Μια κριτική αποτίμηση της κατάστασης που δημιουργήθηκε στα υπηρεσιακά συμβούλια (ΠΥΣΔΕ) το εξάμηνο Μαΐου – Οκτωβρίου, του αιρετού Α. Ναξάκη

 

Του αιρετού στο ΠΥΣΔΕ Χανίων ΝΑΞΑΚΗ ΑΝΤΩΝΗ.

 

Όλα ξεκίνησαν με την δίωρη αύξηση του υποχρεωτικού ωραρίου των συναδέλφων της (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) και την ανακοίνωση του πίνακα πλεονασμάτων ανά ειδικότητα και ανά νομό που εντελώς αυθαίρετα ανακοίνωσε το υπουργείο παιδείας.

Τα ΠΥΣΔΕ της χώρας βρέθηκαν στη δίνη  εξελίξεων, με απαίτηση της κυβέρνησης να γονατίσουν και να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τις κυβερνητικές τετελεσμένες αποφάσεις.

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δεν ήθελε και δεν μπορούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Δεν έκανε το στοιχειώδες να καλέσει τους αιρετούς σε κοινή σύσκεψη ούτως ώστε με ενιαίο τρόπο και πρωτοβουλίες εντός-εκτός των ΠΥΣΔΕ να αντιμετωπιστούν οι κυβερνητικές προκλήσεις. Έτσι το κάθε ΠΥΣΔΕ μόνο του συνεπικουρούμενο από τις  τοπικές κινηματικές πρωτοβουλίες προσπάθησε να αντιδράσει.

Τελικά λίγα ΠΥΣΔΕ πρόβαλαν συστηματικές αντιστάσεις στα κυβερνητικά τετελεσμένα ενώ το ΠΥΣΔΕ Χανίων απέρριψε εντελώς τον πίνακα πλεονασμάτων του υπουργείου τεκμηριώνοντας την θέση ότι στον νομό δεν υπάρχουν πλεονάσματα προσωπικού, με υπόμνημα δέκα θέσεων που έστειλε στο υπουργείο παιδείας.

Το ΠΥΣΔΕ Χανίων (ομόφωνα) δυο φορές ακόμα, την περίοδο Ιουνίου – Ιουλίου απέρριψε την προσπάθεια του υπουργείου για πιστοποίηση πλεονασμάτων στον νομό. Αυτό έγινε κατά τον υπολογισμό νέων οργανικών θέσεων και θέσεων υπεραριθμίας, όπου κοινοποίησε τις νέες οργανικές θέσεις και όχι τις θέσεις υπεραρθμιάς θέλοντας με αυτό να δείξει πάλι πως δεν υπάρχουν πλεονάζοντες στον νομό. Σε αυτό το σημείο οφείλω μια

διευκρίνιση: το ΠΥΣΔΕ (ομόφωνα) ποτέ δεν είπε πως δεν θα εφαρμόσει τα Π.Δ. 50 και 100 και πως δεν θα ακολουθήσει κανονικά όλες τις διατάξεις για την άρση της υπεραριθμίας που αποτελούν κατακτήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.

Απλώς δεν κοινοποίησε τις θέσεις υπεραριθμίας δηλώνοντας με αυτό πως δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό. Οι συνάδελφοι όμως μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να ελέγξουν τις διαδικασίες που τους αφορούσαν (αν είναι υπεράριθμοι, τι θέση παίρνουν, κ.τ.λ).

Η Τρίτη φορά που το ΠΥΣΔΕ Χανίων αρνήθηκε να αναγνωρίσει πλεόνασμα προσωπικού στον νομό ήταν οι ημέρες όπου κυκλοφόρησαν τα νέα προγράμματα σπουδών Γυμνασίου – Λυκείου – ΕΠΑΛ όπου οι προϊστάμενοι διατάχθηκαν να υπολογίσουν κενά και πλεονάσματα με βάση τα νέα προγράμματα εντός τριών ωρών!

Το ΠΥΣΔΕ (ομόφωνα) δεν αναγνώρισε τα νέα προγράμματα σπουδών αφού καν δεν είχαν ψηφιστεί και επέμεινε στις θέσεις του πως δεν υπάρχουν πλεονάσματα προσωπικού στον νομό παρά τις πιέσεις και τους εκφοβισμούς από τον περιφερειακό διευθυντή και το υπουργείο.

