Τι είπε ο Υφυπ. Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου για τις ρυθμίσεις που περιέχει το πολυνομοσχέδιο για τους εκπαιδευτικούς

 

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, ζητώ να διαγραφεί το σημείο 35, ΤΕ025 για τις Σχολές Αργυροχρυσοχοΐας. Πρόκειται για Σχολές που δίνουν στους αποφοίτους πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

Η κ. Βαλαβάνη σας κατέθεσε μία σειρά υπομνημάτων, κάτι που θα μπορούσα να κάνω και εγώ.

Μία εκ των Σχολών βρίσκεται στη Στεμνίτσα Αρκαδίας, στην εκλογική μου περιφέρεια. Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχουν απόλυτο δίκιο. Καταλαβαίνω ότι έχει νόημα το να καταργούμε εκείνες τις ειδικότητες που δεν δίνουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας των αποφοίτων. Όμως, είναι καταστροφή για την αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας το να καταργούμε σχολές τις οποίες επιλέγουν ακόμα και απόφοιτοι πανεπιστημίου.

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Συμφωνώ και για το θέμα της αργυροχρυσοχοΐας που είπατε, κύριε Υπουργέ.

 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θα προσπαθήσω, κύριε Πρόεδρε.

Αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι έχουμε πάρει πολλές φορές το μάθημα τα τελευταία χρόνια πως ό,τι δεν αλλάζουμε στην ώρα του, ό,τι δεν αλλάζουμε όταν πρέπει να το αλλάξουμε, τότε το αλλάζουμε αναγκαστικά και με πιο επώδυνο τρόπο, βίαια θα έλεγα. Αν θελήσουμε κάποια στιγμή να διδαχθούμε από αυτό και να μην υιοθετούμε μια στείρα άρνηση και άκαμπτη αντίσταση σε κάθε μεταβολή, μπορούμε να οδηγηθούμε σε καλύτερα αποτελέσματα και πολιτικές.

Θα προσπαθήσω μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα να απαντήσω σε όλα τα εύλογα ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί και που αφορούν το χώρο ευθύνης μου, το Υπουργείο Παιδείας. Όμως, προφανώς, αυτά που θα πω απευθύνονται σε αυτιά που έχουν όρεξη να ακούσουν και κάνουν καλοπροαίρετα ερωτήματα. Διότι με εκφράσεις που ακούστηκαν εδώ μέσα, όπως από τη μια μεριά «ραντεβού στα γουναράδικα» ή από το άλλο άκρο –για να μην πείτε μετά ότι λέμε για τη θεωρία των δύο άκρων- «το Κοινοβούλιο είναι η καταστροφή του τόπου» ή εκφράσεις που ακούστηκαν προηγουμένως –και εγώ θα τολμήσω να πω το όνομα- από την κ. Σακοράφα, δεν θεωρώ ότι υπάρχουν καλοπροαίρετοι. Ξέρετε ότι εγώ δεν υιοθετώ υψηλούς τόνους, αλλά δεν είναι δυνατόν εδώ μέσα να υβριζόμαστε.

Τι χειρότερο, δηλαδή, θα πρέπει να μας πει κάποιος; Ότι είμαστε η συνέχεια των χαφιέδων της κατοχής, της χούντας; Ότι έχουμε κατοχική Κυβέρνηση σήμερα; Είναι μια νόμιμα εκλεγμένη δημοκρατική Κυβέρνηση και όχι κυβέρνηση γκαουλάιντερ. Λέω εκφράσεις που ακούστηκαν και τις σημείωσα. Ακούστηκε ακόμα η έκφραση «συμμορία», ότι «η Κυβέρνηση αυτή αποτελεί συμμορία». Με τέτοια ορολογία, με τέτοιο λεξιλόγιο θέλετε να προάγετε το διάλογο εδώ μέσα;

Εν πάση περιπτώσει, έχετε υιοθετήσει το λόγο των πιο περιθωριακών καναλιών των μέσων ενημέρωσης και αυτή είναι η επίσημη έκφραση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Δεν ξέρω αν είναι απλά λαϊκισμός, αν είναι ανοησία, πάντως είναι χυδαιότητα. Αυτό που εκφράστηκε προηγουμένως, το ανταποδίδω και λέω ότι είναι χυδαιότητα εκ μέρους σας να χρησιμοποιούνται τέτοιες εκφράσεις μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Κηρύσσετε τη μισαλλοδοξία και μόνο!

