Alfavita Newsroom Ο Κοσμάς είναι χημικός μηχανικός. Ο Μάνος έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων. Αλλά, πια, δηλώνουν (ως επιτήδευμα) μάγειρες, «με πολύ μεγάλη χαρά». Ερασιτέχνες, τονίζουμε.
Και τι σημαίνει «κάναμε το χόμπι μας δουλειά και μείναμε χωρίς χόμπι»; «Δηλαδή, γυρνάμε σπίτι μας και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, λίγο τηλεόραση και μπαίνουμε στην κουζίνα μας και ξαναμαγειρεύουμε» είναι η απάντηση.
Κι η προϊστορία σας στην τέχνη της μαγειρικής; Ο Κοσμάς μεγάλωσε στην επαγγελματική κουζίνα των γονιών, στην αρχή αυτός και τ' αδέλφια του έκαναν εκεί τα «μικρά», έπλεναν πιάτα, καθάριζαν πατάτες. Αυτά γίνονταν στον Πρωταρά, δίπλα στην Αγία Νάπα, στην Κύπρο. Ο Μάνος λέει ότι όλο το σόι, στην Ιεράπετρα Κρήτης, ήταν πάντα σε μια κουζίνα, όλο και κάποιος μαγείρευε, όλο και κάποιος ήταν πάνω από μια ψησταριά. «Κοντά με τη μαμά, με τη θεία, με τη γιαγιά, μού άρεσε να βλέπω πραγματάκια. Όταν έφυγα φοιτητής, άρχισα να παίζω μόνος μου» θυμάται.
Οι γονείς τι λένε για όλα αυτά; «Οι γονείς στενοχωριούνται» απαντά ο Κοσμάς, «γιατί πιστεύουν – και δικαίως – ότι είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και δεν έχεις καθόλου χρόνο για σένα. Το λένε γιατί οι ίδιοι έχουν δουλέψει έτσι πολλά χρόνια. Ίσως κι εγώ, σε 20 χρόνια, να λέω τα ίδια. Τώρα, όμως, λέω ότι ο προσωπικός μου χρόνος είναι ο χρόνος μέσα στην κουζίνα».
Αντιθέτως, ο Μάνος παίρνει μεγάλη ενθάρρυνση από τους δικούς του γονείς. Δεν μπορεί να φύγει από το νου του η πρώτη του – ίσως – απόπειρα στην τέχνη της μαγειρικής: «Έχει φτάσει δέμα από τη γιαγιά με φρέσκα αυγά ημέρας απ' το χωριό, γυρνώντας απ' το δημοτικό, παιδάκι ήμουνα, αποφασίζω να τα τηγανίσω να φάμε όλοι το μεσημέρι. Στο τηγάνι, κόλλησαν το ένα με τ' άλλο, ποτέ δεν έγιναν αυγά μάτια, επιστρέφει η μάνα και βλέποντας τα, τα πετάει, βάζει τις φωνές, μπήγω κι εγώ τα κλάματα, "γιατί πέταξες τ' αυγά;"».
Σήμερα, έχουν κερδίσει την αναγνώριση των γονιών. Και οι δύο. Ο μεν Κοσμάς μαγείρεψε στο σπίτι των γονιών, στην Κύπρο και «τα σχόλια ήταν διθυραμβικά». Ο Μάνος τραπέζωσε τη μητέρα του στο Poems n' Crimes Art Bar, όπου οι δυο τους δημιουργούν καθημερινά, και «έμεινε ενθουσιασμένη».
Εδώ, τι κάνετε; «Παίζουμε. Η παιδική χαρά μας είναι εδώ».
Παύση, κάμποσων δευτερολέπτων. Δηλαδή;
«Να, ξεκινάμε το πρωί, βγαίνουμε στην αγορά (σ.σ. ΤΗΝ Αγορά, στην Αθηνάς), ψωνίζουμε, αν δούμε κάτι που μας αρέσει ή είναι εποχής, το παίρνουμε και μπαίνουμε στην κουζίνα. Προετοιμαζόμαστε, μαγειρεύουμε και, το μεσημέρι ταΐζουμε τα "παιδιά μας"».
Και οι δημιουργίες σας πρέπει να «υπηρετούν» τα συγκεκριμένα κρασιά, τις συγκεκριμένες μπύρες; «Εδώ δίνεται έμφαση στο κρασί και στη μπύρα. Ελληνικά κρασιά κι ελληνικές μπύρες. Πάντα προσπαθούμε να ετοιμάσουμε πιάτα που να αναδείξουν το κρασί ή τη μπύρα που θα τα συνοδεύσει. Προτείνουμε κάποια κρασιά ή μπύρες για κάποιες συνταγές, αλλά αυτό δεν είναι περιοριστικό» εξηγούν. «Σημασία έχει το πιάτο να αναδείξει τα αρώματα του κρασιού και το κρασί να υπογραμμίσει τα αρώματα της συνταγής».
