Υπουργείο Παιδείας: Περιορίσαμε και θα περιορίσουμε και άλλο τις αποσπάσεις - Όλη η συζήτηση στη Βουλή

 

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΖ΄

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2013

 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Επόμενη είναι η με αριθμό 413/13-1-2014 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή Λάρισας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Γεωργίου Λαμπρούλη προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την άμεση υλοποίηση των αποσπάσεων των εκπαιδευτικών.

Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Κεδίκογλου.

Κύριε Λαμπρούλη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Η ερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος αφορά στο σοβαρό και τεράστιο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τη μη πραγματοποίηση των αποσπάσεων των εκπαιδευτικών που σημειωτέον έχουν εγκριθεί και από το Υπουργείο Παιδείας. Τα οξυμένα προβλήματα υγείας, τα οικονομικά, τα οικογενειακά, αλλά και άλλα, έχουν αναγκάσει εκατοντάδες εκπαιδευτικούς να ζητήσουν απόσπαση από την αρχή της χρονιάς, από το Σεπτέμβρη του 2013.

Ωστόσο, ακόμα και αυτό το αίτημά τους βρίσκεται στον αέρα, παρ’ όλο που και το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το ΚΥΣΠΕ, αποφάσισε μία σειρά αποσπάσεων και αυτές δεν έχουν υλοποιηθεί. Άλλοι εκπαιδευτικοί δεν είδαν τις αιτήσεις τους να ικανοποιούνται και βρίσκονται φυσικά σε ιδιαίτερη δύσκολη θέση, αφού σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για εκπαιδευτικούς που η οργανική θέση τους βρίσκεται μακριά από την οικογένειά τους και είναι αδύνατο στις σημερινές συνθήκες να ανταποκριθούν οικονομικά, πέρα από τα άλλα προβλήματα, όπως προείπα, που προκαλούνται και από την πολιτική που εφαρμόζεται στο σύνολο απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού μας.

Αίτημα των εκπαιδευτικών, αλλά και των συνδικαλιστικών τους οργάνων είναι να υλοποιηθούν και οι αποφάσεις του ΚΥΣΠΕ, βεβαίως να ικανοποιηθούν οι αιτήσεις των αποσπάσεων που είναι σε εκκρεμότητα και να αντικατασταθούν άμεσα όσοι αποσπώνται.

Συνεπώς, τα ερωτήματα προς τον Υπουργό αφορούν στο τι μέτρα θα πάρει το Υπουργείο ώστε να υλοποιηθούν άμεσα οι αποφασισμένες αποσπάσεις αλλά και στο τι προτίθεται να κάνει για την ικανοποίηση των χιλιάδων ακόμα αιτήσεων που είναι σε εκκρεμότητα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.

Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων):  Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε συνάδελφε, ευχαριστώ για την ερώτηση. Όπως και εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά γιατί παρακολουθείτε τα θέματα της παιδείας, το σύστημα λειτουργούσε με στρεβλώσεις σε μεγάλο βαθμό και κάθε χρόνο επαναλαμβάναμε την ίδια ιστορία. Χάναμε πάρα πολλές εργατοώρες, εκατοντάδες εργατοώρες στο Υπουργείο για να γίνει το έργο των αποσπάσεων που –προσέξτε- έφτανε ακόμα και το 8% της δύναμης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

 Όταν μιλάμε για ένα σύστημα που έχεις έναν μικρό βαθμό διόρθωσης μισό τοις εκατό, ένα τοις εκατό, αν θέλετε, είναι σε πλαίσιο αποδεκτό. Όταν σχεδόν 10%, δηλαδή μία στις δέκα τοποθετήσεις γίνεται πια με αποσπάσεις, σημαίνει, αν μη τι άλλο, ότι κάτι δεν λειτουργεί καλά στο σύστημα. Αυτό ήταν ένα πρωταρχικό πρόβλημα που έπρεπε να το επιλύσουμε. 

 

Σε αυτό οφείλαμε λοιπόν να απαντήσουμε ως Υπουργείο Παιδείας.

 Είχαμε την κακή κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού, κυρίως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εκεί τι παρατηρούσαμε; Παρατηρούσαμε πράγματι παράλογα φαινόμενα. Στον ένα νομό η μία ειδικότητα να πλεονάζει και στον διπλανό νομό να έχουμε έλλειμμα.

 Θα σας δώσω ένα τυχαίο παράδειγμα: Στην Ηλεία είχαμε εκατόν σαράντα γυμναστές κι εβδομήντα καθηγητές γαλλικών που πλεόναζαν, ενώ στον διπλανό νομό οι ίδιες ειδικότητες κατέγραφαν κενά. 

