«Κάθαρση»

«Κάθαρση»

 

Στη Γερμανία τίποτα δεν εμπόδισε τη «Ζήμενς» να κάνει τις βρωμοδουλειές της, παρότι ο Κολ ομολογούσε ότι το κόμμα του τα 'πιανε από μεγαλόσχημους χρηματοδότες.

 

Στη Βρετανία, παρότι αποκαλύφθηκε ότι ο Μπλερ, ως ένδειξη αναγνώρισης για κείνους που «τα 'χωναν» στις εκλογές ως ανταπόδοση, μοίραζε στους «χορηγούς» του τίτλους ευγενείας και τους έχριζε «λόρδους» και «βαρόνους», τίποτα δεν εμπόδισε να μπαινοβγαίνουν βουλευτές στις φυλακές για πλαστές δηλώσεις βουλευτικών δαπανών.

 

Στη Γαλλία ούτε ακόμα και η αυτοκτονία ενός πρώην πρωθυπουργού λόγω σκανδάλων δεν μετρίασε τα φαινόμενα με τα «μαύρα ταμεία» και τα σκάνδαλα τύπου Μπετανκούρ.

 

Η Ιταλία από το καθεστώς της μίζας, της διαφθοράς και της αρπαχτής του Κράξι και των κατηγοριών για τις διασυνδέσεις Αντρεότι - μαφίας, το σύστημα έφερε την ίδια τη μαφία στο πρωθυπουργικό γραφείο.

 

Στην ΕΕ που επί Σαντέρ αποπέμφθηκε ολόκληρη (!) η Κομισιόν με την κατηγορία των σκανδάλων, τίποτα δεν σταμάτησε οι επίτροποι να διορίζονται με βάση την προϋπηρεσία που έχουν σε πολυεθνικές ή να προστρέχουν σε αυτές μετά την «ευδόκιμη» θητεία τους στην Κομισιόν.

 

Τώρα, λοιπόν, που το σύστημα των Κοσκωτάδων, των Τσουκάτων και των Μαντέληδων αξιοποιεί τις υποθέσεις Παπαγεωργόπουλου - Τσοχατζόπουλου για να πουλήσει για πολλοστή φορά «κάθαρση», να θυμάστε: Οση «κάθαρση» έγινε εκεί, άλλη τόση «κάθαρση» θα γίνει και εδώ.

 

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