Η υπόθεση του εκπαιδευτικού Κώστα Τουλγαρίδη αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς

Την ώρα που ψηφιζόταν στη Βουλή ένα φοβερό και τρομερό πειθαρχικό δίκαιο για τους εκπαιδευτικούς και όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, μια πειθαρχική υπόθεση με πρωταγωνιστή τον συνδικαλιστή εκπαιδευτικό Κώστα Τουλγαρίδη (Γραμματέα του ΣΕΠΕ «Κώστας Σωτηρίου») λειτουργεί ως stress test για το κράτος δικαίου στο σχολείο: τη νομιμότητα των διαδικασιών, τα υπερασπιστικά δικαιώματα, τα όρια της συνδικαλιστικής δράσης.

Υπάρχουν υποθέσεις που μοιάζουν με καθρέφτη: μέσα τους βλέπεις όχι μόνο έναν άνθρωπο, αλλά και τη στάση του εκπαιδευτικού μηχανισμού απέναντι στη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την παιδαγωγική ελευθερία. Η πειθαρχική δίωξη σε βάρος του εκπαιδευτικού και συνδικαλιστή Κώστα Τουλγαρίδη είναι μια τέτοια υπόθεση. Όχι γιατί αφορά έναν «άνθρωπο-σύμβολο», αλλά γιατί συμπυκνώνει μια κρίσιμη επιλογή: θα προκρίνουμε την εμπιστοσύνη και τη διαφάνεια ή θα συνηθίσουμε στη σιωπή και στον φόβο;

Η ιστορία, τηλεγραφικά, έχει ως εξής:

• 17 Σεπτεμβρίου 2024 – Κινητοποίηση γονέων/εκπαιδευτικών για τις παράλληλες στηρίξεις στο 2ο Δ.Σ. Λαυρίου.

• 27 Σεπτεμβρίου 2024 – Νέα διαμαρτυρία (1ο Δ.Σ. Πόρτο Ράφτη, 4ο Δ.Σ. Μαρκοπούλου, 2ο Νηπ. Κορωπίου) για ελλείψεις προσωπικού∙ παρουσία αστυνομίας που απομακρύνεται μετά από απαίτηση συγκεντρωμένων.

• 30 Σεπτεμβρίου 2024 – Η ΔΠΕ Ανατολικής Αττικής αποστέλλει ανακοίνωση προς ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου», ΔΟΕ και σχολεία, με βαρύτατες αναφορές σε «εισβολή», «προπηλακισμούς» και ονομαστική στοχοποίηση Τουλγαρίδη, ζητώντας δημόσια καταδίκη του.

  • Αντίδραση: Ο ΣΕΠΕ καταγγέλλει παραποίηση γεγονότων, «παραταξιακό ύφος» και πολιτικοποίηση της ανακοίνωσης. Εκπαιδευτικοί του 2ου Δ.Σ. Λαυρίου δηλώνουν ρητά ότι δεν ασκήθηκε βία και πως η καταγγελλόμενη μετακίνηση εκπαιδευτικού δεν έγινε τελικά.

• Δεκέμβριος 2024 – Έναρξη ΕΔΕ σε βάρος Τουλγαρίδη, με αφορμή περιστατικό στην αυλή όπου  παρενέβη για να σταματήσει επικίνδυνο παιχνίδι μαθητών.

  • ΣΕΠΕ: η κλήση σε ΕΔΕ γίνεται «αστραπιαία», χωρίς επικοινωνία με το σχολείο και παρά το ότι όλοι οι παρόντες εκπαιδευτικοί διαψεύδουν άσκηση σωματικής βίας.

• 28 Απριλίου 2025 – Συμπληρωματική ΕΔΕ από άλλο ανακριτή· η κλήση αναφέρει πάλι το αρχικό περιστατικό, αλλά  οι ερωτήσεις εκτρέπονται σε άλλες θεματικές χωρίς προειδοποίηση και χωρίς δυνατότητα προετοιμασίας/συνηγόρου.

• 27 Ιουνίου 2025 – Παραπομπή στο Α’ Τμήμα του Β’ Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου.