Είχαμε εκπαιδευτικούς να αποσπώνται από ελλειμματικές περιοχές, την περιφέρεια και τα νησιά μας. Αυτό γινόταν. Έφευγαν οι εκπαιδευτικοί από τους ορεινούς όγκους, τα νησιά, τις περιφέρειες και πήγαιναν όλοι είτε σε πιο προνομιούχες περιοχές είτε κυρίως προς τα αστικά κέντρα την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. 

Αυτό νομίζω ότι σας αφορά πάρα πολύ στο βαθμό που, όπως ξέρω, ενδιαφέρεστε για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, γιατί τα παιδιά αυτά επλήττοντο όταν δεν είχαν καθηγητές στις τάξεις τους.

Είχε επιπλέον παγιωθεί, αν θέλετε, και σαν νοοτροπία ότι «προκειμένου να διοριστώ πάω οπουδήποτε και πολύ σύντομα θα μεταφερθώ κάπου αλλού, δηλαδή πάω και από τον πρώτο χρόνο ζητάω κατευθείαν μετάθεση ή απόσπαση».

 Αν θέλετε να μία ωραία ιδέα που δεν ξέρω αν θα την προτείνατε και αν θα είχε απήχηση στους εκπαιδευτικούς. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για κάποια χρόνια υπάρχει ένα αμετάθετο, όπως το κάναμε για τους νοσηλευτές. Για πέντε χρόνια θα πας στο μέρος το οποίο έχεις διαλέξει ώστε και ο εκπαιδευτικός να μπορέσει να κάνει τον προγραμματισμό του, να κάνει τον σχεδιασμό του. Αλλά όταν από την πρώτη χρονιά κοιτάμε πώς θα αποσπαστούμε και πώς θα πάμε σε άλλα μέρη δημιουργούμε τεράστιο πρόβλημα συνολικά στο σύστημα. 

Όλα για εμάς, αν θέλετε, είναι θέμα προτεραιοτήτων. Κατανοώ τις προσωπικές και οικογενειακές ανάγκες που μπορεί να έχει ο κάθε εκπαιδευτικός και τις δυσκολίες που υπάρχουν. Υπάρχουν όμως και οι ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης και της εύρυθμης λειτουργίας της σχολικής μονάδας κι αυτό οφείλουμε να προτάξουμε. Για εμάς -και το έχουμε πει πάρα πολλές φορές- πρώτα είναι ο μαθητής.

Κι ακόμα και τότε που είχαμε περισσότερους αναπληρωτές -σας θυμίζω ότι είχαμε δώδεκα χιλιάδες αναπληρωτές από τον τακτικό προϋπολογισμό και απροσδιόριστο αριθμό από τα προγράμματα ΕΣΠΑ- αυτοί οι άνθρωποι κάλυπταν τα κενά που άφηναν οι αποσπάσεις και μέχρι φτάσουν οι αναπληρωτές να κάνουν τις αναπληρώσεις πέρναγαν οι μήνες με το «πάω, δεν πάω εδώ, εκεί» κ.λπ. και φτάναμε στον μήνα Νοέμβρη και Δεκέμβρη. 

Άρα είχαμε ένα σύστημα που προσέξτε τι γινόταν: Κάναμε πρώτα τις αποσπάσεις χωρίς να δούμε τις ανάγκες, χωρίς να δούμε αν εκεί που πάμε υπάρχουν κενά κι αν από εκεί που φεύγω υπάρχει κάποιος άλλος να με αναπληρώσει. Κάναμε τις αποσπάσεις κατά το δοκούν και κυρίως σε μεγάλο βαθμό, για να μη γελιόμαστε, και ρουσφετολογικά από διάφορες πιέσεις που κι εδώ πέρα συνάδελφοι είχαν όλα αυτά τα χρόνια προς το Υπουργείο Παιδείας και μετά παίρναμε τους αναπληρωτές, που είχαμε άπλετο αριθμό και δεν μας ένοιαζε και τους τοποθετούσαμε στις θέσεις τους. Και τι γινόταν; Και αργά πήγαιναν στα σχολεία να διδάξουν και είχαμε αυτή την άνιση κατανομή, όπως σας είπα, μεταξύ περιφέρειας και κέντρου και τελικά είχαμε ένα σύστημα πολυδάπανο.

