Βασίλης Γκουζέλος Η Ιστορία, αυτή η αμείλικτη δασκάλα, δεν προσφέρει άλλοθι, αλλά στέλνει καθαρές εικόνες για το ποιος είναι καταπιεστής και ποιος καταπιεζόμενος. Στην Ελλάδα, η Επανάσταση του 1821 πανηγυρίζεται ως το απόλυτο σύμβολο αγώνα για ελευθερία και ανεξαρτησία. Και όμως, ας φανταστούμε για λίγο: αν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι ζούσαν σήμερα, στην εποχή της «πολιτικής ορθότητας» και των «διεθνών κανόνων», θα αποκαλούνταν -τι άλλο;- «τρομοκράτες», οι άτακτοι αντάρτες που πολέμησαν ενάντια σε μια καταπιεστική δύναμη χωρίς κράτος και αναγνώριση.
Τα ίδια αυτά πρόσωπα, που σήμερα θεωρούνται εθνικοί ήρωες, ήταν τότε απλώς άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν βία, ενέδρες και ένοπλες επιθέσεις – όλα όσα σήμερα καταδικάζουμε με περισσή ευκολία όταν συμβαίνουν αλλού. Η Ιστορία όμως επιλέγει να τους κρίνει από το πρίσμα της βίας που υπέστησαν, όχι από αυτή που άσκησαν.
Και τώρα, ερχόμαστε στην παράδοξη εποχή μας. Η παλαιστινιακή αντίσταση – μια φυσική, οργισμένη απάντηση στην κατοχή και την καταπίεση – αντιμετωπίζεται με ύφος αφοριστικό και διδακτικό. Αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε: δεν χρειάζεται να την «εξιδανικεύσουμε» για να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για τον απελπισμένο αγώνα ενός λαού για επιβίωση, όπως ακριβώς ήταν και η ελληνική επανάσταση του 1821.
Αντίθετα, στην εποχή μας παρατηρούμε την παράλογη απαίτηση για «ηθική καθαρότητα» από τους καταπιεσμένους, ενώ την ίδια στιγμή γίνονται ανεκτές οι πράξεις βίας των καταπιεστών – μια αντίφαση που μόνο ως συνέργεια σε μια διαχρονική αδικία μπορεί να εκληφθεί.
Η Ελλάδα που υπερηφανεύεται για τους ήρωες της Επανάστασης δεν μπορεί να σιωπά μπροστά στη σύγχρονη τραγωδία της Γάζας, όπου ένας λαός βρίσκεται υπό συνεχή πολιορκία, χωρίς ελευθερία, χωρίς πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως νερό, φαγητό, φάρμακα, και χωρίς καν φωνή στα διεθνή φόρα.
Ας το ξεκαθαρίσουμε: είναι γελοίο να δηλώνει κανείς Έλληνας και ταυτόχρονα να καταδικάζει τη βία της παλαιστινιακής αντίστασης χωρίς να καταγγέλλει την κατοχή που την προκαλεί. Αυτό ισοδυναμεί με την ηλίθια θέση ότι προτιμάμε η Ελλάδα να είχε παραμείνει σκλαβωμένη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρκεί να μη «λερώνονταν» τα χέρια μας.
Και ας μην ξεχνάμε: η Ιστορία δεν αναγνωρίζει ουδέτερες στάσεις. Είστε είτε με τους καταπιεστές, είτε με τους αγωνιζόμενους για την ελευθερία. Η αντίσταση δεν είναι διαγωνισμός αρετής, αλλά μια κραυγή επιβίωσης και δικαιοσύνης.
Αν ζούσαν σήμερα οι ήρωες επαναστάτες του 1821, θα αναγνώριζαν τους απογόνους τους ανάμεσα στα ερείπια της Γάζας – όχι από ρομαντισμό, αλλά γιατί η δικαιοσύνη και η αξιοπρέπεια είναι αιώνιες αξίες. Και όσοι τιμούν το παρελθόν, ας το κάνουν τουλάχιστον με συνέπεια και θάρρος.
Αλλιώς, ας μη μιλάνε καθόλου.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 13/8
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
