Στο πλαίσιο των πολιτιστικών του δράσεων, ο Σύλλογός Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά «Η Πρόοδος» σας προσκαλεί στην προβολή της ταινίας «Ο Κόκκινος Δάσκαλος – Ελεγεία για τον Νίκο Πλουμπίδη» του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, μια κινηματογραφική ματιά στη ζωή και την παρακαταθήκη του εμβληματικού αγωνιστή και παιδαγωγού.
Η εκδήλωση, που συνδιοργανώνεται από τρεις συλλόγους εκπαιδευτικών της περιοχής του Πειραιά, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαΐου στον Κινηματογράφο Ζέα και θα πλαισιωθεί από συζήτηση με τον σκηνοθέτη και τον ιστορικό Τάσο Σακελλαρόπουλο.
Είσοδος ελεύθερη.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πειραιά «Η Πρόοδος»
ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
Κυριακή 4 Μαΐου 2025 και ώρα 11:30
Στον Κινηματογράφο Ζέα
(Χαριλάου Τρικούπη 39, Πασαλιμάνι, Πειραιάς)
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων του συλλόγου μας θα παρακολουθήσουμε την ταινία του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου:
«Ο Κόκκινος Δάσκαλος – Ελεγεία για τον Νίκο Πλουμπίδη»
Είσοδος ελεύθερη
Οι σύλλογοι εκπαιδευτικών Π.Ε: Πειραιά «Η Πρόοδος», Νίκαιας-Πειραιά και Α’ Πειραιά «Ρήγας Φεραίος» συνδιοργανώνουν εκδήλωση με προβολή της ταινίας του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου για τον Νίκο Πλουμπίδη. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 4 Μαΐου 2025, στις 11:30 π.μ. στον Κινηματογράφο «ΖΕΑ» (Χαριλάου Τρικούπη 39, Πασαλιμάνι). Είσοδος Ελεύθερη. Θα ακολουθήσει συζήτηση με εισηγητές τον σκηνοθέτη της ταινίας, Στέλιο Χαραλαμπόπουλο και τον Ιστορικό – Υπεύθυνο των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσο Σακελλαρόπουλο.
Λίγα λόγια για την ταινία
Δύο πολιτικές δίκες και εκτελέσεις έχουν αφήσει ανεξίτηλο ίχνος στην μετεμφυλιακή Ελλάδα. Η δική του Νίκου Μπελογιάννη και των συνεργατών του και η δίκη του Νίκου Πλουμπίδη. Ηγετικά στελέχη και οι δύο του παράνομου τότε Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας θα βρεθούν στη δίνη βίαιων συγκρούσεων και παθών και ως ηττημένοι του Εμφύλιου, στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου μάλιστα, θα πέσουν θύματα αφ’ ενός της εκδικητικής μανίας των νικητών και αφ’ ετέρου της τυχοδιωκτικής, αλλοπρόσαλλης πολιτικής του Νίκου Ζαχαριάδη. Οι περγαμηνές τους από την Εθνική Αντίσταση κατά των κατακτητών δεν θα σταθούν ικανές να τους σώσουν από το εκτελεστικό απόσπασμα παρά την κατακραυγή για τις εκτελέσεις και τη διεθνή κινητοποίηση για την απονομή χάριτος, κυρίως στην περίπτωση του Μπελογιάννη.
Η Ιστορία όμως δεν στάθηκε το ίδιο ακριβοδίκαια και για τους δύο. Ο μεν Μπελογιάννης έφυγε τιμημένος και έγινε ίνδαλμα για τους συντρόφους του ανά τον κόσμο, ο δε Πλουμπίδης έφυγε μονός, συκοφαντημένος από εχθρούς και φίλους, ατιμασμένος. Αν και στιγματισμένος και εξοβελιστέος από το κόμμα του ο Πλουμπίδης αρνήθηκε να αποκηρύξει τις αρχές του και να υπογράψει δήλωση μετανοίας, κάτι που θα του έσωζε τη ζωή. Υπερασπίστηκε στη δίκη με πάθος την ιδεολογία του και το κόμμα του παρ’ όλο που το τελευταίο τον είχε άδικα καταγγείλει σαν χαφιέ και προβοκάτορα και εκτελέστηκε ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ΚΚΕ την ίδια ώρα που οι σύντροφοί του έβγαζαν ανακοίνωση πως η εκτέλεση ήταν σκηνοθετημένη και ο προδότης απολαμβάνει τα αργύρια της προδοσίας του στην Αμερική. Μετά το θάνατο του Στάλιν, την καθαίρεση του Ζαχαριάδη από την ηγεσία του Κόμματος και κυρίως μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και τις αλλαγές που δρομολογούνται στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, θα γίνει μια δειλή αποκατάσταση του Νίκου Πλουμπίδη που ανακοινώνεται ιδιωτικά στη σύζυγό του και χρόνια αργότερα μια δημοσίευση σ’ ένα περιορισμένης κυκλοφορίας κομματικό έντυπο. Ουσιαστικά ο Πλουμπίδης παραμένει ένα ανεπούλωτο τραύμα για τον κόσμο της αριστεράς -τουλάχιστον για κάποιο κομμάτι της- και σίγουρα αν όχι μελανή, θολή σελίδα της ιστορίας της.