Ωραία, καταλάβαμε ότι, κάθε πρωί, η νοικοκυρά βγαίνει να ψωνίσει για να ταΐσει τα παιδιά της. Αλλά τους έχετε υποσχεθεί συγκεκριμένα πράγματα, ο κατάλογος περιγράφει τα συστατικά της κάθε συνταγής. Δεν θα δυστροπήσουν τα παιδιά; «Αν δεν βρούμε ένα υλικό για το συγκεκριμένο πιάτο που περιγράφει ο κατάλογος το αντικαθιστούμε μ' ένα άλλο, δοκιμάζουμε κι ετοιμάζουμε. Ενημερώνουμε τους πελάτες, που τις περισσότερες φορές λένε "α, ωραία, για να δούμε πώς πήγε το πείραμα"».
Πείραμα; Εντάξει, ο ένας είναι χημικός μηχανικός, αλλά υπάρχει χρόνος και χώρος για πειράματα; Και πώς ομονοούν οι πειραματιζόμενοι;
Βάζουν στην εξίσωση και την παράμετρο του ότι «μια φορά το μήνα, έχουμε βραδιά οινογνωσίας, παρουσιάζοντας τρία κρασιά από συγκεκριμένη, διαφορετική κάθε φορά, περιοχή της Ελλάδας. Εμείς, εξηγούν, δοκιμάζουμε τα συγκεκριμένα κρασιά που θα παρουσιαστούν και προτείνουμε πιάτο για κάθε ένα από αυτά. Για τον βαθμό σύμπνοιας, λένε ότι «εδώ – στην κουζίνα – είναι μια παιδική χαρά, και θα συμφωνούν τα παιδάκια, και θα διαφωνούν, και θα τσακώνονται, και θα μονιάσουν. Συναντιόμαστε στο μισό της απόστασης».
Ο χρόνος δεν τους είναι πρόβλημα, «το να τροποποιήσουμε ένα πιάτο μπορεί να είναι διαδικασία ούτε μιας ώρας». Για τις δουλειές στην κουζίνα, θα ήταν μια χαρά αν ήταν διπλάσια (τα τετραγωνικά). «Στα τέσσερα – με το ζόρι – τετραγωνικά, όταν δουλεύουμε, απλά δεν μετακινούμαστε. Δίνουμε, μόνο, πράγματα ο ένας στον άλλο. Κι όταν πρέπει να εξυπηρετήσουμε πολλά τραπέζια, υπάρχουν ταψιά σ' όλα τα επίπεδα της κουζίνας». Κάτι σαν αμερικανική slapstick comedy, δηλαδή; Βάζουν τα γέλια.
Τα «παιδιά σας» πώς αντιδρούν; Τα αρνητικά, θα τα πουν στους σερβιτόρους, τους επαίνους, στους ίδιους: «Φορές, μας καλούν στο τραπέζι να ρωτήσουν "τι ήταν αυτό το μυρωδικό;" ή "ποια είναι αυτή η συνταγή; Την δίνετε;" Φυσικά και την δίνουμε, δεν τις έχουμε κρυφές. Κι επιπλέον, κοινή μας άποψη είναι ότι την ίδια συνταγή, αν την εκτελέσετε εσείς, εγώ ή ο Μανώλης, το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό», λέει ο Κοσμάς.
Πώς θα περιγράφατε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κουζίνας σας; «Χρησιμοποιούμε μόνο φρέσκα υλικά, όλα τα φαγητά παρασκευάζονται τη στιγμή που παραγγέλνονται, φροντίζουμε όσο μπορούμε να παίρνουμε καθαρά ελληνικές πρώτες ύλες. Είναι η "φιλοσοφία" και του χώρου και η δική μας. Στον φετινό κατάλογο, τα μόνα μη ελληνικά υλικά είναι το κατσικίσιο τυρί και το ρύζι για το ριζότο, που είναι η ιταλική ποικιλία που πρέπει. Έχουμε εξαιρετικά υλικά στην Ελλάδα και είμαστε πολύ κοντά στην αγορά όπου μπορούμε να τα βρούμε».
Με μια κουβέντα;
«Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την κουζίνας μας "ελληνική, αλλά με άλλη ματιά". Γιατί ενώ είναι συνδυασμένες ελληνικές γεύσεις, δεν βγαίνει "ελληνικό" αποτέλεσμα».
Κι αφού τα είπαμε όλα δεν μας απαντάτε και στο ερωτηματολόγιο του Προυστ, μπας και καταλάβουμε την ψυχολογία σας;
Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
Κοσμάς: Δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία. Υπάρχουν στιγμές της.
Μάνος: Η γυναίκα μου.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Κοσμάς: Να μην μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ.
Μάνος: Να μην ζήσω όπως θέλω.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο;
Κοσμάς: Τον παππού μου.
Μάνος: Τους γονείς μου.
Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι’ αυτό;
Κοσμάς: Δεν ακολούθησα το χρονοδιάγραμμα που είχα θέσει στα 20 μου.