Θα προσπαθήσω, όπως είπα, να δώσω απαντήσεις σε αυτούς που καλοπροαίρετα θέλουν να ακούσουν. Πράγματι, οι μεγάλες αλλαγές που χρειάζονται στην τεχνική εκπαίδευση, φυσικά θα ολοκληρωθούν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την τεχνική εκπαίδευση για το νέο Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο. Όπως ακούσατε, είναι δέσμευση και του Υπουργού, αλλά κι εγώ θα επιδιώξω να κατατεθεί άμεσα, να κατατεθεί την επόμενη εβδομάδα.

Άρα και η πίεση από πλευράς ΠΑΣΟΚ που ηγέρθη ήταν πολύ σωστή. Είναι γεγονός ότι θα έπρεπε να είχαμε κάνει αυτό το νομοσχέδιο εδώ και καιρό. Αν είχαμε όλο το πεδίο ελεύθερο και βλέπαμε ξεκάθαρα πού θέλουμε να πάμε, οι σημερινές αλλαγές θα ήταν πολύ πιο ευεξήγητες και δεν θα ξένιζαν –αν θέλετε- κάποιους.

Όμως, έστω και έτσι, θέλω να πω ότι αυτές οι αλλαγές δεν έγιναν στο πόδι. Το Υπουργείο Παιδείας είναι από τα λίγα Υπουργεία που έκανε ένα staffing plan, που έκανε μία αξιολόγηση δομών και έτσι, μέσα από αυτές προέκυψαν οι λεγόμενες αλλαγές.

Μην ξεχνάμε ότι στο νέο λύκειο επιδιώκεται η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης, όπου οι ειδικότητες που καταργούνται αντικαθίστανται από άλλες, οι οποίες ανταποκρίνονται στη ζήτηση που υπάρχει στην αγορά, όπως είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η ανακύκλωση, μια σειρά από μεγάλα θέματα, για τα οποία δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή εκπαίδευση.

Πριν, λοιπόν, πω τι προβλέπεται σε αυτό το νομοσχέδιο, θα ήθελα να αποσαφηνίσω το εξής και να θέσω και έναν προβληματισμό. Αποσαφηνίζω ότι οι ειδικότητες των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ που καταργούνται μεταφέρονται, δηλαδή μεταφέρονται στα δημόσια ΙΕΚ και έτσι δεν χάνονται και αντιμετωπίζουμε σε ένα βαθμό την πολυδιάσπαση στην τεχνική εκπαίδευση.

Διερωτηθήκαμε ποτέ πώς ορίστηκαν οι εκατόν δέκα ειδικότητες που έχουμε; Μάλιστα, καλά ακούσατε, έχουμε εκατόν δέκα ειδικότητες, είμαστε το μοναδικό κράτος στην Ευρώπη με τόσο μεγάλο αριθμό ειδικοτήτων. Γιατί και με ποιο σκοπό;

Τι κάνουμε, λοιπόν, σήμερα; Προχωράμε στην κατάργηση σαράντα έξι ειδικοτήτων από αυτές τις εκατόν δέκα –πάλι έχουμε αρκετές ειδικότητες- και συνολικά έχουμε την κατάργηση δυόμισι χιλιάδων οργανικών θέσεων τεχνικής εκπαίδευσης, εκ των οποίων οι δύο χιλιάδες θα τεθούν σε διαθεσιμότητα και οι υπόλοιποι θα μεταταχθούν.

Θυμίζω ότι οι πέντε από αυτές τις ειδικότητες επαγγελμάτων, κομμωτικής, αισθητικής, γραφικών τεχνών, αργυροχρυσοχοΐας, σχεδίασης και παραγωγής ενδύματος δεν αποτελούν αντικείμενο της τυπικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και δεν θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενο της τυπικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά επαγγελματικές δεξιότητες. Μιλάμε για κατάρτιση εδώ που θα μπορούσε να αποδίδεται τόσο από τα δημόσια ΙΕΚ όσο και από τα κέντρα διά βίου μάθησης ή –αν θέλετε- και σε ένα ανώτερο επίπεδο μερικές εξ αυτών από ΤΕΙ.

Και εδώ θα ήθελα να πω ότι είναι άλλο, όπως είπαμε, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και άλλο η επαγγελματική κατάρτιση που δεν είναι σε καμμία περίπτωση ταυτόσημες.

