Να σε φάνε τα σκυλιά κωλοαφγανέ!

Πτώματα, πτώματα, πτώματα που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Ηλίας Πετρόπουλος. Και δεν είναι φυσικά φαινόμενα οι δολοφονίες, Κύριε καπιταλισμέ που σε βάφτισαν Αγορά και Κύριε Ιμπεριαλισμέ που σε βάφτισαν παγκοσμιοποίηση, για να μην τρομάζουν οι μικροαστοί εν Χριστώ αδερφοί απ’ την ξύλινη γλώσσα.

Πτώματα τουμπανισμένα στα νερά του Έβρου. Μάνες με ετοιμοθάνατα βρέφη στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Νεανικά κορμιά που έχουν εξοριστεί απ’ τους έρωτές τους. Πόνος βουβός. Ένα σκηνικό πένθους περασμένο απ’ το χριστιανικό και φεουδαλικό κόσκινο. Άνθρωποι καταδικασμένοι ερήμην σε μαρασμό.

Άνθρωποι, τους οποίους τα απολιθώματα της χούντας, κάτι απόστρατοι και κάτι δημοσιογράφοι γλύφτες και αυλικοί των ευρωπαίων, ονομάζουν λαθραίους. Κορμιά που η μπουλντόζα της ανάπτυξης τα πέταξε στη γειτονιά μας, αφού δούλεψε η ακαταπόνητη πολεμική μηχανή της Δύσης για να τα οδηγήσει δήθεν στη ελευθερία.

Κορμιά καταδικασμένα, αφού θα βρίσκονται πάντα αυτοί που η πολιτική τους είναι η καταστολή και το πνίξιμο.  

Βεβαίως οι φονιάδες δεν είμαστε εμείς. Είναι πάντα κάποιοι άλλοι. Κάποιοι Αμερικάνοι που βομβαρδίζουν και κατουράνε τους λαούς. Κάποιοι Ισραηλινοί που εξοντώνουν τους Παλαιστίνιους, κάποιοι μισθοφόροι πληρωμένοι φονιάδες. Τα δικά μας παιδιά δεν τα στέλνουμε στους Περσικούς κόλπους και στις κτήσεις. Εμείς είμαστε αθώοι. Κοιτάζουμε τη δουλειά μας και το σπίτι μας. Πηγαίνουμε στην εκκλησία, προσευχόμαστε, δίνουμε το ένα μας ευρώ για τα παιδιά του τρίτου κόσμου.

Δεν πήραμε όμως χαμπάρι πόσοι Χριστοί σταυρώνονται καθημερινά για να φτιάξουν το πλαστικό παιχνίδι του jumbo μ’ ένα ευρώ μεροκάματο. Δεν πήραμε χαμπάρι πως ζούμε είκοσι χρόνια περισσότερο απ’ τους Ινδούς και σαράντα χρόνια περισσότερο απ’ τους Αιθίοπες. Δεν πήραμε χαμπάρι πως τα καραβάνια που καταφτάνουν στη γειτονία μας δεν κάνουν τουρισμό, αλλά ψάχνουν έναν τόπο να ζήσουν αφού στον τόπο τους αφανίστηκαν ολοσχερώς.

Δεν πήραμε χαμπάρι πως οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν και πουλάνε τα όπλα, οι ατομικές βόμβες, τα υποβρύχια, τα αεροπλανοφόρα, τα βομβαρδιστικά, τα στέλθ και τα απάτσι είναι αναπόσπαστα κομμάτια ετούτου του πολιτισμού που υπερασπιζόμαστε με την ανοχή μας.

Τοκίζουμε τα λεφτά μας στις μπίζνες αυτών των πολέμων. Μας θρέφει η πείνα των άλλων. Διεκδικούμε την ευημερία που εξοικονομούν για τον καπιταλισμό οι πόλεμοι ετούτων των φονιάδων. Αγανακτούμε για τον πετσοκομμένο μας μισθό κι όχι για τον άθλιο κόσμο που υπηρετούμε. 

Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σ’ αυτό τον πλανήτη ζουν μ’ ένα ευρώ την ημέρα για να μπορεί η κυρία Λανγκάρντ να κάνει απολέπιση στο μουνί της με βασιλικό πολτό, για να μπορεί ο κύριος Λάτσης να έχει σαράντα σπίτια και δέκα νησιά κι εμείς να γλείφουμε τα ψίχουλα ευημερίας που μας πετάνε για να μας εξαγοράζουν, να μας κλείνουν το στόμα και να δεχόμαστε την παντοδυναμία τους.

Ένας στρατός πουλημένων που γράφουν στις εφημερίδες, που μιλάνε στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις υμνούν την ελευθερία αυτού του συστήματος, τη δημοκρατία και την ελεύθερη επιλογή. Κανείς δεν αντέχει να βλέπει στο υπέροχο νεοκλασικό απέναντι απ’ το σπίτι του βρωμερούς μελαμψούς πακιστανούς. Ο πακιστανός δεν είναι συνάνθρωπος. Είναι λαθραίος. Ένας υπάνθρωπος. 

Ο άνθρωπος που συμμετείχε στην καρναβαλική κατάνυξη της μεγάλης εβδομάδος δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο του διπλανού του. Την απόλυτη εξαθλίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Να του δώσει λίγο απ’ τη στέγη του και τροφή απ’ την τροφή του. Το αγαπάτε αλλήλους είναι για τα κατηχητικά και τις ακαδημίες θεολογίας. Ο τύραννος είναι και σπόνσορας των τεχνών και χαμαιλέοντας των καλών πράξεων. Ο τύραννος όμως είναι τύραννος πάντα με τη βοήθειά μας.

Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για το μέλλον αυτού του κόσμου και δεν είμαστε λιγότερο φονιάδες απ’ τους μακελάρηδες Ισραηλινούς, απ’ τους Αμερικάνους, απ’ τους Χρυσαυγίτες που κρύβουμε μέσα μας. Αν κάποιο κάθαρμα μας υποσχεθεί αύριο πεντακόσια ευρώ παραπάνω θα πάψουμε να είμαστε αγανακτισμένοι και θα είναι όλα ωραία και καλά όπως πριν.

Αν αύριο ξαναβγούμε στις αγορές θα ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα με μπόλικα κινητά και συσκευές και χαβιάρι απ’ το Μαρινόπουλο. Τα παχύσαρκα παιδιά της Δύσης θα έχουν νικήσει για πάντα στην τραμπάλα τα λιποβαρή παιδιά της Αφρικής και της Ασίας. Τους Αφγανούς που είναι σπαρμένοι στα χωράφια της Μανωλάδας. 

Θα ξεχάσουμε την κακιά Μέρκελ και τον σάτυρο Στρος Καν, τις σταυροφορίες, την ιερά εξέταση, τους ναζί. Ως ανεξάρτητοι έλληνες και ως πατριώτες αριστεροί, που μας νοιάζει η Ελλάδα μας, τα ιερά και τα όσια κι ο ένδοξος ελληνοχριστιανικός μας πολιτισμός θα κλείσουμε τους λαθραίους ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μεθοδικά θα τους εκτελέσουμε, θα τους κάψουμε, θα τους αφανίσουμε αφού αυτοί θα είναι το μοναδικό αγκάθι που απειλεί την ευημερία μας και τις αιματόβρεχτες εκδρομές μας στο χωριό.

Θα μπορούσαμε το Άγιον Πάσχα αντί για αρνιά να σφάξουμε και να σουβλίσουμε ανθρώπους. Η ανθρωποφαγία δεν είναι αμαρτία. Δεύτε λάβετε ανθρώπινο κρέας. «Στις νάρκες του Έβρου, στον πάτο του Αιγαίου χτίζεται η ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου».