«Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της παρασιτικής Ελλάδας που μας κρατάει πίσω, από τους (ελπίζω λίγους) εκπαιδευτικούς που εμποδίζουν σήμερα τη διεξαγωγή των εξετάσεων PISA. Τι μήνυμα δίνουν οι συγκεκριμένοι «λειτουργοί» στους μαθητές τους; Πόσο στενά, ανεύθυνα κι αγράμματα σκέφτονται οι άνθρωποι που μαθαίνουν στα παιδιά μας πώς να σκέφτονται;»
Ντόρα Μπακογιάννη, 23/5/2024
Καλά το πάνε εκεί στην κυβέρνηση. Πριν 20 μέρες, ο υπουργός υγείας χαρακτήρισε τους γιατρούς κάφρους και σήμερα, η Αγία Οικογένεια αποκαλεί τους εκπαιδευτικούς παράσιτα, για την ακρίβεια το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της παρασιτικής Ελλάδας που μας κρατάει πίσω! Αλήθεια κυρία μου; Εσείς αποκαλείτε εμάς παράσιτα; Πέρα από μία ακόμα επίθεση συκοφάντησης της κυβέρνησης στους εκπαιδευτικούς, η τελευταία πρόταση της δήλωσης, εκφράζει ακέραια την ανησυχία της ελίτ αυτής της χώρας: τι μυαλά κουβαλάνε οι άνθρωποι που μαθαίνουν στα παιδιά πώς να σκέφτονται;
Ας τα κρατήσουμε όλα αυτά και ας περάσουμε σε αυτά που δηλώνει η κυρία.
1. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει την κυρία Μπακογιάννη (στο εξής Μ.) ότι στις 23 Μαΐου δεν διεξήχθησαν οι εξετάσεις PISA. Το Διεθνές Πρόγραμμα PISA για την Αξιολόγηση των Μαθητών (Programme for International Student Assessment) είναι ένας διαγωνισμός που διεξάγεται κάθε τρία χρόνια, από το 2000 έως σήμερα, (ο επόμενος θα διεξαχθεί το 2025) και υλοποιείται από διεθνή ερευνητικά ιδρύματα (PISA Consortium) υπό την οργάνωση της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη). Σε αυτόν συμμετέχουν περίπου 6.500 15χρονοι μαθητές από περίπου 250 Λύκεια της χώρας και τα αποτελέσματα των επιδόσεων (παρά τη σφοδρή κριτική που δικαίως δέχεται αυτός ο θεσμός) αυτής της διαδικασίας που αποτελεί την πυξίδα όλων των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση από το 1997 ως σήμερα, δείχνει σταθερά πτωτική τάση της Ελλάδας. Αυτό αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη της χρεοκοπίας της νεοσυντηρητικής/νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής. Κι εδώ σύμφωνα με τα δεδομένα (της PISA πάντοτε) τα δημόσια τείνουν να παράγουν σχετικά υψηλότερο διδακτικό έργο, εάν συνυπολογιστεί η κοινωνικοοικονομική κατάσταση των μαθητών και των σχολείων, από τα ιδιωτικά σχολεία. Δηλαδή, εκεί που η αξιολόγηση και η εργοδοτική αυθαιρεσία πάει σύννεφο και η επιβολή της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής είναι συντριπτική, οι επιδόσεις στην PISA είναι χειρότερες. Τα «παράσιτα» φταίνε γι’ αυτό;
2. Η «ελληνική PISA» δεν είναι «διαγνωστικές εξετάσεις». Προβλέπονται στον Ν. 4823/2021, άρθρο 104 με τίτλο: Αξιολόγηση εκπαιδευτικού συστήματος. Στο νόμο αναφέρονται ως «πανεθνικές εξετάσεις» και όχι ως «ελληνική PISA» και προβλέπεται να διεξάγονται κάθε χρόνο και με βάση τα αποτελέσματά τους να εξάγονται συμπεράσματα σε εθνικό, περιφερειακό και σχολικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, καθόλου τυχαία, από το ίδιο το υπουργείο προβάλλονται ως «ελληνική PISA» δημιουργώντας ηθελημένα σύγχυση, χρησιμοποιώντας στις ιστοσελίδες του ακόμα και το σύμβολο της PISA. Συνδέονται άμεσα με την αξιολόγηση, «σε εθνικό επίπεδο, περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο σχολικής μονάδας», όπως προβλέπεται στην παρ.1 του άρθρου 104. Ο πραγματικός τους στόχος είναι να καταταχθούν τα σχολεία, βάσει των επιδόσεων των μαθητών τους, να εγχαράξουν οι μαθητές χαμηλή προσδοκία για το μέλλον τους, να προωθηθούν σκληρά νεοσυντηρητικά/νεοφιλελεύθερα μέτρα που προτείνονται από τον ΟΟΣΑ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
3. Το "ελπίζω λίγους" δεν ισχύει και το ξέρει η Μ. – αν ίσχυε δε θα έκανε δήλωση. Οι συνήθεις πανηγυρισμοί του ΥΠΑΙΘΑ δεν μπορούν να αποκρύψουν τις λαθροχειρίες του, το γεγονός ότι υπήρξαν σχολικές μονάδες όπου ακυρώθηκαν οι εξετάσεις λόγω καθολικής συμμετοχής εκπαιδευτικών και γονιών και μεταφέρθηκαν σε άλλο σχολείο το οποίο ενημερώθηκε την τελευταία στιγμή! Επίσης, σε πάρα πολλά σχολεία οι εξετάσεις διεξήχθησαν με 2 ή 3 μαθητές ή ακόμα με εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά.
