Alfavita Newsroom Τα θρασίμια έδρασαν και χτες. Ένας διαδικτυακός εσμός απαρτιζόμενος από ναζί, φασίστες, χουντόφρονες, κουκουλοφόρους, χρυσαυγιτοειδή με πολιτικά και «Μπαλτακοειδή» που κοσμούν ακόμα και κόμματα του «συνταγματικού τόξου», επανήλθαν: «Ανύπαρκτοι οι νεκροί του Πολυτεχνείου», γαυριούν.«Προπαγάνδα αριστερών δογμάτων ο μύθος του Πολυτεχνείο», κραυγάζουν...
Η ιστορική παραχάραξη στην υπηρεσία της πολιτικής αφασίας. Το ψέμα στην υπηρεσία της πολιτικής μαυρίλας. Η ιστορική παραμόρφωση στην υπηρεσία του «πες – πες κάτι θα μείνει».
Απέναντι στην χυδαιότητα των μελανοχιτώνων που ακόμα και σήμερα τα Μακρονήσια τα εμφανίζουν σαν «Νέους Παρθενώνες», τους Αι-Στράτηδες σαν «τόπους παραθερισμού», τη χούντα του ΕΑΤ – ΕΣΑ και της προδοσίας της Κύπρου σαν «εθνοσωτήριον επανάστασιν» και το Πολυτεχνείο σαν «μύθο», η μόνη απάντηση ήταν, είναι και θα είναι η αλήθεια.
Η στήλη σήμερα αναδημοσιεύει ένα κείμενο που φιλοξενήθηκε από το«enikos.gr» εδώ στην ίδια θέση, πέρσι, στις 15/11/2013. Είναι – δυστυχώς – εξίσου επίκαιρο και φέτος
***
Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Ο υποφυρερίσκος της Χρυσής Αυγής, ο Παπάς, με τη σημαία του…
Κάποτε ρώτησαν τον Γκέμπελς αν υπήρχαν κρεματόρια κι αν οι ναζί είχαν επιδοθεί στην εξολόθρευση των Εβραίων. Κι εκείνος απάντησε: «Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»! Η ιστορία του γκεμπελισμού είναι επομένως παλιότερη των αποβρασμάτων που την υπηρετούν. Η διαφορά πλέον είναι ότι ο γκεμπελισμός πέραν των παλιών μεθόδων, αξιοποιεί και νέες μορφές διάχυσής του, όπως για παράδειγμα αυτός ο παράλληλος και συχνά ανεξέλεγκτος κόσμος του διαδικτύου. Όποιος επιχειρήσει να σερφάρει τούτες τις μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου στο διαδίκτυο θα διαπιστώσει ότι είναι αδύνατον να μείνει ανέγγιχτος από τα βρομόνερα του γκεμπελισμού. Η προσφιλής ενασχόληση των διαδικτυακών «ΕΣΑτζήδων» είναι η διακίνηση της θεωρίας πως «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο» και πως «οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι μύθος»…
Πηγή αυτής της προβοκατόρικης παραχάραξης της Ιστορίας και της αλήθειας είναι η ναζιστική Χρυσή Αυγή και η συναφής με αυτήν χορωδία του εθνικισμού, που εξυμνεί τη χούντα των συνταγματαρχών. Μάλιστα τα ηγετικά κλιμάκια της Χρυσής Αυγής είχαν φροντίσει ήδη από πέρσι να δώσουν και μια διάσταση «ντοκουμενταρισμένης» άρνησης της δολοφονίας πολιτών από τη χούντα στο Πολυτεχνείο, γεμίζοντας την Αθήνα με τρικάκια στα οποία έγραφαν:«Πολυτεχνείο – Ζητούνται νεκροί – Ο ευρών αμοιφθήσεται» και «Όχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου – Όχι στους ψεύτικους νεκρούς»….
Μη δίνεται σημασία στην ορθογραφία των χρυσαυγιτών, λάθη συμβαίνουν, πόσο μάλλον όταν είσαι «ούγκανος» της συνομοταξίας του «εγέρθητου». Η ουσία, εν προκειμένω, βρίσκεται στο τι λένε και όχι στο πώς το γράφουν…
Θα πει κανείς ότι το να απαντάς σε τέτοιες αθλιότητες είναι σαν να χαραμίζεις χρόνο για να υποστηρίξεις ότι «η Γη γυρίζει». Εντούτοις υπάρχουν ιστορικές περίοδοι που πρέπει να μάχεσαι ακόμα και για το αυτονόητο. Ειδάλλως με την ίδια ευκολία που οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι 2+2 κάνει 4 μπορεί να διαπιστώσεις ότι κάποιοι τους έχουν πείσει πως δεν κάνει 4, αλλά 5. Τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει στο βάλτο του τη «Γη» για να μην γυρίζει, την Ιστορία για να μην διδάσκει και το μυαλό των ανθρώπων για να μην σκέφτεται.
