Με αφορμή την παραίτηση του συναδέλφου αναπληρωτή εκπαιδευτικού που έζησε αυτήν την απίστευτη κατάσταση στο συγκεκριμένο σχολείο θα ήθελα να διατυπώσω μερικές σκέψεις μου.
Αυτή η ακραία συμπεριφορά μαθητών μπορεί να συμβαίνει σε κάποια σχολεία είτε είναι Γυμνάσια είτε Γενικά είτε Επαγγελματικά Λύκεια. Και η πορεία γίνεται όλο και πιο ανησυχητική αν κρίνει κανείς και από τα φαινόμενα βίας που πληθαίνουν σήμερα στα σχολεία μας.
Στο συγκεκριμένο σχολείο , όπως πιθανόν να συμβαίνει και σε άλλα, αλλά είτε δεν τα γνωρίζουμε, είτε ρίχνονται κάτω από το χαλί, η κατάσταση αυτή της απαράδεκτης συμπεριφοράς των μαθητών , η οποία δεν είναι χθεσινή αλλά έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν, αφέθηκε στην μοίρα της. Η ανοχή των εκπαιδευτικών δυστυχώς «χώρεσε» αρκετές ανάρμοστες συμπεριφορές, όμως, δεν βοήθησε τελικά και έτσι η κατάσταση ξέφυγε.
Το πρόβλημα είναι αρκετά σύνθετο. Και όταν η κατάσταση έχει «αφεθεί» χρόνια, δεν μπορεί εύκολα να αντιστραφεί.
Κατ’ αρχάς οι πολύ δύσκολες καταστάσεις δεν συμβαίνουν σε όλα τα σχολεία. Και φυσικά όχι μόνο στα ΕΠΑ.Λ. Επιτέλους ας σταματήσει αυτός ο μύθος, ο οποίος, όσο υπάρχει, τόσο στοχοποιεί τα συγκεκριμένα σχολεία. Βεβαίως αναγνωρίζουμε ότι συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό σε αυτά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας οδηγήσει να μιλάμε αφοριστικά για αυτά. Αντιθέτως να σταθούμε υποστηρικτικά δίπλα στα συγκεκριμένα σχολεία .
Για την ιστορία από ό,τι μας λένε φορείς που έρχονται στο σχολείο μας να μιλήσουν για διάφορα θέματα, δυστυχώς τα ίδια συμβαίνουν παντού. Είτε είναι Γυμνάσιο (ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει ξεφύγει η κατάσταση), είτε είναι Γενικό Λύκειο είτε είναι ΕΠΑ.Λ. Αυτό που ισχύει προφανώς είναι ότι σε ένα ΕΠΑ.Λ. θα βρείτε περισσότερους μαθητές, οι οποίοι δεν «το έχουν» με το διάβασμα και καταβάλλουμε περισσότερη προσπάθεια να τους πείσουμε να ενδιαφερθούν περισσότερο.
Είναι γνωστό ότι στα ΕΠΑΛ θα έρθουν και μαθητές που εργάζονται, μαθητές με δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, μαθητές με «ιδιαιτερότητες» που μάλιστα και οι ψυχολόγοι, τους συστήνουν να πηγαίνουν στα ΕΠΑΛ για να βοηθηθούν περισσότερο, λόγω των πρακτικών μαθημάτων. Άρα προφανώς επιβάλλεται μία μεγαλύτερη στήριξη στα συγκεκριμένα σχολεία.
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν που θα μπορούσε να βοηθήσει σε μια εξομάλυνση της κατάστασης;
- Η παρουσία των ψυχολόγων στα ΕΠΑ.Λ. να είναι σε εβδομαδιαία βάση και να παραμένουν στα σχολεία τουλάχιστον για τρία έτη.
- Επίσης κοινωνικοί λειτουργοί γιατί υπάρχουν αρκετοί μαθητές με δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
- Επαναφορά των δικαιολογημένων και αδικαιολόγητων απουσιών, αφού τελικά διαπιστώθηκε ότι οι μαθητές παρεξήγησαν το όριο των 114 απουσιών. Νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τόσες ώρες «κοπάνα» και, εάν αρρωστήσουν, θα φέρουν χαρτί από γιατρό για να δικαιολογήσουν τις επιπλέον απουσίες. Το όριο φυσικά είναι αρκετά μεγάλο και θα είχε ενδιαφέρον εάν μαθαίναμε πόσο είναι το όριο απουσιών στα άλλα κράτη.
