Γράφει η Βασιλική Σταμάτη, Μητέρα - Εκπαιδευτικός
Μάλιστα, μπορώ να πω ότι πέρσι το χειμώνα, όταν όλη η οικογένειά μου είχε αρρωστήσει από γρίπη κι εγώ είχα εξετάσεις στο πανεπιστήμιο και φοβόμουν μην αρρωστήσω και τις χάσω, φορούσα συνεχώς μάσκα μέσα στο σπίτι για μια εβδομάδα.
Δεν αρρώστησα κι έδωσα κανονικά τις εξετάσεις μου. Μπορεί να βοήθησε η μάσκα, μπορεί να ήταν και τυχαίο, δεν ξέρω. Θέλω όμως καθαρές απαντήσεις από τους ειδικούς και το υπουργείο για κάποια πολύ πρακτικά ζητήματα, όσο αστεία κι αν φανούν σε μερικούς.
Η μάσκα, λέει θα φοριέται μέσα στην τάξη και στους διαδρόμους του σχολείου και θα βγαίνει στο προαύλιο την ώρα του διαλείμματος και στην ώρα της γυμναστικής. Ωραία ως εδώ; Τα ερωτήματα είναι: αφού τα παιδιά θα βγάλουν τη μάσκα, ενώ θα είναι ήδη στο προαύλιο, πώς και με τι θα απολυμάνουν τα χέρια τους πριν να βγάλουν τη μάσκα τους (γιατί έτσι πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών); Στη συνέχεια, τι θα την κάνουν αυτή τη μάσκα; Πού θα την τοποθετήσουν ή θα την αποθηκεύσουν κατά τη διάρκεια του διαλείμματος ή της γυμναστικής; (εδώ να προσθέσω ότι και τα γυμναστήρια των σχολείων κλειστοί χώροι είναι). Θα τις ακουμπήσουν κάπου όλα μαζί τα παιδιά, κι αν ναι, ποιος θα είναι υπεύθυνος , ώστε η μία μάσκα να μην ακουμπάει στην άλλη και ότι τα παιδιά στο τέλος θα ξαναπάρουν τη δική τους μάσκα κι όχι κάποιου άλλου; Θα είναι ο/η εκπαιδευτικός; Και πώς θα ξέρει αυτός/ή ποια μάσκα είναι τίνος;
Και, ακόμα κι αν ξέρει (που δεν θα μπορεί να ξέρει), πώς θα προλαβαίνει αυτός/ή να ελέγχει τις μάσκες 22, 24, 25, 27 παιδιών; Και πώς θα είναι βέβαιο ότι εκεί που θα έχουν ακουμπήσει τις μάσκες τους δεν έχουν ακουμπήσει κάποιοι άλλοι πριν τις δικές τους μάσκες, με την πιθανότητα κάποια από αυτές να φέρει πάνω της έναν ολοζώντανο ιό;
Πώς θα έχει εξασφαλιστεί ότι σε αυτό το σημείο δεν έχει βήξει, φτερνιστεί ή φτύσει λίγο πριν; Μήπως θα πρέπει να κρατούν τη μάσκα τους στα χέρια τους και να τρέχουν εδώ κι εκεί ακουμπώντας την όπου βρουν; Κι αν τους πέσει κάτω και βρωμίσει, τι γίνεται; Κι, αν πρέπει να τη βάλουν σε κάποιο σακουλάκι, θα τρέχουν πάλι εδώ κι εκεί με ένα σακουλάκι στο χέρι; Κι, όταν θα έρθει η ώρα της αντίστροφης μέτρησης (τέλος του διαλείμματος), τι θα γίνει;
Πού θα βρεθεί πάλι το αντισηπτικό στον εξωτερικό χώρο, ώστε ένα ένα τα παιδιά να καθαρίσουν τα χέρια τους, να βγάλουν προσεκτικά, πιάνοντας από τα λαστιχάκια μόνο, τη μάσκα και να τη βάλουν στο πρόσωπό τους με τον ενδεδειγμένο από τους ειδικούς και ασφαλή τρόπο, ώστε να μπουν με τη μάσκα στους διαδρόμους, στις σκάλες και στις αίθουσες; (και εν τω μεταξύ το διάλειμμα θα έχει σχεδόν τελειώσει με το πλύνε χέρια, βγάλε μάσκα, τοποθέτησε μάσκα, ξαναπλύνε χέρια, ξαναπάρε μάσκα, ξαναβάλε μάσκα).Και πώς αντιμετωπίζεις ένα περιστατικό, όπου ο μαθητής φτερνίζεται, χρησιμοποιεί τη μάσκα ως χαρτομάντιλο, φυσάει τη μύτη του, με την ίδια μάσκα καθαρίζει γύρω γύρω το πρόσωπό του και μετά την ακουμπάει στο θρανίο του, πριν πάει να την πετάξει στο ανοιχτό καλαθάκι (αληθινό περιστατικό που συνέβη σε γνωστό εργοθεραπευτή), λαμβάνοντας υπόψη ότι σε απόσταση αναπνοής στο ίδιο θρανίο θα κάθεται κάποιο άλλο παιδάκι με τα πράγματά του, βιβλία, τετράδια, μολύβια, γόμες, απλωμένα εκεί πάνω; Και μιας και μιλάμε για τη μάσκα, μήπως να ρωτήσουμε, τι θα γίνει με τα πανωφόρια των παιδιών; Ξέρετε τα ελληνικά σχολεία είτε δεν έχουν καθόλου κρεμάστρες και τα παιδιά κρεμάνε τα μπουφάν τους στην καρέκλα τους και η κουκούλα τις περισσότερες φορές ακουμπά στο πίσω θρανίο. Εκεί το πίσω παιδάκι μπορεί να φταρνιστεί και να βήξει πάνω σε αυτή την κουκούλα και μετά αυτή η κουκούλα να φορεθεί από το μπροστινό παιδάκι και φυσικά να ακουμπήσει στο πρόσωπό του.
