Όταν η Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων συνάντησε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής

Μέλος ΔΣ εκπ/κών Π.Ε Ημαθίας

Μέλος Εκπαιδευτικού Όμιλου Ημαθίας

 

 

 

Διαβάζοντας κανείς το δελτίο τύπου-ανακοίνωση (5-6-2014) του ΔΣ της ΠΕΣΣ(Πανελλήνιας Ένωσης Σχολικών Συμβούλων) για τη συνάντηση που πραγματοποίησε την Τρίτη,3-6-2014 στα γραφεία του ΙΕΠ(Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής),όπου ΙΕΠ το όργανο που αντικατέστησε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την προώθηση σε κάθε επίπεδο της αντιεκπαιδευτικής, αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης υπό τις οδηγίες ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ, δεν μπορεί παρά να σταθεί σε ορισμένα σημεία του και να τα σχολιάσει. 

 

§ Το πρώτο που οφείλει κάποιος να τονίσει και να παρατηρήσει είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία πραγματοποιήθηκε αυτή η συνάντηση, ο χρόνος κατά τον οποίο λέγονται όσα λέγονται και διαπιστώνονται στην ανακοίνωση. 

Μία περίοδος στην οποία η αντιεκπαιδευτική πολιτική είναι ιδιαίτερα έντονη, με τις κυβερνητικές μηχανές να εργάζονται ασταμάτητα για να προχωρήσει η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, έπειτα από το πρώτο στάδιο της εφαρμογής της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Καθημερινά επιχειρούνται «επιμορφωτικά» σεμινάρια προς τους Διευθυντές από τις κατά τόπους Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και για άλλη μία φορά το εκπαιδευτικό κίνημα επιδιώκει να τα ματαιώσει, όπως έπραξε τους προηγούμενους μήνες με τα ανάλογα της αυτααξιολόγησης. Φτάνουν καθημερινά οι ειδήσεις από τον αγώνα των εκπαιδευτικών που μπλοκάρουν ένα προς ένα την επιμόρφωση της ντροπής , αναγκάζοντας τους Διευθυντές Εκπαίδευσης είτε να παρουσιάσουν το «επιστημονικό απόσταγμα» των εγκεφάλων του νέο-επιθεωρητισμού σε λιγοστό, πειθήνιο ακροατήριο είτε να μεταθέσουν σε άλλη, προσφορότερη ημερομηνία ή και να τα πραγματοποιήσουν με άλλους τρόπους ,πιο κρυφούς και εύκολους . Άραγε για το ΔΣ της ΠΕΣΣ τα παραπάνω γεγονότα, ο αγώνας του κλάδου δεν υφίσταται ώστε να ταράξει τη μακάρια σκέψη ως προς την εκπαιδευτική πραγματικότητα και το μέλλον που της επιφυλάσσουν οι ταγοί της εξουσίας;

 

§ Δεύτερο στοιχείο της πραγματικότητας που ηθελημένα; αγνοούν στο ΔΣ της ΠΕΣΣ αποτελούν τα υπόλοιπα κομμάτια της εκπαιδευτικής πραγματικότητας.

 

Αγνοούν στ’ αλήθεια πως φέτος και για πρώτη φορά έπειτα από έναν αιώνα και πλέον η κυβέρνηση , προχωρώντας την πολιτική της, απέλυσε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, ανάμεσα σε αυτούς και εκπαιδευτικούς κάνοντας πράξη τις δεσμεύσεις της στους εντολοδόχους για χιλιάδες εκδιώξεις;

Αγνοούν στ’ αλήθεια ότι έχει εδώ και καιρό ανοίξει η «Κερκόπορτα» της διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης ,με τις χιλιάδες καταργήσεις, συγχωνεύσεις και συμπτύξεις τμημάτων και τη δημιουργία μεγαθήριων στα οποία το μορφωτικό έργο καθίσταται de facto απραγματοποίητο;

Αγνοούν στ’ αλήθεια πως ο εργασιακός βίος των εκπαιδευτικών έχει γίνει αβίωτος, έχει επιστρέψει στην εποχή του μεσαίωνα καθώς καθημερινά αφαιρούνται ένα ένα δικαιώματα κατακτημένα με αγώνα και θυσίες κατά το παρελθόν; Δικαιώματα ,κατακτήσεις όπως η μονιμότητα στην εργασία, οι μεταθέσεις-αποσπάσεις, η ακώλυτη μισθολογική-βαθμολογική εξέλιξη σε αντιπαράθεση με την τωρινή υποταγή και καθήλωση, τη σημερινή ραγδαία φτωχοποίηση ,η όποια παιδαγωγική ελευθερία είχε κατακτηθεί και επέτρεπε στον εκπαιδευτικό να ασκεί δημιουργικά και προς όφελος των μαθητών το έργο του, το δικαίωμα εν τέλει ο εκπαιδευτικός να οραματίζεται μια άλλη εκπαίδευση…δικαιώματα τέτοια και άλλα τόσα που ξηλώνονται στο όνομα μιας άλλης,»σύγχρονης» εκπαίδευσης, προσαρμοσμένης στην ανάγκη να στηριχθεί και να επεκταθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, δε φαίνεται να αποτελούν κομμάτι του σκεπτικού του οργάνου των Σχολικών Συμβούλων.

Πιθανότατα τα θεωρούν παρωχημένα, αναχρονιστικά και ίσως γι’ αυτούς ο σύγχρονος δάσκαλος και η μοντέρνα εκπαίδευση για να αποδώσουν, δεν πρέπει να απολαμβάνουν από το κράτος και την κοινωνία δικαιώματα και κατακτήσεις!

