Alfavita Newsroom Επισημαίνεται ότι η εν λόγω σύσκεψη συνέπεσε χρονικά με την εισαγωγή για δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου για την αυτονομία , την αξιολόγηση και την επιλογή στελεχών και την παρουσίασή του από τον πρωθυπουργό και την υπουργό παιδείας σε εκδήλωση στον Άγιο Δημήτριο, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε κινητοποίηση διαμαρτυρίας εκπαιδευτικών, γονέων και μαθητών.
Αντιμέτωποι με νέες μάχες
Μια χρονιά τελειώνει και η στιγμή του απολογισμού μάς φέρνει αντιμέτωπους με νέες μάχες , καθώς σήμερα εισάγεται στη δημόσια διαβούλευση το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου παιδείας για την αυτονομία, την αξιολόγηση και την επιλογή στελεχών , που έρχεται να ολοκληρώσει το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της κυβέρνησης για τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και τη μετατροπή των σχολείων σε πεδίο εξυπηρέτησης ιδιωτικών και κερδοσκοπικών συμφερόντων. Ας προσπαθήσουμε, ωστόσο, να ξεκινήσουμε αυτόν τον απολογισμό, εστιάζοντας στα ορόσημα της χρονιάς που φεύγει.
Σεπτέμβριος 2020 : Τα σχολεία ανοίγουν χωρίς να ληφθεί κανένα από τα μέτρα που προτείνει το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών (μείωση αριθμού μαθητών ανά τμήμα, επιπλέον προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας, δωρεάν μαζικά τεστ σε όλο τον εκπαιδευτικό πληθυσμό κ.λπ). Αντ’ αυτών η κυβέρνηση χορηγεί στους μαθητές και τις μαθήτριες υπερμεγέθεις μάσκες και παγουρίνα στα παιδιά του δημοτικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω του νόμου που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2020, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση ξεκίνησε τη λειτουργία της με περισσότερους μαθητές ανά τμήμα.
Οκτώβριος 2020: Ξεσπά κύμα καταλήψεων σε γυμνάσια και λύκεια όλης της χώρας. Οι μαθητές ζητούν λήψη μέτρων με στόχο ανοιχτά και ασφαλή σχολεία. Το υπουργείο αγνοεί τα αιτήματα και ως απάντηση στέλνει τα ΜΑΤ στις μαθητικές κινητοποιήσεις , ενώ παράλληλα υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να κάνουν τηλεκπαίδευση στα κατειλημμένα σχολεία απαγορεύοντας τη συμμετοχή στους μαθητές/τριες που συμμετέχουν στις καταλήψεις και απαιτώντας να καταχωρούνται απουσίες. Η πλειονότητα των εκπαιδευτικών αρνούνται να γίνουν καταδότες των μαθητ(ρι)ών τους. Είναι η πρώτη ήττα της υπουργού παιδείας…
Νοέμβρης 2020: Η κυβέρνηση δεν αποφεύγει το κλείσιμο των σχολείων κάτω από το βάρος της πανδημίας και της παντελούς έλλειψης μέτρων. Η τηλεκπαίδευση αντικαθιστά τη διά ζώσης μάθηση και πέρα από την παιδαγωγική της ανεπάρκεια , αναδεικνύεται και το ταξικό της πρόσημο, καθώς χιλιάδες μαθητ(ρι)ες τίθενται στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας λόγω έλλειψης ή ανεπάρκειας τεχνολογικού εξοπλισμού, και κυριολεκτικά χάνονται από τον εκπαιδευτικό χάρτη. Παράλληλα η υπουργός παιδείας επιλέγει να καταστήσει την εκπαίδευση προπομπό του νόμου Χατζηδάκη και επιβάλλει ηλεκτρονικές εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων στα υπηρεσιακά συμβούλια, αγνοώντας με αλαζονικό τρόπο το αίτημα για παράταση της θητείας των εκλεγμένων μελών και διενέργεια εκλογών σε μεταγενέστερο χρόνο , όταν οι υγειονομικές συνθήκες θα ήταν πρόσφορες. Όλες οι παρατάξεις και όλοι οι υποψήφιοι αποσύρουν τα ψηφοδέλτια σε ένδειξη διαμαρτυρίας και παραιτούνται. Η υπουργός παιδείας δεν κάνει δεκτές τις παραιτήσεις αυτές . Η αποχή των εκπαιδευτικών σε ποσοστό 95% τής δίνει εμβληματική απάντηση και η δεύτερη ήττα της είναι πλέον γεγονός.
