα σχολικά κτίρια που να καλύπτουν τις ανάγκες για σχολική στέγη.
  • Δημιουργία όλων των απαραίτητων δομών ενισχυτικής διδασκαλίας (παράλληλη, κατ΄ οίκον, πρόσθετη) για τους μαθητές που δε μπορούν λόγω πανδημίας να παρακολουθήσουν τη δια ζώσης διαδικασία και παραμένουν περιορισμένοι στο σπίτι.
  • Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί/ μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία για να καλυφθούν ΤΩΡΑ όλα τα κενά! Κατάργηση εδώ και τώρα του απαράδεκτου θεσμού των ΑΜΩ και των 3μηνιαίων αναπληρωτών. Κατάργηση του ν. 4692/20 της Κεραμέως και του νόμου του προσοντολογίου του Γαβρόγλου.
  • Μέτρα στήριξης των συναδέλφων που εργάζονται μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους (στέγαση, σίτιση, μετακίνηση). Εξασφάλιση των αναγκαίων αδειών για τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, χωρίς «αστερίσκους». Ίσα δικαιώματα για μόνιμους και αναπληρωτές.
  • Εξασφάλιση όλου του απαραίτητου αριθμού μόνιμων εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων, ώστε να διασφαλίζονται οι υγειονομικοί όροι καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του σχολείου. Μονιμοποίηση των καθαριστριών. Επαναπρόσληψη των απολυμένων μεταναστ(ρι)ων καθαριστ(ρι)ων. Κατάργηση της ρατσιστικής διάταξης.
  • Δωρεάν διάθεση του αναγκαίου υλικού προστασίας στα σχολεία (μάσκες, γάντια, αντισηπτικά, υλικά καθαριότητας) με έκτακτη επιχορήγηση στις σχολικές επιτροπές.
  • Αναδιάταξη- Μείωση της ύλης για τη νέα χρονιά
  • Κατάργηση της τροπολογίας, της ΠΝΠ και της ΥΑ που αφορά τις κάμερες και την εξ αποστάσεως.

Επιστολή της διευθύντριας και του συλλόγου του 2ου Δημ. Σχ. Άνω Λιοσίων

«Τηλεκπαίδευση στο 2ο Δημ. Σχολείο Άνω Λιοσίων» Mια κραυγή αγωνίας της εκπαιδευτικής κοινότητας

Κύριοι

Είμαι διευθύντρια σε ένα δημοτικό σχολείο σε μια γειτονιά της Αθήνας. Στο 2ο δημοτικό σχολείο στα Άνω Λιόσια. Το σχολείο μας προσπαθεί  να παιδαγωγήσει κυρίως μαθητές ρομά. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών μας είναι  τσιγγανόπουλα.

Αν και ως διευθύντρια το υπουργείο  θεωρεί ότι  είμαι παντογνώστης και μπορώ να δίνω κατευθυντήριες οδηγίες και να βρίσκω λύσεις σε όλα τα προβλήματα σχετικά με την τηλεκπαίδευση, από προχτές ( μάλλον από τον περασμένο Απρίλιο) προσπαθώ να λύσω μια δυσεπίλυτη εξίσωση.

Πώς να ικανοποιήσω τις ανάγκες σε απαραίτητο εξοπλισμό για τηλεμαθήματα σε 200 περίπου μαθητές και 25 περίπου εκπαιδευτικούς με 2 laptop που μετά από πολλά παρακάλια με προμήθευσε η τοπική αυτοδιοίκηση;

Αλλά αν ακόμα ως άλλος Ιησούς πολλαπλασιάσω τα laptop, πώς θα συνδεθούν οι εκπαιδευτικοί αφού καμία αίθουσα, πλην του εργαστηρίου πληροφορικής και του γραφείου, δεν διαθέτει σύνδεση internet  αν και είναι πάγιο αίτημά μας  προς τους αρμόδιους;

Αλλά ακόμα και αν λυθεί αυτό το πρόβλημα, πώς θα συνδεθούν οι μαθητές μας αφού μετρημένοι στα δάχτυλα έχουν σύνδεση internet και κανένας δεν έχει σταθερό τηλέφωνο;

Γνωρίζω ότι δεν είμαστε το αντιπροσωπευτικό δείγμα σχολείου ούτε μαθητικού πληθυσμού.

Γνωρίζω ότι είμαστε ένα αμελητέο ποσοστό στις μετρήσεις συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση της χώρας.

Για εμάς όμως το ποσοστό είναι άλλο. Για  εμάς το 97% των μαθητών μας (το 3% το αφήνω ως περιθώριο λάθους) είναι το απόλυτο ποσοστό που έχουν αδυναμία σύνδεσης και συμμετοχής στην εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση.

