Όλο και πιο λίγο βλέπουμε τον ουρανό… Έχουμε χάσει και την έννοια του ορίζοντα. Η έντονη αστικοποίηση – ιδιαίτερα των μεγάλων πόλεων – έχει στομώσει κάθε απόπειρα βλέμματος προς τα πάνω. Μετά ήλθαν η τηλεόραση και το διαδίκτυο, η εικονική πραγματικότητα και τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και περιορίσαμε ακόμα περισσότερο το φυσικό χώρο στον οποίο αναφερόμαστε, στον οποίο τοποθετούμε το σώμα μας και προσανατολίζουμε το πνεύμα μας.
Έτσι η απορία μας για τη Φύση και ο θαυμασμός μας προς αυτή – που γέννησε τόσα πολλά ερωτήματα και τόσες πολλές απαντήσεις – έχουν αρχίσει να ξεθυμαίνουν καθώς χαζεύουμε στα τεχνολογικά δημιουργήματά μας. Έχουμε εγκλωβιστεί σε μια περίκλειστη τεχνολογική σφαίρα και τα μάτια μας έχουν εθιστεί πλέον στην οθόνη, στη μικρή απόσταση που είναι μπροστά μας.
Κανένας δεν ξέρει, στο βάθος του χρόνου, τι αλλαγές θα επιφέρει αυτή η προσαρμογή του ανθρώπινου σώματος – μετά από αυτή τη μακρά περίοδο της ζωής μας στη Μηχανή – στη βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Πάντα έχουμε μεταβολές, μεταβολές πολύ αργές του γεωλογικού χρόνου, αλλά είναι πάντοτε προσαρμογές είτε στα οικοσυστήματα είτε σε αυτό το τεχνητό περιβάλλον που κάθε φορά επιλέγουμε.
Είναι εντυπωσιακό το πόσο λίγο ξέρουμε τη συμβολή του ουρανού στις γνώσεις μας και στις επιστήμες. Λίγα ξέρουμε ότι η φιλοσοφία και ο στοχασμός ξεκίνησαν από τους φυσικούς φιλοσόφους της αρχαίας Ιωνίας παρατηρώντας με ιδιαίτερη σπουδή το τι συνέβαινε εκεί ψηλά. Λίγα ξέρουμε όσον αφορά τη μελέτη του ουρανού στις μεγάλες κατακτήσεις της φυσικής, της αστρονομίας, της αστροφυσικής.
Λίγα ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι η θεωρία της Σχετικότητας επιβεβαιώθηκε με απόλυτο τρόπο από μία παρατήρηση στον ουρανό. Λίγα ξέρουμε ότι οι εφαρμογές αυτής της θεωρίας διαμορφώνουν τον προσανατολισμό μας στις πόλεις, ότι το GPS, για να δούμε πού θα πάμε ακόμα και στα επόμενα μέτρα της βόλτας μας, στην ουσία το μήνυμα και η πληροφορία έρχονται από τον ουρανό, από τους δορυφόρους.
Λίγα ξέρουμε το πόσο βοηθούσε ο ουρανός στα παλιά χρόνια, πριν τις πυξίδες και τους χάρτες, στις πορείες των πλοίων, καθώς και τους καλλιεργητές που παρατηρούσαν τα καιρικά φαινόμενα μέσα στην ατμόσφαιρα και όχι τα μακρινά άστρα.
Και ήλθε η επιστήμη, η φυσική και η αστρονομία με την τεχνολογία αγκαλιά, για να διαβάζουν όλο και πιο καλά το βάθος του ουρανού. Να βλέπουμε και να μελετάμε όλο και πιο μακριά, όλο και πιο πίσω στο παρελθόν του Σύμπαντος, και να βγάζουμε συμπεράσματα, νόμους και θεωρίες για να κατανοήσουμε την ύλη, τη φύση, τον χρόνο, το παρόν και το μέλλον μας.
Θαυμαστός ο κόσμος – ο φυσικός κόσμος και ο κόσμος του ουρανού. Ακόμη πιο θαυμαστός είναι ο κόσμος του πνεύματος, γιατί με αυτόν μπορούμε να απολαμβάνουμε την ομορφιά της φύσης, να διαμορφώνουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις επιθυμίες μας και να πορευόμαστε όλο και πιο πολύ προς την ελευθερία με την καλλιέργεια του πνεύματος και την κατανόηση της πραγματικότητας.
Την ομορφιά του ουρανού τη βλέπουμε συνήθως στα ηλιοβασιλέματα και λιγότερο στα ροδοχαράματα. Ίσως θα πρέπει να αναλογιστούμε τις νύχτες του καλοκαιριού μακριά από τα φώτα της πόλης, να παρατηρήσουμε με τη βοήθεια χαρτών του διαδικτύου τα φωτεινά σώματα, να στοχαστούμε, να θαυμάσουμε αυτές τις τεράστιες «φωτιές» που σκορπούν άφθονη ενέργεια στο Σύμπαν και να καταλάβουμε το μεγαλείο του Ήλιου, του δικού μας Άστρου της Ημέρας, που είναι ο μέγας τροφοδότης της ζωής, της ύπαρξής μας και του πολιτισμού.
Στον ουρανό, στο διάστημα (γιατί τελικά ουρανός δεν υπάρχει…) βρίσκεται η δική μας ύπαρξη. Αν με κάποιο τρόπο δεν έφταναν οι ακτίνες του Ήλιου στη Γη, τότε τα πάντα θα τελείωναν σε λίγες ώρες. Ναι, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, αλλά ποτέ δεν θα πάψουμε να έχουμε τη σκέψη μας στον ουρανό, να ονειρευόμαστε κοιτώντας το άπειρο, μαγεμένοι από τα θαύματα των άστρων, που σμίλεψαν την ομορφιά του πλανήτη μας.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