-Καλημέρα! Είμαι άρρωστος. Θα απουσιάσω 3 μέρες.
Σήμερα είχα μάθημα από τη δεύτερη ώρα.
-Περαστικά! Γρήγορη ανάρρωση!
Ο άνω βραχύς διάλογος διόλου ασυνήθιστος, δεν διεκδικεί καμία δάφνη πρωτοτυπίας. Ώρα; Ας πούμε 7:30, το πρωϊ. Το διευκρινίζουμε να μην υπάρχουν παρανοήσεις.
Ο γραμματέας του σχολείου ειδοποιεί την διευθύντρια - δεν είναι και εντελώς απαραίτητο - του σχολείου και άμεσα μπαίνει στην ειδική πλατφόρμα, καταχωρώντας ότι υπάρχει κενό εκπαιδευτικού για 3 μέρες με ειδικότητα Ιστορικού. Και μαθηματικός να δήλωνε ότι απουσιάζει ή εικαστικός πάλι μάλλον δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Επίσης, πρόβλημα δεν θα προέκυπτε, αν το κενό είναι για κάποιες εβδομάδες ή και μήνες. Εμφανίζονται στην οθόνη οι μάχιμες/οι αναπληρώτριες/τές εκπαιδευτικοί κοντά στο σχολείο και ειδοποιούνται. Να μη μακρηγορούμε: στις 8:15, άντε ας πούμε 8:30, μάχιμη/ος αναπληρώτρια/τής εκπαιδευτικός είναι στο σχολείο. Ενημερώνεται αρχικά από το βιβλίο ύλης και επικοινωνεί στην συνέχεια με τον άρρωστο εκπαιδευτικό, για να ενημερωθεί περαιτέρω και να σχεδιάσουν από κοινού την πρώτη/πρώτες ώρες.
Στις 9:00 το μάθημα πραγματοποιείται κανονικά. Δεν χρειάζεται καν να ειδοποιηθούν οι μαθήτριες/ές για το κενό ή ότι θα σχολάσουν γρηγορότερα. Δεν χρειάζεται τα παιδιά να βγουν στη γύρα να ψάξουν καθηγήτρια/τή να τους καλύψει το κενό, έτσι ώστε να σχολάσουν νωρίτερα. Ούτε χρειάζεται ο/η καημένος/η προγραμματιστής/στρια εκπαιδευτικός, συχνά μαθηματικός, να αντιμετωπίσει άλλη μία δυσεπίλυτη εξίσωση. Ή η διευθύντρια ή ο διευθυντής. Επίσης, το οικονομικό δεν είναι πρόβλημα, αφού η/ο εκπαιδευτικός που αναπληρώνει πληρώνεται απευθείας από το σχολείο.
Αυτά, βέβαια, όχι στη χώρα που έδωσε τα φώτα και έμεινε με τα κεράκια, όπως έλεγε ένας παλιός μου καθηγητής. Όχι στη χώρα που χάρισε το φως της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Σε κάποιες άλλες χώρες προς τα πάνω, που τις λέγαν κάποτε βάρβαρες, αρκετά βορειότερα και δυτικότερα. Που πήραν τα κεράκια και τα έκαναν λαμπάδες. Και εκεί υπάρχουν και άλλες λύσεις αναπλήρωσης - όχι μόνο όπως η παραπάνω - από εκπαιδευτικούς που είναι σε εγρήγορση π.χ. να καλύψουν τα κενά και καλύπτουν έτσι τις διδακτικές τους ώρες (όχι με υπερωρίες). Περισσότερο φως εκεί παρά τον συχνά συννεφιασμένο ουρανό, μεγαλύτερη ευελιξία, μεγαλύτερη έγνοια. Με το επάγγελμα της/ του εκπαιδευτικού να έχει πολύ μεγαλύτερο κύρος. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι τέλεια....
Στη χώρα με τα κεράκια όμως, για να επανέλθουμε, το υπουργείο επιμένει στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εμμένοντας να μην κάνει το ίδιο την αυτοκριτική του. Σε σχολεία συχνά ετοιμόρροπα άλλα με διαδραστικούς και προγράμματα ενεργών πολιτών να τρέχουν και να μη φτάνουν πουθενά παρά μόνο σε αυτιά γοητευμένων ευκολόπιστων γονέων που σιγά σιγά, ευτυχώς, λιγοστεύουν. Όσον αφορά την αναπλήρωση καταφεύγουμε στα σχολεία μας στις γνωστές "δοκιμασμένες" εμβαλωματικού τύπου λύσεις: αφήνεις μισές ώρες σε ένα τμήμα, για να πάρεις άλλες τόσες ή περίπου τόσες σε ένα άλλο. Να πετύχεις μία ισότητα στην καθυστέρηση, μία κακόγουστη μίζερη δίαιτα. Τα μαθήματα τα εξεταζόμενα και ευρισκόμενα υπό καθεστώτος τραπέζης θεμάτων έχουν προτεραιότητα. Και περιμένουμε -χωρίς να ξεσηκωνόμαστε- πότε, λέει, θα βρεθούν κονδύλια για τον νέο γύρο προσλήψεων.
Πολλές και πολλοί εκπαιδευτικοί βολευτήκαμε στην γκρίνια ξεχειλίζοντας από ένα αίσθημα ηθικής ανωτερότητας και του παρεπόμενου αυτοθαυμασμού. Το σχολείο μπορεί να το έχουμε για χόμπι και το αληθινό μάθημα να το κάνουμε στα ιδιαίτερα. Ψάχνουμε λαμπρούς τίτλους, π.χ. διευθυντές, προϊστάμενοι, επόπτες και θέσεις αναπαυτικές, το δυνατόν με τις λιγότερες ευθύνες. Με οράματα παροδικά, ασθενικά, αν όχι κάλπικα. Με αιτήματα που εξαντλούνται στα οικονομικά, αλλά δοσμένα με ένα ωραίο περιτύλιγμα αγώνα. Περιμένουμε τους γύρω να αντιδράσουν. Θεατές. Γονείς που προσαρμοζόμαστε και όσες/οι έχουμε την οικονομική δυνατότητα πηγαίνουμε τα παιδιά μας στα ιδιωτικά χωρίς δεύτερη κουβέντα, χωρίς να παλέψουμε για το δημόσιο σχολείο. Μη περιμένοντας τους βάρβαρους. Οι ίδιοι όντας βάρβαροι.
Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Στη χώρα με τα κεράκια εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά κεράκια αντίστασης, μόχθου, ιδρώτα, έγνοιας. Είναι όμως κεράκια που δύσκολα γίνονται φωτιά, ίσως επειδή δεν υπάρχει προσάναμμα. Ίσως επειδή δεν πλησιάζουν το ένα το άλλο να μεγαλώσει η φλόγα. Αυτά είναι πάντως που κρατάνε τα σχολεία όρθια. Αυτά που διασώζουν την αξιοπρέπεια. Παρά τα λάθη. Αυτά που, όπως λέει μία συναδέλφισσα, το τίποτα μπορούν και το κάνουν κάτι. Κεράκια μέσα σε γονείς και εκπαιδευτικούς συνδικαλιζόμενους/ες και μη.
Ούτε μια ώρα κενό, λοιπόν, στη χώρα που έμεινε με τα κεράκια. Κάθε χαμένη ώρα σημαίνει αδιαφορία. Σημαίνει σύνταξη με την τυραννία της αμορφωσιάς. Έλλειψη σεβασμού στο Παιδί. Τουλάχιστον. Αυτό μιλώντας ήπια. Διαφορετικά μπορεί να κατηγορηθούμε ως υβριστές και αυτό δεν προσήκει, να πούμε, στο ήθος Έλληνος καθηγητού και δη φιλολόγου.
Βαγγέλης Δήμας
Φιλόλογος
1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 10/11
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
