Η επίσημη έναρξη των διαδικασιών εφαρμογής των νομικών διατάξεων για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών (Υ.Α. 140/20-1-2021, ως εξειδίκευση του άρ. 21 του ν.4692/2020) δόθηκε με την πρόσκληση στους διευθυντές και τις διευθύντριες των σχολείων για συμμετοχή σε ‘’ενημερωτικές’’ τηλεδιασκέψεις με τις κατά τόπους Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. Οι συγκεκριμένες τηλεδιασκέψεις ήταν μετά το πέρας του διδακτικού – εργασιακού ωραρίου των διευθυντών.
Εάν οι εκπαιδευτικοί δεχτούμε την αξιολόγηση που ετοιμάζει το Υπουργείο, αυτή είναι η πραγματικότητα που μας περιμένει. Υποχρεώσεις εκτός ωραρίου, “homework”, τηλεδιασκέψεις, ‘’επιμορφώσεις’’. Αναγκαστικά θα θυσιάσουμε χρόνο που αφιερώνουμε στην προετοιμασία για το πραγματικό μάθημα, προκειμένου να συμπληρώνουμε φόρμες και έντυπα που είτε δεν θα απηχούν καμία πραγματικότητα, είτε θα χρησιμοποιούνται από την πολιτική ηγεσία προς εξυπηρέτηση των σκοπών της. Θα γίνουμε χειρότεροι εκπαιδευτικοί, ενώ θα δουλεύουμε περισσότερο.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια τιμωρητική διαδικασία, που, ανάμεσα στα άλλα, αποσκοπεί στο να ικανοποιήσει και να διεγείρει συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Παράλληλα, η καταγραφή των αναγκών της σχολικής μονάδας δεν θα οδηγήσει σε ικανοποίηση τους, αφού οι πολιτικές (υπο)χρηματοδότησης της Παιδείας συνιστούν επιλογή της άρχουσας τάξης, η οποία ανατρέπεται, δεν αυτοαναιρείται. Και, τουναντίον, είναι πιο πιθανό η αυτοαξιολόγηση να αντιστοιχεί με αυτοχειρία – είτε θα είναι το ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου υπόλογο για τις ελλείψεις, είτε (ή και τα δύο) οι ‘’συμβουλές’’ θα είναι να αναζητηθούν ‘’εναλλακτικοί τρόποι χρηματοδότησης’’. (Γιατί από το νεοφιλελεύθερο Κράτος ουκ αν λάβοις).
Αν τα παραπάνω ακούγονται κάπως στερεότυπα ή ιδεοληπτικά, ας το σκεφτούμε και ως εξής: Αν ως εκπαιδευτικός έχω έναν μαθησιακά αδύναμο μαθητή, πρώτη μου μέριμνα είναι να ενισχύσω το μαθησιακό του επίπεδο, να του διδάξω τρόπους μεταγνώσης και – γιατί όχι; – να του τονώσω το αυτοσυναίσθημα. Δεν θα σπεύσω να του βάλω βαθμό ή να πάρω τους γονείς του και να του πω ‘’ο γιος σας είναι κακός μαθητής, δεν πρέπει να έρχεται στο σχολείο μας’’. Αντίστοιχα, η Πολιτεία θα όφειλε πρώτα να ενισχύσει τον θεσμό του σχολείου (υλικά, μορφωτικά, αλληλεπιδραστικά με την κοινωνία κλπ) και μετά, και αν, και ίσως, να το ‘’βαθμολογήσει’’. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με πολιτική για την Παιδεία όπου η Παιδεία απουσιάζει.
Απέναντι στην αξιολόγηση έχουμε για πρώτη φορά ισχυρότερα νομικά μέσα σε σχέση με άλλους νόμους. Η απεργία-αποχή που κήρυξαν η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ (βλ. σχετικές ανακοινώσεις) δεν στερούνται νομικής βάσης και δεδικασμένων. Φυσικά, δεν έχω, ούτε καλλιεργώ αυταπάτες: Το παιχνίδι πρωτίστως θα κριθεί στη δική μας βούληση να αρνηθούμε μέχρι τέλους τη συμμετοχή μας σε ένα έγκλημα κατά της Εκπαίδευσης και, τελικά, κατά των μαθητών.
Η κυβέρνηση θα επιστρατεύσει κάθε μέσο που διαθέτει: νομοθετικές παρεμβάσεις, μηχανισμούς προπαγάνδας και – ασφαλώς – καταστολή. Πλέον όμως είναι σε μεγάλο βαθμό απονομιμοποιημένη. Η αποτυχημένη πλέον διαχείριση της πανδημίας φανέρωσε τα όρια του νεοφιλελευθερισμού και του αυταρχισμού· όμως το πληγωμένο λιοντάρι είναι πιο άγριο.
Βέβαια το λιοντάρι μπορεί να είναι και σκιά λέοντος που μεγεθύνεται από τα Μ.Μ.Ε. Όπως και να έχει, είναι μια μάχη που πρέπει να την δώσουμε. Και να την κερδίσουμε.
Αυτή την αξιολόγηση, κύριοι της Κυβέρνησης, κρατήστε την για τον εαυτό σας.
Χρήστος Σουρουλής
Φιλόλογος Πειραματικού ΓΕΛ Ρεθύμνου
Πρώην αιρετός ΠΥΣΔΕ Ρεθύμνου
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 29/10
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
