Alfavita Newsroom
Με πρωτοβουλία 20 φοιτητών και φοιτητριών της Νομικής ΑΠΘ, οι φοιτητές δηλώνουν την εναντίωσή τους προς την ίδρυση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας ως πολίτες της ακαδημαϊκής κοινότητας, ενώ εισφέρουν και ορισμένα νομικά επιχειρήματα στη συζήτηση.
Οι φοιτητές απαιτούν την άμεση απόσυρση του Νομοσχεδίου για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση και στηρίζουν όλες τις κινητοποιήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας ενάντια σε αυτό.
Το κείμενο των φοιτητών
Το νομοσχέδιο «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις», το οποίο εισηγήθηκαν μαζί οι υπουργοί Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, κατατίθεται αυτές τις μέρες για ψήφιση στη Βουλή και επιδιώκει να εισάγει μια σειρά διαφιλονικούμενων διατάξεων που έρχονται να ανατρέψουν τα κεκτημένα του φοιτητικού/εκπαιδευτικού κινήματος, επιχειρώντας μία ιστορικών διαστάσεων επίθεση στον χώρο της Παιδείας.
Στο εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η σύσταση «Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (ΟΠΠΙ)» ή, με άλλα λόγια, η σύσταση «Πανεπιστημιακής Αστυνομίας». Πρόκειται για ένα σώμα, το οποίο θα στελεχώνεται από προσωπικό της ΕΛ.ΑΣ., ενώ θα υπάγεται και θα λογοδοτεί, επίσης, σε αυτή. Η «Πανεπιστημιακή Αστυνομία» θα βρίσκεται σε διαρκή βάση εντός των campus όλων των Ιδρυμάτων της χώρας, όπου θα δρα προληπτικά, με αποστολή της την αντιμετώπιση της «παραβατικότητας». Προκειμένου δε για την πλήρωση της αποστολής του, το αστυνομικό αυτό σώμα θα περιπολεί εντός του πανεπιστημιακού χώρου, φέροντας γκλοπς και χειροπέδες κι έχοντας τη δυνατότητα να πραγματοποιεί το ίδιο συλλήψεις. Παράλληλα, θα βρίσκεται σε επικοινωνία με την ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να λαμβάνει κεντρικές ενισχύσεις. Σε πρώτη φάση, αναμένεται η πρόσληψη περισσότερων από 1.000 αστυνομικών με ταχύτατες διαδικασίες και, κατόπιν, η άμεση διοχέτευσή τους στα Πανεπιστήμιά μας.
Η ασφάλεια που ευαγγελίζεται το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κάθε άλλο παρά διαφαίνεται στον ορίζοντα μετά την ψήφισή του. Ειδικότερα, η πρόβλεψη των λεγόμενων «Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος» αποτελεί μια μόνο έκφανση της ακροδεξιάς κυβερνητικής πολιτικής, του περιβόητου δόγματος «τάξη και ασφάλεια», που έρχεται να προετοιμάσει το έδαφος για ένα ακόμη πλήγμα στον χώρο της Παιδείας, στα πλαίσια της δημιουργίας ενός Πανεπιστημίου για όσους/ες έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στο κόστος σπουδών και με προγράμματα σπουδών προσαρμοσμένα στις επιταγές της αγοράς: ας λάβουμε υπόψιν τις υπόλοιπες ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου, όπως είναι
- η θέσπιση του ανωτάτου ορίου σπουδών στα ν+2 έτη (τη στιγμή που το 42% των φοιτητών καλείται να εργαστεί για να μπορέσει να περατώσει τις σπουδές του)
- οι διαγραφές φοιτητών
- η πρόβλεψη βάσης εισαγωγής και εν γένει νέας διαδικασίας εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο (με την οποία αναμένεται να αποκλειστούν περισσότεροι από 20.000 μαθητές από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση)
παράλληλα με τις προηγούμενες νομοθετικές αλλαγές (λ.χ. εξίσωση των πτυχίων των Δημοσίων Πανεπιστημίων με τα ιδιωτικά κολλέγια) αλλά και τις επερχόμενες, καθώς ήδη η Υπουργός Παιδείας έχει εξαγγείλει άλλα τέσσερα νομοσχέδια μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Οι νέες αυτές ρυθμίσεις είναι μια πρώτη γεύση από το Πανεπιστήμιο που οραματίζεται η Κυβέρνηση· ένα Πανεπιστήμιο βαθιά ταξικό, προσανατολισμένο στις ανάγκες της αγοράς. Ακόμη, επιδιώκεται η φίμωση κάθε φωνής αμφισβήτησης και διεκδίκησης εντός του Πανεπιστημίου. Στο ήδη καταργηθέν πανεπιστημιακό άσυλο, έρχεται να προστεθεί η θέσπιση νέου πειθαρχικού «δικαίου» για τους/τις φοιτητές/τριες, ενώ έχει εξαγγελθεί μια σειρά νέων μέτρων που στόχο έχουν να βάλλουν τον φοιτητικό συνδικαλισμό (όπως το «ενιαίο εκλογικό ψηφοδέλτιο»).