Οι υπόλοιπες επτά ειδικότητες επαγγελμάτων αφορούν σε επαγγέλματα υγείας και πρόνοιας που οι απόφοιτοί τους στην πλειοψηφία τους έχουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε σχέση με τους αποφοίτους της ίδιας ειδικότητας σε υψηλότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Παράλληλα, δημιουργείται σύγχυση στην αγορά εργασίας, η οποία πλήττει τους αποφοίτους όλων των βαθμίδων. Σας δίνω χαρακτηριστικά το παράδειγμα του νοσηλευτή. Έχουμε νοσηλευτή που αποφοιτά από το τεχνικό λύκειο, νοσηλευτή από τα ΙΕΚ, νοσηλευτή από τα ΤΕΙ, νοσηλευτή και από τα ΑΕΙ. Πέστε μου τώρα, δεν δημιουργεί αυτό μία σύγχυση; Και εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει εμείς ως πολιτεία να δώσουμε όλα αυτά τα απαραίτητα εφόδια, ώστε ο νοσηλευτής του 2000, του 2010, του 2020 να τα έχει και να μην είναι απλά ένας απόφοιτος τεχνικού λυκείου;

Ξέρετε τι γινόταν μέχρι τώρα; Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε επαγγελματικά δικαιώματα, τώρα τα βάλαμε. Αυτός ο εργοδότης που ήθελε έπαιρνε το χαμηλόμισθο εργαζόμενο που είχε τελειώσει το τεχνικό λύκειο και άφηνε τους υπόλοιπους.

Σήμερα που όλοι κόπτεσθε για αυτά τα παιδιά και χύνετε κροκοδείλια δάκρυα, ρωτήσατε μέχρι τώρα τι ανεργία είχαμε σε αυτούς τους κλάδους; Δηλαδή θέλετε να συνεχίσουμε να κοροϊδευόμαστε και να λέμε στα παιδιά «τέλειωσε ένα τεχνικό λύκειο» και μεθαύριο να μην έχουν καμμία εργασία και καμμία δυνατότητα; Μέχρι τώρα, δηλαδή, λειτουργούσε καλά το σύστημα και τώρα εμείς ερχόμαστε και το γκρεμίζουμε;

Όσον αφορά τη Σιβιτανίδειο –επειδή έχει διατυπωθεί το ερώτημα- πράγματι, είναι ένα ειδικό θέμα, γιατί αποτελεί κληροδότημα και θα έρθουμε με μία ρύθμιση να λύσουμε το πρόβλημα.

Συμφωνώ και για το θέμα της αργυροχρυσοχοΐας που είπατε, κύριε Υπουργέ.

Επίσης, θέλω να μιλήσω για το θέμα των τριτέκνων. Από πλευράς Υπουργείου Παιδείας η πρόταση που είχαμε δώσει ήταν να εξαιρεθούν οι τρίτεκνοι. Όμως, στην πορεία από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης –και αυτό δεν αποτελεί μομφή σε άλλο Υπουργείο, απλά λέω τα πράγματα όπως έχουν- μας είπαν ότι δεν υπάρχει, δυστυχώς, αυτή η δυνατότητα. Όσο μπορούμε –και εγώ είμαι μαζί σας- θα πρέπει να το ξαναδούμε.

Σε πολλές περιπτώσεις εκπαιδευτικοί που τίθενται σε διαθεσιμότητα είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή πρώην ΚΑΤΕΕ και ΚΑΤΕ. Οι εκπαιδευτικοί κατηγορίας υποχρεωτικής εκπαίδευσης –γιατί πολλοί γονείς δεν ήξεραν καν ότι τα παιδιά τους είχαν καθηγητές που ήταν υποχρεωτικής εκπαίδευσης- που τίθενται σε διαθεσιμότητα θα αντικατασταθούν σταδιακά με νέους εκπαιδευτικούς κατηγορίας ΤΕ ή ΠΕ, που αυτό, προφανώς, συμβάλλει στην ποιότητα της εκπαίδευσης.

Ποια είναι τα μέτρα στήριξης που λαμβάνουμε για αυτούς τους εκπαιδευτικούς, ώστε να τεθούν περίπου δύο χιλιάδες σε διαθεσιμότητα και περίπου πεντακόσιοι από αυτούς, όπως είπαμε, να μεταταχθούν σε διοικητικές θέσεις;

Κατ’ αρχήν, έχουν εξαιρεθεί εκπαιδευτικοί πολλών σχετικών κλάδων που έχουν οργανική θέση σε σχολεία ειδικής αγωγής και άρα δεν δημιουργούνται προβλήματα στα σχολεία αυτά ειδικής αγωγής, για τα οποία έχουμε ιδιαίτερη ευαισθησία.