Όλα αυτά λοιπόν έπρεπε να αλλάξουν. Έπρεπε να εξορθολογήσουμε το σύστημα, διαφορετικά θα υπήρχαν συνέπειες. Υπήρχαν όπως ξέρετε τεσσεράμισι χιλιάδες εκπαιδευτικοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που πλεόναζαν, που ήταν εκτός σχολείου και αντικειμένου -δεν είχαν αντικείμενο- και στους οποίους θα έπρεπε να βρούμε εργασία γιατί κινδύνευαν, όπως καταλαβαίνετε, να απολυθούν.

Έτσι για πρώτη φορά φέτος προχωρήσαμε, αφού φέραμε τη σχετική νομοθετική ρύθμιση με δύο Υπουργικές Αποφάσεις στις 30/08/2013 και στις 11/10/2013, στις υποχρεωτικές μετατάξεις από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίες και άλλαξαν το τοπίο της λειτουργικής εκπαίδευσης, αποτυπώνοντας τις δυνάμεις μας σε εκπαιδευτικό προσωπικό. 

Θα επανέλθω όμως επειδή έχω ξεπεράσει το χρόνο στη δευτερολογία.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κ. Λαμπρούλης έχει το λόγο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι οι φετινές μεταθέσεις, παρόλ’ αυτά που ειπώθηκαν προηγουμένως από εσάς, ήταν ελάχιστες, αλλά και οι αποσπάσεις που εγκρίθηκαν και πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες φάσεις ήταν και πολύ περιορισμένες. Όλοι οι εκπαιδευτικοί που έκαναν αίτηση, ζήτησαν απόσπαση έγκαιρα και σε αυτά τα ερωτήματα θέλουμε συγκεκριμένη απάντηση. 

Η γενικότερη τοποθέτηση που κάνατε έχει να κάνει με την πολιτική που ακολουθείτε στο χώρο της εκπαίδευσης και βεβαίως αυτή την πολιτική εμείς την αντιπαλεύουμε. Και φυσικά έχει να κάνει με την προσαρμογή του σχολείου στους κανόνες της αγοράς. Έχει να κάνει με τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων -και από εκεί προήλθε και το πλεόνασμα προσωπικού που αναφέρατε- δηλαδή των εκπαιδευτικών σε τμήματα που δημιουργήθηκαν στη λογική των ελλείψεων εκπαιδευτικών σε σχολικές μονάδες των τριάντα και εικοσιοκτώ παιδιών. Νομίζουμε ότι την έχετε αυτή την εικόνα αν είναι εφικτό στις σημερινές συνθήκες, που υπάρχουν οι δυνατότητες, να διδάσκονται παιδιά σε τριαντάρια τμήματα και όχι μόνο. 

Έτσι λοιπόν πολλοί εκπαιδευτικοί έκαναν αίτηση και ζήτησαν απόσπαση έγκαιρα πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς σε περιοχές και σχολεία που υπάρχουν κενά και βρίσκονται κοντά στις οικογένειές τους.

 

Επιπλέον, πολλοί εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν, όπως προείπα, σοβαρά προβλήματα υγείας, οικογενειακά και οικονομικά. Στη βάση αυτών των προβλημάτων, κυρίως, καταθέσαμε και τις αιτήσεις των αποσπάσεων που ζητούσαν. Βεβαίως, υπάρχουν και άλλα προβλήματα τα οποία οξύνονται συνεχώς με βάση την πολιτική που εφαρμόζετε και εσείς ως Κυβέρνηση τώρα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τελικά, δυστυχώς, μέχρι σήμερα πολύ λίγοι από τους εκπαιδευτικούς έχουν πάρει απόσπαση, ώστε να βρίσκονται κοντά στα σπίτια τους και κοντά στις περιοχές που διαμένουν με τις οικογένειές τους. Έτσι, λοιπόν, σοβαρό ζήτημα έχει προκύψει και με αρκετούς εκπαιδευτικούς, των οποίων οι αποσπάσεις έχουν μεν εγκριθεί από τον Νοέμβριο κιόλας, αλλά ακόμη παραμένουν στο σχολείο που τοποθετήθηκαν στην αρχή της χρονιάς.

Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει προβεί στην αποδέσμευσή τους, επικαλούμενο το νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο πρέπει πρώτα να καλυφθούν οι λειτουργικές ανάγκες της σχολικής μονάδας, από την οποία αποσπάται ο εκπαιδευτικός. Οι αποσπάσεις ωστόσο έχουν εγκριθεί για τα σχολεία όπου υπάρχουν κενά. 