Είναι χαρακτηριστικό για την προσωπικότητα του Πλουμπίδη το γεγονός πως αρκετά νωρίς, πριν έρθει σε επαφή́ με τις αριστερές ιδέες, επαναστατεί κατά της αδικίας και της εκμετάλλευσης που υφίστανται οι αγρότες και στο χωριό που πρωτοδιορίζεται δάσκαλος συμβάλλει στην αυτοοργάνωση και τον αγώνα τους. Παράλληλα καταργεί τα «προνομία» του δάσκαλου, βοηθά με τον πενιχρό μισθό του τους άπορους, πείθει τους γονιούς να στέλνουν και τα κορίτσια τους στο σχολείο. Αν και από οικογένεια βασιλικών όπως λέει ο ίδιος με φώναζαν κομμουνιστή χωρίς να έχω ιδέα τι είναι ο κομμουνισμός.
Η συνέπεια με την οποία υπηρέτησε τις ιδέες του, οι αγώνες του κατά της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και κατά των γερμανοϊταλών κατακτητών, η πειθώ και η ικανότητά του να εμπνέει τις μάζες είχαν ως αποτέλεσμα τις απίστευτες κινητοποιήσεις του αθηναϊκού λαού για την αντιμετώπιση της κατοχικής πείνας, της μαύρης αγοράς και των μέτρων της πολιτικής επιστράτευσης που σχεδίαζαν οι φασίστες. Αρετές και επιτεύγματα του Πλουμπίδη που έτυχαν της καθολικής αναγνώρισης από συντρόφους και αντιπάλους. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος θα φύγει από τη ζωή με τη «ρετσινιά» του προδότη, απελπιστικά μόνος, μακριά από την οικογένειά του, με την πίκρα μιας κατάφωρης αδικίας, ανυπεράσπιστο θύμα μιας χυδαίας κατηγορίας.
Όλα αυτά τα στοιχεία συνηγορούν στο να δει κανείς τον Νίκο Πλουμπίδη σαν ένα πρόσωπο που έρχεται κατ’ ευθείαν από την αρχαία τραγωδία. Το προσωπικό δράμα και το συλλογικό πεπρωμένο συνδιαμορφώνουν αυτόν τον προμηθεϊκό ηρώα που θυσιάζεται για το καλό του συνόλου. Το τίμημα βαρύ καθώς θα βαδίσει στο θάνατο αποσυνάγωγος με μόνο όπλο τη βαθιά πίστη του πως «αφήνω στο παιδί μου ένα τίμιο όνομα». Κυριολεκτικά και μεταφορικά μια ευχή προς τις μέλλουσες γενεές να αποκαταστήσουν το όνομά του.
Η ταινία ο κόκκινος δάσκαλος κινείται μορφικά στο δηλωτικό του τίτλου της ποιητικό είδος, περνώντας από το πένθος στο έπος και τανάπαλιν. Η σύγκρουση ανάμεσα στην υπαρξιακή οδύνη και το κοινωνικό πρόταγμα, οριοθετεί το αφηγηματικό πλαίσιο και ταυτόχρονα εγκιβωτίζει το ατομικό, τη μικροϊστορία μέσα στο σύνολο, στη μεγάλη Ιστορία. Τα αυτοβιογραφικά σημειώματα και οι επιστολές που σώθηκαν πέρα από το να είναι και πολιτικά κείμενα μάς αποκαλύπτουν ολοζώντανα τον άνθρωπο, τον ψυχικό του κόσμο σε οριακές καταστάσεις του βίου, στιγμές αδυναμίας αλλά και μεγαλείου, την ιώβεια εγκαρτέρηση με την οποία αντιμετωπίζει τους κατηγόρους του, την αταλάντευτη πίστη στα ιδανικά του. Ο Πλουμπίδης κατά τη διάρκεια της δίκης και μέχρι την εκτέλεσή του δεν δίνει τη μάχη για τη ζωή και την υστεροφημία του αλλά για τις ιδέες του. Αυτές θέλει να αποδοθούν άσπιλες και αμόλυντες στην ιστορία. Αυτή η παραδειγματική αξία του ήθους, οργανικό στοιχειό και της αρχαίας τραγωδίας, χαρακτηρίζει την περίπτωση του Νίκου Πλουμπίδη. Μ’ αυτό το φωτοστέφανο πορεύτηκε μέχρι σήμερα, τη θλίψη και το θαυμασμό εξακολουθεί να διεγείρει η ιστορία του. Ο Πλουμπίδης πλέον, χωρίς να παύει να ανήκει σ’ ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, γίνεται ταυτόχρονα ένα τραγικό πρόσωπο που ξεπερνά την εποχή του, διαχρονικό παράδειγμα ήθους και ανιδιοτέλειας.