  • Κρίσιμο: Το παραπεμπτήριο δεν θεμελιώνει άσκηση σωματικής βίας. Οι κατηγορίες μετατοπίζονται σε:

    1. αμελή/ατελή εκτέλεση καθηκόντων (επικοινωνία με γονείς),

    2. μη τήρηση ωραρίου (καθυστερήσεις/απουσίες, εν μέρει συνδικαλιστικές),

    3. ανάρμοστη συμπεριφορά εντός υπηρεσίας,

    4. παραβίαση εχεμύθειας λόγω συγκέντρωσης αλληλεγγύης κατά την ΕΔΕ.

• 7 Ιουλίου 2025 – Αίτημα Τουλγαρίδη για αντίγραφο πλήρους πειθαρχικού φακέλου∙ όπως υποστηρίζει, χωρίς ουσιαστική ανταπόκριση.

• 8 Ιουλίου 2025 – Έγγραφο ΔΠΕ: απορρίπτει «εργαλειοποίηση» της υπόθεσης, τονίζει ότι η συνδικαλιστική ιδιότητα «ουδεμία σχέση έχει με τη δίωξη», και υπερασπίζεται την «θεσμική ακεραιότητα».

• 10 Ιουλίου 2025 – Μαζική συγκέντρωση εκατοντάδων εκπαιδευτικών έξω από τη ΔΠΕ και πληθώρα ψηφισμάτων αλληλεγγύης.

Η πλευρά Τουλγαρίδη – ΣΕΠΕ – υπεράσπισης

• Διαψεύδει κατηγορηματικά την άσκηση βίας, επικαλούμενη μαρτυρίες όλων των παρόντων εκπαιδευτικών και επίσημη τοποθέτηση του Συλλόγου Διδασκόντων.

• Καταγγέλλει παραβίαση υπερασπιστικών δικαιωμάτων:

  • έλλειψη έγκαιρης και σαφούς γνωστοποίησης των υπό διερεύνηση πράξεων,

  • μη χορήγηση πλήρους φακέλου,

  • αδυναμία υπόδειξης μαρτύρων,

  • «παραπλανητικό» αντικείμενο στη συμπληρωματική ΕΔΕ.

• Θεωρεί ότι η υπόθεση διευρύνθηκε από μεμονωμένο περιστατικό σε συνολική αξιολόγηση συμπεριφοράς, ώστε να οικοδομηθεί εικόνα «πλημμελούς υπαλλήλου».

• Για το αδίκημα «παραβίασης εχεμύθειας», επισημαίνεται πως η μυστικότητα δεσμεύει τα πειθαρχικά όργανα, όχι τον εγκαλούμενο που δικαιούται δημόσια στήριξη.

• Δήλωση συνηγόρου: κλήση χωρίς φάκελο/δικαιώματα, αλλαγή διενεργούντος ΕΔΕ, αόριστη κλήση, μεροληψία πειθαρχικού προϊσταμένου από Σεπτέμβριο 2024, και ένσταση κατά της παραπεμπτικής απόφασης.

Το «εύρημα» της υπόθεσης: η μετατόπιση της κατηγορίας

Η καρδιά της υπόθεσης είναι η μετατόπιση: από τη βαριά σκιά μιας σωματικής βίας (που δεν τεκμηριώνεται στην παραπομπή) σε μια τριάδα πταισμάτων (αμελής εκτέλεση, ωράριο, συμπεριφορά) και σε ένα διασταλτικό διάβασμα της «εχεμύθειας» λόγω αλληλέγγυας συγκέντρωσης. Αυτό δημιουργεί την εντύπωση ότι η διαδικασία αναζήτησε αφορμές – και όχι την αλήθεια ενός συγκεκριμένου συμβάντος.

Σκοπιμότητες και πολιτικό πλαίσιο

1. Συγκυρία: Ενώ συζητείται σκληρότερο πειθαρχικό, η υπόθεση λειτουργεί ως «πιλότος» για το ποια κουλτούρα θα επικρατήσει: έλεγχος ή εμπιστοσύνη;

2. Αξιολόγηση – στελέχωση: Οι έντονες τοπικές κινητοποιήσεις για Παράλληλη Στήριξη και εν γένει στελέχωση (Σεπτέμβριος 2024) συγκρούονται με τη διοικητική πίεση για «εξοικονόμηση». Η στοχοποίηση μαχητικών συλλόγων δημιουργεί παράδειγμα προς αποφυγή.

