Αλήθεια, τι πραγματικά σημαίνει δημόσια, δωρεάν παιδεία με ίσες ευκαιρίες για όλους τους μαθητές; Σε τι βαθμό προσφέρεται στην χώρα μας και πόσο πρόθυμο και ικανό δείχνει το κράτος να κινηθεί προς την περαιτέρω ενίσχυση αυτής;
Το φιάσκο της τηλεκπαίδευσης, όπου από την πρώτη κιόλας μέρα αποκαλύφθηκε η απροετοιμασία του υπουργείου παιδείας, καθώς το, κατά τα άλλα πανέτοιμο, σύστημα webex έπεσε, μη μπορώντας να αντέξει τον αριθμό των εισερχόμενων μαθητών και εκπαιδευτικών και η συνακόλουθη προσπάθεια των αρμόδιων για απαλοιφή των ευθυνών τους, επανέφερε στη δημόσια συζήτηση ένα διαχρονικά καυτό αλλά και συνάμα παγωμένο (εξαιτίας της στασιμότητας ή, εάν προτιμάτε, της ελάχιστης προόδου) θέμα σχετικά με την δωρεάν παιδεία, την οποία ευαγγελιζόμαστε ως κράτος, ως πολιτεία.
Και το ζήτημα δεν έγκειται τόσο στο γεγονός ότι ένα σύστημα κατέρρευσε, μερικά μαθήματα δεν διενεργήθηκαν και καθηγητές και γονείς διαμαρτυρήθηκαν μαζικά και έντονα. Το σημαντικότερο, αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να μας ενδιαφέρει και να μας πονά, είναι πως υπήρξαν παιδιά με άγνοια των εξελίξεων, ευρισκόμενα, κυριολεκτικά, πίσω απ’ αυτές.
Γιατί, πώς είναι δυνατόν να γνωρίζεις τα τεκταινόμενα, όταν δεν έχεις και δεν σου παρέχεται η δυνατότητα εισόδου στο μάθημα;
Η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης, ενός συστήματος επιμόρφωσης και διδασκαλίας αναγκαίο και ορθώς προωθημένο αφού η κυβέρνηση δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την μέγιστη προστασία των μαθητών στις αίθουσες, εξ ορισμού θέτει εκτός τα μη προνομιούχα παιδιά, τους μαθητές των «πίσω θρανίων», όπως η κοινωνία επέλεξε τόσα χρόνια να τους στιγματίζει. Είναι οι απέχοντες όχι επειδή βαριούνται, ούτε επειδή προτίμησαν τον ύπνο από το μάθημα αλλά γιατί δεν κατέχουν τα αναγκαία εκείνα μέσα, τα οποία προϋποθέτει η τηλεκπαίδευση.
Πώς θα συνδεθεί ένας μαθητής που δεν έχει υπολογιστή, που δεν έχει ίντερνετ; Που θα πάει, σε ποιον θα απευθυνθεί, ποιος θα τον στηρίξει; Προφανέστατα, θεωρείται δεδομένο, πως αρκετά παιδιά που προέρχονται από οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες αποκλείονται από την μάθηση και, εν τέλει, από το ίδιο το σχολικό και εκπαιδευτικό σύστημα. Είχες την τύχη να γεννηθείς σε μια οικογένεια που έχει την οικονομική δυνατότητα παροχής Η/Υ και ίντερνετ; Τότε είσαι ευπρόσδεκτος στη νέα εκπαιδευτική κανονικότητα! Δεν είχες αυτή την τύχη; Τότε, λυπάμαι, αλλά απέτυχες και απορρίπτεσαι.
Χωρίς να έχω συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία στα χέρια μου, εικάζω πως η πλειοψηφία των μαθητών σήμερα έχουν οικιακή πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ωστόσο υπάρχει μια μειοψηφία στον αντίποδα, τεχνολογικά αποκλεισμένη, ενώ λαμβάνοντας υπόψη μας πως σήμερα, με την ταχεία αύξηση της ανεργίας, τους λογαριασμούς των νοικοκυριών που τρέχουν σαν τον Μπολτ στην κούρσα των 100 μέτρων, το γενικότερο πέπλο αβεβαιότητας που έχει καλύψει την χώρα, τότε αντιλαμβανόμαστε πως πολλές οικογένειες θα προχωρήσουν σε αναγκαία διακοπή σύνδεσης ίντερνετ, σε μια προσπάθεια περικοπής εξόδων.
Και αν δεν μπορεί το κράτος να ανοίξει την πύλη της μόρφωσης σε όλα τα παιδιά, τότε σε ποια δωρεάν παιδεία αναφερόμαστε; Δόθηκαν υποσχέσεις από την αρμόδια υπουργό παιδείας για εφοδιασμό με περισσότερους από 80.000 Η/Υ και αξιόπιστες συνδέσεις ίντερνετ σε σχολικές μονάδες και μαθητές που το έχουν ανάγκη, όμως δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Όλοι στο υπουργείο παιδείας γνώριζαν τα προβλήματα της τηλεκπαίδευσης, τους χιλιάδες που αποκλείονται εξ ορισμού απ’ αυτήν, ωστόσο δεν πάρθηκε καμία ενέργεια για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Ξεκρέμαστοι μαθητές, με ευθύνη της κυβέρνησης. Και όχι μόνο της σημερινής αλλά και των προηγούμενων καθώς η τεχνολογία σήμερα κρίνεται αναγκαία για την παρακολούθηση, χθες όμως χρειάστηκε, υπό την μορφή της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας, για αναζήτηση πληροφορίας και εκπόνηση εργασιών. Όπως θα χρειαστεί αύριο και κάθε αύριο.
Εάν, λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε την δημόσια και δωρεάν παιδεία μόνο ως παροχή βιβλίων και μετακίνηση μαθητών στις σχολικές μονάδες με την επίδειξη ειδική πάσου, χωρίς σχολικά γεύματα σε όλο το πανελλήνιο και όχι μόνο σε ορισμένα σχολεία μεγάλων αστικών κέντρων, χωρίς την παροχή τεχνολογικής υποδομής, χωρίς δωρεάν ενδοσχολικά φροντιστήρια σε γυμνάσια και λύκεια, τότε έχουμε αποτύχει ως κοινωνία και μια πλήρης ιδιωτικοποίηση του συστήματος δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Άλλωστε, στα ιδιωτικά σχολεία η πλατφόρμα webex δεν έπεσε, η διδασκαλία πραγματοποιήθηκε και αυτό λέει πολλά…
Ζώντας σε μια χώρα που κατακλύζεται από προεκλογική πολιτική υποκρισία, καθώς όλα τα κόμματα κόπτονται για το μέλλον των νέων και υπόσχονται επενδύσεις στην παιδεία που μένουν μόνο για λόγια, είναι σχεδόν αδύνατο να ατενίζουμε το εκπαιδευτικό μέλλον με αισιοδοξία. Όμως, τα προβλήματα είναι υπαρκτά, οι ανισότητες οξύνονται αντί να αμβλύνονται και η ευαισθησία μας απέναντι στους εξ ορισμού απέχοντες νοσεί. Γιατί, με όρους οικονομίας, μια επένδυση στην μόρφωση αποδίδει τον καλύτερο τόκο!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