Ο λόγος του στην ταινία συνυπάρχει με το λόγο των ιστορικών και του γιου του, διακεκριμένου ψυχίατρου, Δημήτρη Πλουμπίδη. Αποτυπώνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο το προσωπικό και το συλλογικό, η βιογραφία και η ιστορία, η στιγμή και το διηνεκές. Ο φακός καταγράφει και τους χώρους που διαδραμάτισαν ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή του, χώροι που αναδύονται ως ζώσα ύλη μέσα από́ τις σκέψεις και τα λόγια του, μέσα από κείμενα και πρόσωπα που αγάπησε. Χώροι άλλοτε φιλόξενοι και άλλοτε εγκλεισμού και εξορίας. Ταυτόχρονα, επίκαιρα της περιόδου, φωτογραφικό υλικό, ηχητικά και γραπτά τεκμήρια φωτίζουν την πορεία αυτού του εμβληματικού προσώπου στο πρώτο μισό του ταραγμένου εικοστού αιώνα.

Τίτλος: Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Σενάριο/ Σκηνοθεσία/ Έρευνα: ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
Παραγωγή: ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, aNaV PRODUCTIONS
Συμπαραγωγή: BASEMENT PRODUCTIONS
Παραγωγοί: ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΦΥΤΙΛΗ, ΝΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
Συμπαραγωγός: ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΑΚΟΣ
Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας – CREATIVE GREECE (ΕΚΚΟΜΕΔ – CREATIVE GREECE)
Είδος: ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Έτος παραγωγής: 2024
Χώρα παραγωγής: ΕΛΛΑ∆Α
Format: DIGITAL 4K
Running time: 100′
Γλώσσα: ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο/ Σκηνοθεσία/ Έρευνα: ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
∆διεύθυνση φωτογραφίας: ΝΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ηχοληψία: ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Μουσική: ΠΛΑΤΩΝ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗΣ
Μοντάζ: ΠΙΕΤΡΟ ΡΑΝΤΙΝ
Σχεδιασμός/ Μίξη ήχου: ΘΥΜΙΟΣ ΚΟΛΟΚΟΥΣΗΣ
Καλλιτεχνική διεύθυνση: ΕΙΡΗΝΗ ΒΛΑΒΙΑΝΟΥ
Βοηθοί οπερατέρ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΤΙΚΑΣ, ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΖΑΤΖΑΚΗΣ
Ηλεκτρολόγος: ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΕΛΗΣ
Έρευνα/ Βοηθός σκηνοθέτης: ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΟΛ∆ΑΤΟΣ
Παραγωγοί: ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΦΥΤΙΛΗ, ΝΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ
Συμπαραγωγός: ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΑΚΟΣ
Παραγωγή: © 2024 ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, aNaV PRODUCTIONS, BASEMENT PRODUCTIONS
Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων & Δημιουργίας – Creative Greece (EKKΟΜΕΔ – CREATIVE GREECE)
Ειδικός συνεργάτης: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ
Επιστημονικοί συνεργάτες:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΑΚΗΣ
Καθηγητής Θεωρίας & Ιστορίας της Ιστοριογραφίας
στο Εθνικό́ & Καποδιστριακό́ Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ιστορικός – Διευθύντρια ερευνών
στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ)
ΤΑΣΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ιστορικός – Υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Διδάκτορας Ιστορίας Πανεπιστήμιου Αθηνών
Εμφανίζεται ο Νίκος Δ. Πλουμπίδης
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 5/05
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