Τα θέματα που δεν θα έβαζα στη Χημεία, του Πάνου Βασιλόπουλου

Τα θέματα που δεν θα έβαζα στη Χημεία

του Πάνου Βασιλόπουλου

Αφήνοντας τα πράγματα στη μοίρα τους, γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα διαφορετικό, σημειώνω τις περιθωριακές και επαρχιώτικες εκτιμήσεις μου,γύρω από τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων στη Χημεία.

 

Τρεις μέρες λοιπόν μετά, δηλώνω ότι ανάμεσα στα ζητούμενα της Τετάρτης, δεν θα ζήταγα ποτέ από τους μαθητές μου τα εξής:

 

Το Α3 ζητάει από τον υποψήφιο να επιλέξει σαν σωστή μια απάντηση με δίλλημα την τελευταία παράγραφο στη σελίδα  15 που καταλήγει ότι «…οι περιπτώσεις αυτές ξεφεύγουν από τα όρια της μελέτης μας (αλλά όχι και των πανελληνίων εξετάσεων;) και ένα πίνακα  στη σελίδα 22 σχετικά με τις  ημισυμπληρωμένες d υποστιβάδες.(5 μονάδες)

Το Α5 ζητάει από τον υποψήφιο να αποφασίσει αν ένα μεταλλικό ιόν μπορεί να βρίσκεται σε αέρια κατάσταση, χωρίς να έχει θεωρητική ιδέα για το πώς και πότε συμβαίνει αυτό , πέρα από τη γενική αντίδραση στην αρχή της παραγράφου. Οι δε εξισώσεις που δίδονται για να είναι θερμοχημικές εξισώσεις θα τους έβαζα και τον παράγοντα ΔΗ στα προϊόντα.(5 μονάδες)

Στο τέλος θα χρονομετρούσα το χρόνο που θα έκανα να απαντήσω γράφοντας το σύνολο των θεμάτων με πράξεις, θα πρόσθετα ένα εύλογο χρόνο επιπλέον για επανέλεγχο και θα αφαιρούσα ότι θέμα με εμπόδιζε να ολοκληρώσω το γράψιμο μέσα σε ένα τρίωρο. Τότε και πάλι οι μαθητές μου θα σκεφτόντουσαν σαν πτυχιούχοι της Χημείας και όχι σαν εξεταζόμενοι για να γίνουν (πιθανά) Χημικοί.

Οι ταπεινές απόψεις δεν έχουν καμιά σημασία για τη θεατρικότητα της παράστασης Πανελλήνιες 2013 , με στρατιώτες καθηγητές, άσπιλους και αμόλυντους εξεταστές, υπεράνω πάσης υποψίας κριτικούς και μαθητές που επιτέλους ησύχασαν και μπόρεσαν να δώσουν τις πολυπόθητες εξετάσεις τους.

 

Και του χρόνου (αν είμαστε εδώ) και καλοί πολίτες!