Κύριοι,

σε ένα σχολείο όπου τα παιδιά μετακινούνται συνήθως μόνα τους  και κανένας συνωστισμός δεν παρατηρείται στην προσέλευση και στην αποχώρηση των μαθητών, σε ένα σχολείο που ο φόβος για τον κορονοϊό εύκολα γίνεται χιονοστιβάδα και οδηγεί στη σχολική διαρροή, σε ένα σχολείο όπου οι εκπαιδευτικοί είναι σε συνεχή προσπάθεια να ενημερώνουν τους γονείς για τα μέτρα που τηρούνται στο σχολείο για να είναι όσο το δυνατό πιο ασφαλές…

Σε ένα τέτοιο σχολείο, που δεν είναι το μόνο στη Δυτική Αττική, ίσως –λέω ίσως- να υπήρχε το περιθώριο για άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Ίσως να βλέπαμε το ενδεχόμενο το σχολείο να λειτουργεί εκ περιτροπής όπως τον Ιούνιο ή κάποια άλλη λύση που δεν θα απομακρύνει τα παιδιά από το σχολικό περιβάλλον.

Τις σκέψεις μου και την αγωνία μου συμμερίζεται σύσσωμος ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου μας.

Περιμένουμε λοιπόν μια δεύτερη σκέψη από εσάς για σχολεία σαν εμάς για να μη μείνει η εκπαίδευση των μαθητών μας σε απόσταση.

Μετά τιμής

 Η διευθύντρια και ο σύλλογος του 2ου Δημ. Σχ. Άνω Λιοσίων

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ…

Τρίτη μέρα εφαρμογής της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε όλη την χώρα, και εμείς, οι εκπαιδευτικοί του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου, νιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε για την δική μας πραγματικότητα, άγνωστη και διαφορετική για τους περισσότερους, αλλά υπαρκτή για εμάς και τους μαθητές μας.

Εργαζόμαστε με παιδιά που ανήκουν σε ευπαθή κοινωνική ομάδα, τα οποία ζουν πλειοψηφεί σε αποστερημένο κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά περιβάλλον. Πρόκειται για μέλη πολύτεκνων, διευρυμένων οικογενειών.  Αρκετά από αυτά στερούνται το δεκατιανό τους, απουσιάζουν γιατί τα παπούτσια τους είναι τρύπια, δυσκολεύονται να προμηθευτούν τα αναγκαία σχολικά είδη. Δε χρειάζεται να είναι κανείς  εκπαιδευτικός για να αντιληφθεί πώς νιώθουμε  όταν ρωτάμε αν υπάρχει δυνατότητα σύνδεσης στο διαδίκτυο. Τα εμπόδια που συναντάμε είναι ανυπέρβλητα, καθότι ελάχιστοι διαθέτουν τον τεχνολογικό εξοπλισμό για την πραγματοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όπως επίσης και την γνώση για να καταφέρουν να συνδεθούν.  Στις παραπάνω δυσκολίες προστίθεται και η ανεπάρκεια σε ηλεκτρονικό και τεχνολογικό εξοπλισμό της σχολικής μας μονάδας, αφού μετά από πρόσφατη διάρρηξη του σχολείου μας, αυτός δεν αντικαταστάθηκε από τους αρμόδιους φορείς παρά τα επανειλημμένα αιτήματά μας.

Καλούμαστε λοιπόν εμείς, ως εκπαιδευτικοί, σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία να ακολουθήσουμε τις άστοχες οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας, να προχωρήσουμε την ύλη όπως μας επιβάλλεται και να περνάμε απουσίες , τη στιγμή που το ποσοστό συμμετοχής των μαθητών αγγίζει το 4%, αφορά δηλαδή τους 10 από τους 229 εγγεγραμμένους μαθητές της σχολικής μας μονάδας.  Καλούμαστε να επισημοποιήσουμε και να σφραγίσουμε τις άνισες εκπαιδευτικές ευκαιρίες, να στηρίξουμε υποχρεωτικά την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όταν είναι ολοφάνερο πως αδυνατεί να παρέχει στους μαθητές μας το μορφωτικό αγαθό.