Έτσι τελικά και οι αποσπάσεις μετατρέπονται σε μηχανισμό ομηρίας, κύριε  Υπουργέ και των εκπαιδευτικών, οδηγώντας τους σε περαιτέρω οικονομική αιμορραγία, σε απόγνωση ακόμα και σε παραιτήσεις. Νομίζουμε ότι έχετε αυτή την εικόνα. 

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.

Το λόγο έχει ο Υπουργός για να ολοκληρώσει την ερώτηση αυτή.

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πράγματι, κύριε συνάδελφε, όπως είπατε, μειώσαμε τις αποσπάσεις. Αυτό είναι αλήθεια. Στο πλαίσιο του εξορθολογισμού του συστήματος, δεν ξεπέρασαν, ενώ σας μίλησα ότι αρχικά ήταν στο 8% του προσωπικού, το 3,5%. Η κριτική -αν θέλετε- θα έπρεπε να είναι στο γιατί δεν είναι ακόμη πιο χαμηλά. Όμως, δεν ήταν εύκολα να πας κατευθείαν από το 8% στο 1%. Ενδεχομένως, τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να φτάσουμε και εκεί.

Μειώσαμε ακόμα περισσότερο –και σε αυτό πιστεύω θα συμφωνήσετε όλοι- κατά 60% τις αποσπάσεις σε εφορίες και στην κεντρική διοίκηση. 

Εξασφαλίσαμε τις θέσεις τριών χιλιάδων εξακοσίων εκπαιδευτικών που πλεόναζαν με την εθελοντική μετάταξή τους από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς να υπολογίζουμε τις μετατάξεις στις διοικητικές θέσεις. Και πάλι έχουμε ικανοποιήσει όλες τις ειδικές κατηγορίες, αν θέλετε, όλες τις αποσπάσεις που οφείλονται σε σοβαρές κοινωνικές ανάγκες, σε προβλήματα υγείας κ.ο.κ. Αυτοί όλοι οι εκπαιδευτικοί έχουν ικανοποιηθεί. Και αυτό βεβαίως έχει κάποιο κόστος στο σύστημα.

Για παράδειγμα, θα σας αναφέρω στη Φλώρινα όπου έχουμε δεκατέσσερις δασκάλους που πλεονάζουν. Αυτό συμβαίνει διότι αποφασίσαμε οι σύζυγοι των αξιωματικών που υπηρετούν, πρέπει να πάνε κοντά στις οικογένειές τους. Αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβανόμαστε, αλλά επειδή έχουμε μία κοινωνική ευαισθησία, είπαμε ότι δεν θα χωρίσουμε οικογένειες. 

Όμως, από εκεί και πέρα, όπως και εσείς σωστά είπατε, για να φύγει κάποιος –εγκρίνεται μια απόσπαση, βεβαίως με κάποια κριτήρια λέμε ότι εγκρίνεται- έχουμε ως προϋπόθεση να βρεθεί αυτός που θα τον αναπληρώσει. Δεν μπορεί δηλαδή εγώ να φύγω από το σχολείο μου χωρίς να έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης μου. Αν, λοιπόν, δεν έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης μου, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην απόσπαση και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα. 

Τώρα, στη μέση της σχολικής χρονιάς, σταθμίζοντας την επιθυμία του εκπαιδευτικού να πάει σε ένα άλλο σχολείο και την ανάγκη το σχολείο αυτό στο οποίο υπηρετεί να μην παρουσιάζει κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία, κρίνουμε πιο σημαντικό να καλύψουμε το δεύτερο. Αυτό ορίζει η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, όπως ορίζεται εξάλλου και από το ν. 3848/2010. 

Θέλω να συμφωνήσουμε λοιπόν ότι εφόσον έχει ξεκινήσει το σχολικό έτος, πρέπει πρώτα να καλύψουν τις σχολικές ανάγκες της σχολικής μονάδας, από τις οποίες αποσπώνται οι εκπαιδευτικοί. 

Όπως καταλαβαίνετε, το θέμα των αποσπάσεων δεν είναι κάτι στατικό. Η εκπαίδευση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Και μπορεί να εγκρίθηκαν κάποια στιγμή και να μη δημιουργούσε κενό, προϊόντος όμως του χρόνου, είτε γιατί είχαμε περισσότερες αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδοτήσεων είτε γιατί έχουμε το θέμα των επαπειλούμενων κυήσεων –δηλαδή από τις επαπειλούμενες εγκυμοσύνες προκαλούνται κενά που δεν μπορούμε να τα αψηφήσουμε- μπορεί ο σχεδιασμός να ήταν άλφα στην αρχή, αλλά στην πορεία αλλάζει.

