Η Δημοκρατική Συνεργασία στέλνει σχετική της ανακοίνωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, όπου παραμένει ένα σημείο αναφοράς για την ελληνική νεολαία και τον λαό, ως σύμβολο αντίστασης στη δικτατορία και αγώνα για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ατομικές ελευθερίες.
Οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν πως η μνήμη των γεγονότων και των ηρωικών μορφών της αντιδικτατορικής πάλης υπενθυμίζει ότι τα βασικά αιτήματα του Νοέμβρη – ισότιμη εκπαίδευση, κοινωνική ασφάλεια και ελευθερία – παραμένουν επίκαιρα στον σύγχρονο δημόσιο διάλογο.
Η ιστορική αυτή παρακαταθήκη καλεί εκπαιδευτικούς, μαθητές και πολίτες να συνεχίσουν τους αγώνες για τα δικαιώματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις, μετατρέποντας τη μνήμη σε ενεργό πράξη συμμετοχής και ευθύνης.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Πενήντα δύο χρόνια μετά τον ιστορικό Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να φωτίζει τον δρόμο των αγώνων για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία. Ο χρόνος μπορεί να κυλά, μα δεν έχει τη δύναμη να σβήσει τη μνήμη, να αλλοιώσει τα νοήματα, ούτε να διαστρεβλώσει τα ιδανικά εκείνης της κορυφαίας στιγμής του λαϊκού και νεολαιίστικου ξεσηκωμού. Κάθε χρόνο, ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία τιμούν τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, συμμετέχοντας μαζικά σε εκδηλώσεις και πορείες, υπενθυμίζοντας ότι τα αιτήματα εκείνου του Νοέμβρη παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα.
Η αντίσταση του ελληνικού λαού στη δικτατορία δεν γεννήθηκε το 1973, είχε ρίζες βαθιές, σε δεκάδες πράξεις θάρρους και αυτοθυσίας. Από τις φυλακίσεις χιλιάδων αγωνιστών και τις δολοφονίες του Γρηγόρη Λαμπράκη, του Σωτήρη Πέτρουλα και του Νικηφόρου Μανδηλαρά, ως τα βασανιστήρια στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ και της Μπουμπουλίνας, με εμβληματικές μορφές τους Αλέξανδρο Παναγούλη, Σπύρο Μουστακλή, Σάκη Καράγιωργα και Περικλή Κοροβέση, γράφτηκε μια αλυσίδα αντιστασιακής μνήμης και αξιοπρέπειας.
Το μήνυμα του Σεφέρη στο BBC, η αυτοπυρπόληση του Κώστα Γεωργάκη στη Γένοβα, η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου με τον παλλαϊκό της χαρακτήρα, τα Κινήματα του Ναυτικού, η Δημοκρατική Άμυνα, το ΠΑΚ, η κατάληψη της Νομικής, τα τραγούδια του Θεοδωράκη και του Λοΐζου, η φωνή του Ξυλούρη, έθρεψαν την πίστη ότι ο λαός μπορεί να ανατρέψει τον φόβο και την τυραννία.
Το Πολυτεχνείο, ως αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης, υπήρξε πράξη γενναιότητας, αυτοοργάνωσης και ενότητας. Ήταν η στιγμή που η νεολαία ενώθηκε με τον λαό και μαζί διεκδίκησαν την ελευθερία απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών.
Η εξέγερση του Νοέμβρη απέκτησε καθολικό νόημα γιατί δεν περιορίστηκε στα τείχη του Πολυτεχνείου — υπήρξε κραυγή ενός ολόκληρου λαού που ζητούσε «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Αυτό το σύνθημα δεν αποτελεί απλώς ιστορική αναφορά. Είναι πυξίδα για το σήμερα. Μιλά για το δικαίωμα όλων σε αξιοπρεπή ζωή, σε δημόσια και δωρεάν παιδεία, σε ισότιμη πρόσβαση στην υγεία, σε κοινωνική δικαιοσύνη, σε ατομικές και συλλογικές ελευθερίες. Σήμερα, που η δημοκρατία δοκιμάζεται, η κοινωνική συνοχή απειλείται, η ακρίβεια στραγγαλίζει τα νοικοκυριά, το δημογραφικό απλώνει σκιά αβεβαιότητας στο μέλλον της Χώρας και οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν κύματα ευκαιριών αλλά και αποκλεισμού, το μήνυμα του Πολυτεχνείου επιστρέφει επίκαιρο όσο ποτέ.
Οι σύγχρονες πύλες του Πολυτεχνείου δεν βρίσκονται μόνο στην Πατησίων. Στέκουν ορθάνοιχτες στους αγώνες για τη χάραξη εθνικής πολιτικής για την Παιδεία, την υγεία, το δημογραφικό, για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τη διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους. Βρίσκονται στους αγώνες για ασφάλεια, για την προστασία του φυσικού πλούτου, για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που απειλούνται από την αυταρχικότητα και την αδιαφορία της εξουσίας. Και στέκουν ακόμη εκεί όπου ο ελληνισμός παλεύει για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων του, εκεί όπου αυτά παραβιάστηκαν, αμφισβητήθηκαν ή επιχειρήθηκε να σβηστούν από τη συλλογική μας μνήμη.
Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει στο παρελθόν. Είναι ένα διαρκές κάλεσμα ευθύνης, εγρήγορσης και συμμετοχής. Είναι παντού στους αγώνες για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων, για την ειρήνη και την αυτοδιάθεση των λαών, για την εξάλειψη των ανισοτήτων και την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, της παιδείας και της υγείας.
Η ιστορική μνήμη δεν είναι επετειακή τελετή, είναι πράξη. Οφείλουμε να τη διαφυλάσσουμε, να τη μεταφράζουμε στις ανάγκες του σήμερα και να τη συνεχίζουμε μέσα από νέους αγώνες. Τα αιτήματα παραμένουν οδηγός ζωής, πολιτικής στάσης και κοινωνικής διεκδίκησης από το Πολυτεχνείο του ’73 ως τα «Πολυτεχνεία» του σήμερα.
Όλοι στους αγώνες! Όλοι στις πορείες !
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 12/11
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
Λεωνίδας Βουρλιώτης