- Του Νίκου Αβραμίδη, Αναπληρωτή στο 1ο Γυμνάσιο Αριδαίας (ΠΕ04.04), Πρόεδρο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Μαθητών Δ' Δημοτικής Ενότητας Δ. Θεσσαλονίκης (Τούμπας)
Με αφορμή την αξιολόγηση που προωθείται από το Υπουργείο, αποφάσισα να γράψω κάποιες σκέψεις μου. Πρόκειται για μία διαδικασία που είναι ψηφισμένη εδώ και καιρό αλλά δεν κατάφερε να εφαρμόσει κανείς μέχρι σήμερα.
Και την επαναφέρει τώρα:
Τώρα που αναδείχτηκε η «γύμνια» της κυβέρνησης να κρατήσει ανοιχτά τα σχολεία, 1 χρόνο και δύο μήνες από την έναρξη της πανδημίας.
Τώρα που τα νοσοκομεία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες της υγείας του λαού.
Τώρα που η ανεργία βρίσκεται σε συνεχή άνοδο, με νέες στρατιές ανέργων από νέους κλάδους.
Γιατί τώρα;
Γιατί πιστεύουν πως θα μας βρουν αδύναμους. Γιατί πιστεύουν πως η προσπάθεια μας να μην αφήσουμε τα παιδιά μόνα τους και αποδεχτήκαμε την τηλεκπαίδευση, σημαίνει αποδοχή της ανεπάρκειάς τους. Γιατί πιστεύουν πως επειδή φορέσαμε μάσκες δεν θα ακουστεί η φωνή μας.
Κάνουν λάθος. Τους αξιολογήσαμε και εμείς και οι γονείς και πολύ περισσότερο οι μαθητές και τους βάλαμε ΜΗΔΕΝ. Πήραν μηδέν σε όλα, δεν κατάφεραν να πείσουν κανέναν και αυτό φάνηκε από τις κινητοποιήσεις των μαθητών των Οκτώβρη. Τότε που 15χρονα παιδιά κατάφεραν να πάρουν τους γονείς τους από το χέρι, μαζί με τους εκπαιδευτικούς και να πουν σας «τσακώσαμε», δεν μας καροϊδεύετε πια: Είστε ΑΝΙΚΑΝΟΙ, δεν θέλετε (ίσως και δεν μπορείτε) να κάνετε καλύτερη την εκπαίδευση.
Γιατί δεν θα συμμετέχω στην αξιολόγηση;
Γιατί πολύ απλά αισθάνομαι εκπαιδευτικός, δηλαδή ό άνθρωπος που θα δώσει σε παιδιά όχι απλά γνώσεις, αλλά θα τους δώσει ΠΑΙΔΕΙΑ, θα τους μάθει πως υπάρχει λογική, κριτική σκέψη, θα τους μάθει πως τα πράγματα συνεχώς κινούνται, αλλάζουν. Πως δεν είναι μοιραίο να αποκτήσουν μόνο κάποιες δεξιότητες για να βρουν δουλειά. Πως δεν είναι μοιραίο να είναι «κάτω». Δεν είναι μοιραίο τα παιδιά της Αριδαίας να γίνουν αγρότες και το παιδιά του Περιστερίου να γίνουν υδραυλικοί.
Ζω σε μια ουτοπία;
Όχι. Ξέρω πως η εκπαίδευση σε μια χώρα καθορίζεται από την ιδεολογία της τάξης που κυριαρχεί. Και στον καπιταλισμό καθορίζεται από την ιδεολογία του κεφαλαίου.
Γιατί αγωνίζομαι τότε;
Γιατί παλεύω να βρω εκείνα τα ρήγματα που θα αξιοποίησω για τους σκοπούς της δικής μου τάξης. Αγωνίζομαι να μπορώ να μην είμαι το φερέφωνο των από πάνω. Αγωνίζομαι η εργασία μου να μου δίνει τις απολαβές που δικαιούμαι. Αγωνίζομαι όμως πάνω από όλα να μπορώ να έχω τη δική μου φωνή.
Δεν συμμετέχω στην αξιολόγηση, γιατί πιστεύω πως έχω δικαίωμα να διδάσκω την εξέλιξη της ζωής με τη θεωρία του Δαρβίνου (Βιολογία) ή ότι η χώρα μου έχει εκείνο τον ορυκτό πλούτο και τη γη που θα μπορούσε να την κάνει ελεύθερη (Γεωγραφία) ή ότι η φαρμακοβιομηχανία στην Ελλάδα είναι δυνατή γιατί έχει τεχνογνωσία (Χημεία) ή ότι μπορεί να είναι ανεξάρτητη ενεργειακά (Φυσική), κόντρα στην επισήμη ιδεολογία της «ψωροκώσταινας».
Γιατί πιστεύω πως ένας φιλόλογος μπορεί να διδάξει τη γλώσσα μέσα από δεκάδες λογοτέχνες (για παράδειγμα Ρίτσο – Βάρναλη βραβείο Λένιν ή Ελύτη – Σεφέρη βραβείο Νόμπελ) και όχι μέσα από συνταγές μαγερικής ή διαφημίσεις. Ο καθηγητής Γερμανικών να διδάξει τη γερμανική γλώσσα και μέσα από τα ποιήματα του Μπρεχτ και των Γαλλικών με έργα του Ζολά.
Δεν συμμετέχω, γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου και το έργο μου, άξιο να αποτελεί ένα νούμερο σε μερικούς άξονες του Υπουργείο.
Δεν συμμετέχω, γιατί την Πέμπτη στο εργαστήριο που έκανα με το Β3 ένα παιδί-μαθητής που όλη τη χρονιά δεν άνοιξε το στόμα του, κόλλησε δίπλα μου για να δει πως λειτουργεί μία συσκευή της Χημείας (pH-μετρο) και ποιες είναι οι εφαρμογές του (παρά το γεγονός ότι παρανομώ, αφού τα παιδιά είναι παραπάνω από 20 και άρα δεν πρέπει να το κάνω σύμφωνα με το Υπουργείο). Δεν γνωρίζω πως θα εξελιχτεί, αλλά μπορεί να είναι η αιτία που θα πάρει έναν άλλον από τον προδιαγεγραμμένο (από το Υπουργείο – τράπεζα θεμάτων και άλλοι φραγμοί), όπως όταν εγώ είδα για πρώτη φορά μέσα από μικροσκόπιο.
Δεν συμμετέχω, γιατί δεν θέλω η δική μου παρουσία να είναι ένα άκομη λιθαράκι (κοτρώνα, πέτρα, χαλίκι ή αμμόκοκκος, δεν έχει σημασία) για το κλείσιμο ενός σχολείου.
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ,
και θα κάνω ότι είναι δυνατό όχι μόνο να μην εφαρμοστεί, αλλά να ζωντανέψουν ξανά οι Σύλλογοί μας και να τραβήξουν το δρόμο των ΔΑΣΚΑΛΩΝ και όχι των δασκάλων!!!
Στο χέρι μας είναι να εξαφανίσουμε τις απειλές και τους φόβους, αυτοί πρέπει να μας φοβούνται. Και ξέρουμε ότι μας φοβούνται αρκεί να το θέλουμε.
Αβραμίδης Νίκος
ΠΕ 04.04
Αναπληρωτής
phD Βιολογίας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