3. Συνδικαλιστικός «στιγματισμός»: Η ονομαστική αναφορά σε παρατάξεις στο έγγραφο της 30/9/2024 –και η απαίτηση «δημόσιας καταδίκης»– ξεπερνά την ουδετερότητα που οφείλει να τηρεί η διοίκηση.

Τι λέει ο κλάδος – η δυναμική των σωματείων

• Συλλογικοί φορείς (ΣΕΠΕ, ΕΛΜΕ, ΔΟΕ/παρατάξεις) μιλούν για στοχοποίηση συνδικαλιστή, για «παρατυπίες» και παράβαση δικαιωμάτων υπεράσπισης.

• Ψηφίσματα αλληλεγγύης πολλαπλασιάζονται, ενώ η 10/7/2025 καταγράφεται ως μαζική κινητοποίηση.

• Το διακύβευμα που αναδεικνύουν: να μην παγιωθεί μια «κανονικότητα πειθαρχικού αυταρχισμού» όπου κάθε καθυστέρηση ή συνδικαλιστικό καθήκον διαβάζεται ως πειθαρχικό παράπτωμα.

Νομιμότητα διαδικασίας: 5 ερωτήματα που ζητούν απάντηση

1. Αιτιολογία & σαφήνεια: Γνώριζε εγκαίρως και με σαφήνεια ο εγκαλούμενος όλα τα υπό διερεύνηση ζητήματα;

2. Πλήρης πρόσβαση στον φάκελο: Γιατί δεν χορηγήθηκε άμεσα και πλήρως;

3. Δικαίωμα μαρτύρων: Του δόθηκε πραγματικά η δυνατότητα να υποδείξει μάρτυρες και να απαντήσει επί όλων των θεμάτων;

4. Διασταλτική εχεμύθεια: Η παρουσία αλληλέγγυων έξω από την αίθουσα συνιστά πράγματι πειθαρχικό αδίκημα;

5. Αναλογικότητα: Πώς τεκμηριώνεται η κλιμάκωση από ένα διαψευσμένο (στην παραπομπή) περιστατικό βίας σε ένα ευρύ κατηγορητήριο για «συμπεριφορά»;

Τι διακυβεύεται για το δημόσιο σχολείο

• Παιδαγωγική ελευθερία: Χωρίς ελευθερία λόγου/δράσης, το σχολείο γίνεται «σιωπηλό»∙ το ρίσκο λάθους υποκαθιστά τη δημιουργικότητα.

• Συνδικαλιστική προστασία: Όταν η αλληλεγγύη βαφτίζεται «παραβίαση εχεμύθειας», στέλνεται μήνυμα αποτροπής συμμετοχής.

Επίλογος – Μια υπόθεση-πυξίδα

Η παραπομπή του Κώστα Τουλγαρίδη, όπως συγκροτήθηκε, μοιάζει λιγότερο με διερεύνηση ενός συγκεκριμένου συμβάντος και περισσότερο με δοκιμή ορίων: μέχρι πού μπορεί να φτάσει η διοίκηση όταν συγκρούεται με έναν μαχητικό συνδικαλιστή.
Αν επιτραπεί να παγιωθεί ένα modus operandi με διευρυμένες ΕΔΕ, αόριστες κλήσεις και ποινικοποιημένη αλληλεγγύη, τότε το δημόσιο σχολείο κινδυνεύει να χάσει την πιο πολύτιμη του ικανότητα: να μορφώνει ελευθέρους ανθρώπους.
Το ακριβές αντίθετο χρειάζεται σήμερα: καθαρές διαδικασίες, θεσμική ψυχραιμία και μια διοίκηση που θυμάται πως η δημοκρατία δεν μετριέται με σιωπές αλλά με εγγυήσεις.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ για Εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ μόρια 2ης ξένης γλώσσας

Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 3/9

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ 

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber