Alfavita Newsroom Κατάληψη πραγματοποιείται αυτήν την στιγμή στην ΕΣΗΕΜΘ σε ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη που βρίσκεται στην 58η μέρα απεργίας πείνας.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται κατά την διάρκεια της παρέμβασης και αποστέλλεται μέσω φαξ και e-mail σε διάφορα δημοσιογραφικά μέσα καθώς και αρμόδιες υπηρεσίες.
58 ημέρες απεργία πείνας, 120 σφυγμοί το λεπτό, 20 κιλά απώλεια σωματικού βάρους, τρεις απεργοί πείνας επιπλέον σε ένδειξη αλληλεγγύης, μία δικογραφία, 2 μήνες εν αναμονή των ‘αρμόδιων δικαστικών λειτουργών’, δεκάδες δράσεις αλληλεγγύης, άπειρη κωλυσιεργία, μηδενική ανοχή και ένα πέπλο σιωπής να απλώνεται γύρω τους…
Νούμερα. Νούμερα, που όταν απλά παρατίθενται σε μια κόλλα χαρτί δε σημαίνουν ίσως τίποτα παραπάνω από ένα ακόμα ερέθισμα στις ροές της πληροφορίας. Και ανάμεσα σε αυτά τα νούμερα και αυτές τις ροές, θαμμένος κάτω από τις σημαντικές ειδήσεις των νέων τάσεων της μόδας, της τελευταίας υπουργικής μίζας και των κουσκούς των σελέμπριτις, βρίσκεται ο αγώνας μέχρις εσχάτων ενός κρατούμενου που διεκδικεί τα ‘αυτονόητα’. Ο αγώνας του αγωνιστή κρατούμενου Σπύρου Στρατούλη που θέτοντας σε δοκιμασία την ίδια του τη ζωή διεκδικεί την απαλλαγή του από ένα γελοίο κατηγορητήριο. Γελοίο μεν, επαρκές δε για να του στερήσει τις άδειες εξόδου που μέχρι πρότινος λάμβανε κανονικά τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς και τη δυνατότητα αποφυλάκισης υπό όρους παρατείνοντας έτσι το μακροχρόνιο εγκλεισμό του. Θαμμένες μαζί με τον προσωπικό του αγώνα και οι δεκάδες κινήσεις αλληλεγγύης σε ολόκληρη τη χώρα. Θαμμένες και οι δηλώσεις αλληλεγγύης ή οι αποχές συσσιτίου από το σύνολο σχεδόν όλων αυτών που βρίσκονται θαμμένοι με τη σειρά τους χρόνια τώρα στα κάτεργα των ελληνικών κολαστηρίων. Θαμμένη και η απεργία πείνας των κρατούμενων Ράμι Συριανού, Εργιόν Μουσταφά και Μιχάλη Ραμαδάνογλου που σε πείσμα των καιρών απέδειξαν ότι η αξιοπρέπεια δε διαπραγματεύεται και ότι η αλληλεγγύη δε φυλακίζεται, πραγματώνοντας την επιλογή τους να σταθούν συνειδητά συνοδοιπόροι στο δύσκολο αγώνα του Σπύρου μη ζητώντας τίποτα για τους εαυτούς τους παρά μόνο το μεγαλείο της συντροφικότητας.
Νούμερα θαμμένα από άλλα ‘νούμερα’. Από τα ‘νούμερα της δημοσιότητας’. Από τα ‘νούμερα’ με τα πλαστικά χαμόγελα που σουλατσάρουν στα τηλεοπτικά πάνελ. Από τα ‘νούμερα’ τους δημοσιογράφους –τηλεοπτικούς και διαδικτυακούς- που διαχειρίζονται την πληροφορία και σαν πιστά σκυλιά έχουν επιβάλει ένα πέπλο σιωπής επάνω από την υπόθεση. Ή ακόμα πιο εύστοχα, από το νούμερο τέσσερα στο καρνέ του καθεστώτος, τη δημοσιογραφία, την τέταρτη εξουσία που έρχεται σε εντεταλμένη υπηρεσία να συμπληρώσει οργανικά τις υπόλοιπες στην προσπάθεια τους να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα ενός ανθρώπου που για 22 χρόνια βρισκόμενος κλεισμένος στα κελιά της δημοκρατίας δεν έπαψε να παλεύει ενάντια στους γδάρτες των ονείρων και να στέκεται με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη δίπλα στους κολασμένους. Να στέκεται τόσο απέναντι στο βούρδουλα του δεσμοφύλακα όσο και μακριά από την παραίτηση της πρέζας, τη βόλη την συνθηκολόγησης και της αδιαφορίας, την εξατομίκευση, τα τακίμια με την υπηρεσία και την αποδοχή των προνομίων του ‘παλιού’. Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν καθώς και για τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις που μέσα στο πέρασμα του χρόνου ο Σπύρος έχει αναπτύξει με τον αναρχικό χώρο, βρίσκεται στο στόχαστρο του συμπλέγματος εξουσίας. Από αυτή των μπάτσων που ετοίμασαν την κουρελοδικογραφία και εφηύραν την εγκληματική οργάνωση ‘Στέκια Θεσσαλονίκης’ για την οποία κατηγορείται, μέχρι τη δικαστική που εξαντλεί κάθε χρονικό περιθώριο για την έκδοση του βουλεύματος βάση του οποίου θα παραπεμφθεί ή όχι σε δίκη για την συγκεκριμένη υπόθεση.
Σήμερα κλείνουν 2 μήνες ακριβώς από την στιγμή που το αρμόδιο συμβούλιο παρέλαβε τον εν λόγο φάκελο και τυπικά θα όφειλε να απαντήσει ανεξάρτητα από το έκτακτο καθεστώς της απεργίας πείνας. Ωστόσο επιλέγουν να παρατείνουν την έκδοση απόφασης επιβαρύνοντας την υγεία του απεργού και θέτοντας τη ζωή και τη σωματική του ακεραιότητα σε διαρκή κίνδυνο. Εισερχόμενος σήμερα στην 58η ημέρα απεργίας πείνας ο Σπύρος Στρατούλης έχει μεταφερθεί για τέταρτη φορά στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας αντιμετωπίζοντας ήδη πιθανές βλάβες σε όργανα, έντονη ζάλη και αδυναμία, ταχυκαρδία, απώλεια όρασης, τρόμο των άνω άκρων, αδυναμία συγκέντρωσης και διαταραχές μνήμης. Η σωματική και διανοητική του κατατονία ως απόρροια της αποχής από τη σίτιση είναι εξάλλου εμφανής εδώ και αρκετές μέρες γεγονός που έχει καταστήσει εξαιρετικά δύσκολη ακόμα και την επικοινωνία με το κίνημα αλληλεγγύης. Η αρχική, αρνητική, αντιμετώπιση από το ιατρικό προσωπικό κατά την πρώτη του μεταγωγή και σε συνδυασμό με την πολύχρονη κράτηση του σε καθεστώς εγκλεισμού, συντέλεσαν στην έντονη δυσπιστία και την επίμονη άρνηση του Στρατούλη για μεταφορά σε νοσοκομείο. Παρά τις παροτρύνσεις τόσο του προσωπικού του γιατρού όσο και αυτού της φυλακής ο Σπύρος επέλεγε να παραμένει στη φυλακή με αποτέλεσμα να μη μεταφερθεί τελικά παρά μόνο όταν είχε φτάσει σε οριακή κατάσταση.
Σήμερα λοιπόν, 7 Γενάρη, την ημέρα που θεωρητικά αναμένονταν η όποια σχετική απάντηση, προχωρήσαμε στην ολιγόωρη κατάληψη του κτηρίου της ΕΣΗΕΜΘ προκειμένου να αναδείξουμε την αγαστή συνεργασία μεταξύ μπάτσων, δικαστών και δημοσιογράφων. Καθώς οι ημέρες περνούν η ένταση αναπόφευκτα θα αυξάνεται…
…μέχρι τη νίκη της απεργίας πείνας –και μετά- θα είμαστε δίπλα στο σύντροφο Σπύρο Στρατούλη.
Κανένας αγωνιστής μόνος του όμηρος στα χέρια του κράτους.
Το πάθος για τη λευτεριά παραμένει δυνατότερο από όλα τα κελιά.
συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη
Πηγή: indymedia.org
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Επανέρχεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα το αγαπημένο μάθημα των μαθητών με νέα θεματική
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 20/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
