Η αμφιλεγόμενη αυτονομία του ηλεκτρονικού τομέα

Αθήνα, 29.3.2016

Η ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

ΠΡΟΣ: Τα μέλη της Επιτροπής του ΙΕΠ για την Επαγγελματική Εκπαίδευση & Κατάρτιση.  

ΚΟΙΝ:  1. Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

2. Διεύθυνση Επαγγελματικής Εκπ/σης ΥΠΠΕΘ.
3. Γραφείο Σχολικών Συμβούλων Δ/θμιας Εκπ/σης  Α΄ Αθήνας.
4. Γραφείο Σχολικών Συμβούλων Ηλεκτρονικών.

5. Πανελλήνιος Σύλλογος Καθηγητών Ηλεκτρονικής.

Με αφορμή:

• το θέμα που έχει προκύψει το οποίο αφορά την αυτονομία ή όχι του Ηλεκτρονικού τομέα

και

• την επιστολή η οποία εστάλη από το Γραφείο Σχολικών Συμβούλων Δ/θμιας Εκπ/σης  Α΄ Αθήνας στις 21.3.2016 προς την Επιτροπή σας, στο πλαίσιο της συζήτησης που αφορά την αναβάθμιση και τον ανασχεδιασμό της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης,

θα ήθελα να σημειώσω επικουρικά τα εξής:

Θεωρώ ότι είναι αντιδεοντολογικό μία Επιτροπή, εν προκειμένω η Επιτροπή του ΙΕΠ για την Επαγγελματική Εκπαίδευση & Κατάρτιση, να προτείνει απλά ένα ασαφές σχέδιο, χωρίς να τεκμηριώνει την επιχειρηματολογία της και χωρίς να μας παρουσιάζει το γιατί και “το δέον γενέσθαι”. Και στη συνέχεια να αναμένει από τους διάφορους φορείς – ενώσεις – Συλλόγους  αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές, καθώς επίσης και τεκμηριωμένες προτάσεις.

Γίνομαι σαφέστερος. Στο σημείο 8 η προαναφερθείσα επιστολή των Σχολικών Συμβούλων υπογραμμίζει:

«Αν παρ’ όλα αυτά, η Επιτροπή θεωρεί ότι πρέπει να περιορισθεί ο αριθμός των Τομέων του ΕΠΑΛ, τότε είναι πιο δόκιμο, επιστημονικά και οργανωτικά, να ενοποιηθούν οι Τομείς ...».

Και αναρωτιέμαι γιατί η Επιτροπή να θεωρεί ότι επιβάλλεται να περιοριστεί ο αριθμός των τομέων και γιατί να θεωρεί επίσης ότι ο περιορισμός αυτός πρέπει να γίνει ενοποιώντας π.χ. τον Ηλεκτρολογικό και τον Ηλεκτρονικό Τομέα;

Εδώ λοιπόν αναζητείται τεκμηρίωση, ευθύς εξαρχής, προερχόμενη από την Επιτροπή. Εάν λοιπόν, κάνοντας μία υπόθεση εργασίας, το ζητούμενο είναι ο περιορισμός των τομέων λόγω κόστους, τότε προκύπτει εύλογα το ερώτημα: έχουμε σκεφθεί κατά τρόπο συνειδητό και έχουμε διαισθανθεί τις συνέπειες μιας τέτοιας επιλεκτικής απόφασης;

Μήπως έχουμε ιεραρχήσει στην υψηλότερη βαθμίδα, μόνο το θέμα της εξοικονόμησης πόρων, αδιαφορώντας ή υποβαθμίζοντας τις άλλες παραμέτρους που οπωσδήποτε υφίστανται;

Εάν η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα είναι καταφατική, τότε πιστεύω ότι ήλθε νομοτελειακά η ώρα να αλλάξει η ονομασία του ΙΕΠ και να γίνει ΙΠ (Ινστιτούτο Πολιτικής).

Για να μην θεωρηθεί όμως ότι επιτελώ μία στείρα κριτική, σας προτείνω να εξετάσουμε το σοβαρό αυτό θέμα όχι από τη σκοπιά των εμπλεκόμενων Καθηγητών ειδικότητας, ούτε από τη σκοπιά των Σχολικών Συμβούλων, ούτε ακόμη και από την οπτική της Πολιτείας αλλά από τη σκοπιά των μαθητών μας, οι οποίοι θα πρέπει να αποτελούν αενάως το κεντρικό σημείο του ενδιαφέροντός μας και των ειλικρινών προθέσεών μας.