 

§ Να μην ξεχνάμε ασφαλώς και το υπόλοιπο κοινωνικό πλαίσιο.

 

4 και πλέον χρόνια μνημονιακής υποδούλωσης, φτώχειας, ανεργίας και εξευτελιστικής υποτέλειας,4 και πλέον χρόνια καταστροφικού έργου των διάφορων κυβερνήσεων που έχουν καταβυθίσει κοινωνία και εργαζόμενους σε σύγχρονα κοινωνικά Τάρταρα αλυσοδένοντας τη χώρα και τις επιλογές της στη θέληση ΕΕ και ΔΝΤ,4 χρόνια στη διάρκεια των οποίων συντρίφτηκαν ό, τι είχε απομείνει από κατακτημένα κοινωνικά αγαθά σε παιδεία-υγεία-πρόνοια, όλα αυτά τα χρόνια της συνεχούς κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, της καταπάτησης των δημοκρατικών ελευθεριών και του εκφασισμού του κράτους φαίνεται να μην ερεθίζουν στο ελάχιστο το νου και τη σκέψη των «παροικούντων την Ιερουσαλήμ» διανοούμενων, στελεχών της εκπαίδευσης, όταν συναντιούνται και ανταλλάσσουν απόψεις για τόσο σοβαρά ζητήματα.

Εύλογες οι σκέψεις όταν στο λιτό δελτίο αναφέρεται πως «τέθηκαν τα ζητήματα σχετικά με την αξιολόγηση, την τοποθέτηση κατάλληλου προσωπικού στα Γραφεία των ΣΣ», « ο εξοπλισμός των γραφείων και γενικότερα θέματα» της εκπαιδευτικής λειτουργίας.

Είναι , λοιπόν, η αξιολόγηση θέμα που ολοκληρώνεται με την τοποθέτηση προσωπικού και μάλιστα κατάλληλου; Κατάλληλου για ποια ακριβώς λειτουργία; Είναι θέμα εξοπλισμού των γραφείων των Συμβούλων ώστε να επιτελέσουν απρόσκοπτα, όσα η αντιεκπαιδευτική πολιτική επιβάλλει;

Η ΠΕΣΣ θα έπρεπε να γνωρίζει πως οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, οποιουδήποτε είδους δεν εφαρμόζεται σε «δοκιμαστικό σωλήνα» μα σε πραγματικές κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις, αυτές που περιγράφηκαν προηγουμένως αδρομερώς και που δείχνει να τις αγνοεί και να μην τους δείχνει την πρέπουσα σημασία.

Η αξιολόγηση δεν πρόκειται να εφαρμοστεί στο κενό, μα σε εκπαιδευτικό σύστημα με χιλιάδες άλυτα προβλήματα που θεριεύουν κάθε φορά που εφαρμόζεται ένα ακόμη μέτρο αυτής της πολιτικής,σε εκπαιδευτικό σύστημα γέννημα θρέμμα κι υπηρέτης της ταξικής κοινωνίας στην οποία ζούμε και εργαζόμαστε.

Η αξιολόγηση θα εφαρμοστεί σε εκπαιδευτικούς εργαζόμενους θύματα της ίδιας αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής κυβερνήσεων, ντόπιων και ξένων επικυρίαρχων της ΕΕ,του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, πολιτική που απλώνεται και στην εκπαίδευση.

Η ΠΕΣΣ συνοψίζει στο δελτίο την «κατ’ αρχήν θετική στάση σχετικά με την αξιολόγηση» προτείνοντας «βελτιώσεις» στο ΠΔ 152/2013 για να συμβάλλει στη «βελτιστοποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και την επαγγελματική και ηθική στήριξη του εκπαιδευτικού»,ξεχνώντας την επαγγελματική ισοπέδωση που έχουν επιφέρει σ’ αυτόν οι κυβερνώντες αλλά και την αποδόμηση της εκπαίδευσης που φέρνει η ίδια πολιτική που προωθεί και την αξιολόγηση!

Και ποιες είναι οι βελτιώσεις; Η αλλαγή σε όσα προβλέπονται με το Ν.4024 περί ποσοστώσεων των αξιολογούμενων εκπαιδευτικών.

Όμως είναι πραγματικά φανερό ότι μια τέτοια στάση απέναντι στην αξιολόγηση δεν πρόκειται να βελτιώσει ούτε κατά το ελάχιστο την εκπαίδευση, δεν πρόκειται να στηρίξει επαγγελματικά ή ηθικά τον εκπαιδευτικό γιατί δε βάζει στο στόχαστρο κανένα από τα υπόλοιπα ,υπαρκτά και χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα αλλά ούτε κι αυτά που δημιουργεί αυτή με τη σειρά της.

Η αξιολόγηση αντιπαλεύεται σε κάθε της πτυχή, συνολικά, μαζί με κάθε άλλο πρόβλημα στην εκπαίδευση· αντιπαλεύεται με τον αγώνα ενάντια σε όποια πολιτική δημιουργεί αυτά τα προβλήματα, στην εκπαίδευση, την κοινωνία και τους εργαζόμενους που τα υφίστανται .

Κατανοητή η άποψη περί «εποικοδομητικής» συνάντησης σε «θετικό» κλίμα, θετική η αλληλοκατανόηση ΠΕΣΣ-ΙΕΠ, αφού από τα γραφόμενα γίνεται καθαρή η θέση του καθενός.