Alfavita Newsroom Είναι η εποχή με τις λίστες, τα top-10 και τα καλύτερα/χειρότερα της χρονιάς. Μεγάλες επιτυχίες και ανεξάρτητα χαμηλόφωνα διαμαντάκια, προσωπικά γούστα και έργα παγκόσμιας αναγνώρισης, μπλέκονται μαζί για να καταστρώσουν μικρά στιγμιότυπα που φωτογραφίζουν κάπως τις τάσεις της κινηματογραφικής παραγωγής.
Ακόμα και αν κάποιος ωστόσο φτιάξει μια πολύ όμορφη λίστα με δέκα ανεξάρτητες και πιο «ψαγμένες» επιλογές, αυτές οι τάσεις φαίνονται πρώτα και κύρια από τους βασικούς «δείκτες»: Το κινηματογραφικό 2016 λοιπόν ήταν ακόμα μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε από την επέλαση των υπερ-ηρωικών φιλμ – οι μισές από τις πρώτες δέκα εμπορικές ταινίες της χρονιάς άλλωστε αφορούν ήρωες και ηρωίδες με πολύχρωμα κολάν και υπερφυσικές δυνάμεις. Στην λίστα θα συναντήσουμε στην πρώτη θέση τον Εμφύλιο της Marvel (Captain America: Civil War) με >1 δις παγκόσμιες εισπράξεις (!!). Στην 6η θέση ο αντίστοιχος εμφύλιος της DC (Batman vs Superman: Dawn of Justice) ενώ στην ίδια λίστα βρίσκεται και ο Deadpool, ο dr. Strange αλλά και η Suicide Squad.
Η άνθιση του animation συνεχίζεται (Finding Dory ~ 1 δις!, Zootopia, Secret Life of Pets) ενώ η τάση για sequel/prequel/spin-off συνεχίζει να κρατάει γερά, τόσο με το Fantastic Beasts and Where to Find them (πρόλογος του μικρού μάγου Χάρι) όσο και με το Rogue One (που λογικά θα σκαρφαλώσει στην δεκάδα γιατί παίζεται ακόμα).
Ανάλογες τάσεις παρατηρούνται και στις παγκόσμιες προτιμήσεις σε site όπως το imdb: Οι ταινίες κόμικ, οι ανανεώσεις παλιών μύθων (Star Wars, Star Trek, Ghostbusters) ακόμα και η πιο επίκαιρη ακόμα τάση, δηλαδή οι ταινίες που βασίζονται σε video game (Assassin’s Creed, Warcraft).
Την ίδια ώρα, η τηλεόραση ως ο νέος, οικιακός κινηματογράφος, συνεχίζει την ανοδική της πορεία: Οι κινηματογραφικής αισθητικής δημιουργίες της τηλεόρασης έχουν περιορίσει την παραγωγή του δυτικού κινηματογράφου κατά περίπου 30%. Μια μεγάλη αλλά αθόρυβη μείωση, καθώς το κενό (υπερ) καλύπτεται από σειρές όπως το Game of Thrones, το House of Cards, το Mr. Robot και πολλές ακόμα.
Με αυτά υπόψιν, ας ξεδιαλέξουμε λοιπόν μερικά ξεχωριστά (και λίγο ανορθόδοξα) βραβεία, αντί λίστας:
Βραβείο «Πως θα πάει το πράμα το 2017»
Το βραβείο μοιράζεται σε δυο σκηνές και μια τηλεοπτική σειρά. Η πρώτη σκηνή είναι η εντυπωσιακή μονομαχία στο αεροδρόμιο, στο Captain America: Civil War. Καμιά δεκαριά υπερ-ήρωες να πλακώνονται στο ξύλο, η ονείρωξη κάθε κομιξόφιλου των ‘80s και ‘90s. Οι Marvel και DC ανακοινώνουν τον προγραμματισμό τους έως το 2020 (!!) και το κοινό αδημονεί να δει περισσότερα και ακόμα πιο εντυπωσιακά πράγματα. Σίγουρα η μόδα των υπερηρώων κάποια στιγμή θα υποχωρήσει, μα αυτό δεν φαίνεται ακόμα άμεσα στον ορίζονται.