Έχουμε λοιπόν:

1^ο:

Ενας μαθητής της ηλικίας των 15-16 ετών, προσερχόμενος προς το τέλος Ιουνίου στο χώρο των εγγραφών κάθε ΕΠΑ.Λ., έρχεται αντιμέτωπος με τις τρεις, σαφώς διακριτές, Επιστήμες, αυτές της Ηλεκτρολογίας, της Ηλεκτρονικής και της Πληροφορικής, (εστιάζομαι μόνο σε αυτές προς χάρη του εξεταζόμενου θέματος). Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο ίδιος ο μαθητής, κατά τρόπο διαισθητικό και εμφορούμενος από τις εσωτερικές του τάσεις και παρορμήσεις, εκφράζει την προτίμησή του προκειμένου να φοιτήσει σε μία από αυτές τις ειδικότητες. Η εμπειρία, μας έχει δείξει ότι κατ΄ αντιστοιχία, οι τρεις αυτές Επιστήμες αποτυπώνονται επακριβώς, με τον ίδιο ξεχωριστό και διακριτό τρόπο, στις επαγγελματικές προτιμήσεις των μαθητών μας. Η συσσωμάτωση του Ηλεκτρονικού τομέα, είτε με τον τομέα της Ηλεκτρολογίας, είτε με τον Τομέα της Πληροφορικής, μόνο σύγχιση θα επιφέρει στη ψυχικοπνευματική ιδιοσυγκρασία του εγγραφόμενου μαθητή.

2^ο:

Ως απόρροια αυτής της επισήμανσης προκύπτει και ο εξής προβληματισμός: Η συνύπαρξη μαθημάτων στη Β΄ τάξη, των ενοποιημένων τομέων: είτε πιθανώς του Ηλεκτρολογικού και του Ηλεκτρονικού, είτε πιθανώς της Πληροφορικής και του Ηλεκτρονικού, θα μας οδηγήσει σε ερμαφρόδιτες καταστάσεις, από τη στιγμή κατά την οποία είναι πρόδηλο ότι οι ώρες διδασκαλίας των τεχνικών μαθημάτων, (θεωρητικών και εργαστηριακών), των δύο ειδικοτήτων, δεν θα επαρκούν, προκειμένου τα μαθήματα αυτά να διδαχθούν σε μία στοιχειωδώς ολοκληρωμένη και σαφή διάσταση.

Με άλλα λόγια ο εκπαιδευτικός μας στόχος στο σημείο αυτό, ποιος μπορεί να είναι; Μετά από δύο χρόνια σπουδών στο ΕΠΑ.Λ., (αναφέρομαι στις τάξεις: Β΄ και Γ΄), επιδιώκουμε να συγκροτήσουμε τελικά έναν μαθητή με την ιδιότητα του ημι-αδαούς? ηλεκτρολόγου-ηλεκτρονικού; (Εστιάζομαι στην 1^η περίπτωση συνύπαρξης μαθημάτων).

Μήπως δηλαδή με την προτεινόμενη από την Επιτροπή συγκεκριμένη επιλογή, αυτή της ενοποίησης των δύο τομέων, οδηγηθούμε στην ημιμάθεια και όχι στην ολοκληρωμένη τεχνική συγκρότηση των μαθητών μας;

3^ο:

Έχει λάβει υπόψη της η Επιτροπή την περίπτωση κατά την οποία ένας μαθητής, αφού παρακολουθήσει στη Β΄ τάξη μαθήματα στην ουσία και των δύο ειδικοτήτων και έχοντας στη Γ΄ τάξη την επιθυμία να ακολουθήσει π.χ. την ειδικότητα του Ηλεκτρονικού, να απογοητευτεί, επειδή θα είναι αναγκασμένος στη Γ΄ τάξη να ενταχθεί στο τμήμα της ειδικότητας των Ηλεκτρολόγων, όταν  ενδεχομένως, δεν θα έχει δημιουργηθεί τμήμα της ειδικότητας των Ηλεκτρονικών στο ΕΠΑ.Λ. στο οποίο φοιτά;

4^ο:

Όταν θα δημιουργείται στη Γ΄ τάξη η μία ειδικότητα, κατά τρόπο εξακολουθητικό, θα υπάρξει ή όχι, σταδιακά, κίνδυνος παροπλισμού και τελικά κατάργησης του εργαστηριακού εξοπλισμού της άλλης ειδικότητας; (Σημειωτέον ότι σε αρκετές περιπτώσεις ο εργαστηριακός εξοπλισμός έχει χορηγηθεί μέσα από χρηματοδότηση προερχόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση).

Εκτός εάν ισχυριστούμε ότι σε κάθε ΕΠΑ.Λ. οι πραγματοποιούμενες εγγραφές θα επιτρέπουν τη δημιουργία Τμημάτων στη Γ΄ τάξη και των δύο ειδικοτήτων, (προφανώς μη ολιγομελών).

5^ο:

Υπάρχει ή δεν υπάρχει κίνδυνος, οι μαθητές της Β΄ τάξης να βλέπουν τους Καθηγητές των δύο ειδικοτήτων να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο, (αυτό θα γίνεται για προφανείς λόγους), αντί να συνεργάζονται; Επομένως αυτή η πολιτική της ενοποίησης, πιστεύετε ότι θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός ήρεμου, συνεργατικού και επομένως εποικοδομητικού κλίματος στα ΕΠΑ.Λ.; Το λεπτοφυές αυτό ζήτημα θα πρέπει να εξεταστεί από την πλευρά της Επιτροπής με τη δέουσα σοβαρότητα.

6^ο:

Ολοι μας γνωρίζουμε ότι οι σημερινοί έφηβοι είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες και ερχόμενοι να φοιτήσουν ως Ηλεκτρονικοί ή ως Ηλεκτρολόγοι, εύλογα αναμένουν, ότι κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο ΕΠΑ.Λ., θα προχωρήσουν, από τεχνικής πλευράς, ένα βήμα παραπέρα. Ας φαντασθούμε προς στιγμήν, το περιεχόμενο των αντίστοιχων νέων προγραμμάτων σπουδών τα οποία πολύ γρήγορα θα εκδοθούν, εάν οι δύο Τομείς τελικά ενοποιηθούν. Στην περίπτωση αυτή ένας μαθητής της Β΄ τάξης, ο οποίος προσδοκά π.χ. να γίνει ηλεκτρονικός, είναι αναγκασμένος να περιμένει έως τα μέσα της Γ΄ τάξης για να ακούσει και να διδαχθεί ενδιαφέρουσες διδακτικές ενότητες όπως αυτές των ενισχυτών, των αυτοματισμών* ή των δικτύων  Η/Υ, από τη στιγμή που στη Β΄ τάξη οι μαθητές θα διδάσκονται βασικές αρχές ηλεκτροτεχνίας, βασικές αρχές ηλεκτρονικής, βασικές αρχές ... κ.λ.π., οι οποίες θα συνοδεύονται και από απλές – βασικές εργαστηριακές ασκήσεις. Επομένως αυτό αποτελεί ή δεν αποτελεί υποβάθμιση και των δύο ειδικοτήτων;

Φαντασθείτε όμως και την επόμενη απογοήτευση του μαθητή, αφού ο χρόνος του εναπομείνοντος διδακτικού έτους της Γ΄ τάξης δεν θα είναι αρκετός για να καλύψουμε εμείς οι Καθηγητές σημαντικά και πρακτικά θέματα της ειδικότητας. Και είναι πασιφανές ότι το 4^ο έτος μαθητείας δεν θα μας επιλύσει το πρόβλημα.

7^ο:

Σε συνέχεια της προηγούμενης επισήμανσης, κρίνω σκόπιμο να τονίσω και το εξής: πιστεύω ακράδαντα ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Καθηγητής, είτε Ηλεκτρολόγος, είτε Ηλεκτρονικός, σε όλα τα ΕΠΑ.Λ. της χώρας μας, ο οποίος να θεωρεί ότι η εκπαιδευτική του απόδοση και λειτουργία είναι του επιπέδου του παλαιού Ε.Π.Λ. Έχουμε όλοι μας προσπαθήσει, έχουμε ήδη παρακολουθήσει εξειδικευμένα σεμινάρια, έχουμε μεταξύ μας σε αρκετές περιπτώσεις αλληλεπιδράσει και επομένως η διαφαινόμενη συνύπαρξη Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών, παρόλες τις καλές προθέσεις όλων μας, ουσιαστικά θα μας υποβαθμίσει κατά τρόπο έμμεσο, χωρίς εμείς να φέρουμε την παραμικρή ευθύνη.

