Π. Χατζησάββας (ΣΕΠΕ Ημαθίας) για Πειθαρχικό Δίκαιο: «Τιμωρούν τον εκπαιδευτικό επειδή τολμά να σηκώσει κεφάλι»

«Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, φίλοι και φίλες,

Σήμερα, 28 Αυγούστου, βρισκόμαστε εδώ, στον δρόμο του αγώνα, γιατί δεν ανεχόμαστε να μας φορέσουν νέα δεσμά. Η κυβέρνηση φέρνει το λεγόμενο «πειθαρχικό δίκαιο» και προσπαθεί να μας πείσει ότι πρόκειται για κάτι «ουδέτερο», για ένα εργαλείο «βελτίωσης της λειτουργίας των σχολείων». Αλλά όλοι μας ξέρουμε την αλήθεια: το μόνο που θέλουν είναι να στήσουν έναν μηχανισμό τρομοκράτησης, φίμωσης και υποταγής των εκπαιδευτικών.

Τι είναι αυτό το «πειθαρχικό δίκαιο»; Είναι ένας νόμος-καρμανιόλα που τους δίνει τη δυνατότητα να τιμωρούν τον εκπαιδευτικό όχι επειδή δεν κάνει τη δουλειά του, αλλά επειδή τολμά να σηκώσει κεφάλι. Επειδή τολμά να αντισταθεί στην πολιτική που διαλύει το δημόσιο σχολείο. Επειδή μιλάει, οργανώνεται στο σωματείο του, βγαίνει στον δρόμο μαζί με τους συναδέλφους του.

Δεν  πρόκειται  για  μια  απλή  αυστηροποίηση  των  πειθαρχικών  ποινών  των  δημοσίων  υπαλλήλων αλλά  για  ένα  απαράδεκτο,  κυνικό  και  αντεργατικό  σχέδιο,  που  στόχο  έχει  να  ενισχύσει  το  κλίμα φόβου  και  τρομοκρατίας  μέσα  στους  χώρους  δουλειάς,  να  ποινικοποιήσει  τη  συνδικαλιστική  και πολιτική δράση, με στόχο να προχωράει η αντιλαϊκή πολιτική «άνευ αντιρρήσεως».

Γι’  αυτό  βαφτίζει  πειθαρχικά  παραπτώματα  ενέργειες  και  δράσεις  που  συνδέονται  με  την κοινωνική,  πολιτική  και  συνδικαλιστική  δράση  των  δημοσίων  υπαλλήλων,  βάζοντας  στο  ίδιο καζάνι  των  πειθαρχικών  παραπτωμάτων  και  των πειθαρχικών  ποινών, τα  αδικήματα  του  κοινού ποινικού δικαίου.

Αποτελεί  τη  φυσική  συνέχεια  του  πογκρόμ  πειθαρχικών  διώξεων  κατά  αγωνιστών  συναδέλφων, καθώς  και  των  εκφρασμένων  κυβερνητικών  προθέσεων  για  κατάργηση  της  μονιμότητας  στο Δημόσιο.

Θέλουν  να  επιβληθεί  σιγή  νεκροταφείου  στους  χώρους  δουλειάς,  να  υποταχθούν  οι εργαζόμενοι  στη  γραμμή  «τα  κεφάλια  μέσα»  για  να  μη  διαταραχθεί  η  κερδοφορία  του  κεφαλαίου και η προσαρμογή των επιλογών του στην πολεμική οικονομία.

Θέλουν να μπορούν να χαρακτηρίζουν «πειθαρχικό παράπτωμα» το να μοιράζεις μια ανακοίνωση στο σχολείο. Να ποινικοποιούν τη συμμετοχή σε μια απεργία ή σε μια διαμαρτυρία. Να σε σέρνουν σε πειθαρχικά συμβούλια επειδή μίλησες για τα προβλήματα του σχολείου σου, για τις ελλείψεις, για την αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική. Θέλουν έναν εκπαιδευτικό σιωπηλό, τρομοκρατημένο, με το κεφάλι σκυφτό.

Με το νομοσχέδιο αυτό:

·Eισάγεται  ως  ιδιώνυμο  πειθαρχικό  αδίκημα  η  «άρνηση  υπαλλήλου  να  λάβει  μέρος,  να διευκολύνει  ή  να  προβεί  στη  διαδικασία  αξιολόγησης»! Δηλώνουμε για ακόμη μία φορά. Η αποχή από την αξιολόγηση σε εφαρμογή των αποφάσεων των συνδικαλιστικών μας οργάνων δεν είναι παράβαση καθήκοντος – δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα. Αποτελεί άσκηση του συνδικαλιστικού και  συνταγματικού  δικαιώματος  στην  απεργία.  Το  απεργιακό  δικαίωμα  δεν  καταστέλλεται  όσα πειθαρχικά αδικήματα και ποινές και εάν σκαρφιστούν!

·Προβλέπεται  ένα  διευρυμένο  και  αυστηρότερο  πλαίσιο  ποινών.  Εισάγονται  νέες ποινές, όπως η αφαίρεση έως 4 μισθολογικών κλιμακίων και η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και  5  έτη.  Αυξάνονται  τα  πρόστιμα  αποδοχών  που  μπορούν  να  επιβάλουν  οι  πειθαρχικά προϊστάμενοι.

·Προστίθενται νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης  - απόλυσης. Ταυτόχρονα,  διατηρείται  η  «ανάξια»  ή  «αναξιοπρεπής»  συμπεριφορά  εντός  ή  εκτός  υπηρεσίας,  η «παράβαση  υποχρέωσης  εχεμύθειας»,  ως  λόγοι  οριστικής  παύσης  - απόλυσης,  παραπτώματα  που έχουν   αξιοποιηθεί   κατά   κόρον   για   να   ποινικοποιηθεί   η   συνδικαλιστική   δράση.

·Διευρύνονται οι περιπτώσεις για θέση υπάλληλου σε αυτοδίκαιη αργία από τη Διοίκηση χωρίς τη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Είναι  γνωστό  ότι  πολλοί  συνάδελφοι  αγωνιστές  έχουν  συλληφθεί  στο  πλαίσιο  της ποινικοποίησης   της   συνδικαλιστικής   δράσης!   Δε  θα   επιτρέψουμε   να   επιβληθεί   μια  τέτοια διαδικασία σε συνάδελφο που διώκεται ποινικά για πολιτική - συνδικαλιστική δράση!

·Καταργείται   η   συμμετοχή   των   αιρετών   εκπροσώπων   των   εργαζομένων   στα   Πειθαρχικά συμβούλια  και  προβλέπεται  αποκλειστική  σύνθεσή  τους  με  μέλη  του  Νομικού  Συμβουλίου  του Κράτους, δηλαδή διορισμένους συμβούλους του Δημοσίου, σαν ένα άλλο σώμα πραιτοριανών που θα  κάνει  γρήγορα  και  αποτελεσματική  τη  δουλειά. Το μόνο που απομένει στο νομοσχέδιο ως εκπροσώπηση των εργαζομένων είναι  η δυνατότητα να παραστεί, χωρίς δικαίωμα ψήφου, εκπρόσωπος τριτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, προκειμένου να τοποθετηθεί ενώπιον τον Πειθαρχικού Συμβουλίου, ύστερα από αίτηση του   διωκόμενου   υπαλλήλου.   Πρόκειται   για   μία   προκλητική   και   αστεία   κοροϊδία,   αφού   ο εκπρόσωπος δεν θα μπορεί να έχει καμία ουσιαστική επιρροή στην πειθαρχική διαδικασία.