Ιανουάριος 2021: Για ένα μικρό διάστημα , μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων , τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και τα γυμνάσια ανοίγουν και επιστρέφουν στη διά ζώσης εκπαίδευση. Στο μεταξύ η υπουργός παιδείας συγκροτεί τα υπηρεσιακά συμβούλια με διορισμένους αιρετούς , καθώς έχει φροντίσει να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ακόμη και τον διορισμό εκπροσώπων στα Υ.Σ. από το υπουργείο. Δυστυχώς βρίσκει «πρόθυμους» από τον χώρο της ΔΑΚΕ (παρά την επίσημη θέση της παράταξης, που καλεί σε παραίτηση όσα μέλη της «εκλέχτηκαν» στις εκλογές παρωδία) οι οποίοι δέχονται να συνδέσουν το όνομά τους με την πιο μαύρη περίοδο λειτουργίας των Υ.Σ. Το μαύρο σκοτάδι των πελατειακών σχέσεων, του ρουσφετιού και του κομματισμού χαρακτηρίζει πλέον τα συμβούλια, που αποτελούνται από πέντε μέλη τα οποία ανήκουν στον στενό ή τον ευρύτερο πυρήνα του κυβερνητικού κόμματος. Τέτοια φαινόμενα η εκπαίδευση και η δημόσια διοίκηση είχαν να τα ζήσουν από την εποχή του Μεταξά και της χούντας των συνταγματαρχών.
Μάρτης 2021: Με τα σχολεία και πάλι κλειστά από τα μέσα Φεβρουαρίου η υπουργός παιδείας εκδίδει εφαρμοστική εγκύκλιο για την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες κηρύσσουν απεργία αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης (συνεδριάσεις συλλόγων διδασκόντων, συμμετοχή σε ομάδες κ.λπ) και οι νομικοί τους σύμβουλοι επιδίδουν στο υπουργείο τα σχετικά εξώδικα. Το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία αποχή κυμαίνεται μεσοσταθμικά σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση πάνω από 90%. Η Νίκη Κεραμέως μετράει τρεις ήττες σε επτά μήνες και με τα σχολεία κλειστά. Παρ’όλα αυτά εισάγει προς ψήφιση στη βουλή νομοσχέδιο από κοινού με τον υπουργό ΠΡΟ ΠΟ Χρυσοχοϊδη , με το οποίο προβλέπεται η θεσμοθέτηση Πανεπιστημιακής αστυνομίας, η καθιέρωση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ και το ν+2 για τους «αιωνιους φοιτητές».
Απρίλης 2021: Κάθε εβδομάδα σχεδόν γίνονται μαζικά συλλαλητήρια εκπαιδευτικών και φοιτητών εναντίον του νόμου Κεραμέως Χρυσοχοϊδη. Τελικά ο νόμος ψηφίζεται , αλλά η εφαρμογή του ως προς την πανεπιστημιακή αστυνομία αναστέλλεται. Αντίθετα, η ελάχιστη βάση εισαγωγής, που υπολογίζεται ν’ αφήσει εκτός δημόσιου πανεπιστημίου 25000 μαθητές, τους οποίους σε συνδυασμό με την ισοτιμία πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ, θα τους δώσει βορά και πελατεία στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, θα εφαρμοστεί από τις φετινές εξετάσεις.
Μάης 2021: Το υπουργείο χαρακτηρίζει 50 σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως πρότυπα και πειραματικά , παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε η σύμφωνη γνώμη των συλλόγων διδασκόντων. Οι εξετάσεις εισαγωγής για τα πρότυπα έγιναν στις 28/6/2021 με την ΟΛΜΕ να κηρύσσει στάση εργασίας για να καλύψει συνδικαλιστικά όσους συναδέλφους υποχρεωθούν να επιτηρήσουν και την υπουργό παιδείας να προσφεύγει στα δικαστήρια για να κριθεί η στάση εργασίας παράνομη και καταχρηστική και βέβαια να «δικαιώνεται».
Ιούνης 2021: Η χρονιά κλείνει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: η κυβέρνηση συνεχίζοντας τον αυταρχικό της κατήφορο εισάγει σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για την αυτονομία , την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης , και δείχνει αποφασισμένη να ολοκληρώσει την εφαρμογή του συνόλου των νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων αποδομώντας το δημόσιο σχολείο και μετατρέποντάς το σε «σούπερμάρκετ» όπου θα αλωνίζουν ανενόχλητα τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της αξιολόγησης και όχι η βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογηθούν ως προς το αν μετατράπηκαν σε εργαστήρια δεξιοτήτων-θερμοκήπια προετοιμασίας του ευέλικτου εργαζόμενου του μέλλοντος , ο οποίος δεν θα έχει ολιστική παιδεία, κουλτούρα (γι’ αυτό εξοβελίστηκαν τα καλλιτεχνικά μαθήματα και οι κοινωνικές επιστήμες), αλλά τις απαραίτητες δεξιότητες που θα τον καθιστούν κατάλληλο για την αγορά εργασίας. Το σχολείο δεν θα διαπαιδαγωγεί κριτικά σκεπτόμενους πολίτες , αλλά υποταγμένους υπηκόους , ευέλικτους και πειθαρχημένους. Σ’ αυτά θα αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός και το σχολείο, και στο αν κατάφερε να βρει χορηγούς και πόρους. Στο αν κατάφερε να ικανοποιήσει τον πελάτη γονιό , ώστε να το προτιμήσει και την επόμενη χρονιά βλέποντας αναρτημένη την καλή του αξιολόγηση στις δημοσιοποιημένες πλατφόρμες αυτού του νεόκοπου παζαριού που καμιά σχέση δεν έχει με το δημόσιο σχολείο και τη δημόσια εκπαίδευση ως κοινωνικό αγαθό που γνωρίζουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα: η αποθέωση μιας τεχνοκρατικής αντίληψης που εμπορευματοποιεί την παιδεία και προσπαθεί να επιβάλει ιδιωτικοοικονομικούς όρους λειτουργίας.
Αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα
Την προοπτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης – την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τις συμπτύξεις-συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων , τις απολύσεις , την περαιτέρω συρρίκνωση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητ(ρι)ών. Εξαιτίας τίνων; Εξαιτίας αυτών που θα έπρεπε να λογοδοτούν στην κοινωνία για τη δωδεκαετή αδιοριστία 2009-2021, για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με τα κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια , τα χιλιάδες κενά, τους αναπληρωτές , την τράπεζα θεμάτων, την Ελάχιστη βάση εισαγωγής, την ισοτίμηση των πτυχίων των κολλεγίων με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ, την καταπάτηση των εργασιακών και συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων. Αντ’αυτού «κουνούν το δάχτυλο» και με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ διαμορφώνουν όρους κοινωνικού αυτοματισμού έχοντας ως σημαία την αξιολόγηση , η οποία θα τροφοδοτήσει την αρένα με εκπαιδευτικούς – θύματα, προς απόλαυση ενός φιλοθεάμονος κοινού που οι κυβερνώντες επιμένουν να το εκπαιδεύουν να ικανοποιείται όταν εργασιακοί κλάδοι πλήττονται, και να μην κατανοεί πως τελικά κανείς δε θα γλυτώσει.
Ωστόσο, κάπου εδώ αρχίζει και η συζήτηση για τις δικές μας ευθύνες και για τον ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εξελίξεις και η συνδικαλιστική διαχείριση του νόμου Χατζηδάκη έφεραν στην επιφάνεια και ανέδειξαν παθογένειες και στρεβλώσεις. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν οι παλινωδίες της ΑΔΕΔΥ για την ψηφισμένη απεργία της 3/6 που μετακινήθηκε μια εβδομάδα αργότερα μετά την απαράδεκτη απόφαση της ΓΣΕΕ , αλλά και το αίτημα της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΠΕΚ-ΣΥΝΕΚ)προς την ΑΔΕΔΥ για εξαίρεση του συνόλου(!) των καθηγητών από την απεργία λόγω των πανελλαδικών εξετάσεων. Ένα αίτημα που «ικανοποιήθηκε» από μια ευρύτατη πλειοψηφία (ΔΑΚΕ,ΔΗΣΥΠ,ΕΑΕΚ,ΣΥΝΑΝ, ΔΑΣ(!)) στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ.
Αποδείχτηκε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Από την άλλη πλευρά, οι κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη , οι αντίστοιχες ενάντια στην καταστολή – εν μέσω πανδημίας- αλλά και τα μεγάλα συλλαλητήρια της 7ης Οκτώβρη στο Εφετείο, της 17ης Νοέμβρη και της 8ης Δεκέμβρη ανέδειξαν ένα δυναμικό νέων κυρίως ανθρώπων που δείχνουν διατεθειμένοι να παλέψουν και ν’ αντισταθούν. Την ίδια αγωνιστική διάθεση επέδειξαν και μια σειρά συλλογικότητες και πρωτοβάθμια σωματεία που από τον περασμένο Νοέμβρη προσπάθησαν να αναλάβουν αξιόλογες πρωτοβουλίες ως προς τον συντονισμό των κινητοποιήσεων με κορυφαία στιγμή την απεργία της Πρωτομαγιάς στις 6/5. Δυστυχώς οι περιχαρακώσεις και οι ηγεμονισμοί στον χώρο της συνδικαλιστικής ριζοσπαστικής αριστεράς εμποδίζουν την ανάπτυξη ενός μαζικού χώρου που θα συνενώνει όλες αυτές τις δυνάμεις και θα συμβάλει στη ριζοσπαστικοποίηση αυτού του νέου δυναμικού που είναι απαραίτητο στις μάχες που έρχονται. Χρειάζεται ένας ανεξάρτητος , ταξικός, αριστερός πόλος, που χωρίς ηγεμονισμούς και ιδεοληψίες θα μπορέσει να εμπνεύσει , να μπει μπροστά και να οργανώσει τους αγώνες. Η ΑΡΕΝ και η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ έχουν δείξει και στο παρελθόν ότι θέτουν όλες τους τις δυνάμεις σ’ αυτόν τον σκοπό, και το ίδιο θα πράξουν και τώρα , πρωτοστατώντας σε κάθε προσπάθεια ενωτικής δράσης στον χώρο του συνδικαλιστικού κινήματος.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - έως 22 Απριλίου
Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 22/4
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)
ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα
