Την κυριότερη αιτία πτώσης του καθεστώτος της πάλαι ποτέ σοβιετικής ένωσης αποτέλεσε η γραφειοκρατία, η νομενκλατούρα και η άρνηση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, μέσα από την ισοπέδωση των προσωπικοτήτων και των ικανοτήτων των μελών της διοίκησης από τα κατώτερα έως και τα ανώτερα στελέχη της. Η στασιμότητα της επανάστασης με δικά μου λόγια. Η παύση της πορείας προς το τέλος της ιστορίας κατά Μαρξ.
Τι κάθομαι και αναλογίζομαι τώρα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχω αλλοφρονήσει και δεν ξέρω τι λέω. Όμως όλα τα παραπάνω δυστυχώς βρίσκουν εφαρμογή και στην σύγχρονη πραγματικότητα, μετά την πτώση του Ανατολικού μπλοκ, του σιδηρού παραπετάσματος και της σοβιετικής ένωσης και στις αστικές δημοκρατίες της Δύσης, στις οποίες δεν υπάρχει και το ιστορικό προηγούμενο της δικτατορίας του προλεταριάτου και θα ανέμενε κανείς να λειτουργούν διαφορετικά. Όμως φαίνεται πως παντού υπάρχουν άνθρωποι.
Για να ολοκληρώσω την φιλοσοφική μου παρένθεση, επιτρέψτε μου να καταλήξω στη διαπίστωση, ότι κατά την γνώμη μου, αφενός ο Τρότσκι είχε δίκιο όταν έλεγε ότι η επανάσταση είναι καταδικασμένη να αποτύχει αν δεν εξαχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη και αφετέρου ότι τελικά η αποτυχία οφείλεται όχι στο σύστημα αλλά στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία της ελάσσονος προσπάθειας και προσφοράς, στην ατέλεια της ανθρώπινης υπόστασης. Δηλαδή ας μου επιτραπεί να παρατηρήσω ότι, τελικά εκ του αποτελέσματος, ο σοσιαλισμός, ως το τελειότερο για πολλούς σύστημα, δεν αφορά τον κόσμο τούτο.
Για να ξεφύγω από τις ανέξοδες και αφελείς φιλοσοφικές μου αναζητήσεις και να επανέλθω στη μίζερη πραγματικότητα, πιστέψτε με ότι το σκέφτηκα διπλά και τρίδιπλα, εάν θα είναι πρέπον να μοιραστώ με τους αναγνώστες μου το βουβό παράπονο μιας συναδέλφου που θέλησε να μου το εμπιστευτεί και εν τέλει να με εμπνεύσει για την συγγραφή του άρθρου αυτού, κυρίως διότι με έκανε να διαπιστώσω ότι, όλα όσα παραπάνω στην αρχή αναφέρω, βρίσκουν εφαρμογή, όχι μόνο στον μακρόκοσμο των κοινωνικοπολιτικοοικονομικών συστημάτων, αλλά και στον μικρόκοσμο κάποιων πολύ μικρότερων κοινωνικών και επαγγελματικών συνόλων και υποσυνόλων, όπως και της σχολικής μονάδας. Τελικά αφού πήρα την άδειά της, με βαριά καρδιά, σας το παραθέτω. Συγκεκριμένα μου γράφει:
«Επικοινωνώ μαζί σας ως Οργανωτική Συντονίστρια Κεντρικής Μακεδονίας της Πανελλήνιας Επιστημονικής Ένωσης Εκπαιδευτικών Λειτουργών Φυσικής Αγωγής, με την ελπίδα ότι, αν δεν μπορέσετε να με βοηθήσετε, τουλάχιστον να με συμβουλεύσετε πώς να αντιμετωπίσω το πρόβλημα που με απασχολεί και με απογοητεύει. Ονομάζομαι ….. είμαι εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής, τοποθετημένη από το 2015 σε σχολική μονάδα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής … και από τότε αντιμετωπίζω ένα επαγγελματικό και υπηρεσιακό «μπούλινγκ».