Δεύτερον, έχουν εξαιρεθεί εκπαιδευτικοί των σχετικών ειδικοτήτων που είναι πολύτεκνοι και άτομα με ειδικές ανάγκες, οι οποίοι και θα υποχρεωθούν σε μετάταξη σε διοικητικές θέσεις στις εγγύτερες διοικητικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας της περιοχής που σήμερα υπηρετούν.

Τρίτον, προνοείται όλοι οι εκπαιδευτικοί που τίθενται σε διαθεσιμότητα, αν δεν τοποθετηθούν σε άλλες θέσεις, να απασχολούνται κατά προτεραιότητα όλων των υπολοίπων ως ωρομίσθιοι σε μαθήματα των ειδικοτήτων τους.

Τέταρτον, το 55% των εκπαιδευτικών που τίθενται σε διαθεσιμότητα υπάγεται σε κλάδους με ειδικότητες απαραίτητες και αναγκαίες των υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας και των σχετικών μονάδων υγείας, γεγονός που προμηνύει την αξιοποίησή τους και την επαναπρόσληψή τους στις υπηρεσίες υγείας του σχετικού Υπουργείου τους προσεχείς μήνες.

Ήδη ο Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης μαζί με τον Υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο είπαν ότι υπάρχει ανάγκη από το Υπουργείο Υγείας για αυτές τις ειδικότητες και καθώς έχουμε πρόβλημα στις προσλήψεις, αυτοί όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι ήταν γιατροί και έκαναν μάθημα ή οδοντοτεχνίτες ή οδοντίατροι ή φυσιοθεραπευτές κ.ο.κ θα απορροφηθούν από το Υπουργείο Υγείας και τις σχετικές μονάδες υγείας.

Περισσότερο από το 35% των εκπαιδευτικών –το υπόλοιπο που μένει, δηλαδή- που τίθεται σε διαθεσιμότητα υπάγεται σε κλάδους με ειδικότητες που είτε ασκούσαν παράλληλα ελεύθερο επάγγελμα είτε μπορούν να ασκήσουν, δηλαδή όταν ο άλλος ήταν καθηγητής κομμωτικής, προφανώς, μπορεί να είχε ένα κομμωτήριο και υπάρχουν ένα σωρό τέτοια παραδείγματα. Δεν λέμε ότι είναι ευχάριστο, αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι άνεργοι, έχουν το επάγγελμά τους και μπορούν να το ασκήσουν.

Ακούσαμε, επίσης, ότι καταργούμε τη δημόσια τεχνική εκπαίδευση, την τεχνική εκπαίδευση στο Δημόσιο. Ακούσαμε πολλά εδώ μέσα. Θα ήθελα να πω λίγο τους αριθμούς.

Σε όλη την επικράτεια λειτουργούν έντεκα μόλις ιδιωτικά ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ και τριακόσια ογδόντα επτά δημόσια ΕΠΑΛ και εκατόν δύο δημόσιες ΕΠΑΣ. Από τα έντεκα αυτά ιδιωτικά τα δύο είναι ΕΠΑΛ και τα εννιά ΕΠΑΣ, τα οποία προσφέρουν ελάχιστες ειδικότητες από τις σαράντα εννιά ειδικότητες που προσφέρονται στα δημόσια ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.

Επίσης, το Υπουργείο Παιδείας λειτουργεί ενενήντα ένα δημόσια ΙΕΚ, τα οποία παρέχουν τις ανάλογες καταργούμενες ειδικότητες επαγγελμάτων και τα οποία υπάρχουν, όπως ξέρετε, παραπάνω από ένα τουλάχιστον σε κάθε νομό.

Παράλληλα, όσον αφορά το άλλο που ακούσαμε για το τι θα κάνουν τα παιδιά που ήδη έχουν αρχίσει τα προγράμματα, θα ήθελα να πω ότι κανένας μαθητής δεν μένει χωρίς σχολείο. Οι δεκατρείς χιλιάδες μαθητές, που τη σχολική χρονιά 2012-2013 επέλεξαν ειδικότητες επαγγελμάτων που καταργούνται, απρόσκοπτα θα τις ολοκληρώσουν έως να αποφοιτήσουν.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Δείξτε μικρή ανοχή, κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ.

