ΜΠΙΡΜΠΙΛΩ ΚΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
Για να πούμε ” φτου ξελευτερία” πρέπει να αποφασίσουμε να παίξουμε κρυφτό.
Σάνταλα-μάνταλα, ποσά είναι;
Κι αυτός που τα φυλάει, ν ακουμπήσει το κεφάλι πάνω σ’ ένα τοίχο, οπού εάν μεγάλο Ζ θα ‘χει γραφτεί με σπρέι και…φτου και βγαίνω.
Ένα από τα πολλά Ζ που γράφονται και σβήνονται στην τάμπουλα ραζα της νεοελληνική μας μνήμης και ανασύρονται με μια επετειακή μόνο ραθυμία.
Να τρέξουμε τότε στα σκοτεινά και να βρούμε όσους κρύβονται και να τους φτύσουμε στον τοίχο πριν μας φτύσουν εκείνοι.
Έκανα δώρο στα παιδιά μου, όταν ήταν ακόμα παιδιά, ένα πολύχρωμο παπαγαλάκι σε κλουβί. Την άλλη μέρα άνοιξαν την πόρτα του κλουβιού για ν αφήσουν το πουλί να πετάξει. Αυτό δεν πήγε πουθενά. Έμεινε με τα πόδια γαντζωμένα στη μπάρα του κλουβιού, πάνω από το σερβιρισμένο κανναβούρι.
– Μαμά, φώναξε ο ένας μου γιος, το παπαγαλάκι έχει ανάπηρα φτερά.
– Όχι ρε, του λέει ο άλλος, φοβάται την ελευθέρια.
Έτσι, το παπαγαλάκι που το βαφτίσαμε Μπιρμπίλω, έμεινε για πάντα στο κλουβί, έτρωγε στα σίγουρα κάθε μέρα κανναβούρι, δε ζευγάρωσε ποτέ κι ούτε και αναρωτήθηκε αν το είχε ανάγκη, δεν κινδύνεψε ποτέ και γέμιζε κουτσουλιές τον πάτο του κλουβιού του.
Τις νύχτες σκεπάζαμε το κλουβί με ένα πανί, να μην την παραπλανά η ηλεκτρική λάμπα και θαρρεί πως είναι ο ήλιος, έτσι ανύπαρκτη εμπειρία που είχε από τον κόσμο.
Έτσι περνούσε η ζωή της Μπιρμπίλως, με λίγο κανναβούρι, νερό στην ποτίστρα και πανί στον ουρανό. Ώσπου μια μέρα η Μπιρμπίλω ξάπλωσε, με τα ποδαράκια πάνω, ανάσκελα πάνω στις κουτσουλιές της και τέλειωσε.
Ρε μαμά, είπε ο ένας μου γιος κλαίγοντας, καλύτερα να ήταν η Μπιρμπίλω πεταλούδα.
(Η σκηνή του τέλους από τη συγκλονιστική ταινία, Ο Πεταλούδας)
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 18/8
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Πατρών με μόνο 60 ευρώ
