Alfavita Newsroom Ήταν ξημέρωμα Πρωτομαγιάς του 1944 όταν ο τοίχος της Καισαριανής μετατράπηκε σε βωμό θυσίας. Διακόσιοι κρατούμενοι, αγωνιστές από την Ακροναυπλία, οδηγήθηκαν στην εκτέλεση από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, ως αντίποινα για τη δράση της Αντίστασης. Οι ριπές των πολυβόλων αντήχησαν σε μια βουβή Αθήνα που δεν μπορούσε να φωνάξει, μόνο να δακρύσει.
Εκείνη την ημέρα, η ζωή έδωσε τη θέση της στην αθανασία. Οι 200 της Καισαριανής δεν έπεσαν απλώς – υψώθηκαν σε σύμβολο αγώνα, τιμής και μνήμης. Το πέρασμά τους από τον μαρτυρικό λόφο χαράχτηκε βαθιά στην Ιστορία, όχι μόνο με αίμα, αλλά και με ποίηση.
Ο Κώστας Βάρναλης, ποιητής και μάρτυρας με την ψυχή, άκουσε τις ριπές σαν καλέσματα μνήμης. Μέσα από τον πόνο και τη συγκίνηση, γέννησε στίχους που δεν ξέχασαν. Έγραψε για τους 200, όχι για να τους θρηνήσει, αλλά για να τους κρατήσει ζωντανούς στη συλλογική συνείδηση του λαού – εκεί όπου ανήκουν.
Από εκείνη την Πρωτομαγιά, κάθε άνθος που ανθίζει φέρει τη σιωπηλή υπόσχεση: η θυσία δεν θα ξεχαστεί.
Πέσε στα γόνατα, προσκύνα το πανάγιο χώμα
με την ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη,
όποιος και να σαι, όθε και να σαι κι ό,τι — άνθρωπος να σαι!
Πιότερο, αν είσαι του λαού ξωμάχος, χερομάχος,
φτωχόπαιδο, που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις
τον αδερφό σου αντίκρα σου — με μάνα εσύ και κείνος!
Ετούτ’ η μάντρ’ αγνάντια σου το σύνορο του κόσμου.
Σ’ αφτήν απάνου βρόντηξεν ο Διγενής το Χάρο.
Είτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα κ’ έξω
(έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)
που αράδειασε πα στο σοβά, πιστάγκωνα δεμένους
και θέρισε με μπαταριές οχτρός ελληνομάχος,
όχι έναν, όχι δυο και τρεις, διακόσια παληκάρια.
Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα,
μόν’ ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι.
Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνου απ’ όλους
κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος.
Κ’ είναι από τότες Μάης εδώ, φως όλα μέσα κ’ έξω.
Κόλλα τ’ αφτί και την καρδιά στο ματωμένο χώμα.
Στον Κάτου Κόσμο τραγουδάνε πάντα και χορεύουν
κι αν κάπου ανάκουστος καημός θολώνει τη λαλιά τους,
δεν είναι που τη μάνα τους τη μάβρη ανανογιούνται
παρά που τους προδώσαν απορίματα δικά μας.
Κι αν πέσανε για το λαό, νικήσαν οι προδότες,
που τώρα εδώ κατάχρυσοι περνούν και μαγαρίζουν,
και τώρα πιο τους μάχονται και τους ξανασκοτώνουν!
Σιχαίνεσαι τους ζωντανούς; Μην κλαις τους σκοτωμένους!
Απ’ τα ιερά τους κόκκαλα, πρώτη του Μάη και πάλι,
θα ξεπηδήσει ο καθαρμός κ’ η λεφτεριά του ανθρώπου.
Κ’ είναι χιλιάδες στην Ελλάδα όμοιοι Πανάγιοι Τάφοι.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
[Από την έκδοση «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», (ΚΕΔΡΟΣ)]
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Νέο Προσκλητήριο Προσλήψεων Εκπαιδευτών Ενηλίκων: Αφορά όλα τα πτυχία ΑΕΙ-ΤΕΙ - Πιστοποιηθείτε άμεσα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 19/9
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
