Παρέμβαση "Δ. Γληνός" Πειραιά: Ανοιχτό γράμμα στους συνάδελφους διευθυντές

 

κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις

με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.

Δ. Σαββόπουλος (Ο παλός καλός Νιόνιος)

 

Συνάδελφοι διευθυντές και διευθύντριες

Με αφορμή τη σημερινή συνάντηση με την ΕΛΜΕ την οποία αρκετοί από σας θα την απαξιώσουν (μακάρι να διαψευστούμε) θέλουμε να σας απευθύνουμε αυτό το γράμμα.

Οι ώρες είναι κρίσιμες για όλους τους εργαζόμενους, για τη δημόσια εκπαίδευση, για το μέλλον των παιδιών μας ... Είναι ώρες αποφάσεων για όλους μας μπροστά στην κόλαση που μας έχουν σπρώξει κυβέρνηση – Ε.Ε. – ΔΝΤ με την πολιτική τους. Μια πολιτική που δεν έχει ημερομηνία λήξης στη συντριβή των δικαιωμάτων και νκατακτήσεων μας, στη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, στη διάλυση του δημόσιου σχολείου και του «κράτους – πρόνοιας». Είναι, δηλαδή, δεδομένο ότι δε θα σταματήσουν να παίρνουν μέτρα σε βάρος μας, αν δεν τους σταματήσουμε. Η κερδοφορία του κεφαλαίου αποδεικνύεται ισχυρότερη, για τις υποτελείς κυβερνήσεις, από τις ανάγκες των ανθρώπων και της νέας γενιάς.

Αυτοί σας θέλουν γρανάζι ενός σάπιου συστήματος, υπονομευτές των αγώνων, όχι απλά απεργοσπάστες. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι διευθυντές εμποδίζουν τη συνδικαλιστική δράση με ποικίλους τρόπους,  ακόμα και την ενημέρωση των συναδέλφων, ενώ την ίδια ώρα προπαγανδίζουν κάθε απόφαση ή ενέργεια του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α., όπως πρόσφατα με το περιβόητο ερωτηματολόγιο που μοίραζαν με τη χούφτα τους κλειδάριθμους.

Ειδικότερα με την «αξιολόγηση» που προωθούν με σκοπό τη χειραγώγηση, ακόμα και την απόλυση συναδέλφων μας και την κατηγοριοποίηση των σχολείων με τους όρους της αγορας, σας θέλουν να σας χρησιμοποιήσουν σαν γκαουλάιτερ – λυκόσκυλα της εξουσίας βάζοντας τη σφραγίδα σας για να κοπεί το ψωμί ή να απολυθούν συνάδελφοί μας.

Αυτή τη φορά δεν μπορεί να επικαλεσθεί κανείς ότι «δεν ήξερα» ή «με εξαπάτησαν».  Σε καιρό πολέμου πρέπει να αποφασίσετε ή με τους συναδέλφους και το συνδικαλιστικό κίνημα ή με αυτούς – τους εθρούς μας. “Tertium non datur” (Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει, Δ. Γληνός)

Εμείς σας θέλουμε, ιδαίτερα αυτή την περίοδο μαζί μας στους αγώνες. Στους δρόμους και τις διαδηλώσεις. Να συμβάλετε στην επιτυχία κάθε απεργίας. Με συναδελφική και δημοκρατική συμπρεριφορά προς τους συναδέλφους, οικοδομώντας σχέσεις ισότιμης συνεργασίας στα πλαίσια της δημοκρατικής λειτουργίας του Συλλόγου Διδασκόντων, με πνεύμα κατανόησης και παιδαγωγικής ευαισθησίας προς τους μαθητές μας, με διάθεση συνεργασίας με τους γονείς και τους εργαζόμενους ...

Να αρνηθείτε και να υπονομεύσετε κάθε διαδικασία «αξιολόγησης», να σταθείτε κοντά μας για την υλοποίηση της απόφασης του κλάδου «κανείς αξιολογητής στην τάξη». Πάντα δίπλα και μαζί με το εκπαιδευτικό κίνημα για  μην περάσει η αξιολόγηση, η πολιτική διάλυσης του δημόσιου σχολείου.

Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει απαντήσει αποφασιστικά:

Όποιος αυταρχικά, ετσιθελικά καταπατά δικαιώματα και προσβάλλει την αξιοπρέπεια συναδέλφου θα μας βρει μπροστά του.

Όποιος ποδοπατήσει αδύναμο και φτωχό μαθητή θα λογοδοτήσει. 

Όποιος Εφιάλτης υπογράψει απολύσεις και αρνητικές αξιολόγήσεις θα εξοστρακιστεί. 

Τελειώνοντας θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε απόσπασμα από την τελευταία διάλεξη του Συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση, πριν συλληφθεί το 1968.  

« ...Κάτω από τις συνθήκες που ζούμε η σιωπή δεν είναι «χρυσός»• είναι «λίβανος και σμύρνα». Διότι η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση: «ο σιωπών δοκεί συναινείν», qui tacet consentire videtur (όπoιoς σιωπά φαίνεται ότι συναινεί), κατά το ρωμαϊκό δίκαιο. Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να σιωπήσω, αφού σωπαίνοντας θα εμφανιζόμουν ως αποδεχόμενος ή ανεχόμενος τα όσα γίνονται. Υπάρχουν στη ζωή, την ατομική και την κοινωνική, στιγμές που πρέπει κανείς να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι».

Σε τέτοιες στιγμές, σαν τις τωρινές, το ουσιώδες είναι, πιστέψτε με, να προστατεύσει κανείς τον εαυτό του, όχι από τη δίωξη, αλλά από τον εξευτελισμό. Να περισώσει την αξιοπρέπειά του ως ανθρώπου, ως πολίτη, ως επιστήμονα. ... το ουσιώδες είναι να μείνει κανείς ελεύθερος, όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους καταναγκαστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς των κρατούντων.

    

Μην επιτρέψετε να σας εξανδραποδίσουν. Διατηρήστε, μέσα στους ζοφερούς και άρρωστους καιρούς, άγρυπνη και ανυπόταχτη τη σκέψη σας, περιφρουρήστε την άγια υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής σας, κρατήστε στητό και αγέρωχο το ωραίο ανάστημά σας. Και αν η Εξουσία, που την συμφέρει να έχει παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πει ότι, έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης. Και θυμίστε της ότι ο Περικλής είχε πει στον «Επιτάφιο»: όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα του τόπου του είναι, όχι Φιλήσυχος, αλλ’ άχρηστος, «αχρείος» πολίτης. Και μη ξεχνάτε, στις σημερινές δύσκολες για την Πατρίδα μας και το Λαό μας περιστάσεις, τα λόγια του ποιητή – και θέλω μ’ αυτά να σας αποχαιρετήσω:

 

«΄Οσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται 

 

Ζυγόν δουλείας ας έχωσι.

 

Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία».

 

Ανδρέας Κάλβος.