Alfavita Newsroom Ήρθαν στην Αθήνα από τη Θράκη το 1984, όμως ακόμη δεν έχουν ενσωματωθεί. Δεκάδες οικογένειες βιώνουν την απόλυτη φτώχεια, με τα παιδιά να ωθούνται στην εργασία
"Ζω σε λυόμενο, μαζί με τα δύο αδέρφια μου, τον πατέρα, τον παππού και τη γιαγιά μου. Δεν έχουμε ξεχωριστά δωμάτια και τα παιχνίδια είναι λίγα. Το σχολείο μόλις το τέλειωσα, έβγαλα την έκτη δημοτικού και τώρα με τα αδέρφια μου δουλεύουμε. Κι όταν δεν δουλεύουμε ψάχνουμε να βρούμε δουλειά. Υπάρχουν μέρες που κανείς μας δεν έχει βγάλει χρήματα και δεν έχουμε ούτε μια φέτα ψωμί να μοιραστούμε. Στο καφενείο που πηγαίνουν οι μεγάλοι, πηγαίνουμε κι εμείς για να διασκεδάσουμε". Τα λόγια αυτά θα μπορούσαν να ανήκουν στο καθένα από τα παιδιά του Χ. Είναι ένας από τους πολλούς Έλληνες μουσουλμάνους της Αθήνας, που ζουν στερούμενοι οποιαδήποτε άνεση. Η οικογένειά του είναι μία από τις 50 που αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης, ενώ υπάρχουν άλλες 950 που απλώς επιβιώνουν. Η "Α" επισκέφθηκε την κοινότητα και παρουσιάζει πώς εδώ και 30 χρόνια αδυνατεί να ενσωματωθεί στην κοινωνία.
Τέσσερις φοιτητές σε τρεις δεκαετίες
Οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Αθήνας δεν ήταν από πάντα. Αθηναίοι. Εγκαταστάθηκαν στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας το 1984, στο πλαίσιο της αναγκαστικής μεταδημότευσης από τη Θράκη και με την κυβερνητική υπόσχεση ότι θα έχουν μια δουλειά να τους περιμένει. Όσοι ήταν εγγράμματοι δεν δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν και να χτίσουν από την αρχή τη ζωή τους, έστω και αν βρέθηκαν χωρίς τη θέλησή τους αποκομμένοι από αγαπημένα πρόσωπα και παλιές συνήθειες. Όσοι όμως ήταν μαθημένοι σε άλλο τρόπο ζωής, δηλαδή το μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων μουσουλμάνων, αποτέλεσαν την αρχή από γενιές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη φτώχεια, ενώ καλύτερη τύχη δεν έχουν τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα στη μουσουλμανική κοινότητα.
Όπως μας είπε ο Χασάν Τζέφος, πρόεδρος του Εκπολιτιστικού της Συλλόγου, από το 1984 μέχρι σήμερα μόλις 4 παιδιά έχουν καταφέρει να σπουδάσουν. Όλα τα "γιατί" που προκύπτουν για το ανύπαρκτο επίπεδο μόρφωσης στην κοινότητα βρίσκουν απάντηση στην προχειρότητα που έδειξε το κράτος, όταν έγινε η πρώτη μεταδημότευση, και την αδιαφορία που συνεχίζει να δείχνει μέχρι σήμερα. "Το βασικό είναι να έρθει κοντά μας η Πολιτεία και να μας δει με τα μάτια της ψυχής", λέει ο Χ. Τζέφος, που προσδιορίζει ως βασικό πρόβλημα την αδιαφορία της Πολιτείας να μάθει για τις ιδιαιτερότητες της κοινότητας.
Ζουν από τα σκουπίδια
Το... δημοφιλέστερο επάγγελμα στην κοινότητα είναι η ρακοσυλλογή, η οποία κυριαρχεί καθ' ότι η έλλειψη μόρφωσης αποτελεί καθοριστικό ανασταλτικό παράγοντα, ενώ η εναλλακτική να ανοίξει κάποιος το δικό του μαγαζί αποκλείεται λόγω της έλλειψης χρημάτων. Βέβαια, όσο υπήρχαν χειρωνακτικές δουλειές, για παράδειγμα στην οικοδομή, υπήρχε και άλλη διέξοδος, ενώ ήταν μικρότερη η ανεργία, αλλά και λιγότεροι οι ρακοσυλλέκτες. Πλέον το επάγγελμα έχει γίνει κανόνας για τον βιοπορισμό των μουσουλμάνων, στο οποίο ωθούνται λόγω της οικονομικής κατάστασης και πολλά παιδιά, όμως υπάρχουν πολλά προβλήματα. Το βασικότερο αφορά την υγεία. Ο Χ. Τζέφος λέει ότι τα παζάρια που γίνονται στον Ελαιώνα, βρίσκονται ανάμεσα σε όγκους σκουπιδιών, με αποτέλεσμα όσοι εργάζονται εκεί "να αισθάνονται ότι ξεραίνεται ο λαιμός τους, ότι δεν έχουν γεύση, ενώ άλλοι ξυπνούν άρρωστοι". Ως ανασφάλιστοι και με πολύ μικρά έσοδα, οι ρακοσυλλέκτες, όπως και όλη η κοινότητα, δεν επισκέπτονται τους γιατρούς και ακόμη κι ένα πρόβλημα που είναι μικρό αρχικά γίνεται σοβαρό -κάποιες φορές μη αναστρέψιμο- στη συνέχεια γιατί δεν υπήρξε εξ αρχής φροντίδα. Ξέχωρα από την προβληματική τοποθεσία, υπάρχει το ζήτημα ότι οι ρακοσυλλέκτες συλλέγουν αντικείμενα με γυμνά χέρια, χωρίς να ξέρουν τι είναι το καθένα. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, είναι ό,τι και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Να διαμορφωθούν ειδικοί χώροι, να υπάρξει ενημέρωση στους ρακοσυλλέκτες για τα αντικείμενα που μαζεύουν.
