Μα τι φόκο!

Κι εκεί απάνω που η φυρεροσύζυγος ομιλούσε ενώπιον πυκνού κοινοβουλευτικού ακροατηρίου για τον εμετό που της προκαλεί η άρση ασυλίας της από το, υπό συνεχή απειλή έστω φραστικής πυρπόλησης, «μπορντέλο» η Βουλή λόγω ορφανής σε τσάντα σφαίρας,

Κι εκεί απάνω που η εικονική «ευγονική των δύο άκρων» υπηρετούνταν με επιστημονική χειραγώγηση των μαζών παραμονές απεργίας, από δεκατρείς σφαίρες καταγεγραμμένες σε μια φριχτή κάμερα «ασφαλείας»,

Κι εκεί απάνω που σπουδαρχίδες ζωγράφιζαν τη σκοπιμότητα της πιασάρικης αποχρωσιολογίας της πολιτικής έννοιας προβοκάτσια,

Κι εκεί απάνω που όσοι πιπιλάνε χονδροειδώς, κοντά δυο χρόνια τώρα, βαριές και αιματοβαμμένες έννοιες - εμπειρίες, όπως χούντα, κατοχή, πόλεμος, εκτέλεση... με οργουελική βιτσιόζικη λεξιλαγνεία, μετατρέπονταν σε πασιφιστές που ονειρεύονταν να δουν το Χάρο να σπονσοράρει την «ήπια εκδοχή» του νεοναζιστικού κασιδιάρικου μαύρου με λάφυρο το αίμα του αντιφασίστα Φύσσα,

Κι εκεί απάνω που τα μεγάλα τζάκια των αστών ήταν έτοιμα να καθαρίσουν τη λαϊκή ατμόσφαιρα από τα βρωμερά τζάκια και τις ξυλόσομπες των ξυλιασμένων άνεργων κι άφραγκων φορομαστιγωμένων πολιτών,

Κι εκεί απάνω που οι τεξανοί πετρελαιάδες ησύχαζαν με τις διαβεβαιώσεις του ροδαλού πρίγκιπα της εγκεκριμένης ευρωαριστεράς, ότι η αγελάδα Ελλάς θα μείνει πάση θυσία για ν΄αρμέγεται στο ευρωζωνικό λιβάδι,

Κι εκεί απάνω που κανείς κεντρικός τηλεπαρουσιαστής - σχολιαστής δεν αναρωτήθηκε αυτή τη φορά γιατί δεν «ένωσε» η μετροβροχή, στην ίδια πλατεία και στην ίδια πορεία, την αριστερά που χάνεται σαν... καλοκαίρι που σκοτώθηκε με την πρώτη σταγόνα της βροχής, με την άλλη που βρεμένη τη βροχή δεν την φοβάται κοντά χρόνια εκατό τώρα,

Κι εκεί που η κυβέρνηση διάλεξε να φυλάει ματατζίδικα για Θερμοπύλες το κτήριο της κρατικής τηλεόρασης για να μην το κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση Μεσολόγγι,

Κι ενώ χιλιάδες πολίτες προσπαθούσαν να σώσουν τα σπίτια τους, μαθημένοι να κοιτάνε ακόμα τους επικίνδυνους κομμουνιστές έτσι ώστε πισώπλατα να τους θυροκολλάει ανενόχλητος ο κεφαλαιοκράτης την έξωση,

Νάτο τσουπ το κολπάκι - συριζάκι με τα σπίρτα της μομφής. Η κολυμβήθρα του αστικού Σιλωάμ. Εκεί που πλένεται και ζεσταίνεται το παγωμένο χέρι του νόμου και της τάξης είναι εδώ και τώρα η πρόταση μομφής. Αναβαπτιστήριο τόσων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Στην καμμένη γη των εργασιακών και πολιτικών δικαιωμάτων, στην ανήλιαγη ευρωστρούγκα των θηριωδιών του κεφαλαίου, μεγάλο φόκο ωρέ σύντροφοι ανάβει το σπίρτο στα χωράφια ενός συστήματος που λειτουργεί με βόμβες ναπάλμ! Θα κάψει τον ταξικό οχτρό! Μομφή. Γερά. Με τσαμπουκά. Ετσι! Να γεμίζει το πλάνο από παθιασμένους διορθωτές διαχειριστικών λαθών. Κι αν η κυβέρνηση αναγεννηθεί ως φοίνιξ εκ της στάχτης; Who gives a dam shit, κοινώς ποιος χέστηκε που λέει και η φυρεροκόρη...