·Επιπλέον, αποκλείονται από τη σύνθεση και οι δικαστές, όπως ίσχυε μέχρι τώρα, από τους οποίους προέρχονταν  οι  Πρόεδροι  των  Πειθαρχικών  Συμβουλίων.  Έτσι,  οι  Νομικοί  Σύμβουλοι,  δηλ.  οι δικηγόροι του κράτους που έχουν αποστολή να υπερασπίζονται το Δημόσιο ως εργοδότη θα έχουν την αποκλειστική δικαιοδοσία να εκδικάζουν τις πειθαρχικές διώξεις του Δημοσίου εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων.

·Καταργείται   η   δυνατότητα   άσκησης   ένστασης   κατά   των   αποφάσεων   των   Πειθαρχικών Συμβουλίων,  δηλαδή  ένα  θεμελιώδες  δικαίωμα  νομικής  προστασίας  των  δημοσίων  υπαλλήλων.

·Εισάγεται   ο   θεσμός   της   πειθαρχικής   συνδιαλλαγής, με την οποία ο   διωκόμενος υπάλληλος καλείται να ομολογήσει την ενοχή του, δηλαδή να υπογράψει μία δήλωση μετανοίας, με αντάλλαγμα  την  επιβολή  μικρότερης  ποινής.  Ασκείται  δηλαδή  ένας  ανέντιμος  εκβιασμός  που προσβάλλει την αξιοπρέπεια των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι καλούνται σε μία ντροπιαστική δήλωση  «αποδοχής  της  πειθαρχικής  τους  ευθύνης»,  προκειμένου  να  αποφύγουν  τα  χειρότερα, αφού  δε  θα  μπορούν  να  έχουν  δικαιολογημένα  καμία  εμπιστοσύνη  στην  έκβαση  της  πειθαρχικής διαδικασίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με το νομοσχέδιο.

·Ακόμη,  εισάγεται  ο  πρωτοφανής  τρόπος  επιδόσεων  με  e-mail,  το  οποίο  θα  θεωρείται  ότι  ο διωκόμενος υπάλληλος το έλαβε 3 εργάσιμες ημέρες από την αποστολή του, ανεξάρτητα από το εάν έχει απαντήσει ο ίδιος ότι έλαβε γνώση! Για την πιο απλή περίπτωση που ο υπάλληλος θα βρίσκεται σε  νόμιμη  άδεια,  δεν  υπάρχει  καμία  πρόβλεψη!!  Με  αυτόν  τον  τρόπο  εισάγεται  μία  αδιανόητη υποχρέωση  των  υπαλλήλων  να  έχουν  συνεχή  πρόσβαση  στα  e-mail  τους  εκτός  εργασίας  τους, κατά παράβαση κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος εργάσιμου χρόνου.

Να πούμε ακόμα ξεκάθαρα πως με  το  νομοσχέδιο  αυτό το  κράτος  δεν  στοχεύει  στους  επίορκους, αφού το  υπάρχον  θεσμικό  πλαίσιο  τιμωρεί  ήδη  αρκετά  σοβαρά  τα  πραγματικά  σοβαρά  αδικήματα  – πλαστογραφίες, διαφθορά, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας κ.ά. Και τώρα τα εγκλήματα αυτά μπορούν να τιμωρηθούν αυστηρά, ακόμη και με απόλυση. Δεν χρειάζεται νέος νόμος γι’ αυτά!.  Με  το  νομοσχέδιο  αυτό η κυβέρνηση θωρακίζει  έναν πειθαρχικό μηχανισμό που θα λειτουργεί ως φόβητρο για όσους τολμούν να σηκώνουν κεφάλι, να διεκδικούν, να αντιστέκονται, να μη σιωπούν.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Αντί να φροντίσουν για μαζικούς μόνιμους διορισμούς, αφήνουν χιλιάδες κενά στα σχολεία. Αντί να μειώσουν τον αριθμό μαθητών στις τάξεις, στοιβάζουν 25 και 27 παιδιά σε αίθουσες που δε χωράνε ούτε τα μισά. Αντί να δώσουν κονδύλια για σύγχρονες υποδομές, αφήνουν σχολεία με κτηριακά προβλήματα, με αίθουσες-κοντέινερ, με έλλειψη υλικών.

Και έχουν το θράσος να μιλάνε για «ποιότητα» και «αξιολόγηση», όταν οι ίδιοι καταδικάζουν το δημόσιο σχολείο σε υποβάθμιση. Όταν ξοδεύουν δισεκατομμύρια για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, αλλά δε βρίσκουν λεφτά για μόνιμους διορισμούς δασκάλων και καθηγητών, για να χτιστούν νέα σύγχρονα και ασφαλή διδακτήρια και να συντηρηθούν τα παλιότερα, για να δοθούν ουσιαστικές αυξήσεις, για την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού και σύνταξης.

Η ιστορία μάς διδάσκει: κάθε φορά που οι κυβερνήσεις θέλουν να περάσουν σκληρά μέτρα, προσπαθούν πρώτα να βάλουν στο στόχαστρο τα σωματεία και τους αγώνες. Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν, για να μην αντιδρούμε. Θέλουν να καταργήσουν στην πράξη το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το «πειθαρχικό» πάει χέρι-χέρι με τον νόμο Χατζηδάκη για τα συνδικάτα, με τις απαγορεύσεις απεργιών, με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που θέλουν να επιβάλουν για να αποδυναμώσουν τη συλλογικότητα.

Η κυβέρνηση και το κράτος τους ξέρουν ότι αν οι εκπαιδευτικοί σηκώσουν κεφάλι, αν οργανωθούν μαζικά και αποφασιστικά, τότε δε θα περάσουν τα σχέδιά τους. Σχέδια που εδώ και χρόνια έχουν στόχο να μετατρέψουν το σχολείο σε επιχείρηση, τους μαθητές σε «πελάτες» και τους εκπαιδευτικούς σε φθηνό, πειθήνιο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα.

Απέναντι σε όλα αυτά, έχουμε μόνο έναν δρόμο: τον δρόμο του αγώνα, της οργάνωσης, της ταξικής συσπείρωσης. Σήμερα με την απεργία μας δίνουμε μια πρώτη, δυνατή απάντηση.

Λέμε ξεκάθαρα:

·Κάτω το πειθαρχικό δίκαιο! Δε θα περάσει!

·Κάτω τα χέρια από τα σωματεία και τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα!

·Διεκδικούμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς, με βάση τις ανάγκες των σχολείων!

·Διεκδικούμε σύγχρονα και ασφαλή σχολεία που θα μορφώνουν όλα τα παιδιά ολόπλευρα και ισότιμα, όχι σχολεία-φίλτρα και εξεταστικά κέντρα!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί, να κλιμακωθεί, να γίνει υπόθεση κάθε εκπαιδευτικού, κάθε γονιού, κάθε μαθητή που πονάει για το δημόσιο σχολείο. Το σωματείο μας, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, καλεί όλους τους συναδέλφους να οργανωθούν, να γραφτούν στο σωματείο, να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες, να δυναμώσουν τη συλλογική διεκδίκηση.

Είναι ώρα ευθύνης και αγώνα. Ή θα αφήσουμε να μας βάλουν φίμωτρο, ή θα ορθώσουμε το ανάστημά μας. Και ξέρουμε πολύ καλά πως ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε δόθηκε ποτέ.

Σήμερα εδώ, με τη φωνή μας, με την παρουσία μας, με την απεργία μας, δίνουμε το μήνυμα: δε φοβόμαστε, δε σιωπάμε, δεν υποτασσόμαστε.

Ο φόβος να αλλάξει στρατόπεδο! Να τον έχουν εκείνοι που τρέμουν τη δύναμη των οργανωμένων εκπαιδευτικών, εκείνοι που θέλουν το σχολείο επιχείρηση και τον εκπαιδευτικό σκυφτό και φοβισμένο.

Κάτω τα χέρια απ’ τα σωματεία!

Η τρομοκρατία δε θα περάσει!

Ούτε βήμα πίσω!

Όλοι στον αγώνα, για δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους!»