Κλεισμένοι στα σπίτια τους
Η έλλειψη κοινωνικοποίησης τροφοδοτεί σταθερά το πρόβλημα, σύμφωνα με τον Χ. Τζέφο. Οι μουσουλμάνοι ζουν στη δική τους κλειστή κοινωνία, έτσι ακόμη και το πού πρέπει να πάνε ώστε να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο να τους φαίνεται βουνό. Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν περιοχές όπως το Γκάζι αναβαθμίστηκαν και εκείνοι αποτραβήχτηκαν στα στενά. Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος που σχημάτισαν το 1987 επιχειρεί σταθερά να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο με την υπόλοιπη κοινωνία. Για οτιδήποτε θέλουν να κάνουν, από το να πάει κάποιος φαντάρος μέχρι να επισκεφθεί γιατρό, τα μέλη της κοινότητας απευθύνονται για να ενημερωθούν πρώτα στον Σύλλογο, που έχει πετύχει σημαντικές βελτιώσεις στη ζωή των μουσουλμάνων. Ορισμένες από αυτές είναι η συνεργασία με εθελοντές γιατρούς που κάνουν δωρεάν την περιτομή, όπως και ότι παρέχεται δωρεάν οδοντιατρική περίθαλψη στα παιδιά. Ο σύλλογος έχει καταφέρει επίσης να κάνει σε συστηματική βάση εθελοντικές αιμοδοσίες και προσπαθεί να ενεργοποιήσει περισσότερο, μέσα από τη συμμετοχή τις γυναίκες, οι οποίες βιώνουν ακόμη περισσότερο τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Το αμάξι της επιβίωσης
Τους τελευταίους μήνες, λόγω έλλειψης πόρων, ο Σύλλογος είναι χωρίς στέγη. Οι άνεργοι πολλαπλασιάστηκαν και ο Σύλλογος, που βασίζεται στις συνδρομές των μελών του, δεν έχει πια παρά ελάχιστα έσοδα. Η συνέπεια είναι να μην υπάρχει πια χώρος να μαζευτούν, να μιλήσουν για τα προβλήματά τους και να οργανώσουν δράσεις για όλη την κοινότητα από την κοινότητα. Στο βασικό αυτό πρόβλημα προστίθεται η εδώ και ένα χρόνο απώλεια του οχήματος που χρησιμοποιούσαν για όλες τις δουλειές. "Το αμάξι χρησίμευε για να πηγαίνουμε τα παιδιά μας για μπάλα, σαν ασθενοφόρο, αλλά και σαν νεκροφόρα. Είχαμε πάρει άδεια από την Πολιτεία ώστε να μεταφέρουμε με το συγκεκριμένο όχημα τους νεκρούς μας και τους συγγενείς τους στη Θράκη. Κανείς μουσουλμάνος δεν θάβεται στην Αθήνα", λέει ο Χ. Τζέφος. Το αμάξι όμως υπέστη βλάβη και βρίσκεται με πρωτοβουλία της Πολιτείας στο συνεργείο, χωρίς να έχει επισκευαστεί ακόμη. "Ειλικρινά προτιμάμε να πληρώσουμε εμείς τη ζημιά, είναι πολύ μικρότερο το ποσό από όσα χρειαζόμαστε τώρα για να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες μας". Και με τους γάμους όμως υπάρχει ζήτημα, καθώς, όπως λένε οι μουσουλμάνοι, οι τελετές τους γίνονται αναγκαστικά στον δρόμο, καθ' ότι δεν υπάρχει χώρος. "Οι γάμοι μας κρατούν τρεις μέρες, δεν μπορούμε να ενοχλούμε τον κόσμο τρεις μέρες, με μουσικές και φωνές. Θέλουμε το δικόν μας χώρο".
Τι ζητούν από την Πολιτεία
Δεν έχουν την απαίτηση να πατήσει η κυβέρνηση ένα κουμπάκι και ξαφνικά να λυθούν όλα τους τα προβλήματα. Θέλουν όμως να δουν από την Πολιτεία πραγματικό ενδιαφέρον, να τους ακούσει και σιγά σιγά να ξεκινήσει η ενσωμάτωσή τους στην υπόλοιπη κοινωνία, με σεβασμό όμως στις δικές τους ιδιαιτερότητες, έστω και με 30 χρόνια καθυστέρηση. Άμεσα ζητούν να πάρουν πίσω το αυτοκίνητο του συλλόγου και να βρεθεί χώρος για τις τελετές τους. Άλλωστε, η μόνη διαφορά που έχουν οι Έλληνες μουσουλμάνοι από τους υπόλοιπους πολίτες είναι ότι ενώ πληρώνουν φόρους, στερούνται ακόμη και τις πιο αυτονόητες παροχές.
Πηγή: Παπαντωνίου Κώστας -Η Αυγή
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