- Ακόμα θα πρέπει να τοποθετηθούν σε όλα τα σχολεία, φύλακες και γραμματείς, για να μένει και λίγος χρόνος να ασχολούνται απερίσπαστοι οι καθηγητές με τους μαθητές τους.
- Θα πρέπει συλλογικά να επανεξετάσουμε τι μαθητές θέλουμε και εάν θα πρέπει τελικά να τηρούνται κάποια όρια. Όταν η στάση στο σχολείο ορισμένων μαθητών υπερβαίνει το όριο της αποδεκτής συμπεριφοράς, τότε θα πρέπει να λαμβάνονται τα ανάλογα παιδαγωγικά μέτρα και εάν αυτά δεν επαρκούν ή, η συμπεριφορά ορισμένων μαθητών «ξεφεύγει» , όπως στο συγκεκριμένο ΕΠΑ.Λ., τότε να προτείνεται η έσχατη λύση της απομάκρυνσης από το σχολείο. Και όταν κάποτε το παιδί εκτιμήσει ότι το σχολείο έχει κάτι να του δώσει , τότε με το καλό να επανέλθει. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται υπερβολή ο καθηγητής να απαιτεί τον σεβασμό από τον μαθητή. Λες και ο μαθητής έχει το ακαταλόγιστο. Προφανώς αναγνωρίζουμε ότι κάποιοι μαθητές έχουν προβλήματα, αλλά και ο καθηγητής δεν είναι υπεράνθρωπος για να μπορεί να ανταποκριθεί σε όλα. Δεν είναι ο άνθρωπος με την απύθμενη υπομονή που μπορεί να ανεχθεί τα πάντα. Μιλάμε για την πεζή σκληρή πραγματικότητα που συμβαίνει σε κάποια σχολεία είτε για λόγους τοπικούς, είτε για λόγους πολιτιστικούς.
- Με την ευκαιρία ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε σαν δάσκαλοι και σαν εκπαιδευτικό κίνημα το θέμα των καταλήψεων των σχολείων. Είναι οι σημερινές καταλήψεις αγωνιστικές καταστάσεις; Υπάρχουν σοβαρά αιτήματα; Ακολουθούνται δημοκρατικές διαδικασίες; Σεβασμός στην αντίθετη άποψη; Μήπως αυτές οι καταλήψεις είναι εις βάρος ενός πραγματικού διεκδικητικού αγώνα, όπου οι μαθητές δεν συνειδητοποιούν την σοβαρότητά τους ; Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι μία αυθαίρετη κίνηση μιας μειοψηφίας που δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το σχολείο. Αλήθεια σε ποια μέρη του κόσμου γίνονται καταλήψεις; Δείτε μόνο: όταν στη Γαλλία οι μαθητές θα χρειαστεί να κατέβουν στους δρόμους -όχι κάθε χρόνο- τι αίσθηση προκαλούν στην εξουσία και στην κοινωνία εν γένει. Και είναι πραγματικά πολλοί.
- Τέλος και το εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να συνεργαστεί με τους καθηγητές, να λάβει υπόψη την γνώμη τους και όχι να τους έχει απέναντι ως αντιπάλους. Είναι η χειρότερη εικόνα που μπορούν να δείχνουν στους μαθητές. Όπως στο χώρο της οικογένειας, όταν είναι οι γονείς αντίπαλοι μεταξύ τους και αυτό το αντιλαμβάνονται τα παιδιά τους. Οι προσδοκίες του συναδέλφου αναπληρωτή ματαιώθηκαν. Πλήρωσε τα σπασμένα. Υπάρχει διάθεση να αναλάβουμε τις ευθύνες μας στο ποσοστό που αναλογεί στον καθένα μας ; Υπουργείο, συνδικαλιστές, καθηγητές, γονείς και μαθητές; Ιδού το ερώτημα που περιμένει μια απάντηση, για να μην έχουμε αύριο και άλλο καθηγητή που θα τον εξαναγκάσουμε σε παραίτηση. Κ.Π. Διευθυντής ΕΠΑΛ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