Υπήρχαν, λοιπόν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε δεν είναι άγνωστα (είχε γίνει ανάλογη μνεία στον «Ριζοσπάστη» στις 15/11/2012), περιλαμβάνονται στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της. Εκ τω προτέρων σημειώνουμε ότι δεν θα αναφερθούμε και στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή), ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
Μένουμε στην έρευνα του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» και καταγράφουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
- Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
- Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
- Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
- Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε νεκρός στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
- Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βραδινές ώρες της 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, χτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού.
- Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Στις 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Στις 17/11/1973, στην πλατεία Βάθη, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973.
- Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17/11/1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου εξέπνευσε στις 30/11/1973.
- Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 17/11/1973, επί της πλατείας Αιγύπτου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτορίας) διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
- Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
- Αλέξανδρος - Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17/11/1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέιδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου πιστοποιήθηκε ο θάνατος του.
- Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου, 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Εξέπνευσε στο ΚΑΤ στις 30/1/1974.
- Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε αυθημερόν.
Ο κατάλογος που προηγήθηκε είναι ενδεικτικός. Στα θύματα που περιλαμβάνει πολλά από αυτά δολοφονήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, την πέραν του Πολυτεχνείου, κατά τη διάρκεια του γενικευμένου πογκρόμ καταστολής που είχε εξαπολύσει η χούντα.
Τέτοιες ήταν, για παράδειγμα, οι δολοφονίες
- του Κυριάκου Παντελεάκη, εκτελεσμένου στις 18/11/1973 από πυρά άρματος μάχης στην Πατησίων,
- του Ευστάθιου Κολινιάτη που κτυπήθηκε στις 18/11/1973 από αστυνομικούς,
- του Σπυρίδωνα Κοντομάρη (πρώην βουλευτής Κερκύρας) που χτυπήθηκε από την Αστυνομία,
- του Σωκράτη Μιχαήλ που τον χτύπησαν στην οδό Μπουμπουλίνας στις 16/11/1973,
- του Δημήτρη Θεοδώρα που γαζώθηκε στις 17/11/1973 από πυρά στρατιωτικής περιπόλου,
- του Αλέξανδρου Παπαθανασίου που εκτελέστηκε από τα πυρά των αστυνομικών του ΙΣΤ' Αστυνομικού Τμήματος Αθήνας...
Τα θρασίμια του ναζισμού, απέναντι στα προηγούμενα έχουν το εξής «επιχείρημα»:«Αυτοί – λένε - δεν είναι νεκροί του Πολυτεχνείου, γιατί δεν ήταν μέσα, ήταν"έξω" από το Πολυτεχνείο»!
Από μια άποψη… πάλι καλά. Γιατί αυτοί – οι ναζί – είναι ικανοί να ισχυριστούν ακόμα και αυτό: Οτι οι «έξω» από το Πολυτεχνείο δεν δολοφονήθηκαν, επειδή ήταν «έξω»!. Ότι επειδή ήταν «έξω» δεν εκτελέστηκαν από τη χούντα στο πλαίσιο της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Κατά τους ναζί μπορεί, ενδεχομένως, να «σκόνταψαν» και να «χτύπησαν μόνοι τους»...
Ντερτιλής – Μιχαλολιάκος, Δεκέμβρης 2012…
Ας πάρουμε, όμως, ένα δείγμα, για το τι πραγματικά συνέβη με τους «έξω» από το Πολυτεχνείο: To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (αυτός με τον οποίο φωτογραφιζόταν πριν μερικούς μήνες ο Μιχαλολιάκος κρατώντας του σεβάσμια το χέρι) βρισκόταν με το υπηρεσιακό του τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούσαν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξέφυγε. Όχι όμως κι από τον Ντερτιλή. Ο Ντερτιλής έβγαλε από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβόλησε. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...
Αυτός είναι ο «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα ναζιστοειδή της Χρυσής Αυγής που την εκπροσωπούν σήμερα.
Ο Ντερτιλής επί τω έργω, αλλά «έξω» από το Πολυτεχνείο …
Πηγή: enikos.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