Για τις επαπειλούμενες κυήσεις –μια και μου δίνεται η ευκαιρία- να πω ότι πρέπει και αυτό το θέμα να το εξετάσουμε. Βεβαίως, δεν μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε τέσσερις φορές παραπάνω ποσοστό επαπειλούμενων κυήσεων από ό,τι είναι σε όλη την Ευρώπη. Για κάποιους, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Για κάποιους, όμως, έχει βρεθεί ένα μηχανισμός ουσιαστικά για να παίρνουν την απόσπαση όπως την επιθυμούν. Και σε αυτό το…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Αφήνετε αιχμές για τις γυναίκες εκπαιδευτικούς;

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Είναι προφανές…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Αυτό είναι αίσχος και ντροπή του Υπουργείου! Με συγχωρείτε πάρα πολύ!

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Συγνώμη! Τι είπα; Δεν κατάλαβα γιατί εξανίσταστε. Τι το περίεργο ακούσατε;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε συνάδελφε, …

 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Λέω ότι στην Ελλάδα κατά ένα περίεργο τρόπο…

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Κατηγορείτε έμμεσα την έγκυο εκπαιδευτικό ότι χρησιμοποιεί την όποια επαπειλούμενη διαδικασία της εγκυμοσύνης της, ενώ μιλάμε για κάτι που είναι τεκμηριωμένο επιστημονικά. 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων):  Αυτό θέλω να πω. Αν, λοιπόν, είναι …

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά αυτό θα πρέπει να το πάρει πίσω ο κύριος Υπουργός. 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ακούστε, κύριε συνάδελφε, να σας εξηγήσω τι εννοώ.  

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Αυτό είναι όνειδος!

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων):  Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να ολοκληρώσω; 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κύριε Λαμπρούλη, αφήστε τον κύριο Υπουργό να ολοκληρώσει. 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων):  Λέω, λοιπόν, το εξής. Προφανώς και όταν υπάρχει τεκμηριωμένη επαπειλούμενη κύηση, δεν το συζητάμε και γι’ αυτό σε όλες τις περιπτώσεις ικανοποιούμε …

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Άρα, από πού βγάζετε εσείς το συμπέρασμα ότι στη χώρα μας έχουμε τέσσερις φορές μεγαλύτερο ποσοστό σε επαπειλούμενες κυήσεις; 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων):  Κύριε Λαμπρούλη, μιλήσατε. Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω για να καταλάβετε τι εννοώ και είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε και εσείς. 

Υπάρχουν, λοιπόν, οι πραγματικές επαπειλούμενες κυήσεις, αλλά υπάρχουν προφανώς και κάποιες που δεν είναι και αυτό φαίνεται από τα τεράστια ποσοστά... 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Έχετε στοιχεία, κύριε Υπουργέ; 

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Όσον αφορά τα στοιχεία, το ψάχνουμε αυτή τη στιγμή μαζί με το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Όταν τα ποσοστά στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι είναι παγκοσμίως, σημαίνει ότι εδώ κάτι συμβαίνει. 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ: Και αυτό είναι το πρόβλημα, λοιπόν, των εκπαιδευτικών! Είναι πρόβλημα για τα κενά που υπάρχουν!

ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν είναι πρόβλημα των εκπαιδευτικών. Είναι και των γιατρών που δίνουν δικαιολογητικά εκεί που δεν θα έπρεπε να τα δίνουν. 

Όταν, δηλαδή, είχαμε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά τυφλών και κωφών και δίναμε τις συντάξεις, τότε είχαμε στοιχεία; Όμως, κάποια στιγμή φτάσαμε να καταλάβουμε ότι πράγματι υπήρχε πρόβλημα. Μπορεί να υπάρχει αντίστοιχο πρόβλημα και στην εκπαίδευση. Γιατί, λοιπόν, να μην το διερευνήσουμε; Είστε αντίθετος στο να διερευνήσουμε κάτι που βλέπουμε οφθαλμοφανώς ότι κάτι γίνεται και δεν είναι λογικό να υπάρχει; Αυτό είπα. 

Σήμερα, λοιπόν, στη μέση της σχολικής χρονιάς προτάσσουμε τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Αν δεν βρεθούν οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα αναπληρώσουν αυτούς που θα φύγουν, δεν μπορούμε να αφήσουμε εμείς τα παιδιά χωρίς εκπαιδευτικούς και χωρίς δασκάλους. Αυτό είναι η προτεραιότητά μας. 

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.