Από τη Διακήρυξη της Μπολώνια έως την υστερία κατά του πρύτανη του ΕΚΠΑ

Από τη Διακήρυξη της Μπολώνια έως την υστερία κατά του πρύτανη του ΕΚΠΑ

Βακαλοπούλου Μπέτυ

 

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ δανειστών που επενδύουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και παράνομων τοκογλύφων; Ότι οι πρώτοι μέσω των τραπεζών τους αρχίζουν με ήπια επιτόκια, καταλήγουν σε τοκογλυφικά, αλλά ποτέ δεν χάνουν τη νομιμότητα και τα απορρέοντα προνόμια διεκδίκησης, δίωξης, υφαρπαγής κάθε κόκκου ευημερίας πρώτα, επιβίωσης ύστερα, μέχρι την καταστροφή των δανειστών ατόμων, συνόλων, κρατών.

Ποια σχέση μπορεί να έχει η παραπάνω διαπίστωση με την επαναληπτική επίθεση, την οργή, που πήρε έγγραφες και φωνητικές διαστάσεις υστερίας, από την κυβέρνηση, τα μίντια που την καλοπιάνουν, τους έχοντες και κατέχοντες, κατά του πρύτανη του ΕΚΠΑ; Ποια σχέση με τον εκάστοτε ανώτατο λειτουργό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή με τον εκάστοτε πρύτανη -κι όχι, προς θεού, τον εκάστοτε υπουργό «Παιδείας και (ήδη) Πολιτισμού», που συχνά είναι ολότελα άσχετος;

Αδύνατη η όποια απάντηση χωρίς αναφορά τον πρώτο θεσμό που άρχισε να τορπιλίζει αμείλικτα η αγορά για να καταλύσει το κράτος πρόνοιας. Ποιος θα το φανταζόταν ότι οι χειρότεροι εχθροί της αγοράς είναι η ευρυμάθεια, η παιδεία, και δη η Ανώτατη Παιδεία; Εκτός από την ίδια την Αγορά, που δεν το φανταζόταν, απλά το ήξερε! Αδύνατη η απάντηση χωρίς αναδρομή στη «Διακήρυξη της Μπολώνια» (10ετία '90) (ή «το κατά Μπολώνια Ευαγγέλιο», όπως τη χαρακτήρισε η Ρομιγύ, ή η «Μπολώνια των Πληβείων», όπως ειρωνικά τη βάφτισαν οι ίδιοι οι πρωτεργάτες της απαξίωσης) και στα παρεπόμενα: Τριάντα τρεις υπουργοί Παιδείας αποφασίζουν την υλοποίηση της πρότασης διάσπασης των πανεπιστημιακών σπουδών σε κατώτερο (και φθηνότερο, κατά το θατσερικό πρότυπο) επίπεδο τεχνογνωσίας - εφαρμογών και σε ανώτατο επίπεδο πανεπιστημιακών σπουδών (2003).

Μια από τις συνέπειες είναι και τα «οιονεί πανεπιστήμια», τα αγγλοαμερικάνικα κολέγια τριετούς φοίτησης, που κατέκλυσαν και την Ελλάδα. Από τα παρεπόμενα δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω και να μην εξάρω την στάση και τις θέσεις των Ελλήνων πρυτάνεων, την αντίστασή τους, την υπεράσπιση της ευρυμάθειας, τα κείμενά τους κόντρα στην απαξίωση, που κορυφώνονται με το βιβλίο «Ελληνική Παιδεία» του Θεμιστοκλή Ξανθόπουλου, πρύτανη του ΕΜΠ επί δύο τριετίες. Ας το διαβάσουμε ή ας το ξαναδιαβάσουμε.

Εξίσου αδύνατη η απάντηση αν δεν περιγράψουμε ποιες συμπεριφορές του κ. Πελεγρίνη, ποιες «αμαρτίες» του μετέτρεψαν τη διαφωνία σε οργή και την οργή σε υστερία: Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Αμαρτία 1η. Επίσημη καταγγελία (που επαναλαμβάνεται μετά διετία από τον μέντορα της ασυναρτησίας Θ. Πάγκαλο, αλλά με διαφορές τοπογραφίας και κινητικότητας): «Οι κουκουλοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (sic!) που έβαλαν φωτιά στη Marfin κι έκαψαν ζωντανούς είχαν κρύψει τα σχετικά υλικά στο απέναντι κτήριο του Πανεπιστημίου». Ο Πρύτανης διαψεύδει!

(Παρεμβολή απορίας μου: Γιατί πάντα συλλαμβάνονται από αστυνομία και ειδικές ομάδες, άτομα με ανοιχτά πρόσωπα και ποτέ κουκουλοφόροι; Απίστευτη σύμπνοια μεταξύ ειδικών αστυνομικών ομάδων και... ΣΥΡΙΖΑ).

Αμαρτία 2η. Η μεταφορά των Πακιστανών απεργών στην Αθήνα και η απεργία πείνας, πρώτα στη Νομική και ύστερα στην «Υπατία» (2009), αποδίδονται φυσικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρύτανης διαψεύδει όλα τα άλλα εκτός από την εύρεση καταλύματος «σε συνεργασία με τον κ. Τσίπρα».

(Παρεμβολή αντιρατσιστικού θαυμασμού: Για την καθαριότητα και την τάξη που τήρησαν εκείνοι οι στοιβαγμένοι, πεινασμένοι συνάνθρωποί μας!).

Αμαρτία 3η, 4η, 5η... Νιοστή. Ο πρύτανης γράφει άρθρα στην «Αυγή» κι ακολουθούνε κι άλλοι πανεπιστημιακοί, πέρα από τους προσκείμενους στην εφημερίδα, προφανώς επειδή διαπιστώνουν την ευθύνη και την αντικειμενικότητά της.

Αμαρτία μετα-Νιοστή. Και η χειρότερη! Ο πρύτανης υποστηρίζει με υπεύθυνα επιχειρήματα τη μη μείωση των υπαλλήλων του ΕΚΠΑ και (οποίον «θράσος!!!») ανταποκρίνεται σε δεσμεύσεις Ελλήνων και θεατρικού χώρου και πηγαίνει ένα μόνο βράδυ στο Παρίσι για προκαθορισμένη παράσταση.

Κύριε υπουργέ Παιδείας και Πολιτισμού, τόσος πια κομφορμισμός δικός σας και των «εύπορων» Ελλήνων; Μήπως ύστερα από τόσες χαμαιλεοντικές αλλαγές στο όνομα του υπουργείου σας η τελευταία παραπέμπει σε αυτοσυγκράτηση; Αδύνατο να μην μυηθήκατε στους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς (αρχαιοελληνικό ουμανισμό, ιταλική Αναγέννηση, γαλλικά φώτα) και την οικουμενική σημασία τους σε κάποιο από τα σχολεία, σε κάποιο από τα «αναιδέστατα» πανεπιστήμιά μας που αρνούνται να τους διαγράψουν.

 

ΠΗΓΗ: avgi.gr/