Αποτελέσματα Πανελλαδικών για όλους

Χιλιοειπωμένα αυτά και γνωστά.

Κι ας έχει στηθεί εδώ και χρόνια γύρω από τις πανελλαδικές εξετάσεις και την εισαγωγή σε σχολή μια απίστευτη φιλοσοφία «ευτυχίας» και «επιτυχίας», ένα ψυχαναγκαστικό «πρέπει» που τόσες εφηβικές ψυχές έχει κάψει.

Κι ας δουλεύει η φάμπρικα των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων σε φουλ ρυθμούς, με τους γονείς να σκάνε τα δυσεύρετα ευρώ κι ας μην έχουν να φάνε. Γιατί η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία ότι το παιδί ΜΟΥ «πρέπει» να σπουδάσει, να πάρει «πτυχία», να «γίνει κάτι», ακόμη κι αν δεν θέλει, ακόμη κι αν δεν του αρέσει, ή στην απίθανη περίπτωση του (φτύνουμε τον κόρφο μας) να μην μπορεί, αυτή η γραμμικότητα του σχολείο-φροντιστήριο-διάβασμα-πανελλαδικές-σχολή-πτυχίο-ευτυχία έχει χαραχθεί πολύ βαθιά μέσα στον Έλληνα γονιό.

Και τα ΜΜΕ από κοντά εδώ και χρόνια να σιγοντάρουν, και να εκπομπές με τις βάσεις, να «οι πρώτοι των πρώτων», να άρθρα με «συνταγές» για καλές επιδόσεις και κανόνες διατροφής για τις εξετάσεις, να οι συμβουλές από κάθε είδους ειδικούς, να οι αυξήσεις πωλήσεων των εφημερίδων με τις βάσεις των σχολών, να οι διαφημίσεις των φροντιστηρίων για σίγουρη επιτυχία, να τα χαμόγελα χαράς και ευτυχίας από τους υποψηφίους (που μάλλον χαμόγελα ανακούφισης είναι παρά «επιτυχίας»).

Γνωστά αυτά και χιλιοειπωμένα.

Πάντα όμως είχα και μια απορία: ποιός επιτρέπει να τραβιούνται φωτογραφίες των μαθητών την ώρα που βρίσκονται στο θρανίο τους λίγο πριν γράψουν. Ποιος έχει το θράσος να επιτρέπει να γίνονται αυτά τα παιδιά «εκθέματα» και φωτογραφικά και τηλεοπτικά «θέματα». Ποιος δίνει την άδεια σε φωτορεπόρτερς και σε κάμερες να μπαίνουν στα σχολεία σε περίοδο εξετάσεων; 

Ή κάτι δεν καταλαβαίνω καλά εδώ ή έχω λανθασμένη αντίληψη των πραγμάτων.

Λες και δεν φτάνει στους υποψηφίους το άγχος τους, η κούραση και τα ξενύχτια τους, θα πρέπει να υποστούν και την πίεση του φωτογραφικού-τηλεοπτικού φακού.

Στο όνομα ποιάς «ενημέρωσης»;

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα δείς κάποια τέτοια φωτογραφία, κάνε έναν κόπο και κοίταξε τα μάτια των παιδιών (και την στάση των σωμάτων κάποιων που προσπαθούν να μην τους πάρει η κάμερα) και σκέψου πως είναι το δικό σου παιδί…

Έχω όμως και άλλη μια απορία. 

Μεγαλύτερη.

Ξέρει άραγε κανείς πότε βγαίνουν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών για ΟΛΟΥΣ τους μαθητές;

Βγήκανε;

Αμ δε…

Ξέρετε, υπάρχει και επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Αλήθεια λέω!

Υπάρχουν κι εκεί καθηγητές και κτήρια και προγράμματα και όνειρα και ελπίδες

Και φοιτούν εκεί χιλιάδες μαθητές.

Και δίνουν και αυτοί πανελλαδικές εξετάσεις.

Κι αγωνιούν κι αυτά και οι οικογένειές τους το ίδιο με τους άλλους

Κάθε χρόνο

Στο ορκίζομαι πως λέω αλήθεια!

Ήρθανε μάλιστα σήμερα στο σχολείο με την ίδια αγωνία με τους άλλους μαθητές των Γενικών Λυκείων να μάθουν κι αυτά τα παιδιά τους βαθμούς τους, ρωτάγανε και ψάχνανε.

Μάταια όμως…

Τα δικά τους αποτελέσματα θα βγουν την άλλη βδομάδα

Το ίδιο γίνεται κάθε χρόνο και περνάει στα "ψιλά"...

Θέλεις να σου πω τι διάβαζα στα μάτια τους όταν τους εξηγούσα πως οι ανακοινώσεις στα κανάλια και στα ειδησεογραφικά sites για «ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών» δεν τους αφορούσε;

Μήπως θέλεις να σου πω για την ψυχολογία του «δευτεροκλασσάτου» που παλεύουμε χρόνια τώρα να εξαλείψουμε από χιλιάδες εφηβικά μυαλά και πολλούς «παραδομένους» γονείς που γράφουν τα παιδιά τους στα ΕΠΑΛ και πως έχουμε ενσωματώσει στο αναλυτικό πρόγραμμα των μαθημάτων που διδάσκουμε την «τόνωση αυτοπεποίθησης»;

Θα μιζεριάσουμε όμως πάλι και δεν το θέλω.

 

Αρκούμαι στο να δώσω τις καλύτερες ευχές μου ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, είτε Γενικών είτε Επαγγελματικών Λυκείων, ΕΙΤΕ ΕΔΩΣΑΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, ΕΙΤΕ «ΠΕΤΥΧΟΥΝ» ΕΙΤΕ ΟΧΙ, να τους ευχηθώ καλό καλοκαίρι και ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.

 

 

… και να θυμούνται πως «όλα είναι δρόμος» και πως πιστεύουμε σε αυτά…