Είτε έχουν κρεμάστρες, οι οποίες, όμως, είναι τόσο μικρές (γιατί μικρές είναι και οι αίθουσες), ώστε τα πανωφόρια να κρεμιούνται το ένα πάνω στο άλλο. Και ξέρετε, τα παιδιά μας έχουν ήδη μάθει (από τη γρίπη και τις ιώσεις ακόμα) να βήχουν και να φτερνίζονται στον αγκώνα τους. Ρωτήστε τις μαμάδες πόσο συχνά βρίσκουν μύξες στα μανίκια των μπουφάν των παιδιών τους και πρέπει να καταφέρουν να τα πλύνουν και να τα στεγνώσουν μέχρι την επόμενη μέρα, γιατί δεν είμαστε όλοι από τους προνομιούχους που έχουν δυο και τρία πανωφόρια (ή και περισσότερα). Και μη μου πει κανείς ότι τώρα λέω βλακείες, γιατί πριν λίγες μέρες άκουσα παιδίατρο στην ερτ, μέλος της επιτροπής έγραφε (μου διαφεύγει το όνομα), η οποία είπε ότι ο ιός επιζεί στο χαρτί έως 72 ώρες. Εγώ δεν ξέρω, ό, τι ακούμε λέμε κι εμείς…
Και μιλώντας για το χαρτί, τι θα γίνει με τις φωτοτυπίες; Ξέρετε το ελληνικό σχολείο είναι το σχολείο της φωτοτυπίας. Ή τα βιβλία δεν είναι επαρκή ή τα τεχνολογικά μέσα δεν είναι επαρκή ή έτσι μάς έμαθαν να δείχνουμε την αξία μας ως εκπαιδευτικών, σημασία έχει ότι στα σχολεία μας πάει η φωτοτυπία σύννεφο. Έτσι θα συνεχίσουμε και αυτή τη χρονιά; Με τη φωτοτυπία να γυρίζει από χέρι σε χέρι; Μπορώ να πω κι άλλα, αλλά ας σταματήσω εδώ, γιατί φοβάμαι ότι δεν θα με διαβάσει κανείς.
Οι λύσεις είναι απλές:
- Όλα τα παιδιά κάθε μέρα στο σχολείο τους, αλλά ο αριθμός των μαθητών να είναι 15 το πολύ σε κάθε τμήμα, ώστε να επιτυγχάνονται οι αναγκαίες αποστάσεις μεταξύ τους, με διορισμό εκπαιδευτικών για τα τμήματα που υπερβαίνουν τα 15 άτομα,
- να βρεθούν αίθουσες είτε μέσα στα σχολεία είτε σε άλλους χώρους του δήμου, του δημοσίου, της εκκλησίας, ακόμα και να γίνονται μαθήματα πρωί απόγευμα όπου δεν μπορούν να βρεθούν αίθουσες,
- κάθε παιδί να κάθεται μόνο του στο θρανίο με πλέξιγκλας (εδώ βέβαια παραμένει το μεγάλο ζήτημα των νηπιαγωγείων όπου δεν υπάρχουν θρανία),
- οι ώρες διδασκαλίας να είναι κατά τι μειωμένες, ώστε οι μαθητές/τριες να είναι πρόθυμοι να τηρήσουν σχολαστικά τα μέτρα υγιεινής και να μην βιάζονται από τον φόβο ότι θα χάσουν το πολύτιμό διάλειμμά τους και να περιορίζεται ο χρόνος συγχρωτισμού σε κλειστό χώρο,
- να δοθούν καθαρές, πρακτικές και πραγματοποιήσιμες απαντήσεις για τη χρήση της μάσκας στους εσωτερικούς κι εξωτερικούς χώρους του σχολείου και να μην πετιέται το μπαλάκι στους εκπαιδευτικούς που θα πρέπει να κάνουν τον υστερικό χωροφύλακα στα παιδιά τους,
- να προσληφθεί προσωπικό καθαρισμού (κι όχι όπως τον Ιούνιο που, όταν άνοιξαν τα δημοτικά, μείναμε ξανά με τη μία καθαρίστρια του σχολείου, χαρά στη δύναμη και στο κουράγιο της),
- να δοθούν αρκετές δωρεάν μάσκες πολύ καλών προδιαγραφών (οι 2+1 δεν φτάνουν ούτε για μια μέρα, αφού, όπως μας λένε πάλι οι ειδικοί η μάσκα, όταν υγραίνεται, πρέπει να βγαίνει – τώρα για το άλλο θέμα ότι πρέπει να πλένεται όσο πιο σύντομα γίνεται, πάλι σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν νομίζω ότι υπάρχει απάντηση, η πρωινή μάσκα θα πλυθεί τουλάχιστον επτά ώρες μετά),
- να γίνουν και να γίνονται τεστ σε όλο τον μαθητικό κι εκπαιδευτικό πληθυσμό.
Υγ. Συγχωρείστε με αν ήμουν πολύ παραστατική με την περιγραφή των φυσικών ανθρώπινων λειτουργιών.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