Όλοι οι παραπάνω προβληματισμοί και τα ερωτήματα που προέκυψαν αλλά και αυτά που θα προκύψουν και από άλλους συναδέλφους, Ηλεκτρολόγους και Ηλεκτρονικούς, φορτίζουν με ευθύνη την Επιτροπή σας. Από την άλλη πλευρά για να είμαστε και δίκαιοι απέναντι στην Πολιτεία την οποία όλοι μας συναποτελούμε, θεωρώ ότι υπάρχουν τρόποι εξοικονόμησης πόρων αλλά εδώ απαιτείται υπεύθυνη, ειλικρινής, έντιμη συλλογική εργασία και συμπεριφορά, και από εμάς, τους πολίτες, εν προκειμένω τους Καθηγητές της Τεχνικής εκπαίδευσης και από το Υπουργείο Παιδείας.

Κλείνοντας, σημειώνω ταπεινά, ότι ίσως να ήταν σκόπιμο το ΙΕΠ να μετονομαστεί σε Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Στρατηγικής, επειδή ακριβώς η λέξη της “πολιτικής”, μας παραπέμπει σε εγωκεντρισμούς, διαχωρισμούς, τριβές, ατέρμονες αντεγκλήσεις και φθοροποιές διαδικασίες.

Αντίθετα ο όρος “Εκπαιδευτική Στρατηγική”, την οποία, σημειωτέον, αναμένουμε να επιδείξει η Επιτροπή σας, μας παραπέμπει σε διαφανείς, διαυγείς και ρεαλιστικές διαδικασίες, πολύ καλά σχεδιασμένες αλλά και σε απόλυτα τεκμηριωμένες τελικές αποφάσεις.

Επιπρόσθετα όταν υπάρχει στην πράξη, ουσιαστική και ανεξάρτητη – μη συντεχνιακή εκπαιδευτική στρατηγική, τότε αμβλύνονται  οι εντάσεις και οι τριβές, επιτυγχάνεται η αρμονική σύζευξη των αντιθέσεων, πραγματοποιείται η απομάκρυνση των εναντιοτήτων και τελικά αναδύεται το πολυπόθητο από όλους μας “δέον γενέσθαι”.

Στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι η συντεχνιακή εκπαιδευτική στρατηγική αναγνωρίζεται πλέον πολύ εύκολα.

( * ) :

Μετά από 28 χρόνια υπηρεσίας στο χώρο της τεχνικής εκπαίδευσης, τολμώ να σας τονίσω μετ΄ επιτάσεως, ότι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να γίνει σήμερα στους τομείς  Ηλεκτρολόγων – Ηλεκτρονικών είναι η κατάργηση της ειδικότητας του Τεχνικού Αυτοματισμού επειδή ακριβώς:

Α. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας (εγχώριας και ξένης).

Β. Στις επαγγελματικές επιλογές ενός νέου τεχνικού κατέχει περίοπτη θέση.

Γ. Υπάρχει στα Ε.Κ. ο απαιτούμενος εργαστηριακός εξοπλισμός ο οποίος δύναται να εμπλουτιστεί

     με μικρό κόστος.

Δ. Αποτελεί τεχνολογία αιχμής.

Ε. Αποτελεί, εν δυνάμει, ένα θαυμάσιο πεδίο εποικοδομητικής συνεργασίας μεταξύ Ηλεκτρολόγων

    και Ηλεκτρονικών Καθηγητών.

Απλά στη χώρα μας απαιτείται ένας κρίσιμος χρόνος ωρίμανσης για την ευδοκίμηση της συγκεκριμένης ειδικότητας.

Μετά τιμής,

Γάγγας Αλέξανδρος

(εκπαιδευτικός, ΠΕ17.04 – Ηλεκτρονικός).

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber