Κατά κοινή ομολογία, αλλά και σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, πρόκειται για μια από τις λιγότερο δημοφιλείς υπουργούς της Κυβέρνησης. Στο πρόσωπό της έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τις πιο έντονες αντιδράσεις εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών. Οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες εισηγείται και ψηφίζει, ελέω κυβερνητικής πλειοψηφίας, αδιαφορώντας για τις έκτακτες κοινωνικές, οικονομικές, αλλά και ψυχοσυναισθηματικές συνθήκες, δεν διακρίνονται από καμία ευαισθησία και ενσυναίσθηση. Αυτές δε, παράγονται χωρίς καμία ουσιαστική διαβούλευση και διάλογο με τους άμεσα εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους.
Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που βγαίνουν έτοιμες από το κομματικό συρτάρι, ενώ η μόνιμη δικαιολογία που επικαλείται η υπουργός, όταν της γίνεται κριτική, είναι ότι πρόκειται για προεκλογικές δεσμεύσεις. Η μοναδική νομιμοποίηση που αντλεί αυτό το αυταρχικό αλλά και αυτιστικό μοντέλο διακυβέρνησης είναι ότι η κυβέρνηση εκλέχτηκε δημοκρατικά και άρα μπορεί να νομοθετεί κατά το δοκούν. Πινελιές λαϊκισμού μπορούν να θεωρηθούν οι καφενειακού επιπέδου ατάκες που διαρκώς εκστομίζει η υπουργός, του τύπου «θέλουμε φοιτητές να περνάνε με 2 στο πανεπιστήμιο;», «οι κακοί μαθητές λυκείου δεν τελειώνουν ποτέ», «40% των φοιτητών δεν αποφοιτούν ποτέ», «δεν θέλουμε να εγκλωβίζουμε τους νέους και τις οικογένειές τους», «η κοινωνία θέλει την αξιολόγηση» και άλλα πολλά.
Η υπουργός αξιοποιεί κοινωνικά στερεότυπα, αοριστολογίες, ανακρίβειες, ατεκμηρίωτες, στρεβλές ή και λανθασμένες απόψεις του συρμού για να νομιμοποιήσει στα μάτια της κοινή γνώμης μια εκπαιδευτική πολιτική η οποία δεν πετάει σε κανέναν επιστημονικά τεκμηριωμένο δείκτη και σε σύγχρονα εμπειρικά δεδομένα. Ο τρόπος παραγωγής πολιτικής που ακολουθεί η κυρία Κεραμέως είναι βαθύτατα αντιεπιστημονικός και ανορθολογικός. Πρόκειται ουσιαστικά για διαστρέβλωση και βιασμό της έννοιας της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της ενεργής συμμετοχής του πολίτη στη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης.
Μέσα σε 6 ημέρες έχουν συγκεντρωθεί, σε σχετικό ηλεκτρονικό ψήφισμα, σχεδόν 60.000 υπογραφές που ζητούν την παραίτηση της υπουργού και την απόσυρση της Ε.Β.Ε. Και αυτή δεν είναι η μοναδική φορά που γίνεται κάτι τέτοιο από τότε που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιό της. Ενδεικτικό όμως αυτού του πολιτικού habitus είναι επανειλημμένες δηλώσεις πρωτοκλασάτων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος ότι, «όταν ο κόσμος αντιδρά με αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι κάτι καλό κάνουμε»
Τι και αν τρέχουν λοιπόν ηλεκτρονικά ψηφίσματα που ζητούν την παραίτησή της κ. Κεραμέως και την κατάργηση της ανορθολογικής και άδικης Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής,
τι και αν μαζεύονται 10.000 υπογραφές την ημέρα εναντίον της,
τι και αν η υπουργός στερεί τη δυνατότητα σε αριστούχους να επιλέξουν σε ποιο δημόσιο ίδρυμα θα σπουδάσουν,
τι και αν καταργεί αναιτιολόγητα τις κοινωνικές επιστήμες από το Λύκειο και σπρώχνει στην ανεργία εκατοντάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς
τι και αν μόνιμοι κοινωνικοί επιστήμονες εκπαιδευτικοί δεν συμπληρώνουν πια ωράριο,
τι και αν έχουν υπογραφεί εκατοντάδες ψηφίσματα από συλλογικότητες και επιστημονικούς φορείς για την ανάγκη κοινωνικής εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο,
τι και αν μειώνονται τραγικά οι θέσεις των εισακτέων στα Α.Ε.Ι.
τι και αν οι γονείς δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα για να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε μακρινά Α.Ε.Ι., ελέω Ε.Β.Ε.
τι και αν 2 με 3 χρόνια ο οικογενειακός προϋπολογισμός αιμορραγεί για να έχουν τα παιδιά μια ελπίδα για ανώτερες σπουδές
τι και αν οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία φορτώνονται στις πλάτες τους τα αποτελέσματα των χείριστων, ανορθολογικών και αντιεπιστημονικών εκπαιδευτικών πολιτικών και μετά καλούνται να απολογηθούν για την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης
τι και αν η ανασφάλεια, η επαγγελματική εξουθένωση, η ματαίωση, η αρνητική συναισθηματικότητα και η διάβρωση της επαγγελματικής ταυτότητας είναι καθημερινότητα των εκπαιδευτικών
τι και αν φορείς, συλλογικότητες, μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί εκφράζονται μέσα από επιστολές
Η λίστα προφανώς, μπορεί να συνεχίζει για πολύ ακόμα. Δυστυχώς, ο τρόπος που η υπουργός νομοθετεί αγνοώντας όλα τα παραπάνω καταδεικνύει ότι βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Από το δημόσιο λόγο της εύκολα καταλαβαίνουν και οι μαθητές και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί ότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι συμβαίνει στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης.