Η δεύτερη σκηνή είναι στο Rogue One. Στο οποίο σημαντικό ρόλο κρατεί ο Peter Cushing. Ο οποίος βέβαια απεβίωσε το μακρινό 1994. Η ψηφιακή του ανάσταση ωστόσο (που δένει με τις άλλες στιγμές αντι-γήρανσης σε πολλές CG μεταμορφώσεις) ανοίγει μια πολύ μεγάλη κουβέντα για τον ηθοποιό στην νέα εποχή του τεχνολογικού μέσου- πριν όμως ανοίξει πιο βαθιά αυτή η συζήτηση, μάλλον ξέρουμε τι να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον. Που μεταξύ άλλων, έρχεται το νέο Star Wars, με ημερομηνία εξόδου ένα ακριβώς χρόνο μετά τον θάνατο της Princess Leia, Carrie Fisher…
Οι σκηνές αυτές μοιράζονται το βραβείο με μια τηλεοπτική σειρά. Για την ακρίβεια, μια νοσταλγική ταινία 10 επεισοδίων, το Stranger Things. Ή, για μεγαλύτερη ακόμα ακρίβεια, ένα εκτεταμένο δάνειο/φόρο τιμής στην παραμυθία των παραμυθιών των ‘80s, μια δεκαετία που γέννησε πολλές μυθολογίες που σήμερα επανέρχονται με μεγάλους ρυθμούς. Πολλοί άνθρωποι του σινεμά ήδη δηλώνουν πως τα επόμενα χρόνια θα σηματοδοτήσουν την «επιστροφή» σε αυτήν την κινηματογραφική εποχή (με όσα καλά και κακά συνεπάγεται αυτό). Θα είναι όμως στο μοτίβο του φόρου τιμής ή θα είναι στην καρδιά της εποχής, που δεν ήταν άλλη από την ανάγκη δημιουργίας νέων μυθολογιών και καινοτόμας αισθητικής;
Βραβείο «Σουπερήρωες»
Δεν θα μπορούσε να λείπει, και ας έχουμε ήδη γκώσει από αυτές τις ταινίες. Στο Deadpool ωστόσο, τον δικαιωματικό κάτοχο του βραβείου, το θέμα είναι πως να κρατάς την ανάλαφρη κομικ αισθητική και να φτιάχνεις κάτι πραγματικά διασκεδαστικό, με λιγότερα μέσα από αυτά των μεγάλων ονομάτων. Κυρίως, να μην παίρνεις τον εαυτό σου στα σοβαρά.
Βραβείο «Γκώσαμε με σουπερήρωες»
Πολλές υποψηφιότητες. Batman vs Superman: Dawn of Justice. Χωρίς καρδιά, χωρίς ιδιαίτερη συνοχή, χωρίς η βιρτουοζιτέ στη φόρμα να ανταποκρίνεται σε κάποιο μύθο με βαρύτητα. Διασώζεται από αυτόν που λοιδορήθηκε περισσότερο, δηλαδή τον νέο Batman του Ben Affleck.
Βραβείο «Μικιμάου»
Η Dory με την αμνησία της, η Zootopia, το Secret Life of Pets μπορεί να ήταν διασκεδαστικά έργα, μα το καλύτερο animation θα το βρει κανείς στο Kubo and the two Strings, ένα πανέμορφο παραμύθι που είναι και από τα καλύτερα της δεκαετίας.
Βραβείο «Αν δεν το είδες δες το»
Εξ’ ημισείας σε δυο αναπάντεχα φρέσκες ταινίες. Το γερμανικό Toni Erdmann και το Captain Fantastic. Οικογένεια, πατρότητα, κοινωνική ένταξη είναι θέματα που απασχολούν δυο εντελώς διαφορετικές ταινίες, που αξίζουν και με το παραπάνω τον χρόνο τους.
Βραβείο «Κινηματογραφικής συγκίνησης»
Θα μπορούσε να είναι και το βραβείο της καλύτερης ταινίας. Στο I, Daniel Blake o Ken Loach αντλεί την κινηματογραφική συγκίνηση από την ίδια τη ζωή, με όρους ατόφιου ρεαλισμού. Από τις πιο θαρραλέες και δυνατές στιγμές στο σινεμά για την χρονιά που μας πέρασε.
Βραβείο «Πρωτότυπου μύθου»
Το διήγημα του βραβευμένου Ted Chiang «Οι ιστορία της ζωής σου» είναι από αυτά που κατατάσσονται ως «μη κινηματογραφίσημα» αλλά ο νέος και ωραίος Villeneuve φτιάχνει με το Arrival μια από τις πιο σκεπτόμενες ταινίες επιστημονικής φαντασίας των τελευταίων χρόνων (θα σταθεί πλάι στο Interstellar με τις καλύτερες της δεκαετίας).
Βραβείο «Γυναικείας ερμηνείας»
Καλή η ανερχόμενη τα τελευταία χρόνια Amy Adams (Arrival), μα η Isabelle Huppert δίνει στο Elle μια συγκλονιστική ερμηνεία, «φορώντας» στο πρόσωπο της όλο το μαύρο χιούμορ, τον σαρκασμό, την ειρωνεία και την κριτική του ούτως ή άλλως πανέξυπνου φιλμ του Paul Verhoeven (απαντά σε πολλές λίστες για το 2016, και όχι αδίκως).