Ακολούθως, παραθέτουμε τα μέτρα που από την αρχή της σχολικής χρονιάς επιδιώκαμε να ληφθούν από τους αρμόδιους, με στόχο να παραμείνουν τα σχολεία ανοιχτά: λήψη αυξημένων μέτρων υγιεινής και προστασίας, όπως είναι τα συχνά δειγματοληπτικά τεστ στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και την ευρύτερη κοινότητα, σχολαστική ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, συχνότερες απολυμάνσεις,  συνεχής ενημέρωση των μελών της κοινότητας από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές. Μέτρα που στοιχειωδώς δεν ελήφθησαν κατά το προηγούμενο διάστημα, παρά τις συνεχείς και επίμονες εκκλήσεις μας προς τον Ε.Ο.Δ.Υ., τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και τον Δήμο Φυλής, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή και υγεία των παιδιών αλλά και των εκπαιδευτικών που εργάζονται στο σχολείο μας.

Σε καιρούς που η ατομική ευθύνη παρουσιάζεται ως θέσφατο για την προστασία της δημόσιας υγείας, που παρά τις οικονομικές αντιξοότητες χιλιάδες συμπολίτες μας έρχονται αντιμέτωποι με πρόστιμα για το αν κυκλοφόρησαν με άδεια ή χωρίς, που οι ατομικές ελευθερίες καταστέλλονται καθημερινά με παράλογες απαγορεύσεις, δηλώνουμε πως η κρατική ευθύνη για την προστασία και ασφάλεια μας ήταν  και συνεχίζει να είναι εκκωφαντικά ανύπαρκτη.

Τέλος, μακριά από τις  «αστείες» αλλά διαρκώς αναπαραγόμενες αντιλήψεις σχετικά με τον κλάδο μας, που μας παρουσιάζουν ως βαριεστημένους και τεχνολογικά αναλφάβητους δημόσιους υπαλλήλους, αναρωτιόμαστε: έξι μήνες μετά το πρώτο κύμα πανδημίας, γιατί το Υπουργείο Παιδείας, που απαιτεί να είμαστε καθόλα έτοιμοι, δεν προέβη σε καμία σχετική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών τόσο για την πρακτική αξιοποίηση της τηλεκπαίδευσης όσο και για την ουσιαστική, μορφωτική της λειτουργία; Πέρα από τις μιντιακές κυβερνητικές επιτυχίες, πόσο επιτυγχάνεται στην πράξη αυτό για το οποίο εν τέλει πληρωνόμαστε;

Και απαντάμε, προτάσσοντας την ουσία της παιδαγωγικής επιστήμης:  αιτούμενοι την καθημερινή, και πνευματική μας επαφή με τα παιδιά μέσω δια ζώσης εκπαίδευσης, στοχεύοντας στην ολόπλευρη ανάπτυξη των προσωπικοτήτων τους, πράγμα που όφειλε να διασφαλισθεί εξ αρχής με όλους τους δυνατούς τρόπους.

Σύλλογος Εκπαιδευτικών

3ου Δημοτικού Σχολείου Ζεφυρίου

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Αδιανόητη αυθαιρεσία: Διευθυντής Π.Ε αδικεί υποψήφιο Διευθυντή σχολείου και δημιουργεί «μπάχαλο» με εμπλοκή της δικαιοσύνης!

Κατάρτιση 500.000 ενηλίκων: 10.000 προσλήψεις εκπαιδευτών ενηλικών με έως 22 ευρώ την ώρα

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - Ξεκινάει 28 Μαρτίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 28/3

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Είμαι επί ξυρού ακμής και δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας! Τι σημαίνει αυτός ο συνδυασμός νεοελληνικής και αρχαίας γλώσσας
Εκφράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα
Είμαι επί ξυρού ακμής και δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας! Τι σημαίνει αυτός ο συνδυασμός νεοελληνικής και αρχαίας γλώσσας
paidia glossa
Δέκα παγκόσμιες λέξεις που είναι… ελληνικές και κάνουν τη δική τους "καριέρα" στο εξωτερικό
Δέκα λέξεις με ελληνική ρίζα, που κάνουν τη δική τους "καριέρα" στο εξωτερικό
Δέκα παγκόσμιες λέξεις που είναι… ελληνικές και κάνουν τη δική τους "καριέρα" στο εξωτερικό
anergoi-oaed-epidoma-anergia.jpg
Δωρεάν εργαστήρια συμβουλευτικής ΔΥΠΑ: Ξεκινούν αύριο οι αιτήσεις- Οι θεματικές
Αύριο ξεκινούν οι αιτήσεις για τα διαδικτυακά εργαστήρια συμβουλευτικής της ΔΥΠΑ για τον Απρίλιο, με νέες θεματικές ενότητες
Δωρεάν εργαστήρια συμβουλευτικής ΔΥΠΑ: Ξεκινούν αύριο οι αιτήσεις- Οι θεματικές