Μια μελέτη για τη μεγάλη απεργία του 2006 στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση

 

Η εργασία αυτή θα εξετάσει την Απεργία των δασκάλων του 2006 σε σχέση με τη θεωρία των κοινωνικών κινημάτων και εντός του θεωρητικού πλαισίου της Συγκρουσιακής Πολιτικής. Οι απεργίες στον κλάδο των εκπαιδευτικών είναι συχνό φαινόμενο παγκοσμίως, όχι όμως αυτής της διάρκειας και της έντασης όπως η συγκεκριμένη κινητοποίηση, καθιστώντας την έτσι ως ένα κατ’ εξοχήν παράδειγμα προς μελέτη κοινωνικών κινημάτων στην προμνημονιακή Ελλάδα, ιδίως από τη στιγμή που δεν έχει υπάρξει ανάλογη μελέτη για το συγκεκριμένο θέμα.

 

Ιστορικό
 

Το 2006 έλαβε χώρα μια από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια και ένταση απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα. Τα γεγονότα συνέβησαν κυρίως το φθινόπωρο του 2006 αλλά είχαν ξεκινήσει από αρκετά νωρίτερα. Μετά από εισήγηση της παράταξης των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων - Κινήσεων, σε αρκετές Γενικές Συνελεύσεις τοπικών Συλλόγων Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΕΠΕ) που έγιναν τον Μάη του 2006, υπερψηφίζεται η πρόταση για απεργία με τη μορφή επαναλαμβανόμενων πενθήμερων κινητοποιήσεων (Αγωνιστική Συσπείρωση Νέας Σμύρνης, 2016).

 

Στην 75η ΓΣ τον Ιούνη το 2006, υπερψηφίζεται αυτή η μορφή αγώνα από τις Παρεμβάσεις, την ΠΑΣΚ και την Αυτόνομη Παρέμβαση. Τον Ιούλη και τον Αύγουστο γίνεται προετοιμασία της απεργίας με αφίσες και συσκέψεις (Διδασκαλικό Βήμα - Τεύχος Ιούλη-Αυγούστου-Σεπτέμβρη, 2006, σ. 3). Με την αρχή του νέου σχολικού έτους, μοιράζεται έντυπο υλικό σε δασκάλους και γονείς, ενώ το Υπουργείο Παιδείας δηλώνει πως «οι δάσκαλοι δεν θα ακολουθήσουν τις αποφάσεις των συνδικαλιστών».

 

Η Απεργία ξεκινάει στις 18 Σεπτέμβρη 2006 με μαζικότατη συμμετοχή και ένα μεγάλο συλλαλητήριο 2 μέρες μετά που δέχεται επίθεση από ΜΑΤ. Στο τέλος της εβδομάδας, στην Ολομέλεια Προέδρων των τοπικών ΣΕΠΕ, υπερψηφίζει και η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ (ΠΑΜΕ) τη συνέχιση με νέα πενθήμερη ενώ η ΔΑΚΕ (του κυβερνώντος κόμματος της ΝΔ) πρότεινε κυλιόμενες 24ωρες.

 

Η 2η εβδομάδα ξεκινάει με συνάντηση με την Υπουργό Γιαννάκου η οποία δίνει 105 ευρώ επιδοματική αύξηση σε 6 δόσεις ανά εξάμηνο. Η πρόταση απορρίπτεται από τη ΔΟΕ σε νέα Ολομέλεια Προέδρων που αποφασίζει (μέσω του ΔΣ) συνέχιση και για 3η εβδομάδα. Συλλαλητήρια και μεγάλες συγκεντρώσεις γίνονται παντού με επεισόδια στη Βουλή και συνάντηση με τον Γραμματέα της Κυβέρνησης Καραμανλή που παραλαμβάνει τα αιτήματα. Για πρώτη φορά γίνεται Στάση Εργασίας από την ΟΛΜΕ της οποίας το ΔΣ προτείνει στις ΓΣ των ΕΛΜΕ 48ωρη απεργία για 9-10 Οκτώβρη.

 

Η 3η εβδομάδα (2-6 Οκτώβρη) ξεκινάει πάλι με μεγάλη πορεία που χτυπιέται από την αστυνομία. Τα ποσοστά συμμετοχής ανεβαίνουν, με απεργία συμπαράστασης από την ΑΔΕΔΥ κι άλλα σωματεία κι ομοσπονδίες (ΕΙΝΑΠ, ΟΙΕΛΕ, ΣΕΦΚ, Βιβλιοϋπάλληλοι). Το ΔΣ της ΔΟΕ αποφασίζει στην Ολομέλεια Προέδρων ΣΕΠΕ παράταση για 4η εβδομάδα ενώ στην Ολομέλεια Προέδρων των ΕΛΜΕ αποφασίζεται 48ωρη. Η 4η εβδομάδα (9-13 Οκτώβρη) αρχίζει με μαθητικές καταλήψεις σε πολλά Λύκεια και Γυμνάσια. Το ΠΑΜΕ κηρύσσει απεργία συμπαράστασης σε 13 συνδικάτα. Γίνεται συλλαλητήριο στο Υπουργείο με χημικά και τραυματίες. Στην Ολομέλεια Προέδρων των ΣΕΠΕ, το ΔΣ της ΔΟΕ αποφασίζει νέα ανανέωση της απεργίας ενώ η ΟΛΜΕ ψηφίζει άλλη μία 48ωρη, εν μέσω προεκλογικής περιόδου (περίοδος Δημοτικών Εκλογών).

 

Η Απεργία συνεχίζεται για 5 η εβδομάδα (16-20 Οκτώβρη) με συνάντηση της ΔΟΕ με το Υπουργείο που επαναλαμβάνει τη χορήγηση των 105 ευρώ αλλά αρνείται να δεσμευτεί σε οτιδήποτε άλλο. Γίνεται νέο συλλαλητήριο κι απεργία συμπαράστασης από ΑΔΕΔΥ. Οι μαθητικές καταλήψεις είναι εκατοντάδες ενώ ξεκινάνε και οι πρώτες καταλήψεις πανεπιστημίων. Αποφασίζεται παράταση της απεργίας.

 

Η 6η εβδομάδα (23-27 Οκτώβρη) συμπεριλαμβάνει τη συζήτηση στη Βουλή για το άρθρο 16 που αναβάλλεται μετά από εισήγηση του ΠΑΣΟΚ και απόφαση της Κυβέρνησης ΝΔ. ΔΟΕ και ΟΛΜΕ συναντώνται με τον Πρωθυπουργό Καραμανλή που αρνείται να υλοποιήσει τα αιτήματα απεργών στη βάση δημοσιονομικών περιορισμών. Στο τέλος της εβδομάδας, το ΔΣ της ΔΟΕ στην Ολομέλεια Προέδρων ΣΕΠΕ αποφασίζει ομόφωνα αλλαγή της μορφής δράσης και ουσιαστικά παύση της Απεργίας Διαρκείας με επαναλαμβανόμενες 5ήμερες.