Alfavita Newsroom
Η τρικομματική κυβέρνηση μετά την επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ το Γενάρη του 2013, την επιστράτευση των ναυτεργατών το Φλεβάρη του 2013 προχώρησε και στην επ’ αόριστον επιστράτευση των καθηγητών. Πίστεψαν πως με την τακτική του ολοκληρωτισμού θα ξεμπέρδευαν εύκολα με μια απεργία, που δεν είχε καν κηρυχθεί. Πίστεψαν όμως λάθος καθώς χιλιάδες εκπαιδευτικοί της Ββάθμιας κόντρα στην προληπτική επιστράτευση και την σιγή νεκροταφείου που θέλησε να επιβάλει η τρικομματική κυβέρνηση, αποφάσισαν σε μαζικές Γ.Σ. ΑΠΕΡΓΙΑ!!! Και αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο. Ο κόσμος της μαχόμενης εκπαίδευσης έβαζε ξανά στο προσκήνιο τον λαϊκό παράγοντα. Γι’ αυτό όλες οι δυνάμεις του πολιτικού και κοινωνικού κατεστημένου- πριν και μετά την κήρυξη της απεργίας των καθηγητών - ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να την συντρίψουν. Τα χτυπήματα στην απεργία ήταν πολλά.
Χτύπημα πρώτο
Κοινωνικός αυτοματισμός. Οι χρυσοπληρωμένοι δημοσιογράφοι των Μ.Μ.Ε φρόντισαν από νωρίς να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα προβάλλοντας την εικόνα των ανάλγητων εκπαιδευτικών που κρατούν όμηρους χιλιάδες μαθητές και τις οικογένειές τους. Από κοντά κυβερνητικοί βουλευτές αλλά και στελέχη του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγαν πως δεν πρέπει να γίνει απεργία μες στις εξετάσεις αφήνοντας κι αυτοί τους καθηγητές μόνους.
Χτύπημα δεύτερο
Τη Δευτέρα 13/5 και ενώ η κυβέρνηση τυπώνει φύλλα πορείας για τους εκπαιδευτικούς συνεδριάζει η ΑΔΕΔΥ. Εκεί η ΟΛΜΕ ανακοινώνει την πρόθεσή της να πάει κόντρα στην επιστράτευση και ζητά στήριξη από την ΑΔΕΔΥ με απεργία την πρώτη μέρα των εξετάσεων, στις 17/5. Η ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δεν ψήφισε απεργία τη μέρα που είχε κηρύξει η ΟΛΜΕ αλλά ψήφισε απεργία την επόμενη μέρα στις 14/5(με τις ψήφους των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ) σαμποτάροντας ανοιχτά την απεργία της ΟΛΜΕ και βάζοντάς την σε συνδικαλιστική απομόνωση.
Κόντρα και σε πείσμα αυτών, 79 από τις 85 ΕΛΜΕ της χώρας ψηφίζουν απεργία. Και φτάνουμε στην ολομέλεια των προέδρων των ΕΛΜΕ την Τετάρτη 15/5. Εκεί που φάνηκε ότι όπου ο τρόμος της επιστράτευσης δεν είναι αρκετός, αναλαμβάνει δράση η συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Χτύπημα τρίτο
Οι παρατάξεις των ΠΑΣΚ (πασοκ), ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) – ως τελευταίο ανάχωμα του αστικού κράτους- στη γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ συνασπίστηκαν για να ανατρέψουν την απόφαση της βάσης των εκπαιδευτικών. Από κοινού πρότειναν τη διεξαγωγή διπλής ψηφοφορίας: Στη μια οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ ψήφιζαν υπέρ ή κατά της απεργίας και στην άλλη αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την υλοποίησή της!!! Με το διαδικαστικό πραξικόπημα της διπλής ψηφοφορίας έστρωσαν το χαλί για το ξεπούλημα του αγώνα. Πρόδωσαν τη βούληση των χιλιάδων συναδέλφων της βάσης που στις μαζικές Γ.Σ. των ΕΛΜΕ –με το χαρτί της επιστράτευσης στο χέρι- ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της απεργίας βάζοντας ταυτόχρονα τους πολιτικούς όρους για το ξεδίπλωμα μιας συνολικής σύγκρουσης του κόσμου της εργασίας με την κυβέρνηση. Στην πρώτη ψηφοφορία το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό. 79 από τις 85 ΕΛΜΕ υπέρ της απεργίας. Η τρικλοποδιά της δεύτερης ψηφοφορίας ανέδειξε 18 ΝΑΙ , 9 ΟΧΙ και 57 λευκά στο ερώτημα αν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την απεργία. Οι πρόεδροι δήλωσαν ότι δεν είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίσουν ένα τέτοιο ερώτημα. Και εδώ όμως η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ βρήκε τη λύση. Αποφάνθηκε πως τα 57 λευκά πρέπει να πάνε με το ΟΧΙ …και κάπως έτσι έληξε η διαδικασία μέσα σε κλίμα αποδοκιμασιών στην πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, απογοήτευσης και θυμού.
Η στάση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ δε μας εκπλήσσει. Δεν είναι λίγες οι φορές που τις είδαμε να ξεπουλάνε τους αγώνες σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ. Ποτέ δεν πίστεψαν στην αναγκαιότητα αυτού του απεργιακού αγώνα. Προσπάθησαν να διαχειριστούν και να εκτονώσουν την οργή των καθηγητών απέναντι στις υποχρεωτικές μεταθέσεις και τις απολύσεις. Ακολούθησαν την πρόταση των Παρεμβάσεων Δ.Ε. για απεργία μέσα στις εξετάσεις, γιατί καταλάβαιναν ότι κινδύνευε η ίδια η υπόσταση τους. Όταν όμως έπρεπε να απαντήσουν ξεκάθαρα, διάλεξαν πλευρά και στοιχήθηκαν πίσω από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό τους.
Την ίδια στάση κράτησαν ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ και στη ΔΟΕ, όπου στα λόγια μόνο διακήρυτταν την συμπόρευσή τους με τους συναδέλφους καθηγητές, στη πράξη όμως συνέβαλαν με όλα τα μέσα στο να απομονωθεί ο αγώνας τους. Μόνο κάτω από την πίεση των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων Π.Ε. και μετά την αποκαλυπτική καταγγελία της στάσης τους στη συνεδρίαση του Δ.Σ (Δευτέρας 13/5) αναγκάστηκαν να συρθούν- την Τετάρτη το μεσημέρι πια- πίσω από τα δεδομένα που επέβαλε η μαζική υπερψήφιση από τους καθηγητές της εισήγησης της ΟΛΜΕ για απεργία.
Η στάση του ΠΑΜΕ ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Δεν ήθελε απεργία μέσα στις εξετάσεις. Το διατυμπάνιζαν άλλωστε και τα στελέχη του στα κανάλια. Είδαμε το ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΔΕΔΥ να «σπάει» την απεργιακή του πρότασή σε τρία κομμάτια δίνοντας την ευκαιρία σε ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ να ψηφίσουν μεν απεργία την Τρίτη (που ήθελε το ΠΑΜΕ) αλλά όχι και την Παρασκευή (που ήθελε η ΟΛΜΕ). Δεν είδαμε κανένα σωματείο ή ομοσπονδία, όπου το ΠΑΜΕ έχει την πλειοψηφία, να βγάζει απεργία ή στάση εργασίας για την Παρασκευή 17/5. Πολύ περισσότερο δεν μπήκαν καν στον κόπο να διοργανώσουν ένα συλλαλητήριο ενάντια στην επιστράτευση.
Η στάση της ΣΥΝΕΚ Το άδειασμα της απεργίας από τους συνδικαλιστές της ΣΥΝΕΚ είναι σε ευθεία στοίχιση με την κεντρική πολιτική του κομματικού της φορέα (ΣΥΡΙΖΑ), που όλο αυτό το διάστημα ποτέ δεν βγήκε να δηλώσει ξεκάθαρα τη στήριξή του στην απεργία. Πολύ περισσότερο όταν, με την επιστράτευση των καθηγητών από την κυβέρνηση, μπήκε επιτακτικά ζήτημα δημοκρατικής εκτροπής ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να στρατευθεί σε έναν αγώνα για το σπάσιμο της επιστράτευσης με όρους μαζικού κινήματος. Η απόσυρση των συνδικαλιστών της ΣΥΝΕΚ από μια απεργία που αποφασίστηκε μέσα από μαζικές Γ.Σ. είναι κεντρική πολιτική επιλογή του κομματικού τους φορέα και αυτό είναι οδυνηρά αποκαλυπτικό . Η λογική του «ώριμου φρούτου», η μετατροπή της κατάληψης της εξουσίας σε αυτοσκοπό, η προσαρμογή στα συντηρητικά αντανακλαστικά της εν δυνάμει εκλογικής σου πελατείας, η εγκόλπωση του αστικού λόγου κάτω από το βάρος της πίεσης των συστημικών ΜΜΕ, πολύ απέχει από τις παραδόσεις της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.
Η μαχόμενη εκπαίδευση δεν πρέπει να απογοητεύεται ούτε να μοιρολατρεί. Πρέπει να διδαχθεί. Να πετάξει μια για πάντα στο χρονοντούλαπο τον κομματικό και το γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και να πάρει τον αγώνα στα χέρια της. Στο δρόμο και στα σωματεία. Το ίδιο πρέπει να κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι. Έχουμε μπροστά μας μια οδυνηρή πραγματικότητα: διάλυση του δημόσιου σχολείου, εργασιακός μεσαίωνας, απολύσεις, κατάργηση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, φτώχεια, ανεργία , εξαθλίωση. Έχουμε όμως και δίκιο. Θα το βγάλουμε στο δρόμο και θα νικήσουμε.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Πανελλήνιες: Πανωλεθρία στα Τμήματα Φυσικής και Μαθηματικών με "βροχή" κενών θέσεων
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 26 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 26/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