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι κατέχω μεταπτυχιακό στην φυσική αγωγή, για την εργασία μου ως αναπληρώτρια φυσικής αγωγής έχω βραβευθεί από το παιδαγωγικό ινστιτούτο, έχω εργαστεί πριν από τον διορισμό μου σε διάφορες ιδιωτικές και δημοτικές επιχειρήσεις άθλησης με αναγνώριση του έργου μου από τους γονείς και τους εργοδότες μου και το κυριότερο έχω μεγάλη αγάπη για την επιστήμη μου και το λειτούργημά μου. Με αυτό λοιπόν το ιστορικό, ξεκίνησα με τρομακτική όρεξη και επιθυμία να ασκήσω το διδακτικό μου έργο στα παιδάκια του Δημοτικού σχολείου, στο οποίο έχω τοποθετηθεί. Εις μάτην όμως, λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Από την διεύθυνση του σχολείου μέχρι και ακόμα και την συνάδελφο της φυσικής αγωγής που είναι τοποθετημένη μαζί με εμένα στο συγκεκριμένο σχολείο, αντιμετώπισα μία αδιαφορία για την επιθυμία μου να προσφέρω και μία υπηρεσιακή γραφειοκρατία που χρησίμευε ως τροχοπέδη για να εμποδίσει οποιαδήποτε πρωτοβουλία μου ήθελα να εφαρμόσω στο σχολείο για το καλό των μαθητών μου, του σχολικού αθλητισμού και της φυσικής αγωγής…»
Η συνάδελφος μου εμπιστεύτηκε και πάμπολλα επεισόδια και περιστατικά για την απόδειξη της αληθείας των λεγομένων της, τα οποία πραγματικά, εγώ τουλάχιστον, ντρέπομαι να τα δημοσιεύσω, γιατί αφορούν εκπαιδευτικούς. Ο μόνος λόγος που δεν το κάνω είναι ότι γνωρίζω πως αυτοί οι εκπαιδευτικοί αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των συναδέλφων μου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους αμαυρώνουμε όλους, τσουβαλιάζοντάς τους.
Σχεδόν όλα συνοψίζονται στις φράσεις: «…Τι προσπαθείς να μας δείξεις τώρα… Ποια είσαι εσύ …χαλάς την πιάτσα… δεν υπάρχει όρεξη για εκδηλώσεις και προγράμματα κακομάθουμε τους γονείς…».
Τα στοιχεία της συναδέλφου βρίσκονται στη διάθεσή μου, σε περίπτωση που κάποιος από την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου, επιθυμεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να επιληφθεί του ζητήματος, με οποιονδήποτε υπηρεσιακό τρόπο. Ελπίζω όμως πως δεν θα χρειαστεί, διότι έχω την πεποίθηση ότι, εφόσον διαβαστεί το άρθρο μου αυτό από τους εμπλεκόμενους, θα υπάρξει το καλώς εννοούμενο «τσίγκλισμα» του επαγγελματικού τους εγωισμού και της εκπαιδευτικής «παιδείας» τους και θα διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα.
Ας ξεφύγουμε όμως από τον μικρόκοσμο μιας σχολικής μονάδας, όπως η παραπάνω και να τοποθετήσουμε το γεγονός αυτό στην σύγχρονη πραγματικότητα στην εκπαίδευση: Μία πραγματικότητα που μας επιφυλάσσει εντός ολίγου νομοθέτηση από την νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών. Αποτελεί ή όχι στα μάτια της κοινωνίας, δηλαδή των μαθητών και των γονέων, το παραπάνω γεγονός, της ελάσσονος «διεκπεραιωτικής» προσπάθειας στα σχολεία, ένα ωραιότατο επιχείρημα για να επιχειρηματολογήσει πειστικά η νέα κυβέρνηση για την αναγκαιότητα της αξιολόγησης; Γιατί, ας μην «φοράμε παρωπίδες» ο κόσμος τα βλέπει όλα τα παραπάνω και τα αξιολογεί δεόντως.
Άντε μετά από αυτά να πείσουμε την κοινωνία που περιστρέφεται γύρω από το σχολείο ότι δεν μπορεί να νοείται αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που παρέχουν το εκπαιδευτικό τους έργο αντιμετωπίζοντας ένα σωρό αντιξοότητες, μέσα σε ελλιπέστατες κτιριακές και με ανύπαρκτες υλικοτεχνικές υποδομές, με ανεπαρκές εποπτικό-εκπαιδευτικό υλικό, χωρίς καν γραφείο και ηλεκτρονικό υπολογιστή και άλλα πολλά. Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για την οκνηρία μας, αλλά αντίθετα πρέπει να μας πεισμώσει και να καταδείξουμε στην κοινωνία τι είμαστε ικανοί να πετύχουμε, εφόσον έχουμε την όρεξη και την αγάπη για αυτό που κάνουμε. Τότε ο κόσμος θα στραφεί στην κυβέρνηση και θα απαιτήσει περισσότερα, θα ανταμείψει την προσπάθειά μας με συμμετοχή και επιβοήθηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τότε θα βγει από το κάδρο ο εκπαιδευτικός και θα μπει η εκπαίδευση. Ο εκπαιδευτικός θα πάψει, στα μάτια της κοινωνίας, να είναι μέρος του προβλήματος και θα αποτελεί μόνο μέρος της λύσης.
…Όμως αν τα παραδείγματα σχολικών μονάδων όπως η παραπάνω της συναδέλφου πληθύνουν, τότε να μην απορήσουμε αν δεν βρούμε κανένα υποστηρικτή και όλοι στο περιβάλλον του σχολείου μας «τσουβαλιάζουν» με χαρακτηρισμούς όπως: «…έλα μωρέ τους τεμπέληδες εκπαιδευτικούς… δεν θέλουν να αξιολογηθούν γιατί δεν θέλουν να δουλέψουν… Αξιολόγηση μέχρι τέλους τους χρειάζεται και αν δεν κάνουν σπίτι τους…».
Ας μην γελιόμαστε, αξιολόγηση τιμωρητική ή όχι, αξιολόγηση που οδηγεί σε απόλυση ή μείωση μισθού ή απλά σε ανάγκη επιμόρφωσης, εκείνο που διαπιστώνουμε όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι πως η αξιολόγηση, όσο ήπια, αθώα, ακίνδυνη ή μη τιμωρητική κι αν εμφανίζεται, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αξιοποιηθεί ως ένα καθοριστικό εργαλείο εις βάρος της ίδιας της εργασιακής μας υπόστασης. Για αυτό είναι καιρός να ξυπνάμε…
Και για να συνεχίσω τις φιλοσοφικές μου αναζητήσεις και να κλείσω όπως ξεκίνησα, συμπεραίνω τα εξής: Αφού ως ατελή όντα οι άνθρωποι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε μέσα σε ένα τέλειο σύστημα, όπως ο σοσιαλισμός, τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την ατέλεια, ο καθένας επιδεικνύοντας την μείζονα προσπάθεια, με όλες μας τις δυνάμεις, την μόρφωση, τις ικανότητες και τις δεξιότητες που μας προίκισε η φύση, μέσα σε ένα κοινωνικό σύστημα όπως η σύγχρονη αστική δημοκρατία. Πιστεύω ότι αυτό θα μας βοηθήσει να επαυξήσουμε τον βαθμό ελευθερίας μας μέσα στο περιβάλλον μας. Αυτό τουλάχιστον το οφείλουμε στον εαυτό μας και ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές.
(Παρόμοια γεγονότα μπορούν να αναφερθούν για να συζητηθούν και να προταθούν τρόποι αντιμετώπισής τους στην δημόσια εκπαιδευτική ομάδα «Παιδεία και Εκπαίδευση, φίλοι μέλη και παράγοντες, παράθυρο στο μέλλον» στο Facebook: https://www.facebook.com/groups/paideiakaiekpaideysi/ και στην δημόσια ομάδα εκπαιδευτικού προβληματισμού «ΚΙΜΩΛΙΑ», που έχει συσταθεί με την υποστήριξη της ιστοσελίδας www.alfavita.gr στο παρακάτω link – Facebook: … , στις οποίες και σας καλούμε να γίνετε μέλη)
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 14/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