Βραβείο «όχι-άλλο-φτάνει»
Στην καρικατούρα του Robert de Niro θα πήγαινε κανονικά (Dirty Granpa) που κανείς δεν ξέρει τι άλλο θα κάνει για να τσαλακώσει την εικόνα του μεγαλύτερου ηθοποιού του ’80 (και ’90) αλλά αφενός σώθηκε βρίζοντας τον Trump και αφετέρου το 2016 χαρακτηρίστηκε κυρίως από την μαζεμένη απώλεια πολλών αγαπημένων ινδαλμάτων, τόσο από το χώρο του κινηματογράφου όσο και από την μουσική. Αν δεν ήταν αυτή η μακάβρια σύμπτωση, πιθανότατα να κέρδιζε και το ανεκδιήγητο Collateral Beauty, με τον Will Smith και κάποιους άλλους ηθοποιούς που είναι κρίμα να συνδεθούν με αυτήν την ταινία.
Βραβείο «Μάθιου Μακόνεχι»
Το παίρνει και φέτος ο Mathew McConaughey με την ερμηνεία του στο Free State of Jones (αλλά και την φωνή του στο Kubo and the two strings ως beetle)
Βραβείο «Ζυγωματικά»
Η μόνιμη νικήτρια του βραβείου Jessica Chastain δεν φάνηκε πολύ το 2016, η μόνιμη runner-up Jennifer Lawrence δεν είχε την ίδια ρέντα με τις προηγούμενες χρονιές, οπότε κερδίζει ο Benedict Cumberbatch με τον Dr. Strange.
Βραβείο «πού θα πεθάνει ο Harrison Ford το 2017»
Αφού ξαναήρθε ως Han Solo, ο Harrison Ford προγραμματίζει ήδη τον 5ο Indiana Jones και τον επόμενο Blade Runner. Λογικά, και σε αυτές τις ταινίες θα επανέλθει για να εγκαταλείψει σε κάποια παράδοση/παραλαβή σκυτάλης. Στο Blade Runner: 2046, ο διάδοχός του αποκαλύφθηκε από το trailer και θα είναι ο Ryan Gosling.
Βραβείο «μουσικής που στοίχειωσε»
To παράξενο και ατμοσφαιρικό σκορ στο Arrival του Johan Johansson (αξίζει να ακούσει κανείς και το ηχητικό χαλί στο trailer του Blade Runner):
Βραβείο «σινεμά της τηλεόρασης»
Και το Stranger Things και το night of και το Get Down ήταν όντως εκπληκτικές σειρές (δεν θα εκφέρουμε ακόμα άποψη για το WestWorld) αλλά ο τρίτος κύκλος της ανθολογίας δυστοπιών του Black Mirror ανεβάζει ακόμα ψηλότερα τον πήχη, αισθητικά και σεναριακά, της νέας τηλεόρασης.
Αντί επιλόγου
Οι μεγάλες παλιές αγάπες είτε ανακυκλώνονται μετά μανίας (και βουλιμίας) είτε κυριολεκτικά εγκαταλείπουν τα εγκόσμια. Πολλούς συμβολικούς αλλά και κυριολεκτικούς θανάτους είχε το 2016, αλλά κάτι πραγματικά νέο και πρωτοπόρο δεν φαίνεται ακόμα να γεννιέται στο κινηματογραφικό ορίζοντα. Άλλωστε, ποιες είναι οι πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς; Ο Spiderman (σε 3η επανέκδοση), ο Blade Runner, το νέο Alien, ακόμα ένα Star Wars, λίγο Justice League και μερικές ακόμα ταινίες της Marvel. Ο κινηματογράφος ψαχουλεύει στις μεγάλες στιγμές του (η χρονιά κλείνει και συμβολικά με το La La Land) αλλά δεν κοιτάζει στον τρόπο κατασκευής τους και μένει στο αποτέλεσμά τους, ευελπιστώντας να το αναπαράγει για νεότερο κοινό. Θα εξασφαλίσει φυσικά τον 30-40ρη που μαθαίνει να ταϊζει την νοσταλγία του, θα εξασφαλίσει και το νεότερο κοινό που ποτέ δεν πάτησε rewind στο VHS. Ο πρώτος θα κατεβάσει τα κόμικ από την σκονισμένη κούτα στο πατάρι και νεότερος θα αγοράσει κόμικ με την αντίστροφη πορεία. Όπου οι αποστάσεις είναι μεγάλες, το CGI θα φροντίσει να τις μικραίνει, καθώς πλέον υπόσχεται την πιο σίγουρη (αν και ψηφιακή) οδό για την αθανασία.
Πέντε, δέκα ή δεκαπέντε διαμαντάκια από ανεξάρτητες ή εκτός ΗΠΑ παραγωγές θα συνεχίσουν φυσικά να πλαισιώνουν την ασταμάτητη παραγωγή, η τηλεόραση θα συνεχίσει να είναι ένα ανερχόμενο μέσο για την ανάπτυξη νέων μύθων, αλλά η ανάγκη για νέα κινηματογραφικά παραμύθια παραμένει ακόμα το μεγάλο ζητούμενο.
Καλή χρονιά!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