Η εικόνα του Πανεπιστημίου, όπως τη γνωρίζουμε, πρόκειται να μεταβληθεί ριζικά, καθώς το συνεχές θέαμα μιας «περιφρουρημένης» Σχολής δεν μπορεί παρά να –μας- γεννά γενικευμένη ανασφάλεια. Εξάλλου, το modus operandi της Ελληνικής Αστυνομίας, ειδικά όταν στρέφεται κατά των φοιτητικών αγώνων, με αποκορύφωμα την αστυνομική βία στη διάρκεια των διαδηλώσεων κατά του νέου νομοσχεδίου για την Παιδεία, αποτελεί ιδιαίτερα κακό οιωνό για το τι μέλλει γενέσθαι με την επιβολή της ύπαρξης αστυνομίας στα Πανεπιστήμια.
Βέβαια, αξίζει να σταθεί κανείς και στην υφέρπουσα λογική του προτεινόμενου νομοθετήματος και τον κυρίαρχο κυβερνητικό λόγο που το συνοδεύει, όπως αυτός άλλωστε αναπαράγεται και από τα συστημικά ΜΜΕ. Αναδεικνύεται με σαφήνεια μία στοχοποίηση εν γένει του ακαδημαϊκού χώρου και ιδίως του φοιτητικού κινήματος. Παρουσιάζεται μια στρεβλή πανεπιστημιακή πραγματικότητα, με επίκληση παραποιημένων ή και ανύπαρκτων δεδομένων, που στόχο έχει τη δυσφήμιση των ελληνικών Πανεπιστημίων και τη δημιουργία της ψευδαίσθησης της «έκτακτης ανάγκης» σε αυτά, σε υποτιθέμενη αντίθεση με όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες του δυτικού κόσμου.
Πρέπει να σημειωθεί πως, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο παρουσιάζει σημαντικά ζητήματα αντισυνταγματικότητας, όπως άλλωστε έχει υπογραμμιστεί πολλάκις από τη συνταγματική θεωρία. Η ύπαρξη ενός σώματος, το οποίο θα βρίσκεται υπό την εποπτεία του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι καθ’ όλα ασύμβατη με το «πλήρες αυτοδιοίκητο» των Α.Ε.Ι, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 16 παρ. 5 Σ. Αυτοδιοίκηση σημαίνει πως τα Πανεπιστήμια δύνανται να διαχειρίζονται με αυτοτέλεια, το καθένα με τα δικά του όργανα, τις υποθέσεις τους. Ακόμη, στο στόχαστρο του νομοθέτη φαίνεται να βρίσκεται και η ακαδημαϊκή ελευθερία (16 παρ. 1 Σ), η ελευθερία δηλαδή της έρευνας και της διδασκαλίας στον πανεπιστημιακό χώρο, η οποία κάθε άλλο παρά εγγυημένη και αδέσμευτη είναι σε ένα αστυνομοκρατούμενο περιβάλλον.
Επιπρόσθετα, από τη σκοπιά του Συνταγματικού Δικαίου, η συγκρότηση ενός ειδικού σώματος καταστολής για μια συγκεκριμένη κατηγορία προσώπων, η ειδικής μορφής δηλαδή αστυνόμευση των ακαδημαϊκών πολιτών, έρχεται σε αντίθεση με θεμελιώδεις αρχές, ιδίως την αρχή της ισότητας και την αρχή της αναλογικότητας. Εκτός αυτού όμως, δεν πρέπει να λησμονείται πως οι εν λόγω αλλαγές στην Παιδεία επέρχονται χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι θέσεις των ενδιαφερόμενων μερών, αλλά αντιθέτως, έχοντας μηδενική αποδοχή από την ακαδημαϊκή κοινότητα, με ενστάσεις ως προς την ύπαρξη της «Πανεπιστημιακής Αστυνομίας» από τη Σύνοδο των Πρυτάνεων και πολλών Συγκλήτων Ιδρυμάτων. Μηδενική είναι, φυσικά, και η κοινωνική αποδοχή των αλλαγών αυτών. Ως εκ τούτου, το χρονικό σημείο ψήφισης του νομοσχεδίου εν μέσω Πανδημίας, εν μέσω πολύμηνου lockdown, με τις Σχολές κλειστές και απαγορευμένες τις διαδηλώσεις μόνο ως εξαιρετικά αυταρχική μεθόδευση μπορεί να ιδωθεί, σε μια προσπάθεια να παρακαμφθούν οι φοιτητικές –και εν γένει κοινωνικές- αντιδράσεις.
Πέραν της προβληματικότητας του νομοσχεδίου από άποψη συνταγματικότητας, προκλητική φαίνεται και η οικονομική αποτύπωση των παραπάνω. Η χρόνια υποχρηματοδότηση, οι ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες παροχές προς τους/τις φοιτητές/τριες, οι ελλιπείς υλικοτεχνικές υποδομές, οι ελάχιστοι πόροι για την έρευνα και –πλέον- η από πολλές απόψεις προβληματική τηλεκπαίδευση είναι καθημερινά προβλήματα όλων μας στο Πανεπιστήμιο. Η Κυβέρνηση επιλέγει να αδιαφορήσει για όλα αυτά τα προβλήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας και, αντ’ αυτού, να διαθέσει 30εκ. Ευρώ για να μετατρέψει τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα σε αστυνομοκρατούμενα Ιδρύματα –ποσό που είναι σχεδόν ίσο με το άθροισμα του συνόλου της ετήσιας επιχορήγησης των μεγαλύτερων Πανεπιστημίων της χώρας (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ, ΕΜΠ, ΟΠΑ, Πανεπιστήμιο Πατρών).
Ως μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας και εν γένει πολιτικά όντα, για εμάς είναι σαφές πως η ύπαρξη της λεγόμενης «Πανεπιστημιακής Αστυνομίας» δεν συνάδει με τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του Πανεπιστημίου, κατά τη διαχρονική έννοια του όρου, ενός θεσμού που προάγει την αδέσμευτη επιστημονική σκέψη και μόρφωση, την έρευνα και τη διδασκαλία, προσανατολισμένες στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών.
Αντίθετα από αυτό το στοχοποιητικό, δυσφημιστικό αφήγημα, όσοι/ες συμμετέχουμε στην πανεπιστημιακή κοινότητα, τόσο στη διδακτική διαδικασία όσο και στις δραστηριότητες κοινωνικοποίησης και πολιτικής ζύμωσης, θεωρούμε το Πανεπιστήμιο σαν κάτι πολύ περισσότερο από κτιριακές εγκαταστάσεις και αίθουσες διδασκαλίας, αλλά ως έναν συνδετικό κρίκο μεταξύ της Επιστήμης και της Κοινωνίας. Σε καθημερινή βάση, συνυπάρχουμε στους χώρους αυτούς για πολλά χρόνια και μπορούμε να επιβεβαιώσουμε πως η ομαλή κοινωνική συμβίωση δεν εξασφαλίζεται με την καταστολή, αλλά όταν το Πανεπιστήμιο είναι ζωντανό, ενεργό και ανοιχτό σε όλα τα μέλη του κοινωνικού συνόλου.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Απόσυρση του Νομοσχεδίου «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, Αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις»
- Δημόσια, δωρεάν, ελεύθερη, ποιοτική παιδεία για όλους-ες
- Άμεση επανακατοχύρωση του ασύλου
- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων για την έρευνα, τη διδασκαλία, τη στέγαση και τη σίτιση
- Όχι άλλη υπονόμευση της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω ανεπαρκών υποκατάστατών της
- Προστασία της συνδικαλιστικής δράσης των φοιτητ(ρι)ών, των φοιτητικών συλλόγων και των διαδικασιών τους
- Εξασφάλιση των πτυχίων μας ενάντια στη συνεχή υποβάθμισή τους
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΟΜΟΥ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Σχολεία: Αλλάζουν οι ώρες αποχώρησης των μαθητών
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 24 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 24/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