Μάνος: Σε τίποτα, νομίζω.
Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους;
Κοσμάς: Όταν επαίρονται.
Μάνος: Δεν λυπάμαι τους άλλους.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
Κοσμάς: Να πρέπει, δεν πρέπει τίποτα!
Μάνος: Μια ζωή την έχουμε...
Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
Κοσμάς: Την Κύπρο των 90s.
Μάνος: Τις καλοκαιρινές βόλτες με το ποδήλατο με τον αδερφό μου, στο χωριό.
Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;
Κοσμάς: Autre question...
Μάνος: Η δουλειά μου.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Κοσμάς: Αυτό που κάνω πριν με πάρει ο ύπνος.
Μάνος: Το InteRrail που έκανα το 2008.
Ποια θεωρείτε πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
Κοσμάς: Την καλοσύνη.
Μάνος: Την παρθενία.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας;
Κοσμάς: Είμαι ψυχαναγκαστικός όσο χρειάζεται.... και υπερβολικά δοτικός.
Μάνος: Η ανεμελιά.
Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον;
Κοσμάς: Την ηρεμία του.
Μάνος: Την ειλικρίνεια.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας;
Κοσμάς: Τα ελαττώματά τους.
Μάνος: Την ειλικρίνεια.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
Κοσμάς: Αγάπα!
Μάνος: Να ζήσω όπως θέλω, όχι όπως πρέπει.
Πότε κλάψατε για τελευταία φορά;
Κοσμάς: Πρόσφατα, με κάτι χαζό.
Μάνος: Δεν θυμάμαι.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα;
Κοσμάς: Ότι προσδίδει κύρος.
Μάνος: Δεν έχω ιδέα...
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας;
Κοσμάς: Δοτικός, ευχάριστος, νευρικός, τελειομανής, γκρινιάρης.
Μάνος: Χαμογελαστός, αστείος, εύστροφος, τεμπέλης και χοντρός.
Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι;
Κοσμάς: Το αλκοόλ και το τσιγάρο. (Από ανθρώπους... ο Νεκτάριος και ο Τάσος).
Μάνος: Ο Γιώργος και ο Χαλίλ, αλλά είναι απ' το χωριό, δεν τους ξέρετε.
Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας;
Κοσμάς: Το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ.
Μάνος: Απαγορευμένα ρεμπέτικα.
Τι θεωρείτε έσχατο βαθμό δυστυχίας;
Κοσμάς: Τη μοναξιά που προσφέρει η φιλαργυρία.
Μάνος: Την απόλυτη μοναξιά.
Πού θα θέλατε να ζείτε;
Κοσμάς: Σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Μάνος: Σπίτι μου.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ενασχόληση;
Κοσμάς - Μάνος μαγειρική.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά;
Κοσμάς: «Κάτι θα κάνουμε», «Κόρη...» (κάτι σαν το «κοπελιά» στα κυπριακά).
Μάνος: Είναι υπερβολικά ακατάλληλες...
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος;
Κοσμάς: Χθες το πρωί, στο σπίτι μου.
Μάνος: Πάντα, παντού (εκτός απ' τον στρατό).
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
Κοσμάς: Θα ήθελα να ήμουν χορευτής.
Μάνος: Να μαγειρεύω καλά.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Κοσμάς: Η Βιρτζίνια Γουλφ και ο Καζαντζάκης.
Μάνος: Ρενέ Γκοσινί και Καρλ Μπαρκς.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας;
Κοσμάς - Μάνος: Ο Οβελίξ.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες σας;
Κοσμάς: Οι γονείς μου.
Μάνος: Οι άνθρωποι που βρίσκουν τη δύναμη να ξεπεράσουν τα πάντα.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα;
Κοσμάς: Μελίνα, Αλκμήνη.
Μάνος: Αφροξυλάνθη και Ποσειδώνας.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Κοσμάς: Τη μιζέρια.
Μάνος: Τη λάντζα και τα ξερά κουκιά.
Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση;
Κοσμάς: Αρκετά καλή.
Μάνος: Ρωτήστε τους φίλους μου...
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό;
Κοσμάς: Θα ήθελα να είμαι πιο συγκρατημένα δοτικός.
Μάνος: Την αναβλητικότητά μου.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένεια σας, τι θα ήταν αυτό;
Κοσμάς: Θα μας μάζευα απ' όπου έχουμε σκορπιστεί.
Μάνος: Τίποτα.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία;
Κοσμάς: Τον βιοπορισμό μου από αυτό που αγαπώ.
Μάνος: Ότι κατάφερα να κάνω επάγγελμα την τρέλα μου.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλατε να είστε;
Κοσμάς: Δέντρο.
Μάνος: Γιουβέτσι, με κουνελάκι παρακαλώ..
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 15/5
ΑΣΕΠ: Σε 2 ημέρες ΕΥΚΟΛΟ Online Proficiency χωρίς προφορικά, χωρίς έκθεση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