Δεν έχει την παραμικρή αντίληψη για την τεράστια διαφοροποίηση (κοινωνική, οικονομική, πολιτισμική) που επικρατεί στα δημόσια σχολεία.
Δεν γνωρίζει ούτε στο ελάχιστο πώς αισθάνονται εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς.
Δεν μπορεί να αντιληφθεί ούτε στο ελάχιστο τι ματαίωση νιώθει ένας έφηβος όταν συγκεντρώνει 20.000 μόρια αλλά αποτυγχάνει λόγω του τριπλού κόφτη εισαγωγής.
Δεν μπορεί να καταλάβει πώς αισθάνεται ένας έφηβος όταν του φορτώνουν την ταμπέλα του κακού, τεμπέλη, αδιάφορου μαθητή που δεν αξίζει να προσπαθεί και να ονειρεύεται να εισαχθεί σε μια ανώτερη σχολή, επειδή δεν τα πάει καλά σε μια διαγωνιστική διαδικασία, ενώ αν έχει τα χρήματα τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύουν.
Δεν μπορεί να ταυτιστεί με τα προβλήματα και τους κόπους οικογενειών και παιδιών από χαμηλά και μεσαία κοινωνικό-οικονομικά στρώματα.
Δεν μπορεί να αναλογιστεί τι σημαίνει για μια φτωχή οικογένεια να πληρώνει φροντιστήρια για να μπορέσει το παιδί της να έχει μια ελπίδα κοινωνικής ανέλιξης μέσω ανώτερων σπουδών.
Δεν μπορεί, λόγω κοινωνικό-οικονομικής θέσης, να αντιληφθεί ούτε στο απειροελάχιστο τι εμπόδια αντιμετωπίζει ένας μαθητής από τα χαμηλότερα στρώματα σε μια ξεχασμένη επαρχία της ελληνικής επικράτειας.
Αυτή η άγνοια και η αδυναμία ανάπτυξης ενσυναίσθησης από την κ. Κεραμέως την κάνει να μιλάει με κυνισμό απευθυνόμενη στα μη προνομιούχα παιδιά λέγοντας τους ότι δεν είναι ανάγκη να δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά μπορούν να σπουδάσουν και σε ένα ΙΕΚ. Προφανώς τη γνωρίζουν αυτή τη διαδρομή. Όταν όμως η υπουργός Παιδείας με κυνισμό συνδέει τις χαμηλές επιδόσεις σε ένα εξεταστικό σύστημα, που είναι το τελευταίο στάδιο επιλογής ενός προβληματικού εκπαιδευτικού συστήματος, με τις χαμηλότερες και λιγότερο προνομιούχες διαδρομές ενός συστήματος κατάρτισης, είναι σαν να παραδέχεται ανοιχτά την ταξικότητα των πανελληνίων εξετάσεων. Και το πιο τραγικό όλων είναι ότι αντί να αυξάνει τις ευκαιρίες για όλους ή έστω να δημιουργεί ισότιμες συνθήκες «πάλης», υψώνει ακόμα περισσότερα εμπόδια στις ανώτερες σπουδές με ένα σύστημα, τόσο τραγελαφικά ανορθολογικό, που αποκλείει ακόμα και μαθητές με άριστες επιδόσεις.
Κάθε μέρα που περνάει η διαλεκτική γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη. Πρόκειται για ένα αυταρχικό, κοινωνικά αποξενωμένο, αυτιστικό μοντέλο διακυβέρνησης που χάνει όλο και περισσότερο την κοινωνική του αναφορικότητα. Όσο πιο πολύ η Κυβέρνηση αντιμάχεται την κοινωνία και κατασκευάζει φαντασιακούς εχθρούς για να νομιμοποιήσει τις πολιτικές της επιλογές, τόσο πιο πολύ ο πολιτικός της χρόνος θα φτάνει προς το τέλος του. Και αφού η Κυβέρνηση και η κα Κεραμέως δεν υπολογίζει ούτε εκπαιδευτικούς που στέλνει στην ανεργία, ούτε ειδικότητες που εξαφανίζονται, ούτε μαθητές με άριστες επιδόσεις που δεν εισάγονται εκεί που επιθυμούν, ούτε λιγότερο προνομιούχους μαθητές που δεν θα καταφέρουν να ακολουθήσουν ανώτερες σπουδές και τέλος, ούτε οικογένειες που στηρίζουν διαχρονικά τις ιδιωτικές δαπάνες εκπαίδευσης χωρίς, όπως φαίνεται, αντίκρισμα, τότε δυστυχώς όλα αυτά φαντάζουν στα μάτια της υπουργού ως παράπλευρες απώλειες.
Πολύβιος Ψήνας
Κοινωνιολόγος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
