Alfavita Newsroom Του Νίκου Αρτινού
Η χρονιά που πέρασε μας έδειξε ότι, το όποιο ελληνικό σινεμά υπάρχει, δεν έχει καμιά σχέση με το … ελληνικό σινεμά. Ο ένας πόλος του, είναι ο… «δημιουργός» Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Ο Παπακαλιάτης, σήμερα, σαρώνει στο ισχνό box office μιας ισχνής Ελλάδας, η οποία, πίσω από τα μνημόνιά της, ανακάλυψε ότι, εκτός από πτωχευμένη, είναι και φτωχή σ’ όλα τα επίπεδα. Ο Παπακαλιάτης σκηνοθετεί ταινίες με ήρωες και καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα, την εθνογραφία της και την ιστορική της και πολιτισμική της παράδοση. Οι ταινίες του, συνθέτονται από ιδέες, σκηνές και σεκάνς, οι οποίες είναι κατάφωρα και αποτρόπαια δάνειες (ένας συνεπής σινεφίλ, βλέποντας τις ταινίες του Παπακαλιάτη, δεν θα δυσκολευτεί να ανακαλύψει, ολόκληρες ενότητες από ταινίες σπουδαίων δημιουργών του παγκόσμιου σινεμά).
Ο …δάνειος Χριστόφορος Παπακαλιάτης είναι γνήσιο τέκνο μιας Ελλάδας, η οποία, την προηγούμενη εικοσαετία αποφάσισε, δανειζόμενη συνεχώς, να γίνει ένα γκροτέσκ και κιτς κακέκτυπο της Δύσης, αποποιούμενη, εντέλει την εθνογραφική της ταυτότητα. Αυτό που προέκυψε είναι «ένας άλλος …υβρίδιος κόσμος», χωρίς ταυτότητα. Ένα άλλος δάνειος κόσμος.
Εν’ πολλοίς αυτό οφείλεται στα πρότυπα και τις συμπεριφορές που εισήγαγε η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση την τελευταία εικοσαετία, που μπέρδεψαν, αλλοίωσαν και κακοποίησαν την ελληνική οικογένεια. Τα πρότυπα των Ελλήνων, τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, ήταν ο Ακάλυπτος και ο Τσάκας, οι οποίοι, καταχειροκροτούμενοι, στα χρόνια της κρίσης κατέληξαν να είναι «με τα παντελόνια κάτω» στο… «κάτω παρτάλι». Δεν είναι τυχαίο που ο Παπακαλιάτης, έγινε μεγάλος κινηματογραφικός δημιουργός του «άλλου κόσμου», γαλουχημένος και στοργικά φροντισμένος στις αγκάλες της MEGAλης ιδιωτικής τηλεόρασης. Αυτής της δάνειας Ελλάδας, αυθεντικό και γνήσιο τέκνο είναι ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, ο οποίος, ως «δημιουργός» (ακούω τα κόκκαλα του Φρανσουά Τριφό να τρίζουν…), εξελίσσει το ελληνικό (ποιο;) σινεμά σε έναν άλλο κόσμο, τον οποίο, η Ελλάδα προσπαθεί να τον εμπεδώσει, ως δικό της.
Το αντίθετο του «άλλου κόσμου» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη είναι ο κινηματογράφος που παράγει ο σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος. Ο Λάνθιμος είναι και αυτός παιδί της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης της προηγούμενης εικοσαετίας (δικό του είναι το γνωστό διαφημιστικό «πουτ δε κοτ ντάουν»!), μόνο που και αυτός υιοθέτησε ένα κινηματογραφικό στυλ, το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με την ελληνική σινεματική εθνογραφία. Το art house σινεμά του Λάνθιμου θαυμάστηκε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, οδηγώντας τους ειδήμονες να τον χρίσουν «πατριάρχη του Greek weird cinema».
Πράγματι το σινεμά του Λάνθιμου είναι weird, αλλά σίγουρα δεν είναι Greek. Οι κινηματογραφικές του ταινίες είναι γεμάτες… έμψυχη κενότητα. Αποξενωμένο, από-στειρωμένο, «δάνειο» και μη ελληνικό, δήθεν intellectual. Ο Λάνθιμος βρήκε το δρόμο του στη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα, προσδιορίζοντας το κινηματογραφικό του στυλ, έξω από τα ελληνικά πλαίσια. Και αυτή είναι η μεγάλη του διαφορά από τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 29 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 29/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