Ακολούθησαν απαράδεκτες αντισυλλογικές και ιδιοτελείς ενστάσεις και απειλές συναδέλφων (με εισαγγελείς, επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης,

κ.τ.λ.) για την μη δημόσια κοινοποίηση των θέσεων υπεραριθμίας.

Στον εκβιασμό τα διορισμένα μέλη του ΠΥΣΔΕ υποχώρησαν και κοινοποίησαν τις θέσεις υπεραριθμίας.

Στο σημείο αυτό θέλω να διευκρινίσω τα εξής: όλα τα ΠΥΣΔΕ της χώρας εφάρμοσαν κανονικά και δημόσια τα Π.Δ. 50 και 100 περί υπεραριθμίας και νέων οργανικών θέσεων. Μόνο το ΠΥΣΔΕ Χανίων δεν κοινοποίησε τις θέσεις υπεραριθμίας και τους υπεράριθμους. Ενώ εσωτερικά εφάρμοσε τα Π.Δ. δεν είναι μείζων να αναλωθούμε εδώ εάν αυτό ήταν σωστό ή λάθος.  

Προσωπικά πιστεύω πως ήταν σωστό μόνο από την πολιτική άποψη του εκπαιδευτικού κινήματος ότι δεν περισσεύει κανείς.

Κατά τα άλλα υπεράριθμοι πάντα θα υπάρχουν. Η υπεραριθμία είναι βασικός παράγοντας μιας υγιούς εσωτερικής κινητικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος.

Πρέπει να γίνει κατανοητό πως υπεράριθμός δεν σημαίνει πλεονάζον προσωπικό.

Σήμερα που η διαδικασία και των λειτουργικών τοποθετήσεων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί φαίνεται καθαρά η πραγματικότητα .

Καταρχήν το ΠΥΣΔΕ Χανίων δικαιώθηκε σε ότι εξαρχής είχε προβλέψει.

Όχι μόνο δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό αλλά σχεδόν από όλες τις ειδικότητες υπάρχουν ελλείμματα και ζητάμε αναπληρωτές.

Όπου εμφανίστηκαν προσωρινές αδυναμίες κάλυψης προσωπικού αφορούσε μόνο συναδέλφους αποσπασμένους από άλλους νομούς (π.χ. ΠΟΕ2, ΠΟΕ3).

Επίσης το προσωπικό που διατέθηκε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ήταν ελάχιστο χωρίς να παραγνωρίζουμε βεβαία όσους μετατάχθηκαν σε αυτήν.

Επισημαίνω επίσης ότι παρά τις  δυσκολίες λόγο συγκυρίας αλλά και άρνησης συνεργασίας από την διοίκηση της πρωτοβάθμιας, το ΠΥΣΔΕ κατάφερε και φέτος (Τρίτη συνεχομένη χρονιά ) να τοποθετήσει το διαθέσιμο προσωπικό της δευτεροβάθμιας στη πρωτοβάθμια αφού πήρε τα κενά από την πρωτοβάθμια.

Πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό πως η έννοια του πλεονάζοντος προσωπικού μπορεί να υπάρξει μόνο  όταν τελειώσουν οι οργανικές τοποθετήσεις, οι λειτουργικές τοποθετήσει και οι τοποθετήσεις των αποσπασμένων. Όταν τελειώσουν όλα αυτά βεβαίως υπάρχει κίνδυνος εφαρμογής του νόμου Διαμαντοπούλου δηλαδή υποχρεωτικές αποσπάσεις από νομό σε νομό της περιφέρειας.

Γιαυτό το λόγο το ΠΥΣΔΕ Χανίων ευλαβικά δεν έκανε καμία τοποθέτηση αποσπασμένου από άλλους νομούς στον νομό μας πριν τοποθετηθούν όλοι οι συνάδελφοι που ανήκουν σε μας σε λειτουργικές θέσεις. Βέβαια αυτό λένε οι νόμοι και η χρονικότητα των διαδικασιών (Μάιος – Ιούνιος οργανικές τοποθετήσεις, αρχές Σεπτέμβρη οι λειτουργικές, μετά τοποθετήσεις

αποσπασμένων) αλλά όπως γνωρίζετε τα αυτονόητα δεν θεωρούνται πάντα αυτονόητα.

Τώρα θα ήθελα να διευκρινίσω ένα ζήτημα που ταλαιπώρησε και παραπλάνησε πολλούς  συναδέλφους από τον φόβο των καταιγιστικών εξελίξεων που γκρεμίζουν την ζώσα καθημερινότητα τους.

Όμως, σήμερα  ελπίζω να έχει γίνει πια κατανοητό, πως η λειτουργία των

  ΠΥΣΔΕ και η εφαρμογή των νόμων που τα αφορούν δεν επηρεάζει την διαδικασία της διαθεσιμότητας, υποχρεωτικής μετάταξης και απόλυσης μας.

Με το πολυνομοσχέδιο και το άρθρο 82 που αφορά την εκπαίδευση ο υπουργός, με μονομερείς διαπιστωτικές πράξεις, θέτει σε διαθεσιμότητα , υποχρεωτική μετάταξη,  και απολύει υπάλληλους του υπουργείου παιδείας.

Οι νόμοι βάση των οποίων λειτουργούν τα ΠΥΣΔΕ στα ζητήματα των υπηρεσιακών μεταβολών συνεχίζουν να εφαρμόζονται ως έχουν για το προσωπικό που παραμένει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Είναι χαρακτηριστικό πως η πιθανή επαναπρόσληψη συναδέλφων που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα γίνετε με μόρια που θεσμοθετούνται για πρώτη φορά.

Επίσης η μετακίνηση των υποχρεωτικά μετατασσόμενων γίνετε με νέα θεσμοθετημένη μοριοδότηση διαφορετική αυτής των διαθεσιμοτήτων.

Με άλλα λόγια κατασκευάζετε σταδιακά ένα νέο θεσμικό πλαίσιο έξω από την αρμοδιότητα των μέχρι τώρα θεσμοθετημένων οργάνων.

Και ενώ αυτό έγινε εύκολα φανερό, υπήρξαν συνδικαλιστικές δυνάμεις που έκαναν πώς δεν το έβλεπαν επενδύοντας στον φόβο των συναδέλφων την δική τους ύπαρξη.

Αντί της μέγιστης δυνατής ενότητας την ώρα της επίθεσης επένδυαν σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές κάνοντας τεράστια ζημιά στα συμφέροντα των συναδέλφων.

Οι αθρόες ετήσιες μετατάξεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ιδίως συναδέλφων της πληροφορικής ήταν προϊόν του φόβου που αυτές οι διαχωριστικές γραμμές προκάλεσαν με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε έλλειμμα στις ειδικότητες ΠΕ19, 20.

Η αντίληψη ότι το ΠΥΣΔΕ είναι όργανο θανάτου ή ανάστασης, δηλαδή ότι το ΠΥΣΔΕ ή θα μας σώσει ή θα μας καταστρέψει δεν ήταν μόνο λάθος αλλά έχει προκαλέσει μόνιμη βλάβη στο σώμα των εκπαιδευτικών με μακροχρόνιες συνέπειες.

Είναι παραπάνω από φανερός ένας καλπάζων κανιβαλισμός συναδέλφων εναντίων συναδέλφων και συναδέλφων εναντίων του ΠΥΣΔΕ με μηνύσεις, απειλές, αναφορές στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, που όμοιος δεν υπάρχει σε άλλα ΠΥΣΔΕ.

Και είναι φανερό πως αν το κίνημα μας στα Χανιά είναι τόσο επαναστατικό σε σχέση με τι άλλες περιοχές, όσο μερικοί διατείνονται, θα είχε ορατά δείγματα αυξημένης αλληλεγγύης. Η πραγματική όμως αλληλεγγύη μετριέται όχι από τις κινήσεις φιλανθρωπίας αλλά από το πώς συμπεριφέρεσαι μέσα στον εργασιακό χώρο στον διπλανό σου. Στο αν θεληματικά μπορείς να μετριάσεις το ατομικό σου συμφέρον υπέρ του συμφέροντος του συναδέλφου σου. Κάτι τέτοιο όχι μονό δεν βλέπω έχοντας συνολική εικόνα μέσα από το ΠΥΣΔΕ αλλά δυστυχώς παρατηρείται τάση για το αντίθετο.

 

Χανιά, 7 /11/2013