Alfavita Newsroom της Ειρήνης Αντωναράκου, ΣΕΠ-ΥΠΠΕΘ Καράτεπε Λέσβου &
εκπ/κού στη διαπολιτισμική εκπαίδευση
της Μαρίας Περδικούρη, εκπαιδευτικού Φιλολόγου, ΣΕΠ-ΥΠΠΕΘ Καρά Τεπέ Λέσβου
Όταν δουλεύει κανείς σε κέντρα φιλοξενίας αντιλαμβάνεται πως αυτά έχουν μετατραπεί πλέον σε ετεροτοπικούς χώρους, στους οποίους συχνά είναι δύσκολο να καθοριστούν ο χρόνος και η καθημερινότητα σε σχέση με τα αντίστοιχα της κοινωνικής πραγματικότητας «απ’έξω». Η κανονικότητα παίρνει άλλες διαστάσεις που θυμίζουν παλαιότερες μεταπολεμικές γενιές στην Ελλάδα.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο έρχεται ο ρόλος του σχολείου, ίσως όχι πάντα για να δώσει γνώση, αλλά κυρίως για να υπενθυμίσει στους πρόσφυγες, γονείς και μαθητές, πως τελικά πρέπει να βγουν από το κέντρο φιλοξενίας, να αφουγκραστούν την πραγματική πόλη με τις ομορφιές και τα προβλήματά της και στη συνέχεια να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, χωρίς καθοδηγητές και άλλους ειδικούς προσφυγολόγους. Το δημόσιο σχολείο μέσα από τις απλές διαδικασίες του, χωρίς τα θέλγητρα πλούσιων ΜΚΟ, οδηγεί τα παιδιά των προσφύγων, και όχι μόνο, στο δρόμο της πραγματικής ζωής που πρέπει να κατακτιέται μέσα από αγώνες και όχι να εξαρτάται από πενιχρά επιδόματα χωρίς δουλειά και μόρφωση.
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο το άκουσμα της είδησης πως τα σχολεία ξεκινάνε και για τα παιδιά των κέντρων φιλοξενίας, προξένησε αυθόρμητα χειροκροτήματα και φωνές από τους μικρούς υποψήφιους μαθητές. Κάποιοι, κυρίως οι έφηβοι, έχουν πάει σχολείο και στη χώρα τους και κρατάνε τη μνήμη. Για τα μικρά παιδιά όμως, το σχολείο είναι κάτι σαν τα Χριστούγεννα. Αποτελεί την έξοδο από τη σκληρή καθημερινότητα των κέντρων φιλοξενίας, είναι κάτι πολύ σπουδαίο γι’αυτό και στο κέντρο φιλοξενίας του Καράτεπε, Λέσβου, την πρώτη μέρα ήρθαν όλα τα μικρά με βρεγμένα μαλλιά και χτενισμένα χωρίστρα στο πλάι και με το «καλό τους» μπλουζάκι. Ήταν σαν να βγαίνουν απο το διήγημα της Κατίνας Παπά «Η εκδρομή του Δημητρού». Το μεγάλο πρόβλημα ήταν τα παπούτσια. «Τί παπούτσια θα φορούσαν στο σχολείο... Φυσικά, δε μπορούν να πάνε με τις πανομοιότυπες πλαστικές παντόφλες και τα αντίστοιχα πάνινα παπούτσια, που τους δίνονται. Aκόμη και παιδιά που έχει τύχει να πάρουν παπούτσια από κάποια φιλάνθρωπη ΜΚΟ, οι μήνες που έχουν διανύσει μέσα στο Κέντρο έφεραν και τη φυσιολογική αλλαγή στο νούμερο του παπουτσιού….. Το σχολείο είναι μια γιορτή, ενα μεγάλο γεγονός». Αυτά και άλλα τέτοια συζητήθηκαν πριν την έναρξη της σχολικής ζωής τους φέτος. Τελικά, βρέθηκαν κάποια μοντέρνα, αθλητικά κατά προτίμηση, παπούτσια για αρκετούς μικρούς, που με περισσή χαρά τα καμάρωναν καθώς πήγαιναν προς το σχολικό.
Στο γυρισμό έβγαλαν τα παπούτσια και ξαναγυρνούσαν σε όλο το camp ξυπόλητα με τις πλαστικές παντόφλες. Όταν ρωτήθηκαν γιατί δε φορούσαν τα καινούργια παπούτσια η απάντηση ήταν στ’αγγλικά «Δασκάλα, δεν ξέρεις,....αυτά είναι τα παπούτσια του σχολείου».
Θα τα προσέχουν και θα τα έχουν μόνο για το σχολείο και για τη μέρα που θα μπουν στο καράβι για να μας αποχαιρετήσουν από το νησί.
Αφιερωμένο στον Α. που πριν 1,5 χρόνο έβαλε τα καλά του άσπρα παπούτσια και περίμενε μάταια να πάει σχολείο….
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 22/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
