Alfavita Newsroom Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.
(Μανόλης Αναγνωστάκης)
Όλοι εμείς που γαβγίζουμε μέχρι λύσσας αλλά δε δαγκώνουμε και βγάζουμε λυρικά τελειοποιημένα χαπάκια-γραπτής ομολογίας πίστης στη δύναμη της εξουσίας-που κόβουν τη δίψα για δράση, ακούμε τώρα τις φωνές απ’ τα πηγάδια των φυλακών.
Τα καλύτερα μυαλά κάθε γενιάς οδηγούνται σε ψυχίατρο, έμπορο ναρκωτικών ή φυλακή. Τα καλύτερα μυαλά δεν είναι αυτά που λέγανε το μάθημα νεράκι αλλά αυτά που κατουρούσαν το νεράκι του μαθήματος και χέζαν τη μια και μοναδική άποψη του κυρίου νικητή όλων των απόψεων. Την άποψη που σιγοψήνουν οι νικητές στην ακαδημία και τη σερβίρουν στα παιδάκια οι έσχατοι διορθωτές. Οι όσοι έγιναν δάσκαλοι όσο θα γινόταν μπάτσοι, παπάδες ή δεκανείς.
Τα καλύτερα μυαλά της κάθε γενιάς είναι αυτά που δεν έγιναν κάτι για να ευχαριστήσουν τη μαμά και το μπαμπά. Αυτά που οδηγήθηκαν εκεί που δε βγάζει πουθενά. Γιατί το εκεί που δε βγάζει πουθενά είναι η εξορία εντός και εκτός. Είναι οι ψυχιατρικές κλινικές, τα κρατικά κρεματόρια των Λεχαινών με παιδιά φυλακισμένα σε κλουβιά, για το καλό τους, αφού δεν είχαν την αγαθή τύχη να τα συμπεριλάβει η κυρία Βαρδινογιάννη στο φιλανθρωπικό της μενού.
Είναι οι ψυχιατρικές κλινικές τα ξερονήσια των ευαίσθητων ψυχών. Εκεί που όλα τα άλγη της συναναστροφής με τους κοινωνικούς δυνάστες και τα θύματα-θύτες της βιοπάλης καταλήγουν στη χημεία του μυαλού και στη ροκάνα του κράτους. Αλλά είναι και οι φυλακές.
Οι φυλακές είναι για τους απείθαρχους. Γι’ αυτούς που από κούνια έμαθαν πως η ιδιοκτησία είναι κλοπή κι αποφάσισαν να κλέβουν τους κλέφτες. Κι είναι και αυτοί που κλέβουν τους κλέφτες για να δείξουν τους κλέφτες. Που γράφουν τα άκρως απαραίτητα και δεν συνομολογούν ήττες διαβάζοντας ποιήματα στην πλατεία Κοτζιά σαν γεροντοπαλίκαρα που γλύτωσαν το αφιόνι του καθεστώτος.
Είναι κι αυτοί που δε βλέπουν ήττες, που δεν αναγνωρίζουν δύναμη στον αντίπαλο και τον παλεύουν μέχρι τέλους. Διότι ξέρουν πως αν δεν πολεμήσουν μέχρι τέλους θα τους φάει η συστημική μούτα σε κάποιο καναπέ διαμερίσματος της επικράτειας, μηρυκάζοντας την κακή τους τύχη και τον κακό τους τον καιρό.
Τα καλύτερα μυαλά κάθε γενιάς δεν αφήνουν τίποτε όρθιο μέχρι να τους ξαπλώσει κάποιος κάτω νεκρούς. Μέχρι να τους επιχωματώσει με κατηγορίες η αμερικανική πρεσβεία και η θεολογία της πολιτικής ορθότητας.
Τα καλύτερα μυαλά κάθε γενιάς δεν έχουν μυαλό ταριχευμένο με οιστρογόνα πειθαρχίας αλλά αφροδίσιο πάθος για όλα εκείνα που οι άλλοι έχουν αδιαφορία, νοικοκυριό και ελεγχόμενη εκσπερμάτωση από το κράτος-εταιρία του κυρίου καπιταλιστή.
Τα καλύτερα μυαλά της κάθε γενιάς δε ζητάνε καλλίτερες συνθήκες για τους δούλους στις φυτείες αλλά κατάργηση της δουλείας.
Τα καλύτερα μυαλά της κάθε γενιάς δεν έχουν βαλσαμώσει τις ανάγκες τους. Δεν παθαίνουν εγκεφαλικά ψυχραιμίας. Δε σταχτώνουν απ’ τον ίλιγγο της ευπρέπειας. Γράφουν γράμματα στο κράτος για να τ’ ακούν οι δεσμοφύλακες που κάνουν το καθήκον τους. Για να τα ακούν οι υποτελείς. Οι κάτω που τα πάντα υπομένουν, περιμένοντας στην ουρά τα διαπιστευτήρια της υποτέλειάς τους.
Κάνουν απεργίες πείνας όχι ελπίζοντας στον ανθρωπισμό του εκμεταλλευτή, αλλά ελπίζοντας σε μια ακόμη δυνατότητα πνοής. Δίνοντας λίγη ακόμα παράταση στο κορμί να παλέψει για αυτό που πιστεύει.
Ιδού τι γράφει λοιπόν ο ληστής των εφησυχασμένων συνειδήσεων Νίκος Ρωμανός. (Κι αν αυτές οι λέξεις δεν είναι αστραφτερά διαμάντια αλήθειας και πολιτικής διαύγειας ενός εικοσάχρονου, ε, τότε δηλητηριάστε τον με το φαγητό σας γραφειοκράτες δεσμοφύλακες υποτακτικοί.)
«Ακριβώς, η ποίηση είναι η τέχνη του ατόφιου. Είναι αυτή που παραμένει ανυπότακτη, όταν η τάξη του διαφανούς έχει υποτάξει όλα τα άλλα είδη του λόγου. Όταν οι λέξεις έχουν προσεκτικά απολυμανθεί και στολιστεί σα μαρκησίες της αυλής, αφού θα καταλήξουν στο κρεβάτι του πρίγκιπα, όσο κι αν αυτό τις τρομάζει, και θα παραστήσουν τις σεμνές, θα υποκριθούν ότι έχουν αρετές που έχουν χάσει από καιρό στο βούρκο του συμβιβασμού και της εκπόρνευσης. Η ποίηση ή είναι ασυμβίβαστη ή δεν είναι τίποτα». (Ζαν-Μαρκ Ρουγιάν)
Συντρόφισσες και σύντροφοι, εδώ και καιρό μας εγκλωβίζουν. Από τα αστυνομικά μπλόκα και τα αντιτρομοκρατικά πογκρόμ, στα συμβούλια των οικονομολόγων που εξοντώνουν όσους δε χωράνε στις στατιστικές τους. Από τους έλληνες βιομηχάνους που αντιστέκονται στην επέλαση των πολυεθνικών κολοσσών στηρίζοντας τον όψιμο σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, με πολιτικούς που προβάρουν το κοστούμι του υπερ-πατριώτη πάντα δουλικού για το καλό του τόπου, από τους μπάτσους και το στρατό που εξοπλίζονται με όπλα τελευταίας τεχνολογίας για την καταστολή εξεγέρσεων, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.
Σε λίγο θα είναι πια αργά, και η εξουσία με το μαγικό ραβδί της θα δίνει έλεος μόνο σε όσους γονατίζουν υποτακτικά μπροστά στην παντοδυναμία της.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