Γι’ αυτόν το σκοπό θα απασχοληθούν ωρομίσθιοι καθηγητές, όπως είπαμε, με προτεραιότητα πρόσληψης για αυτούς που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Οι μαθητές που το Σεπτέμβριο του 2013 πρέπει να επιλέξουν ειδικότητες επαγγελμάτων στις ΕΠΑΣ ή τομείς επαγγελμάτων στα ΕΠΑΛ θα επιλέξουν προφανώς μεταξύ των εναπομεινάντων είκοσι δύο ειδικοτήτων στις ΕΠΑΣ και δέκα τομέων στα ΕΠΑΛ.

Το Υπουργείο Παιδείας έχει προαναγγείλει ότι το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει ένα γενικό λύκειο και ένα τύπο τεχνικού λυκείου, στο οποίο εφαρμόζεται καθολικά για όλους τους μαθητές ο θεσμός της μαθητείας, δηλαδή της πρακτικής άσκησης στην επιχείρηση.

Προσωπικά πιστεύω πάρα πολύ και στη θεσμοθέτηση του τέταρτου έτους στην τεχνική εκπαίδευση.

Σχεδιάζουμε, λοιπόν, μία τεχνική εκπαίδευση που στοχεύει στο να προσφέρει ειδικότητες επαγγελμάτων που καλύπτουν τις επιλογές των μαθητών και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και όχι τους κλάδους και τις ειδικότητες μονίμων καθηγητών, οι οποίοι διά μέσου ενός στρεβλού και νοθευμένου πλαισίου «βρέθηκαν» -εντός εισαγωγικών- να στελεχώνουν τα επαγγελματικά λύκεια και τις επαγγελματικές σχολές. Κριτήριό μας είναι οι πραγματικές ανάγκες συνολικά και όχι οι εξυπηρετήσεις σε ατομικό επίπεδο.

Η πρακτική αυτή που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια στα ΕΠΑΛ και στις ΕΠΑΣ οδήγησε, όπως είπα, στην ύπαρξη εκατόν δέκα διαφορετικών ειδικοτήτων εκπαιδευτικών και στην πολυδιάσπαση.

Παράλληλα, στο πλαίσιο των νομοθετικών βελτιώσεων της αναβάθμισης και της ανασυγκρότησης της λειτουργίας των δημοσίων ΙΕΚ λαμβάνεται μέριμνα, ώστε αρκετές ειδικότητες επαγγελμάτων που σήμερα παρέχονται από τις ΕΠΑΣ να παρέχονται από τα δημόσια ΙΕΚ, για να μπορούν σε αυτές να φοιτούν και απόφοιτοι γυμνασίου.

Η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης και η αναβάθμιση της ποιότητας συνολικά στην εκπαίδευση είναι το όχημα για την ανάπτυξη της χώρας.

Για το κόμμα μου υπήρξε και στρατηγική επιλογή που έχει κάνει σημαντική προεργασία και έχει καταθέσει από καιρό πρόταση νόμου. Αυτός θα είναι και ο άμεσος στόχος μου στο Υπουργείο Παιδείας μαζί με την ομαλή –προφανώς- έναρξη της λειτουργίας των σχολείων το Σεπτέμβριο χωρίς κενά. Ήδη τα βιβλία βρίσκονται στα σχολεία με μία λύση που είχε δοθεί στο παρελθόν και έχει λύσει το πρόβλημα αυτό για κάθε χρόνο. Αυτόν το στόχο θα υπηρετήσω στο Υπουργείο Παιδείας στο άμεσο διάστημα, πάντα σεμνά. Το λέω γιατί κάποιοι με κατήγγειλαν ως σεμνό -λες και η σεμνότητα είναι μειονέκτημα, εγώ το θεωρώ προτέρημα- και μελαγχολικό, αλλά φαντάζομαι ότι στις εποχές που ζούμε μάλλον μελαγχολικά βλέπουμε τα πράγματα, όταν αναγκαζόμαστε να βάλουμε ανθρώπους στη διαθεσιμότητα και δεν είναι εποχές για κούφια λόγια και κούφια χαμόγελα. Πάντα, λοιπόν, έχω επίγνωση της σοβαρότητας των καιρών.

Σας ευχαριστώ πολύ.