Έχουμε αρκετά αναλυτικά στοιχεία να παραθέσουμε. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε ποιο ποσοστό μαθητών συμμετείχε σε αυτές τις εξετάσεις και όχι ποιο ποσοστό σχολείων επομένως.
2. Για τους "ελπίζω λίγους" γονείς που δεν έστειλαν τα παιδιά τους και στα περισσότερα δημοτικά είχαμε 2, 3, 4 παιδιά, κανένα παιδί κλπ έχει να μας πει κάτι η Μ. ή όχι; Και αυτοί συγκαταλέγονται στη συνομοταξία των παράσιτων και της παρασιστικής Ελλάδας που «μας κρατάει πίσω;
3. Αφού οι εκπαιδευτικοί που "εμπόδισαν" (ανακριβής έκφραση που αξιοποιείται συνειδητά για να τεκμηριώσει ένα πλαίσιο ανομίας) είναι "ελπίζω λίγοι" γιατί δε δοκιμάζετε κυρία Μ. να εφαρμόσετε το νόμο και να υλοποιήσετε αυτές τις εξετάσεις σε όλα τα σχολεία όπως λέει ο ν. 4823; Ιδού, εδώ είμαστε και σας περιμένουμε.
Ένα βασικό εργαλείο ταξικού αποκλεισμού, δομικό χαρακτηριστικό του σχολείου που οικοδόμησαν όλες οι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις των τελευταίων δεκαετιών είναι όντως οι εξετάσεις. Τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς ότι η αξία της γνώσης είναι ανταλλακτική, εάν δεν αποδεικνύεται στις εξεταστικές διαδικασίες τότε δεν υφίσταται. Επομένως, προσανατολίζονται στη δεξιότητα να επιτυγχάνουν στις εξετάσεις και όσα τα καταφέρνουν, αποκτούν πρόσβαση σε ανώτερες βαθμίδες και καλύτερες επιλογές. Άρα, βασική επιλογή του σχολείου είναι να αναπτύσσει αυτή τη δεξιότητα και όχι να είναι ένα σχολείο αγωγής. Να καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, (και μετά να αναρωτιέται γιατί ανθεί το bulling), τον ατομισμό, τη διαρκή σύγκριση, την αντοχή στους εξεταστικούς μαραθώνιους, αναπτύσσοντας ένα διδακτικό πλαίσιο εντός του οποίου καθώς ανεβαίνουμε βαθμίδες περιθωριοποιεί κάθε διαδικασία αγωγής, μάθησης, δημιουργίας, μετάδοσης γνώσης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αποτυχία και η μεγαλύτερη αντίφαση της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Όσο για τους εξεταστικούς μαραθώνιους και τη σχέση τους με την επιστημονική γνώση, παραθέτω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα ενός διανοούμενου των αρχών του 20ου αιώνα:
«Ως επιστέγασμα όλου του έτους, ο σπουδαστής, αρματωμένος ιππότης γεμάτος γνώση, βρίσκει στο πρόσωπό του επιβεβαίωση της επιστήμης μέσα από μια κλήρωση των θεμάτων, όταν ακριβώς μια από τις πιο υψηλές αποστολές της επιστήμης είναι να πολεμάει το τυχαίο, να το αρνιέται, να το τρέπει σε φυγή, να το εξορίζει όσο πιο πολύ μπορεί από τον ανθρώπινο ορίζοντα. Το να περιθάλπτει κανείς το τυχαίο, να το αγαπάει, να το προσφωνεί, να το εκμεταλλεύεται είναι πάντα μια αυτοκτονία της λογικής και μια συνήθεια χαρακτηριστική των αποτυχημένων, των τυχοδιωκτών και των χαρτοπαικτών. Το τραπέζι των εξετάσεων είναι ένα τραπέζι παιχνιδιού και δεν καταλαβαίνουμε τότε γιατί δεν υπάρχει επίσης εκεί μια ρουλέτα ή μια τράπουλα»,
Η ανηθικότητα των εξετάσεων, Rafael Barret, Παραγουάη, 1907
Πηγή: e-lesxi.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency GOLEARN ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση (Μόνο 5 ημέρες έμειναν για την ΑΛΛΑΓΗ!)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
